Miss Arizona - Rozdział 10.pdf - Miss Arizona - kasusi

A UTOR : D OMIOLE ã HTTP :// CHOMIKUJ . PL / DOMIOLE

Rozdział 10

Nie chciałam by tak to się potoczyło. Miałam od niego odejść, zaszyć się w

swoim pokoju i utopić w swoich smutkach. Ale nawet nie weszłam do środka.

Byłam zbyt wściekła i rozczarowana. Zaatakowało mnie zbyt wiele emocji, by

zachować stoicki spokój. Nie mogłam nawet trafić ta głupią kartą do zamka!

I wtedy poczułam jego ręce. Dalsze wydarzenia były tylko automatyczną

odpowiedzią mojego ciała. Nie miałam z nimi tak naprawdę nic wspólnego.

Niewiele pamiętałam z tych kilku godzin. Prawdę mówiąc, nie byłam nawet

pewna ile to trwało. Nic nie widziałam przez łzy, które uparcie wciąŜ

wypływały z moich oczu. Jedynie emocje odczuwałam ze wzmoŜoną siłą. Złość,

frustracja, niedowierzanie, zawstydzenie, poczucie bezpieczeństwa …

Po prostu płakałam, chcąc wyzbyć się tych uczuć, a gdy juŜ to zrobiłam,

chciałam utrzymać resztki mojej godności przy nim, więc zachowałam się jakby

nic się nie stało.

I byłam naprawdę wdzięczna, Ŝe usłyszeliśmy te pukanie. Po prostu nie mogłam

znowu go pocałować, znowu poczuć jego ręce na moim ciele. Nie było mi dane

być z nim, a przelotny romans naraŜający równocześnie karierę zawodową nas

obojga nie miał mi w niczym pomóc. MoŜna jedynie stwierdzić, Ŝe nawet

pogorszyłby sytuację. JuŜ teraz nie mogłam się go pozbyć z mojej głowy.

Wolałam sobie nie wyobraŜać co by było, gdyby …

To Alice – powiedziałam, patrząc mu w oczy. – Co robimy?

Edward westchnął głośno i odsunął się ode mnie, potrząsając głową.

Bello? – głos zza drzwi znowu się odezwał i usłyszeliśmy kolejną serię

puknięć.

Idź do łazienki – wymyśliłam szybko i zerwałam się z łóŜka, łapiąc go za rękę

i wpychając do łazienki.

Ale Be…

Zamknij się od środka – przerwałam mu. – To potrwa chwilę.

~ 2 ~

Posłałam mu jeszcze jeden z moich najlepszych uśmiechów, zanim zamknęłam

drzwi łazienki i podeszłam do tych wejściowych. Gdy je otworzyłam

zobaczyłam oczywiście niską brunetkę z nastroszonymi włosami i szerokim

uśmiechem, który nie dosięgał jej piwnych oczu.

Cześć Alice – powiedziałam wesoło.

Hej – mruknęła i weszła do mojego pokoju. Zamknęłam drzwi i patrzyłam jak

Alice podchodzi do łóŜka i opada na nie z głośnym westchnięciem.

Gdyby tylko wiedziała kto tu przed chwilą siedział …

Czy coś się stało? – zapytałam, siadając obok niej.

Nic – posłała mi wymuszony uśmiech i rzuciła się na mnie, przytulając mocno.

– Chciałam ci tylko powiedzieć, Ŝe się cieszę. Jasper jest prawdziwym

szczęściarzem.

Hę?

Taaa – mruknęłam. – A dlaczego?

Alice odsunęła się ode mnie, patrząc mi w oczy.

śe ma ciebie – powiedziała powaŜnie i przyglądała mi się, jakby badała kaŜdą

moją reakcję.

Tak, jest świetnym … przyjacielem – zawahałam się, rozwaŜając nazwanie

Jazz’a przyjacielem, ale w końcu był tu chyba najbliŜszą mi osobą.

Rozumiecie się praktycznie bez słów – powiedziała z uśmiechem. – Jesteście

świetną parą, ale zmieńmy temat. Słyszałaś, Ŝe …

Chwila, chwila – przerwałam jej. – Parą?

No … tak – zawahała się, patrząc na mnie niepewnie.

Nie mogłam się powstrzymać i roześmiałam się. Alice posłała mi zdziwione

spojrzenie, a ja tylko jeszcze bardziej zaniosłam się śmiechem. W jej wyrazie

twarzy widać było, Ŝe nie spodziewała się takiej reakcji.

śartujesz, prawda? – zapytałam przez śmiech. – Błagam cię, Alice. Jasper jest

tylko przyjacielem. Nie wytrzymałabym z nim jako kimś więcej.

~ 3 ~

Na twarzy Alice pojawił się w końcu szczery uśmiech, gdy moje słowa do niej

dotarły.

Skąd ci to w ogóle przyszło do głowy? – zapytałam.

No … wiesz, zawsze się tak świetnie dogadujecie i widziałam jak się

przytulacie – spuściła wzrok, wpatrując się w swoje ręce.

Ciebie teŜ przytulam – powiedziałam.

Alice kiwnęła głową, rumieniąc się lekko i wciąŜ patrzyła wszędzie tylko nie na

mnie.

Alice? – zawołałam, chcąc zwrócić jej uwagę. – Nigdy więcej takich gierek,

ok.?

Jej wzrok wyraŜał zdziwienie, gdy próbowała rozszyfrować o co mi chodziło.

Przyszłaś tu dowiedzieć się czy spotykam się z Jazz’em i ok., ale proszę nie

rób takich podchodów – wyjaśniłam. – Następnym razem po prostu spytaj.

Alice jeszcze bardziej się zarumieniła i kiwnęła głową.

Przepraszam – szepnęła. – Po prostu …

Wiedziałam co chciała powiedzieć, więc nie naciskałam by skończyła.

Właściwie to Jasper woli ciebie – oznajmiłam, opierając się o zagłówek łóŜka.

Oczy Alice zaświeciły się z ekscytacji i znów wyglądała jak pierwszego dnia,

gdy zobaczyłam ją na korytarzu. Zachichotałam.

Alice podskoczyła w miejscu i zrobiła nieokreślony ruch rękoma w powietrzu.

Niestety zahaczyła dłonią o szklankę, stojącą na szafce nocnej i cały płyn wylał

się na podłogę.

Oj – powiedziała. – Przepraszam. Zaraz to wytrę.

Zerwała się z łóŜka i podbiegła w stronę drzwi od łazienki.

O cholera!

Patrzyłam jak Alice naciska na klamkę i szarpie drzwi. Chyba przestałam

oddychać, obserwując jej reakcję.

~ 4 ~

Um … Drzwi się zacięły?! – udałam obudzenie, wstając i podchodząc do niej.

Nacisnęłam na klamkę jeszcze raz, próbując otworzyć drzwi, chociaŜ

wiedziałam, Ŝe nic z tego. – JuŜ drugi raz dzisiaj! Zadzwonię do obsługi.

Ogarnęła pokój spojrzeniem jakby czegoś szukała. Zastanawiałam się czy

zauwaŜyła, Ŝe w pokoju były dwie szklanki. Czas spowalniał, zamieniając się w

wieczność, gdy przeszukiwała mój apartament w poszukiwaniu dowodów

zbrodni.

Dziewczyna juŜ otwierała usta, by coś odpowiedzieć, gdy głośny dźwięk

dzwoniącego telefonu rozbrzmiał w pokoju. Alice sięgnęła do kieszeni,

wyciągając z niej telefon komórkowy i spojrzała na wyświetlacz.

Przepraszam – powiedziała do mnie i odebrała. – Cześć ... tak, za chwilę …

ok. … poczekaj – zakryła mikrofon ręką i zwróciła się do mnie. – Wybacz

Bello, muszę iść. To moja siostra. Jeszcze o tym porozmawiamy.

Kiwnęłam głową, gdy ona pocałowała mnie szybko w policzek i wyszła z

pokoju, zatapiając się w rozmowie z siostrą.

Siostro Alice, kimkolwiek jesteś, kocham cię!

Odetchnęłam z ulgą, przeczesując niedbale włosy i podeszłam do drzwi łazienki.

Zapukałam delikatnie, opierając się o nie.

Edward? – zawołałam go. – MoŜesz juŜ otworzyć drzwi.

No i otworzył. Ale nie wzięłam pod uwagę, Ŝe otwierają się one do środka.

Byłam o nie oparta i w efekcie wpadłam do środka łazienki, potykając się o coś i

wylądowałam na podłodze razem z Edwardem. W jego oczach dostrzegłam

jedynie rozbawienie, gdy objął mnie ramionami w talii, podnosząc nas oboje.

Um … zająknęłam się. – Przepraszam.

Na moich policzkach wyskoczył rumieniec i spuściłam wzrok, kryjąc się za

kurtyną włosów. Poczułam jak dłoń Edwarda odgarnia moje włosy, wkładając je

za ucho. Uśmiechnęłam się lekko, otrzymując to samo w zamian.

Edward przeszedł obok mnie i wrócił do sypialni, siadając z powrotem na łóŜku.

Jesteś kiepską aktorką! – zaśmiał się, za co otrzymał ode mnie tylko gniewne

spojrzenie.

~ 5 ~

Miss Arizona - Rozdział 10.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: