rośliny na suche bukiety.rtf

ROŚLINY NA SUCHE BUKIETY

1. Suszenie roślin

Pomieszczenie – suche, przewiewne, chłodne z możliwością wietrzenia i ciemne. Jeśli jest widno – kolory będą blakły. Jeśli jest wilgotno – rośliny będą gniły zwłaszcza w miejscu wiązania. Jedynie korę drzew
i korzenie można suszyć w bezpośrednim słońcu.

Zbiór - w suchym dniu po obeschnięciu rosy. Zbiera się tylko zdrowe i w odpowiedniej fazie dla danego gatunku. Dla tych, które najlepiej prezentują się w fazie kwitnienia zbieramy je na 4 dni przed pełnią rozkwitu (np. róże zbieramy gdy pąki są w pełni wybarwione i właśnie zaczynają rozkwitać)

Czas suszenia - Okres suszenia jest rożny w zależności od gatunku i trwa od kilku tygodni do trzech miesięcy.

Metody suszenia:

♣ przez podwieszenie – czyli „głową w dół”. Rośliny wiąże się w luźne pęczki ściśle, żeby nie wypadały ale na tyle luźno, żeby nie połamać łodyg. Podwiesza się na sznurkach, linkach pod sufitem, na suszarkach do bielizny w odległości co najmniej 5 m od siebie. Rośliny o dużych gęstych kwiatach suszy się pojedynczo (np. piwonie, dalie)

♣ na stojąco – tej metody używa się przy roślinach o luźnych wiechach jak owies, trzcina trawy, tawułka, szczawie, gipsówka, gałęzie. Rośliny umieszcza się w słojach, koszach lub wazonach. Rośliny te można suszyć podwieszone jednak wiechy „składają się” i tym samym zniekształcają.

♣ na leżąco – na deskach, siatce z drutu. Stosuje się ją dla dużych, ciężkich kwiatostanów jak karczoch, kolby kukurydzy, ostrożeń, cebulki powietrzne czosnku

♣ w wodzie – woda pobrana przez rośliny z czasem odparowuje a roślina ładniej zasycha – gipsówka, ostróżka, hortensja, akacja

♣ na podporze – dla roślin o pnących pędach np. chmiel, powojnik, winorośl, winobluszcz

KWIATOSTANY I OWOCOSTANY NIEKTÓRYCH TRAW (trzcina, trawa pampasowa, pałki, dmuchawce mlecza i kozibrodu) DOBRZE JEST SPRYSKAĆ LAKIEREM DO WŁOSÓW ABY ZAPOBIEC  ICH WYKRUSZANIU
I ROZSYPYWANIU SIĘ.

2. Prasowanie kwiatów

Kwiaty i liście rozkłada się płasko pomiędzy kartkami papieru dobrze chłonącego wodę 
i dociska. Taki płaskie kwiaty wykorzystuje się do tworzenia kartek i obrazów. Rośliny: liście drzew i bylin, narcyzy, cebulice, pierwiosnki, niezapominajki, Żurawki, gipsówki, farbownik, bratki itp.

3. Suszenie w desykantach

Desykanty to środki które przyspieszają wysychanie komórek lub odciągają z nich wodę, pozostawiając rośliny w stanie niezmienionym (barwa, kształt, wielkość).

Desykanty naturalne to piasek, grysik i ryż natomiast syntetyczne to żel silikonowy, ałun
i boraks. Desykanty można stosować kilkakrotnie po ich wysuszeniu. Wymagają starannego rozprowadzenia po materiale roślinnym. Po tym sposobie suszenia rośliny są kruche więc dobrze jest je wzmocnić przed suszeniem drucikiem.

Okres suszenia jest rożny w zależności od gatunku i trwa od kilku tygodni do trzech miesięcy.

♣ Żel silikonowy – kryształki, które pod wpływem wilgoci zmieniają kolor z niebieskiego na różowy. Rośliny tą metodą należy suszyć w szczelnym pojemniku a po dwóch dniach sprawdza się. Nadają się: frezje, lilie, ostróżki, narcyzy, piwonie, róże, cynie i gerbery. 

♣ Ałun i boraks miesza się z piaskiem w proporcji 3 części desykanta na 2 części piasku.
W takiej mieszance rośliny schną ok. 10 dni.

♣ Piasek – najlepszy jest rzeczny, w piasku rośliny suszą się 3 tyg.

Do tekturowego pudełka sypiemy warstwę proszku lub piasku i na niej układamy przeznaczone do suszenia pojedyncze kwiaty, przesypując płatki preparatem i zwracając uwagę, aby nie stykały się i pozostały niezgniecione. Pudełko ustawiamy w ciepłym, przewiewnym miejscu.

4. Preparowanie w glicerynie

Rośliny konserwowane w glicerynie technicznej zachowują zbliżoną do naturalnej elastyczność
wytrzymałość; zmienia się natomiast ich barwa. Eksponaty można przechowywać przez wiele lat. Czyści się je wodą. Metoda ta polega na zastąpieniu wody w tkankach gliceryną. Polecane rośliny:

♣ gałęzie z liśćmi, z kwiatami i liście drzew liściastych z wyłączeniem gatunków silnie
     owłosionych (np. topola biała – gliceryna nieprzyjemnie skleja włoski) i kwiatów
     o mięsistych lub bardzo delikatnych płatkach (magnolia, jabłoń) – buk, dąb, brzoza, lipa, 
     klon, bukszpan, mirt, ligustr, oliwnik, rokitnik, liście magnolii

♣ paprocie 

♣  pnącza – chmiel, winobluszcz, bluszcz

♣ byliny – liście piwonii, czyśćca wełnistego, dzwonki irlandzkie, szarłat, ostróżka, trawy

♣  pędy roślin iglastych (trudniejsze z uwagi na zawartość żywicy);

Wodny roztwór gliceryny przemysłowej (30-50%) wlać do odpowiedniego naczynia
i umieścić w nim świeżo zebrane rośliny. Dla większości roślin wystarcza wazon lub słój, zanurzone powinny być końcówki pędów na głębokość 5-15 cm, mniejsze fragmenty pędów i liście można konserwować
w kuwetach zanurzając je w całości w roztworze. Preparowanie trwa od kilku dni do 4 tygodni zależnie od gatunku. Roślina w całości powinna zmienić barwę - na ogół na różne odcienie brązu (od sepii do niemal czarnego). Naloty woskowe nie zmieniają barwy, owoce soczyste (róży, irgi, ognika i in.) częściowo zachowują swój odcień. Odmienny od reszty blaszki odcień mogą przybrać patologiczne zmiany na liściach. Jeśli zależy nam na zachowaniu koloru to do gliceryny można dodać barwników do żywych roślin.

Codziennie należy sprawdzać poziom roztworu – przerwa w pobieraniu gliceryny może spowodować skręcanie się liści.

Zakonserwowane rośliny należy oczyścić z pozostałości gliceryny wodą i papierowymi ręcznikami.

Pędy drzew i krzewów najlepiej ścinać na początku lipca do połowy września, gdy są już
w pełni wykształcone. Trawy należy ścinać w fazie kłoszenia, gdy są jeszcze zielone – stare kwiatostany nie pobierają gliceryny. 

Glicerynę można kupić w aptece (drogie), w hurtowniach chemicznych: 1l gliceryny oczyszczonej kosztuje ok. 27 zł, technicznej: ok. 12 zł.

5. Szkieletowanie liści

Szkieletowanie liści polega na usunięciu z blaszki miękiszu i skórki. Wykorzystuje się je do dekorowania – przede wszystkim do elementów podświetlanych (świeczniki, abażury, witraże, dekoracje okien i luster) oraz w bukieciarstwie.

Technika I - Liście ususzone na płasko ostukuje się na twardym podłożu szczoteczką
o niedużej główce (mogą być twarde szczotki do zębów o nieprofilowanych główkach). Uderzenia powinny być proste, bez pociągania i pocierania. Szczotka trzymana za koniec trzonka odskakuje po uderzeniu, co pozwala zmniejszyć wysiłek.

Technika II - Liście zebrane w sierpniu/wrześniu gotować na małym ogniu w roztworze detergentów (proszek do prania, płyn do mycia naczyń). Zależnie od gatunku i stopnia rozwoju liścia wystarcza kilka do kilkunastu minut. Liście wypłukać w bieżącej wodzie. Oczyścić miękkim pędzelkiem. Ponownie wypłukać. Wysuszyć na płasko w gazetach.

Polecane rośliny: Najlepsze efekty uzyskuje się stosując liście buków, wszystkich gatunków dębów
o sezonowych liściach, większości gatunków magnolii, oczarów, brzóz i innych o liściach określanych jako „skórzaste”. Obecność wosków i owłosienia na liściach bardzo utrudnia a czasem uniemożliwia szkieletowanie. Ważne jest odczekanie do pełnego rozwoju wszystkich tkanek w liściu. Liście zbyt młode rozgotowują się w całości i są bardziej podatne na rozerwanie siateczki nerwów przy wystukiwaniu na sucho.

6. ...