Fakty życia.doc

(388 KB) Pobierz

Cud Życia...

     A więc, kiedy zaczyna się ludzkie życie?

     Kiedy maleńki ludzki organizm rozwijający się w łonie matki rzeczywiście staje się istotą ludzką?

     Od kiedy jest on prawdziwą osobą, człowiekiem, któremu przysługują wszystkie fundamentalne prawa należne istotom ludzkim, a szczególnie prawo do życia?

     Od momentu poczęcia/zapłodnienia są obecne wszystkie elementy, które tworzą nową istotę ludzką. Gdy połączą się chromosomy pochodzące od ojca i matki, powstaje absolutnie unikalna, całkowicie niepowtarzalna osoba ludzka. Od tego momentu zaczyna się nowe życie. Dalsze kształtowanie się tej osoby polega jedynie na rozwoju, wzroście i dojrzewaniu. Dziecko rośnie od momentu poczęcia. I rozwija się przez całe swoje życie.

Twoje pierwsze dni

1. dzień

Twoje życie rozpoczęło się w chwili poczęcia. W tym momencie zostały określone wszystkie cechy genetyczne (płeć, kolor skóry, oczu, włosów, rysy twarzy).

13. dzień

Kształtuje się zawiązek układu nerwowego.

21. dzień

Bije już serce dziecka, kształtuje się mózg.

41. dzień

Pojawiają się pierwsze odruchy nerwowe.

5. tydzień

Tworzą się mięśnie i szkielet.

6. tydzień

Tworzy się szkielet dziecka. Funkcjonują nerki, płuca, wątroba i serce. Rejestruje się już fale elektromagnetyczne wysyłane przez mózg człowieka.

6,5. tygodnia

Dziecko zaczyna się ruszać, jest to 12 tygodni wcześniej, niż matka mogłaby to odczuć.

7. tydzień

Na twarzy dziecka można zobaczyć oczy, uszy, nos i wargi.

8. tydzień

Dziecko może lekko uderzać piąstką, dostawać czkawki, ssać kciuk, budzić się i zasypiać. Pracują już wszystkie systemy anatomiczne ciała.

10. tydzień

Działają wszystkie organy. Ukształtowały się nóżki i rączki. Na palcach rąk wykształciły się linie papilarne. Dziecko reaguje na bodźce zewnętrzne, odczuwa ból. Dalszy rozwój polega jedynie na doskonaleniu pracy istniejących już narządów i wzroście człowieka.

11. tydzień

Dziecko poprzez łożysko nieustannie zasilane w pokarm i tlen, potrafi już krzywić się, a nawet uśmiechać. Wszystkie układy anatomiczne ciała zyskują coraz większą sprawność.

12. tydzień

Dziecko potrafi podkurczać nogi, obracać stopy i prostować palce u nóg, zaciskać piąstkę, marszczyć brwi. Wykazuje w swoim zachowaniu i budowie indywidualne cechy, odczuwa i reaguje na stany emocjonalne matki. Wzrost człowieka wynosi ok. 9 cm.

16. tydzień

Dziecko, mając zaledwie 14 cm, długości, potrafi chwytać rączkami, pływać, a nawet fiknąć koziołka.

26. tydzień

Przedwcześnie urodzone dziecko jest już w stanie przeżyć.

40. tydzień

Rodzi się dziecko - po 9 miesiącach życia w łonie matki.

     Podczas rozwoju w łonie matki dziecko rozwija się jako osobny organizm. Ma własny krwiobieg oddzielony od układu krwionośnego matki. Życie dziecka nie jest życiem matki, lecz jego własnym, indywidualnym życiem.

Prawo do życia


http://adonai.pl/life/graph/p22.jpg
     Zarówno dziecko jak i matka mają takie samo prawo do swego życia, jak każda ludzka istota niezależnie od wieku.

     Prawo do życia jest najbardziej podstawowym prawem osoby ludzkiej. Gwałcenie tego prawa, zabijanie ludzi w jakimkolwiek stadium rozwoju, czy to w łonie matki, czy poza nim - jest zbrodnią przeciwko Bogu i ludzkości.

     Poczęte dziecko otrzymuje po 23 chromosomy od każdego z rodziców. On lub ona jest rzeczywiście unikalną, indywidualną ludzką istotą, która nigdy się nie powtórzy. Gdy zapłodnienie się dokona, komórka jajowa i plemnik przestają istnieć. Zostaje stworzona nowa osoba, która na tym etapie rozwoju jest maleńkim żywym organizmem ważącym zaledwie 0,0000015 grama.

     Trzy czwarte ludzkości żyje dziś w krajach, które odstąpiły od ochrony nienarodzonych dzieci. Ta wola zabijania może porazić całą ludzkość. Niska ilość urodzeń dowodzi, że cały Zachód w rzeczywistości wymiera. Ogólna liczba aborcji (zabiegi chirurgiczne, pigułki, wkładki domaciczne i inne metody) jest trudna do wyobrażenia. Jest to stan ogólnej katastrofy. Aborcja ma wymiar największej wojny wszechczasów. Nigdy w historii ludzkości nie miała miejsca w świecie taka ilość śmierci zadanych ludzką ręką.
 

dr med. Józefa Deszczowa
 

Sztuka naturalnego planowania rodziny

Sztuka naturalnego planowania rodziny

John i Sheila Kippley

Nowe wydanie sprawdzonego i cenionego podręcznika do nauki metody objawowo-termicznej. Zmieniony, ułatwiający naukę układ treści, nowe reguły interpretacji cyklu, nowy rozdział o premenopauzie.

 

 

Pełnia życia

Czułeś i reagowałeś

     Już w siódmym tygodniu podrażnienie skóry dziecka w okolicach warg powoduje reakcję całego ciała. W dziewiątym tygodniu dziecko odczuwa ból już niemal całą powierzchnią ciała i reaguje na niego jak dorosły - odsuwa się od źródła bólu, przesuwa w tył, gwałtownie rusza rękami i nogami, wykrzywia twarz. Wszystkie zmysły są aktywne w okresie prenatalnym. Słuch: dziecko porusza się, gdy usłyszy donośny dźwięk; smak: rozróżnia smaki wód płodowych; wzrok: zmianą rytmu serca reaguje na nagłe oświetlenie brzucha; węch: jest zdolne do rozróżniania przyjemnych i nieprzyjemnych zapachów.

Poruszałeś się

     Już od drugiego miesiąca dziecko zaczyna się ruszać: przeciąga się, podskakuje, ziewa, dotyka rękami głowy, rusza ustami, robi miny. Filmy rejestrujące zachowanie 3-miesięcznego dziecka pokazują jak "tańczy" w macicy. W czwartym miesiącu udało się odnotować ok. 20 tysięcy różnych ruchów w ciągu jednego dnia.

Uczyłeś się świata

     Pamięć prenatalna kształtuje reakcje w późniejszym życiu. Rozluźnia nas przyjęcie pozycji płodowej, przyciemnione światło (przypominające półmrok macicy), odpoczynek w wodzie, kołysanie (podobne do rytmu oddechu matki) czy rytmiczne dźwięki (przypominające o biciu jej serca).
 

lek. med. Maria Szczawińska
 

Sztuka planowania rodziny

Sztuka planowania rodziny

Josef Rötzer

Książka prof. med. J. Rötzera na temat metody objawowo-termicznej miała już ponad trzydzieści wydań w krajach niemieckojęzycznych. Została również przetłumaczona na kilkanaście języków. W przystępny sposób przedstawia ona, na podstawie solidnych badań naukowych, zasady jednej z najskuteczniejszych metod rozpoznawania płodności..

 

 

 

 

Zdjęcia dziecka poczętego

 

Dziecko 7 tygodni od poczęcia

http://adonai.pl/life/graph/f1.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f2.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f3.jpg

 

Dziecko 8 tygodni od poczęcia

http://adonai.pl/life/graph/f4.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f5.jpg

 

 

Dziecko 11 tygodni od poczęcia

http://adonai.pl/life/graph/f6.jpg

 

 

 

Dziecko 12 tygodni od poczęcia

http://adonai.pl/life/graph/f7.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f8.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f9.jpg

 

Dziecko ok. 3,5 miesiąca od poczęcia

http://adonai.pl/life/graph/f10.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f11.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f12.jpg

 

Dziecko ok. 4 miesiące od poczęcia

http://adonai.pl/life/graph/f13.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f14.jpg

 

 

Dziecko ok. 5 miesiące od poczęcia

http://adonai.pl/life/graph/f15.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f16.jpg

http://adonai.pl/life/graph/f17.jpg

 

Dziecko ok. 6 miesiące od poczęcia

http://adonai.pl/life/graph/f18.jpg

 

 


 

Kiedy jestem płodna a kiedy nie

Kiedy jestem płodna a kiedy nie

Alina Lichtarowicz

Książeczka przedstawia trzy niezależne metody określania dni, kiedy kobieta jest płodna, i dni, kiedy nie jest płodna. Pozwala przez to każdej kobiecie poznać własny rytm biologiczny, w którym płodność jest ograniczona tylko do kilku dni w każdym cyklu..

 

 

 

Samuel Aleksander

http://adonai.pl/life/graph/samuel.jpg

     Zdjęcie zostało wykonane w trakcie operacji: bardzo ciężką zmianę kręgosłupa lekarze korygowali w 23 tygodniu ciążą. Fotograf chciał tylko udokumentować zabieg, ale udało mu się także uwiecznić moment, gdy bobasek wyciągnął rączkę z macicy i przytrzymał palca operujacego chirurga.

     To niesamowite zdjęcie ukazało się w wielu czasopismach na swiecie i stało się w Irlandii szyldem walczacych przeciwko aborcji.

     Bobaskiem tym byl Samuel Aleksander, ktory sie urodzil 28 grudnia 2001. Lekrze byli pewni, że bez operacji po porodzie by nie byli w stanie utrzymac go przy zyciu, i tak zaledwie po pieciu miesiacach w brzuchu umamy zdecydowali się na zabieg po zabiegu macice zaszyto aby mógł on się dalej normalnie rozwijac!

     Dzieki temu Samuel mogl ponownie uscisnac dłon operującego chirurga...

 

 

 

 

 

Narodziny bez przemocy

 

Prolog

"Tym, co sprawia, że narodziny są tak pełne grozy,

jest nie tyle ból, ile strach. [...]

Powiada się, sądzi się, że noworodek nic nie czuje.

Czuje wszystko!

Wszystko, totalnie i to bez żadnego filtru, bez dokonywania

wyboru, bez rozróżniania.

Narodziny to burza, to huragan.

A dziecko jest rozbitkiem,

jest pochłonięte, ogarnięte gwałtownym przypływem doznań,

których nie potrafi sobie przyswoić.

Naszą zbrodnią jest niewiedza o tym, że zmysły noworodku

funkcjonują, i o ich delikatności i wrażliwości."

 

Wzrok

"Noworodek jest ślepcem? Otwórzmy wreszcie oczy! [...]

Jeśli chciano naznaczyć dziecko piętnem cierpienia,

przemocy, [...] trudno znaleźć lepszy sposób jak skierowanie

nań oślepiającego światła."

 

Słuch

"Czy dziecko jest głuche?

Tak jak i ślepe. [...]

Tyle dźwięków poznało przebywając w ciele matki!

[...] urzekający rytm: serce. I jeszcze jeden rytm [...]

szlachetniejszy, [...] rozkołysane morze, czasem burza:

»jej« oddech. A dalej słowo, »jej« głos,

ten głos jedyny przez swoje brzmienie, intonację, nastroje.

[...] Dziecko zna głos swojego ojca na długo przedtem,

nim tego ojca pozna. [...]

Komu przychodzi do głowy, żeby mówić cicho w sali

porodowej?"

 

Oddech

"[...] palące powietrze w płucach. [...]

Z ust wyrywa się krzyk! Ten pierwszy wrzask oznacza: NIE!

[...] to totalna, namiętna rewolta przeciwko temu,

czym właśnie jest życie!"

 

Rozstanie

"Wypędza się mnie!

Przecież... kochałaś mnie, a jednak zgniatasz, spychasz. [...]

Chcesz, bym skoczył w tę przepaść, w tę nicość!

Dziecko walczy, ile tylko ma sił.

Zostać tu, uniknąć konieczności skoczenia...

Wszystko, byle nie ta otchłań".

 

Przygotowanie

"»Jak przygotować dziecko?« [...]

Nie dziecko trzeba przygotować, lecz nas.

»Nasze« oczy trzeba otworzyć.

»Nasze« zaślepienie musi ustąpić.

Wystarczy odrobina rozeznania,

by wszystko okazało się proste."

 

Jak przemawiać?

"Trzeba przemawiać do tego dziecka jego językiem.

Trzeba przemawiać tym uniwersalnym językiem,

który jest w użyciu wszędzie, który nie potrzebuje słów,

który jest zrozumiały w każdym wieku

i który nazywa się: miłość.

[...] Trzeba przemawiać doń tak, jak przemawiają do siebie

zakochani.

A cóż mówią sobie zakochani?

Nie mówią, dotykają się.

Gaszą światło. Albo po prostu zamykają oczy. [...]

Mówią ich dłonie, rozumieją się ich ciała.

Tak. tak właśnie należy przemawiać do noworodka,

lekkimi dłońmi,

ale uważnymi, ale kochającymi,

dłońmi, które poruszają się powolutku,

w rytmie »jego« oddechu.

Nie spieszmy się!

Posuwając się krok za krokiem, zmysł za zmysłem."

 

Powolność

"Bez tego wewnętrznego spokoju nie ma co oczekiwać sukcesu.

Nie zdoła się uzyskać porozumienia z noworodkiem.

Zaakceptować tę powolność, spowodować, by przeniknęła nas,

byśmy zaczęli żyć w wolniejszym rytmie - oto jeszcze jedno

czekające nas ćwiczenie, oto coś, co również wymaga

przygotowania."

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin