2008.06_MiniCommander – własne dwa panele_[Programowanie].pdf - Programowanie - SOLARIX33

Programowanie

Arkusz kalkulacyjny i makra

własne dwa panele

Marek Sawerwain

Zarządzanie plikami to jedna z najważniejszych i zarazem najczęściej wykonywana czynność podczas

korzystania z systemu operacyjnego, czyli mówiąc wprost podczas korzystania z komputera. Dla

systemu Linux, powstało już wiele różnych wersji tego typu programów. Niewątpliwie najbardziej

popularny jest program o nazwie Midnight Commander. Wzorcem dla tego programu był Norton

Commander, który w czasach systemu DOS znacząco poprawiał komfort korzystania z systemu.

nie był jedynym programem do zarządza-

nia plików. Drugim tego typu programem

o nieco innej ﬁ lozoﬁ i pracy był program

XTree. Podobnie jak Norton Commander również posiadał za-

gorzałych fanów. Kolejnym programem do zarządzania, który

także cieszył się ogromną popularnością był Directory Opus.

Jednakże był on dostępny na komputery Amiga. Użytkownicy

Linuksa są w bardzo komfortowej sytuacji, ponieważ powstało

kilkanaście różnych programów do zarządzania plikami. Istnie-

ją odpowiedniki Norton Commandera, jak wspomniany Midni-

ght Commander oraz równie dobry - jeśli nie lepszy - Krusader.

Wersji programu naśladującego XTree jest kilkanaście, powstał

nawet odpowiednik Directory Opusa - nazywa się Worker.

Natomiast naszym zadaniem będzie napisanie programu

podobnego do Midnight Commandera. Skupimy się tylko na

najważniejszych opcjach. Jednak będziemy mieli na uwadze

fakt, aby nasz program był użyteczny, czyli potraﬁ ł kopiować

pliki oraz tworzyć i kasować katalogi. Niestety nie jest możli-

we nawet pobieżne przedstawienie wszystkich elementów ko-

du źródłowego - jest on zbyt duży. Dlatego zostaną przedsta-

wione tylko podstawowe elementy.

Podstawowe informacje

W naszym programie będą dostępne tylko podstawowe opcje,

jednak mimo tych ograniczeń kod źródłowy liczy sobie 44kb.

To naturalnie nadal niewielki program, ale koniecznie trzeba

przygotować diagram najważniejszych zdarzeń. Rysunek 1

przedstawia taki schemat.

Pierwsze zdarzenie jakie pojawia się po uruchomieniu

programu dotyczy obsługi trybu tekstowego. Musimy od-

powiednio uruchomić obsługę konsoli. Następnie nasz pro-

gram wchodzi w główną pętlę. W pętli sprawdzamy, które

klawisze zostały użyte przez użytkownika. Jeśli używane są

kursory, to na aktywnym panelu odpowiednio przesuwamy

kursor wskazujący na aktualny katalog bądź plik. Wciśnię-

cie klawisza TAB powoduje zmianę panelu ma przeciwny.

Obsługujemy także inne klawisze, jak np.: F7 , czyli two-

rzenie katalogu. Po naciśnięciu tego klawisza wyświetlamy

odpowiednie okno dialogowe. Obsługujemy także kombi-

nacje klawiszy, jak np.: CTRL-A - wciśnięcie tych klawiszy

powoduje pojawienie się okna do zmiany atrybutów pliku

lub katalogu.

Schemat z Rysunku 1 nie przedstawia wszystkich klawi-

szy, jednakże pozostałe klawisze są obsługiwane w podobny

czerwiec 2008

MiniCommander –

W arto przypomnieć, iż Norton Commander

Programowanie

Arkusz kalkulacyjny i makra

sposób. Na koniec naturalnie trzeba zamknąć

tryb tekstowy.

Kod źródłowy naszego programu został

podzielony na kilka części. Pliki fList.c oraz

fList.h to implementacja dynamicznej listy

dwukierunkowej, która pomaga w realizacji li-

sty plików i katalogów wyświetlanych w pane-

lu. Obsługa okien dialogowych została umiesz-

czona w plikach dialogs.c oraz dialogs.h . Re-

alizacja operacji na plikach i katalogach, np.:

usuwanie katalogu, to zadanie dla funkcji znaj-

dujących się plikach fs_oper.c oraz fs_op er.h .

Obsługa paneli, czyli ich rysowanie oraz ob-

sługa klawiatury została umieszczona w pli-

kach workscr.c i workscr.h . Ostatnim plikiem

jest maincode.c . W tym pliku znajduje się funk-

cja main , w której wykonujemy wszystkie nie-

zbędne czynności, aby uruchomić nasz pro-

gram, czyli uruchamiamy tryb tekstowy, a po

wciśnięciu klawisza F10 , kończącego pracę na-

szego programu, w funkcji main wykonywane

są ostatnie czynności związane z zamknięciem

trybu tekstowego.

do katalogu. Naturalnie tylko wtedy, kiedy

mamy do tego prawo. Tę sytuację łatwo wy-

kryć sprawdzając choćby, czy wartością funk-

cji opendir jest wartość NULL. Jeśli tak jest,

może to oznaczać, iż nie mamy prawa dostę-

pu do katalogu. Gdy operacja się udała, za po-

mocą wywołań readdir będziemy odczyty-

wać zawartość katalogu, element po elemen-

cie. Poszczególne elementy są typu struct

dirent . Struktura ta opisuje jeden wpis w ka-

talogu. Zapisem do listy zajmuje się funkcja

DecomposeDirent , która wydziela ze struktu-

ry dirent poszczególne elementy, jak nazwę i

rodzaj wpisu: plik, katalog, link symbolicz-

ny. Odczytywane są także prawa dostępu oraz

czas modyﬁ kacji. Te elementy są wyświetla-

ne w panelu. Proces odczytywania zakończy

się w momencie, gdy funkcja readdir zwróci

wartość NULL.

Odczytana zawartość katalogu niestety nie

jest posortowana - jej kolejność jest zazwyczaj

określona przez datę utworzenia. My jednak

będziemy sortować alfabetycznie: posortowa-

niem odczytanej zawartości zajmuje się funk-

cja SortList .

Listing 2. zawiera pełny kod źródłowy funk-

cji kopiującej plik. Funkcja ta posiada cztery

argumenty. Pierwsze dwa to ścieżka źródło-

wa oraz ścieżka docelowa. Trzeci argument to

wielkość kopiowanego pliku. W ostatnim ar-

gumencie podajemy prawa pliku.

Sam proces kopiowania polega na przepi-

sywaniu zawartości pliku małymi fragmenta-

mi. Jeden fragment to około 64kb. Dlatego na-

leży obliczyć ile bloków danych, czyli małych

fragmentów, trzeba przegrać. Naturalnie trze-

ba obliczyć resztę z dzielenia (ponieważ rzad-

ko bywa aby plik miał idealną długość po-

dzielną przez pewną wielkość):

blocks=len / 65000

remaing=len % 65000;

Po tych obliczeniach w pętli kopiujemy blo-

ki danych:

for(i=0;i<blocks;i++) {

le=read(f1, buf, 65000);

le=write(f2, buf, 65000);

}

Odczytanie zawartości katalogu

Zanim poszczególne nazwy zostaną wyświe-

tlone w panelu, należy odczytać zawartość ka-

talogu. Funkcja, która wykonuje to zadanie

jest dość krótka. Przedstawiona została na Li-

stingu 1. Odczyt zawartości wskazanego ka-

talogu jest dość łatwy do zrealizowania. Wy-

wołując funkcję opendir uzyskujemy dostęp

Kopiowanie pliku

Tworzony przez nas program potraﬁ kopiować

pojedyncze pliki oraz całe katalogi. Najważ-

niejszą funkcją jest funkcja kopiująca poje-

dynczy plik, ponieważ funkcja kopiowania re-

kurencyjnego korzysta z opisywanej funkcji.

Kopiowanie ostatniego fragmentu danych jest

podobne, wykorzystujemy zmienną remaing ,

w której mamy informacje ile danych trzeba

przegrać, aby plik był kompletny.

le=read(f1, buf, remaing);

le=write(f2, buf, remaing);

START

Po przegraniu danych ustalamy jeszcze pra-

wa za pomocą polecenia fchmod . Zwróćmy

też uwagę (potwierdza to Listing 2.), iż jeśli

plik jest mniejszy niż wielkość jednego bloku

danych, to kopiujemy jego zawartość jednym

wywołaniem funkcji read oraz write .

inicjalizacja

trybu tekstowego

odczyt aktualnego

katalogu

TAK

Czy naciśnięto

klawisz TAB?

zmiana panelu

NIE

obsługa klawiatury

Biblioteka S-Lang

Tworzenie

katalogu?

TAK

procedura

tworzenia katalogu

Biblioteka S-Lang oferuje funkcje do obsługi

konsoli, czyli ekranu oraz klawiatury. Funk-

cje te pracują zarówno na niskim i wysokim

poziomie, co oznacza, że jeśli stosujemy

funkcję wysokiego poziomu nie musimy się

martwić o detale związane z obsługą konso-

li. Mamy także dostęp do prostego edytora

liniowego (Readline), co znacząco ułatwia

odbiór danych od użytkownika. Zaletą pa-

kietu S-Lang jest również wydajność. Pakiet

ten oferuje również dostęp do interpretowa-

nego języka programowania podobnego do

C. W naszym programie jednak nie korzy-

stamy z tej możliwości.

Edycja

atrubutów

TAK

procedura

edycji atrybutów

NIE

...

NIE

koniec pracy

programu?

TAK

zamknięcie

trybu tekstowego

STOP

Rysunek 1. Schemat przepływu sterowania w projektowanej aplikacji

www.lpmagazine.org

Programowanie

Arkusz kalkulacyjny i makra

Listing 1. Odczytanie zawartości katalogu

Lista plików i katalogów w panelu Listing

3. zawiera fragment z funkcji DisplayDirec-

tory , która jest odpowiedzialna na wyświetla-

nie listy plików i katalogów w lewym panelu

(wersja dla prawego jest naturalnie podobna).

Stosujemy pętlę for, która wykorzystuje zmien-

ne ifrom_dir_left oraz ito_dir_left . W

zmiennych tych zapisane są numery, od któ-

rego wpisu w katalogu należy rozpocząć wy-

świetlanie i na którym należy zakończyć. Ilość

elementów jest wyliczana przez funkcję Cal-

culate . Funkcja ta, uwzględniając wielkość, a

dokładniej wysokość konsoli, oblicza wielkość

okna podglądu. Zmienne ifrom_dir_left

oraz ito_dir_left są również odpowiednio

modyﬁ kowane. Gdy użytkownik naciska kla-

wisze strzałek, wtedy przesuwany jest kursor,

czyli zmienna cpos_left. Zmienne te są też

modyﬁ kowane, gdy naciskane są klawisze Pa-

ge Up oraz Page Down . Obsługa klawiszy znaj-

duje się w funkcji NavigateKey .

Wyświetlanie informacji o plikach (zebra-

nych przez funkcję ReadDirectory ) rozpoczy-

namy od odczytania odpowiedniego elementu z

listy funkcją At0List . Następnie w zależności

int ReadDirectory ( char * path ) {

DIR * dir = NULL ;

struct dirent * idir = NULL ;

TDirItem tmp ;

dir = opendir ( path );

if ( dir == NULL ) {

return - 1 ;

}

while ( idir = readdir ( dir )) {

DecomposeDirent ( idir );

}

closedir ( dir );

SortList ( active_dir , IDirCmp ,

IDirAssign , & tmp );

return 0;

}

Listing 4. Odczytanie jednej linii tekstu, wykorzy-

stując edytor Readline

char * ReadLineText ( int x , int y ,

int w , char * txt ) {

int n ;

unsigned char * line ;

rline_BUF [ 0 ]= 0 ;

init_slang_readline ( x , y , w );

if ( txt != NULL ) {

SLrline_set_line ( rline_RLI ,

txt );

SLrline_set_point ( rline_RLI ,

strlen ( txt ));

}

line = SLrline_read_line ( rline_

RLI , NULL , & len );

strcpy ( & rline_BUF [ 0 ] , line );

SLfree ( line );

SLrline_close ( rline_RLI );

return & rline_BUF [ 0 ];

}

Listing 3. Funkcja kopiująca plik

case PANEL_LEFT :

for ( i = ifrom_dir_left ; i <= ito_

dir_left ; i ++) {

di =( TDirItem *) At0List ( dir_

left , i );

switch ( di -> ft ) {

case ft_DIR :

sprintf ( t , DISP_DIR , di -> name , di -

> mtime ); break ;

case ft_LNK :

sprintf ( t , DISP_LNK , di -> name , di -

> mtime ); break ;

case ft_REG :

sprintf ( t , DISP_REG , di -> name ,

IntToMB ( di -> size ) , di -> mtime );

break ;

default : sprintf ( t ,

"<unk>" );

}

if ( i == cpos_left ) {

Slsmg_set_color ( 3 );

SLsmg_gotorc ( rd ++ , 1 );

Slsmg_printf ( "%s" , t );

/* dodatkowe informacje na

dole okna*/

Slsmg_set_color ( 5 );

SLsmg_gotorc ( SLtt_Screen_

Rows - 2 , 2 );

sprintf ( t , ADD_INFO ,

di -> name , ReturnMode ( di -> mode ) ,

IntToMB ( di -> size ));

SLsmg_printf ( "%s" , t );

}

else {

SLsmg_set_color ( 5 );

SLsmg_gotorc ( rd ++ , 1 );

Slsmg_printf ( "%s" , t );

}

break ;

Listing 2. Funkcja kopiująca plik

int copy_ﬁ le ( char * from , char * to ,

int len , mode_t mode ) {

int f1 , f2 , i , blocks , remaing ,

le ; void * buf ;

le =- 1 ;

f1 = open ( from , O_RDONLY );

if ( f1 !=- 1 ) {

f2 = open ( to , O_CREAT | O_TRUNC

| O_WRONLY );

if ( f2 ==- 1 ) {

le = close ( f1 );

return - 1 ;

}

buf =( void *) malloc ( 65000 );

if ( len < 65000 ) {

le = read ( f1 , buf , len );

le = write ( f2 , buf , len );

le = fchmod ( f2 , mode );

}

else {

blocks = len / 65000 ;

remaing = len % 65000 ;

for ( i = 0 ; i < blocks ; i ++) {

le = read ( f1 , buf ,

65000 ); le = write ( f2 , buf , 65000 );

}

le = read ( f1 , buf , remaing );

le = write ( f2 , buf , remaing );

le = fchmod ( f2 , mode );

}

free ( buf );

le = close ( f2 ); le = close ( f1 );

}

else {

le =- 1 ;

}

return le ;

}

Listing 5. Okno kasowania pliku

int DeleteDLG ( char * path ) {

int x , y , c , l , le ;

l = strlen ( path )+ 6 + 2 ;

if ( l < 28 ) l = 28 ;

x = SLtt_Screen_Rows / 2 ;

y = SLtt_Screen_Cols / 2 ;

SLsmg_ﬁ ll_region ( x - 2 , y - l / 2 , 4 ,

l + 2 ,' ' );

SLsmg_draw_box ( x - 2 , y - l / 2 , 4 ,

l + 3 );

SLsmg_gotorc ( x - 1 , y - l / 2 + 1 );

SLsmg_printf ( "Delete \" %s \

" " , path );

SLsmg_gotorc ( x , y - 9 );

DrawButton ( "OK" );

SLsmg_gotorc ( x , y );

DrawButton ( "CANCEL" );

Slsmg_refresh ();

if ( Select ( x , y - 9 , y , "OK" ,

"CANCEL" )== 0 ) {

le = recursive_del ( path );

if ( le ==- 1 )

AccessViolationDLG ();

}

czerwiec 2008

Programowanie

Arkusz kalkulacyjny i makra

od typu wpisu (plik, link, katalog) przygotowu-

jemy poleceniem sprintf ciąg znaków.

Kolejny test to sprawdzenie, czy aktualna

wartość zmiennej i jest równa wartości zmien-

nej cpos_left . Jeśli tak jest, to dobierając od-

powiednie zmiany kolorów użytkownik nasze-

go programu będzie widział kursor w panelu.

Inaczej mówiąc, wiadomo będzie na jaki plik

bądź katalog aktualnie wskazujemy. Jeśli bę-

dzie to katalog, to naciśnięcie klawisza ENTER

spowoduje przejście do tego katalogu. Wybranie

dwóch kropek, naturalnie, spowoduje przejście

katalog wyżej.

przez argument w. Natomiast w ostatnim argu-

mencie o nazwie txt możemy podać tekst, któ-

ry zostanie podany edycji. Zmieniony tekst lub

jego kopia, jeśli użytkownik nie zmieni treści,

staje się wynikiem działania funkcji ReadLine-

Text . Funkcja ReadLineText choć dość krótka,

składa się z trzech części. W pierwszej inicjali-

zujemy system Readline dostępny w bibliote-

ce S-Lang . Następnie sprawdzamy zawartość

argumentu txt . Jeśli wartość tej zmiennej jest

różna od NULL, to zawartość argumentu txt

zostanie przepisana do edytora liniowego za

pomocą funkcji Slrline_set_line .

Następny krok to edycja danych. Po wywo-

łaniu funkcji SLrline_read_line użytkownik

może wpisać nowy tekst lub zmienić istniejący.

Proces edycji trwa do momentu wciśnięcia kla-

wisza ENTER . Można też tak oprogramować

obsługę Readline , aby klawiszem TAB można

było opuścić tryb edycji. Po zakończonej edycji

celowo zawartość zmiennej line jest kopiowa-

na do zmiennej globalnej rline_BUF , bowiem

pamięć przydzielona do zmiennej line powinna

zostać zwolniona. Wywołaniem funkcji SLrli-

ne_close zamykamy proces edycji (pomijamy

wywołanie funkcji done_slang_readline ).

znaków, jak również znajdujemy współrzęd-

ne środka ekranu. Następnie za pomocą funkcji

SLsmg_ﬁ ll_region wypełniamy pewien obszar

ekranu jednolitym kolorem, aby następną funk-

cją narysować prostokąt. Wewnątrz tego prosto-

kąta umieszczamy komunikat tekstowy. Rysuje-

my również dwa dodatkowe przyciski - OK oraz

CANCEL . Po tych przygotowaniach możemy

stosując funkcję Select pozwolić użytkowniko-

wi na wybór, czy chce skasować plik wybierając

OK , czy też woli wycofać się z tej operacji po-

przez wybór przycisku CANCEL . Jeśli użytkow-

nik wybierze OK funkcja recursive_del usu-

nie wskazany plik bądź katalog. Jeśli nie mamy

praw dostępu, to w zmiennej le znajdzie się war-

tość -1. Możemy w ten sposób poinformować

użytkownika o braku praw dostępu.

Readline – obieranie

informacji od użytkownika

Podczas tworzenia katalogu, przenoszenia pli-

ku oraz kopiowania, użytkownik ma możliwość

podania nazwy nowego katalogu lub zmianę na-

zwy kopiowanego pliku. Edycja jest możliwa

dzięki zastosowaniu edytora liniowego. Biblio-

teka S-Lang daje możliwość skorzystania z pro-

stego edytora liniowego o nazwie Readline . W

naszym programie występują trzy funkcje: in-

it_slang_readline zajmująca się przygotowa-

niem odpowiednich zmiennych, druga ReadLi-

neText , która zgodnie z nazwą odczytuje linię

tekstu oraz done_slang_readline zamykają-

ca proces odczytu linii tekstu. Wszystkie naj-

ważniejsze czynności są wykonywane w funk-

cji ReadLineText . Jej kod źródłowy prezentu-

je Listing 4. Istotne są argumenty tej funkcji.

Dwa pierwsze, x oraz y , określają współrzędne

na ekranie, w którym będzie znajdować się po-

le edycyjne. Szerokość tego pola jest określona

Podsumowanie

Nie sposób opisać wszystkich detali związa-

nych z naszym programem. Choć ograniczyli-

śmy liczbę możliwości, to jak widać nie jest to

już program do napisania w przysłowiowy jeden

wieczór. Jednakże w tym, bądź co bądź, niewiel-

kim programie udało się zaimplementować pod-

stawowe opcje, takie jak kopiowanie i usuwanie

plików oraz katalogów. Swobodnie możemy się

także poruszać po strukturze katalogowej. Pro-

gram oferuje także możliwość zmiany podsta-

wowych atrybutów plików i katalogów. Wielką

zaletą naszego programu jest też jego wielkość.

Nasz program to zaledwie kilkadziesiąt kilobaj-

tów, choć wymagana jest dodatkowa bibliote-

ka S-Lang . Jednakże, jak zostało to pokazane,

w dość prosty sposób możemy utworzyć wersję

statyczną naszego programu. Jej zaletą jest nie-

zależność od zainstalowanych bibliotek.

W naszym programie brakuje także kilku

ważnych opcji. Wypadałoby zaimplementować

podgląd plików w postaci tekstowej. Oblicza-

nie wielkości zajętego miejsca przez wskazany

katalog także byłoby bardzo przydatną funkcją.

Nieco bardziej skomplikowaną funkcją były-

by dostęp do konsoli.Jednakże ta funkcja spo-

wodowałaby, iż nasz program zyskałby bar-

dzo wiele na funkcjonalności. Wiele większych

oraz mniejszych funkcji można dodać do opisy-

wanego programu, toteż zachęcam do wprowa-

dzania zmian i eksperymentowania z nim.

Okno kasowania pliku bądź katalogu

Listing 5. zawiera całą funkcję odpowie-

dzialną za narysowanie okna dialogowego z za-

pytaniem, czy skasować wskazany przez użyt-

kownika plik bądź katalog. Przed narysowaniem

okna należy uzyskać kilka istotnych dla nas in-

formacji. Obliczamy długość ścieżki (wielkość

ta zostaje zapisana w zmiennej l), dodając osiem

Wersja statyczna programu

Kompilacja omawianego programu przebiega w typowy sposób. Trzeba pamiętać, aby w

systemie dostępna była biblioteka S-Lang . Poszczególne pliki programu możemy kompilo-

wać w następujący sposób (zakładamy, że pliki źródłowe znajdują się w podkatalogu src ):

gcc -c ./src/fs_oper.c -I./src

Budowa wersji binarnej programu, sprowadza się do wydania polecenia:

gcc -o minicmd dialogs.o fList.o fs_oper.o mainﬁ le.o workscr.o -lslang

Jednak tak powstały program będzie wymagał w systemie obecności biblioteki S-Lang . W

dość prosty sposób możemy usunąć to ograniczenie, tworząc program z użyciem biblio-

tek statycznych. Jednakże oprócz biblioteki S-Lang trzeba także dołączyć bibliotekę Ncur-

ses , w następujący sposób:

O autorze

gcc -o minicmd_static dialogs.o fList.o fs_oper.o mainﬁ le.o workscr.o /usr/

lib/libslang.a /usr/lib/libncurses.a

Autor zajmuje się tworzeniem oprogramo-

wania dla WIN32 i Linuksa. Zainteresowa-

nia: teoria języków programowania oraz

dobra literatura.

Kontakt z autorem: autorzy@linux.com.pl .

Uzyskana wersja binarna jest znacznie większa niż wersja niestatyczna, ale program dzia-

ła poprawnie w systemach, gdzie nie ma zainstalowanej biblioteki S-Lang .

www.lpmagazine.org

2008.06_MiniCommander – własne dwa panele_[Programowanie].pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: