Scenariusz zajęć Nr 1
Temat kompleksowy: Ja i inni
Temat dnia: Rozpoznawanie i wyrażanie swoich uczuć
Cele:
− integracja grupy,
− odczytywanie niewerbalnych sygnałów: tonu głosu, gestów, wyrazu twarzy, jako podstawy do rozpoznawania emocji,
− kształtowanie umiejętności określania różnego rodzaju uczuć,
− podejmowanie próby oceny zachowania.
Pomoce:
Ilustracje przedstawiające ludzi przeżywających różne uczucia - wyra- żające smutek, radość, złość, strach.
Przebieg:
− „Szumi wiatr - pada deszcz”
Dzieci dobierają się parami i siadają naprzeciw siebie. Jedno z nich zamyka oczy. Drugie wykonuje polecenia nauczycielki:
„Szumi wiatr”- wachluje dłońmi przed twarzą współćwiczącego tak, aby ten poczuł ruch powietrza;
„Pada deszcz”- opuszkami delikatnie opukuje jego twarz;
„Ulewa- deszcz strumieniami spływa po twarzy”- gładzi twarz kolegi. Następnie dzieci zamieniają się rolami.
− „Podajemy kropelkę deszczu”
Dzieci stoją w kole z rękami złożonymi „w koszyczek”. Dowolne dziecko zaczyna „podawać kropelkę deszczu”. Dzieci ostrożnie przekazują ją w kole – kolejno kładą złożone dłonie w dłonie dziecka stojącego obok..
− opisywanie, co czują postacie na ilustracjach,
− domyślanie się co mogło być przyczyną przedstawionych na obrazkach reakcji,
− przeniesienie sytuacji z ilustracji na własne doświadczenia dziecka.
Dzieci siedzą w kręgu. Losują jedną kartę i demonstrują swoją twarzą uczucie na niej przedstawione, a pozostałe dzieci odgadują je.
Dzieci ustawione w dwóch rzędach twarzą do siebie. Na hasło nauczycielki wymijają się miejscami witając jak: ludzie zmęczeni, źli, dobrzy przyjaciele, ludzi nie lubiący się itp.
Dzieci siedzą w kręgu. Każde ma komplet kart mimicznych. Nauczycielka czyta zdania opisujące różne sytuacje. Dzieci pokazują karty z rysunkiem twarzy wyrażającej emocje w następujących sytuacjach:
− dostałem nową zabawkę
− jutro idę do dentysty
− brat przeszkadza mi w zabawie
− jestem sam w ciemnym pokoju
− kolega mnie bije
− popsuła mi się moja zabawka
− pani mnie pochwaliła
− idę z rodzicami do kina
Dzieci kolejno wchodzą za parawan, układem rąk, nóg przekazują swoje uczucia.
Dzieci rysują „buźkę” wyrażającą ich obecny nastrój.
Opracowała
Krystyna Badowska
agag61