WYZSZA OPRACOWANIE.doc

1.      Zjawiska związane z ruchem dobowym ziemi

·         Wschody i zachody gwiazd

W momencie wschodu i zachodu ciało niebieskie znajduje się w płaszczyźnie horyzontu h=0°

              Dla δ=23,5° i φ=66,5° słońce nigdy nie zachodzi.

·         Kulminacje gwiazd

Gdy gwiazda znajduje się w południku miejscowym następuje jej kulminacja.

t*=0h =>gwiazda jest w kulminacji górnej lub w górowaniu

z1=δ1-φ; z2=φ-δ2

t*=12h =>gwiazda jest w kulminacji dolnej lub w dołowaniu

z = 180°-(φ+δ);  z = 180°+(φ+δ)

·         Elongacje gwiazd

Elongacją gwiazdy nazywamy takie jej położenie , dla którego kąt paralaktyczny gwiazdy q=+/-90°, a azymut gwiazdy osiąga wartości ekstremalne:

A*=max => elongacja wschodnia

A*=min => elongacja zachodnia

Warunek zajścia elongacji: δ>φ

2.Opisz schemat zmiany czasu słonecznego na gwiazdowy i odwrotnie

Δ – różnica między początkiem doby gwiazdowej i słonecznej

λ – długość miejscowości

3.      Opisz schemat zmiany czasu słonecznego średniego na słoneczny prawdziwy i odwrotnie

5.      Opisz redukcję współrzędnych średnich do współrzędnych pozornych.

Wsp. pozorne w epoce (t1) = Wsp. śr. W ep. (t) + (ruch własny+precesja+nutacja+aberracja roczna+paralaksa roczna) w (t1-t).

Wsp. średnie (t) = Wsp. śr. (t0) + (ruch własny+ precesja) w czasie (t-t0).

Dane:

α0, δ0 – Wsp. średnie gwiazd na dana epokę w katalogach

μα, μδ – ruchy własne gwiazd

m, n – roczna precesja w rektascancji i deklinacji

ε – średnie nachylenie ekliptyki do równika

τ – ułamek dziesiętny roku

A, B, E – współczynniki do obliczenia wpływu precesji i długookresowych nutacji

C, D – współczynniki do obliczenia wpływu aberracji

A’, B’ – współczynniki do obliczenia krótkookresowych nutacji

Rozwiązanie:

αpp = α0 + (A+A’)∙a + (B+B’)∙b + C∙c + D∙d + E +μα∙τ             

δpp = δ0 + (A+A’)∙a’ + (B+B’)∙b’ + C∙c’ + D∙d’ +μδ∙τ

6.      Oblicz wpływ refrakcji astronomicznej

Refrakcja astronomiczna jest to zjawisko załamania promieni świetlnych wysyłanych przez ciała niebieskie w atmosferze ziemskiej (zmiana obserwowanego kierunku gwiazdy). Refrakcja ta wpływa jedynie na odległość zenitalną, nie zmienia ona azymutu do gwiazdy.

Dla małych kątów zenitalnych (wzór przybliżony): R= 60,3’’tgZ’. Uwzględniając ciśnienie i temperaturę pomiaru także dla małych odległości zenitalnych mamy: R=60,3’’[(H/760) * (273/(273+to))]tgZ’. W celu dokładnego obliczenia refrakcji astronomicznej, posługujemy się tablicami ułożonymi przez Radau. Tablice te są podane w Roczniku Astronomicznym. Ogólny wzór refrakcji Radau jest następujący: R = R0 + R0 * A * α * γ + R1 * B * β, gdzie R1 = R0 + R0 *A * α * γ (refrakcja normalna poprawiona o wpływ temperatury), A – zależy od temperatury t przy t = 00 ma wartość 0, B – zależy od ciśnienia atmosferycznego przy p = 760mmHg ma wartość 0, α – jest funkcją Z przy Z = 450 ma wartość 1, β – jest funkcją R1 przy R1 = 0 ma wartość 1, γ – jest funkcją temperatury t i odległości zenitalnej Z. W praktyce spotykamy się z trzema wariantami posługiwania się wzorami Radau: dla Z’ > 800 stosujemy

R = R1 + R1 * B * β gdzie R...