Magija Chaosu Magiczny Terroryzm.pdf

Marik

Magija Chaosu: Magiczny Terroryzm

tlum. fra 248

Ogólnie przyjęte jest, iż praktyka magiji polega na próbie wywoływania zmian zgodnie z wolą

maga. Zmiany te mogą obejmować takie korzyści jak wykreowaniem okoliczności sprzyjających

zdobyciu pracy, a także wysoko korzyści metafizyczne, jak rozmowa z anielskimi bytami

Elżbietańskiego Maga John'a Dee.

Magija Chaosu, najnowsze osiągnięcie Tradycji Magiji Ceremonialnej, jest innowacyjną

współczesną i niepokojąco zbliżającą do realizacji Magicznej Intencji.

Magija Chaosu wywodzi się pierwotnie, z prac Austina Osmana Spare'a oraz Petera Carrol'a z

okresów odpowiednio obejmujących pierwsze i trzecie ćwierćwiecze XX w. Obu magów

agresywnie sprzeczało się w temacie wyłączenia czarnoksięskich technik z praktyki magicznej i

obu rozwinęło systemy magiji, które były łącznie, eklektyczne i innowacyjne. Ogólnie rzecz biorąc,

obaj wzgardzili magiją tradycyjną jako niepotrzebnie skomplikowaną, podzieloną oraz pozbawioną

potencjału. Spare, będąc artystą, z pewnością znajdował się pod wpływem innych magicznych

artystów takich jak William Blake, oraz był także pod wpływem względnie nowych horyzontów

psychiatrii, szczególnie przez prace Junga i Freuda dotyczące podświadomości. Spare podkreślał

integracje magiji ze wszystkimi obszary swego życia, jest wiec niemożliwe, badając jego obrazy na

przykład, odróżnić je od pracy magijnej.

Rysunki Spare'a są zaklęciami. Niestety w większości brak nakładu jego prac. Część z jego pism

jest dostępne w internecie. Pisma Petera Carroll'a niedługo po odkryciu Naukowej Teorii Chaosu,

były w równym stopniu pod wpływem możliwości zastosowania języka i narzędzi magjicznych

jako środków do odkrycia i wpływania na interakcje subatomowe kwantowego wszechświata.

Carroll założył także Illuminati of Thanateros (IOT), oraz zakon Magów Chaosu.

Zakon jest w jakimś stopniu czymś kontrowersyjnym w większej wspólnocie Magów Chaosu,

bowiem stanowi tajemną ustopniowaną hierarchię. Tajemnice, stopnie oraz hierarchie postrzegane

jako sprzeczne z Prądem Chaosu. Wstępna praca Carroll'a, „Liber Null i Psychonauta" jest ogólnie

dostępną pracą z dziedziny Magiji Chaosu. Pozostaje w druku. Ostatnio idee Magiji Chaosu zostały

rozszerzone o sztukę Jana Fries'a, którego genialną oraz przyjazną wycieczka w rysunki, "Wizualna

Magija", trudno znaleźć jednak jest dostępna. Stephen Mace prywatnie wydał fascynującą analizę

interfejsu pomiędzy demonologią, a Magią Chaosu w "Wykradając Ogień z Nieba", która jest

chętnie czytana. Phill Hine początkowo publikował broszurki nt. Magiji Chaosu, a obecnie ma serie

pomocnych książek z tej dziedziny. W końcu, Hakim Bey, włączył Magije Chaosu do teorii

Dynamiki Społecznej oraz komunikacji w mediach, urozmaicając ją o muzykę, performance, sztukę

oraz Internet.

Generalizując, Magija Chaosu wykorzystuje teorie dekonstrukcjonizmu Jacques'a Derridy,

zainteresowanie w losowych wydarzeniach John'a Cage'a i minimalizmu oraz poczucie humoru

Dadaizmu do kreacji rytualnych przestrzeni na rytualne działania. Widzenie Magiji Chaosu jako

jedynie przeformułowanie tradycyjnej magiji byłoby nieścisłe. Magija Chaosu jest czymś nowym,

próbą dekonstrukcji umownych struktur wierzeniowych, uwalnia energię uwięzioną przez te

wierzenia i radykalnie zmienia jej kwantowy strumień. Magija Chaosu jest uderzeniem na

unormowane wzory wierzeń, atakiem na obecny stan umysłu, partyzantką na ostrożne przemyślenia

świadomego umysłu.

Magija Chaosu skupia się na mechanizmie wierzeń i proponuje aby proces wierzenia niż raczej jego

obiekt był krytycznym elementem magiji. Magowie Chaosu z radością przejmą lub obalą postawy

czy wierzenia potrzebne do skutecznego rozstrzygnięcia działań magicznych. Nastawienie takie,

które kładzie nacisk na przystosowanie jako naczelną wartość i przyjmuje zmianę jako dokładne

odzwierciedlenie natury rzeczywistości może napawać strachem pewne osoby których poczucie

własnej tożsamości wymaga aby wszechświat był postrzegany jako uporządkowane i znaczące

miejsce. Magija Chaosu specjalnie odrzuca możliwość wiecznego spoczynku czy wiecznego

porządku. Widzi wszechświat jako ogromny fenomen złożoności, zbyt wielkiej dla psychologii

normalnego człowieka aby go zrozumieć. W istocie, Magowie Chaosu zaprzeczyliby jakoby

wszechświat jest w takim niepewnym stanie i najwyraźniej przypadkowe działania, których tylko

tak przebiegłe techniki jak te z magiji chaosu, delikatnie wywracają świadomy, racjonalny umysł,

mają jakiekolwiek szansę wywołania zmiany zgodnie z wolą maga.

Magija Chaosu jest samo-zniszczeniem, postawą wiążącą roztrzepaną wiedzę skrajnych elementów

Tybetańskiego Buddyzmu szkoły Nyingmapa z szalonymi mnichami Buddyzmu Zen oraz z

teoretycznymi strukturami Nagarjuny i szkół Buddyzmu Madhyamaka. Jedna z dwóch głównych

sutr (nauki buddyjskie) Madhyamaki to Prajna Paramita, sutra, której tytuł możemy przetłumaczyć

jako:

"Poza tym co poza, spoczywa przebudzenie".

Budowa tej sutry, w której forma i pustka (porządek i chaos) rozpatruje się jedną z drugą i obie

zdają się być pozbawione prawdy, która jest pozbawiona wewnętrznego podziału, podobnie jak we

współczesnym rytuale chaosu. Założyciel szkoły tybetańskiego buddyzmu Nyingmapa,

Padmasambhava, był buddystą-czarnoksiężnikiem, niektóre z rytuałów, takie jak cmentarna

praktyka Chod, trudno odróżnić od zastosowania Starszych Bogów Necronomiconu w Magiji

Chaosu. Koany Buddyzmu Zen są zaprojektowane tak aby były skrótem obejścia umysłu,

przynoszą stan umysłu podobny do tego jaki osiąga Mag Chaosu.

Magija Chaosu może być rozpatrywana jako psychologiczne podejście do rytuałów magicznych.

Łącząc wiele pokrewieństw systemu metod aktorskich Stanisławskiego, systemy Magiji Chaosu

mają na celu zablokować świadomy umysł i wygenerować stan świadomości znany pod nazwą

"gnozy", stan w którym obrona dyskursywnego umysłu jest zniesiona, a magiczna intencja maga

może być poprowadzona w głębie absolutu, innymi słowy w kwantowy strumień wszechświata.

Jak doświadczeni aktorzy, magowie chaosu poszukują zapomnienia swej tożsamości celem

otrzymania ich Woli, możliwości zmiany wszechświata, która jest celem magicznego działania.

Aby tego dokonać Magowie Chaosu używają gestów, rytuałów, dźwięków, wizualizacji, sygnałów

ze zmysłów, medytacji i wygenerowane stany emocjonalne takie jak, gniew, strach, obrzydzenie,

znudzenie, rozpacz. Każda metoda, która może wytworzyć chwilowe stany gnozy są akceptowalne.

Ulubione techniki częstokroć wykorzystują czy angażują do tego sex, ból, oraz pomieszanie

zmysłów. Magowie Chaosu używają sigili (magicznych intencji, które zostały przemienione do

postaci symboli), rytuałów z wszelkich źródeł oraz artefaktów ezoterycznych czy też popularnej

kultury aby ukształtować magiczną przestrzeń umożliwiającą wejście w stan gnozy. Magija Chaosu

nie uznaje podziału i odrzuca dualizm. Będąc zakorzeniona w realizacji kwantowego strumienia i

zakładając, że idee nie są rzeczywiste (mogą wynikać z percepcji rzeczywistości) Magija Chaosu

nie uznaje podziału na białą, szarą i czarną Magiję, nie uznaje podziału na dobro i zło, a także nie

widzi różnicy pomiędzy „w porządku”, a „źle”.

Konsekwentnie Magijia Chaosu prawdopodobnie nie jest dla tych, którzy zinternalizowali zasady

moralno-etyczne. W istocie, gdyby nacisnąć na magów Chaosu, większość z nich, prawdopodobnie

zdefiniowaliby się jako Czarni Magowie, lecz mogą w tym samo-określeniu mieć na myśli Magije,

która obcuje z tym co ukryte, bądź znajdujące się w ciemności, stąd „czarna”. Magija Chaosu nie

jest dla przeczulonych ani też dla tych, którzy nie chcą zaprzeczyć etyce, ani też dla tych, którzy

mają obsesje na punkcie ustanawiania rozmaitych porządków społecznych. Magija Ceremonialna i

Wicca dają duże możliwości tym, wcześniej wymienionym. Magija Chaosu jest nastawiona na

odkrywanie magiji, która działa, rytuałów które wywołują specyficzne efekty, magiji która

umożliwia wywołanie zmiany zgodnie z wolą maga chaosu, taką która może być sprawdzona,

przetestowana i powielona, taką która wpływa na głębie Maga Chaosu- czasami w katastroficzny

sposób, taką nie przesądzoną, nie hierarchiczną ale przebiegłą.

Ci którzy się interesują się praktyką magiji chaosu dobrze wiedzą, że chaos potrafi być całkiem

chaotyczny. W końcu jest zaprojektowana na dekonstrukcje wierzeń, upartego trzymania się opinii,

opowieści które snujemy by ukołysać się w poczucie bezpieczeństwa rozprują się dzięki niej.

Dopóki mag nie porzuci tych starych idei, przyzwalając granicą osobistej identyfikacji na

zakłócenie, rezultaty magicznych działań mogą być chaotyczne w rzeczy samej.

Życie dramatycznie się zmienia, czasami postrzegane jest jako zmiana na gorsze co często się

przytrafia podczas Rytuałów Magjiji Chaosu.

Fundamentalnym faktem jest to, że Magija Chaosu to nie odkrywanie czyjejś Prawdziwej Woli, ani

nie komunikujemy się z Matką Boginią, jak również nie jest to obcowanie z demonami - jest to

wyraźne i wstrząsające zrozumienie biegu Chaosu, kwantowego strumienia nieludzkiego

wszechświata. Magija Chaosu to magijny terroryzm.

Marik 4/95

- - -

od tłumacza:

Podziekowania dla Scorpia, Khaoi'a oraz Jahara.

Ps wolne, nieredagowane, przepraszam za glupie bledy, a napewno jakies sa...

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: