Tynk dekoracyjny, gipsowy czy malowanie.pdf

Raport 30

Wykańczanie ścian wewnętrznych. Tynk dekoracyjny, gipsowy czy malowanie?

Tynk dekoracyjny, gipsowy

czy malowanie?

Tradycyjne tynki cementowo-wapienne stosowane s¹ jako

bardzo popularny sposób wykañczania œcian wewnêtrz-

nych. Maj¹ szereg zalet – mo¿na je przygotowaæ bezpo-

œrednio na placu budowy, s¹ twarde i trwa³e. Jednak co zro-

biæ, gdy nam siê znudz¹? Mo¿na je pomalowaæ lub wyko-

rzystaæ jako doskona³e pod³o¿e takich materia³ów wykoñ-

czeniowych jak tapety, boazeria, tynki gipsowe, dekoracyj-

ne itp.

Opracowanie: Tomasz D¹browski

wykañczania œcian s¹ nadal,

mimo up³ywu lat niezmiennie

popularne. Nale¿¹ do nich tynki ce-

mentowo-wapienne. Inne z kolei, jak

tynki wapienne, odesz³y ju¿ w zapo-

mnienie. Nie u¿ywa siê te¿ ju¿ w³a-

œciwie farb klejowych. Znane wszyst-

kim farby emulsyjne maj¹ coraz lep-

sz¹ jakoœæ i bogat¹ paletê kolorów.

Coraz wiêksz¹ rzeszê zwolenni-

ków zyskuj¹ materia³y nowoczesne.

S¹ to organiczne i mineralne tynki

dekoracyjne, gipsowe, g³adkie, czy

farby o specjalnych w³aœciwoœciach

dekoracyjnych.

Fot: Nobiles

Nowoczesne tynki

efekty estetyczne. Prawid³owo

po³o¿one sprawiaj¹, ¿e œciana jest

niemal idealnie g³adka. Dziêki nim

mo¿na te¿ uzyskiwaæ oryginalne fak-

tury, które po pomalowaniu daj¹ za-

dziwaj¹ce efekty.

Tynki gipsowe

mo¿na za pomoc¹

prostych narzêdzi

fakturowaæ w cie-

kawe, niepowta-

rzalne wzory

(fot. Knauf)

„oddychania” œcian nie zostaje za-

k³ócony. Co wa¿ne, tynk gipsowy,

choæ nie jest tak twardy, jak tradycyj-

ny cementowo-wapienny, doskonale

sprawdza siê jako pod³o¿e pod farby,

tapety, glazurê, stiuki oraz wszelkie

ok³adziny œcienne wymagaj¹ce kleje-

nia i uk³adania na mokro.

Powszechnie praktykuje siê uk³a-

danie tynków gipsowych na po-

wierzchni przygotowanego uprzed-

nio tynku cementowo-wapiennego.

Czyni siê tak z obawy przed zbyt wy-

sokimi kosztami, jakie moglibyœmy

ponieœæ w przypadku zastosowania

nieco grubszej warstwy samego gip-

su. Dlatego zwykle inwestor decydu-

je siê na wyrównanie œciany tañszym

tynkiem tradycyjnym i dopiero póŸ-

niej pokrywa go cienk¹, kilkumili-

metrow¹ warstewk¹ gipsu.

Tynk gipsowy na œcianê wykona-

n¹ z dok³adnych wymiarowo blocz-

ków nanosiæ mo¿emy maszynowo

lub rêcznie.

jako cienkowarstwowe (na po-

wierzchni starego tynku cemento-

wo-wapiennego) lub jako tynk pod-

stawowy, uk³adany nieco grubsz¹

warstw¹ na surow¹ œcianê.

Tynki gipsowe mo¿na stosowaæ

we wszystkich pomieszczeniach we-

wnêtrznych z wy³¹czeniem tych,

które nara¿one s¹ na sta³e i inten-

sywne dzia³anie wilgoci. Gips jest

materia³em niezwykle plastycznym

i prostym w obróbce, a u¿yty do wy-

kañczania œcian pozwala stworzyæ

we wnêtrzach specyficzny, ciep³y

klimat. Powierzchnie pokryte gip-

sem s¹ przyjemne w dotyku, a proces

gólnie polecane podczas robót

wykonywanych na wiêksz¹ skalê.

Przy pomocy pistoletu natryskowego

gips nak³adany jest równomiernie na

sufit, nastêpnie na œciany. W³aœciwo-

œci materia³u pozwalaj¹ na racjonal-

ne rozplanowanie czasu robót (gips

124

Dom 11 2003

N iektóre materia³y stosowane do

P ozwalaj¹ one osi¹gaæ interesuj¹ce

Tynki gipsowe

T ynki gipsowe mo¿emy wykonaæ

Tynki gipsowe maszynowe

N anoszenie maszynowe jest szcze-

budujemy

maszynowy ma znacznie wyd³u¿ony

czas wi¹zania).

Masê tynkarsk¹ pokrywaj¹c¹ œcia-

ny rozci¹gamy równomiernie w pio-

nie i poziomie metalow¹, dwumetro-

w¹ ³at¹, a¿ do uzyskania jednolitej,

g³adkiej powierzchni. Po wstêpnym

zwi¹zaniu powierzchniê gipsu pod-

dajemy dalszej obróbce. Wyg³adza-

my j¹ pac¹ filcow¹ obficie moczon¹

w wodzie. Wyrównamy w ten sposób

wszelkie szczeliny i niedoróbki po-

wsta³e po œci¹gniêciu zaprawy ³at¹.

Po wyschniêciu wystarczy ca³oœæ

przetrzeæ delikatnie papierem œcier-

nym o fakturze 100/120 i pomalowaæ

lub wykoñczyæ w inny sposób . Je-

¿eli podczas przecierania papier

œcierny ulega zawilgoceniu, a py³

przylepia siê do jego powierzchni,

znaczy to, ¿e œciana jest mokra i nie

nale¿y jej jeszcze przecieraæ.

po zaci¹gniêciu i wstêpnym zwi¹za-

niu filcujemy oraz g³adzimy – tak jak

w przypadku wykañczania tynków

maszynowych.

Tynki cienkowarstwo-

we i szpachlowe

Tynki cienkowarstwowe swoj¹ na-

zwê zawdziêczaj¹ gruboœci warstwy

zaprawy, któr¹ nanosimy na œciany.

Zwykle jest to nie wiêcej ni¿ 2-3 mm.

Cienka warstwa masy pozwoli zaosz-

czêdziæ materia³, a co za tym idzie,

równie¿ pieni¹dze. Cienkowarstwo-

wy tynk gipsowy bardzo czêsto uk³a-

da siê na istniej¹cych tynkach ce-

mentowo-wapiennych

Cienkowarstwowy tynk gipsowy mo¿na uk³adaæ miêdzy inny-

mi na dok³adnie wykonanym tradycyjnym tynku cementowo-wa-

piennym (fot.Cedat)

. Jako tech-

nikê wykonania mo¿emy wybraæ do-

woln¹ z wy¿ej opisanych. W podob-

ny sposób, równie¿ jako cienkowar-

stwowe lub uk³adane grubsz¹ war-

stw¹ stosuje siê gipsowe tynki szpa-

chlowe. Gips szpachlowy cechuje

zwiêkszona elastycznoœæ oraz zwiêk-

szona przyczepnoœæ do pod³o¿a,

trudniej go jednak przecieraæ. Do-

skonale sprawdza siê jako materia³

do wype³niania bruzd, rys skurczo-

wych oraz niewielkich dziury w pod-

³o¿ach mineralnych.

pokryte tynkiem dekoracyjnym wygl¹daj¹ oryginalnie

i estetycznie, wykazuj¹ dosyæ du¿¹ odpornoœæ na uszko-

dzenia mechaniczne oraz nie wch³aniaj¹ wilgoci z oto-

czenia, dlatego mo¿na je bez obaw stosowaæ tak¿e w

kuchniach i ³azienkach. W przypadku miejscowego za-

brudzenia tynk dekoracyjny mo¿na ³atwo umyæ. Tynki

dekoracyjne sprzedawane s¹ w postaci gotowych do u¿y-

cia pó³p³ynnych mieszanek lub mieszanek wymagaj¹-

cych zarobienia wod¹. Ze wzglêdu na rodzaj spoiwa

wchodz¹cego w sk³ad masy tynkarskiej produkty z tej

grupy dzielimy na:

tynki mineralne

rêcznego maj¹ krótszy czas obrób-

ki ni¿ tynki maszynowe, przygoto-

wuje siê je równie¿ w inny sposób.

Wszystko to nie ma jednak wp³ywu

na ostateczny wygl¹d œciany. Zapra-

wê przygotowuje siê w elastycznym,

najczêœciej gumowym pojemniku.

Zarabia siê j¹ wod¹, a nastêpnie mie-

sza (mieszad³em zamocowanym w

wiertarce) do uzyskania jednolitej,

pozbawionej grudek gêstej masy.

Niedozwolone jest mieszanie gipsu

rêcznie, gdy¿ w ten sposób nie zaro-

bimy go wystarczaj¹co dok³adnie, a

najmniejsza nawet grudka stanie siê

niechybnie powodem irytuj¹cych

problemów podczas pracy.

Zaprawê mo¿emy uk³adaæ jedn¹

warstw¹ i pracuj¹c etapami kszta³to-

waæ p³aszczyznê œciany w sposób, ja-

ki zosta³ opisany dla tynków maszy-

nowych. Nale¿y pamiêtaæ jednak, ¿e

kolejne fragmenty powinny byæ ³¹-

czone ze sob¹ na mokro. Znaczy to,

¿e zanim wyschnie czêœæ œciany lub

sufitu, powinniœmy po³¹czyæ j¹ z ko-

lejnym fragmentem. Taki system sto-

sujemy w miejscach, w których œcia-

na za³amuje siê w naturalny sposób.

Oznacza to, ¿e powinniœmy jednora-

zowo wykonaæ np. ca³y sufit, lub ca-

³¹ œcianê.

Mo¿na zastosowaæ te¿ inny sys-

tem pracy. Nanosimy zaprawê na su-

fit i œciany, po czym czekamy na jej

zwi¹zanie. Usuwamy gipsowe okru-

chy oraz grudki, które mog¹ ode-

rwaæ siê od œciany w dalszym etapie

prac i przystêpujemy do nak³adania

kolejnej warstwy gipsu. Nak³adamy

j¹ bardzo starannie i po wyschniêciu

przycieramy papierem œciernym, lub

– zawieraj¹ zwykle cement, wapno

oraz silikaty. Konfekcjonowane s¹ najczêœciej w postaci su-

chych mieszanek przeznaczonych do zarobienia wod¹;

tynki na spoiwie organicznym – akrylowe, ¿ywiczne

lub polimerowo-akrylowe. Ze wzglêdu na ich w³aœciwoœci

fizyczne, sprzedaje siê je w pojemnikach z tworzyw

sztucznych, w postaci masy gotowej do u¿ycia. Rodzaj na-

rzêdzi u¿ytych do uk³adania tynku uzale¿niony jest od te-

go, jakie w³aœciwoœci ma mieszanka, oraz jak¹ fakturê

chcemy uzyskaæ. Najczêœciej wybierane faktury tynków

dekoracyjnych przypominaj¹ powierzchniê drewna wy-

¿³obionego przez korniki ( kornik ). Wzór z przypadkowo

Tynki dekoracyjne

T ynki dekoracyjne uk³ada siê g³ów-

Przyk³adowe

faktury tynków

mineralnych

(fot. Farby Kabe)

Dekoracyjny

tynk na spoiwie

organicznym

mo¿e przypomi-

naæ mozaikê

u³o¿on¹ z kolo-

rowych kamycz-

ków

(fot. Farby Ka-

be)

➧

2003 11 Dom

125

Tynki gipsowe rêczne

T ynki przeznaczone do uk³adania

nie na œcianach, praktycznie nie

stosuje siê ich na sufitach. Produkty

z tej grupy dostêpne s¹ w bardzo sze-

rokiej palecie barw i faktur. Œciany

budujemy

Raport 30

Tynk dekoracyjny, gipsowy czy malowanie?

Tynki dekoracyjne oferowane s¹

w ograniczonej iloœæ faktur ró¿ni¹-

cych siê wielkoœci¹ i wyrazistoœci¹

mo¿liwych do uzyskania wzorów. Pro-

dukty z tej grupy dostêpne s¹ w nie-

ograniczonej niemal liczbie kolorów.

Tynki dekoracyjne s¹ barwione

fabrycznie, nie nale¿y wiêc ich ma-

lowaæ!

G³adzie tynkarskie przeznaczone

s¹ do uk³adania na równych i g³ad-

kich pod³o¿ach. Ze wzglêdu na prze-

znaczenie dzieli siê je na polimerowe

oraz cementowe. Polimerowe stosuje

siê w pomieszczeniach suchych, ce-

mentowe sprawdz¹ siê na œcianach ³a-

zienki czy kuchni. Podczas wstêpnej

fazy wi¹zania, g³adzie mo¿na faktu-

rowaæ w dowolny, proponowany

przez producenta sposób lub

ukszta³towaæ tynk wed³ug swojego

pomys³u

albo idealnie g³adki i b³yszcz¹cy

marmur . G³adk¹ oraz b³yszcz¹c¹ po-

wierzchni¹ uzyskuje siê poprzez po-

krycie tynku weneckiego specjaln¹

do tego celu przeznaczon¹ past¹.

Technika wykonania stiuków jest

dosyæ skomplikowana i czasoch³on-

na, nie polecamy wiêc samodzielne-

go uk³adania tego rodzaju tynku tym

bardziej, ¿e materia³ wyjœciowy jest

doœæ drogi.

Tynk tekstylny ( japoñski ) – mo¿-

na go uk³adaæ nie tylko na tradycyj-

nych pod³o¿ach mineralnych, ale

równie¿ na drewnie, panelach, pod-

³o¿ach malowanych farb¹ akrylow¹.

G³ównymi sk³adnikami tynku s¹

w³ókna bawe³ny, piasek kwarcowy,

barwniki i kleje roœlinne oraz dodat-

ki dekoracyjne (np. okruchy miki

czy brokat). Tynk tekstylny kupuje-

my jako gotow¹ do u¿ycia masê lub

zestaw pó³produktów, które miesza-

my w proporcjach pozwalaj¹cych

uzyskaæ oczekiwany efekt. Uk³adaj¹c

masê na œcianie postêpujemy œciœle

wed³ug wskazañ producenta. Warto

w tym miejscu dodaæ, ¿e tynk ten ma

bardzo oryginaln¹ w³aœciwoœæ – po

namoczeniu wod¹ daje siê usun¹æ ze

œciany a po dok³adnym zarobieniu

wod¹ mo¿na go u¿yæ ponownie

u³o¿onych obok siebie ziarenek ko-

lorowego piasku to mozaika. Œciana

pokryta takim tynkiem odporna jest

na zawilgocenia, niszcz¹ce dzia³anie

promieni s³onecznych oraz rozwój

pleœni. Modn¹ ostatnio faktur¹ jest

baranek . Tynk retro jest równie¿

jednym z czêœciej stosowanych, choæ

nie cieszy siê tak du¿ym zaintereso-

waniem, jak dwa wymienione wcze-

œniej. Je¿eli zdecydujemy siê na za-

kup tego tynku, uzyskamy efekt sta-

rego, ale estetycznego, czystego

i przytulnego wnêtrza.

Przy pomocy

twardej szczoteczki

mo¿emy wykonaæ

tak¹ oto fakturê

(fot. Optiroc)

Tynk tekstylny

zakryje pêkniêcia

w œcianie. Po na-

moczeniu gor¹c¹

wod¹ bez proble-

mu usuniemy go ze

œciany (fot. Tynax)

O czym trzeba pamiêtaæ

Je¿eli producent tynku nie okreœla szczególnych wy-

magañ dotycz¹cych przygotowania pod³o¿a, pamiêtaæ

powinniœmy o kilku podstawowych zasadach:

1 . Pod³o¿e powinno byæ suche. Tynk po³o¿ony na mo-

kre pod³o¿e mo¿e siê odspoiæ (odparzyæ) i po pewnym

czasie odpadnie od œciany. Pod tak wykonanym tyn-

kiem mog¹ równie¿ zacz¹æ rozwijaæ siê pleœnie.

2 . Pod³o¿e powinno byæ czyste i odt³uszczone.

3 . Powinno byæ stabilne, pozbawione odpadaj¹cych lub

³uszcz¹cych siê fragmentów.

4 . Zbyt ch³onne pod³o¿e dobrze jest zagruntowaæ prze-

znaczonym do tego celu preparatem. Poprawi on stabil-

noœæ pod³o¿a i zmniejszy jego ch³onnoœæ.

Malowanie

wapiennym, gipsowym czy g³adzi¹ tynkarsk¹ wyma-

gaj¹ malowania. Farba nada im piêkny kolor, pokryje

ewentualne przebarwienia tynku, a œciana bêdzie czysta

i estetyczna.

Ka¿da farba sk³ada siê ze spoiwa, rozcieñczalnika,

pigmentów barwi¹cych oraz dodatków (utwardzacze,

zmiêkczacze, stabilizatory itd.). Spoiwa u¿ywane do pro-

dukcji farb mog¹ byæ organiczne lub mineralne . Orga-

niczne to kleje , ¿ywice , spoiwa

emulsyjne oraz oleje . Spoiwa mine-

ralne to np. cement , szk³o wodne

lub ciasto wapienne . Ich utwardza-

nie jest konsekwencj¹ procesów che-

micznych. W podobny sposób – na

organiczne i mineralne – dzielimy

pigmenty . Jednak podstawowym

kryterium ró¿nicuj¹cym farby jest

rodzaj u¿ytego rozcieñczalnika. Tak

wiêc wyró¿niamy farby wodne i roz-

puszczalnikowe .

Farby wodne

R ozcieñczalnikiem jest woda, która

126

Dom 11 2003

. P³aszczyzny, na których

zastosowano g³adzie tynkarskie, ma-

lujemy na wybrany kolor dowolnymi

farbami wewnêtrznymi.

Stiuki ( tynki weneckie ) pozwol¹

uzyskaæ na œcianie niepowtarzalny

i niezwykle ciekawy efekt naturalne-

go, kolorowego kamienia. Stiuki wy-

konane mog¹ byæ w dwojaki sposób

– jako matowy, g³adki lub delikatnie

chropowaty piaskowiec , lub matowy

Œ ciany wewnêtrzne wykoñczone tynkiem cementowo

podczas procesu wysychania po-

w³oki malarskiej odparowuje do oto-

budujemy

Najczêœciej stosowane faktury tynków dekoracyjnych to kornik lub baranek.

czenia. Do farb wodnych zaliczamy

farby emulsyjne , klejowe , wapienne ,

cementowe , silikatowe i krzemiano-

we (silikonowe). Spoœród wymienio-

nych powy¿ej najwiêksz¹ popularno-

œci¹ ciesz¹ siê farby emulsyjne.

Farby emulsyjne – maj¹ dobr¹

przyczepnoœæ do pod³o¿a, wysok¹

odpornoœæ na œcieranie, przepuszcza-

j¹ parê wodn¹. Œcianê pokryt¹ farb¹

emulsyjn¹ mo¿na zmywaæ wod¹

z dodatkiem ³agodnych detergentów.

W sprzeda¿y spotykamy farby winy-

lowe , akrylowe , lateksowe , które

równie¿ s¹ farbami emulsyjnymi.

Farby wodne s¹ niepalne i zupe³nie

nieszkodliwe dla zdrowia, nadaj¹ siê

do malowania wszystkich rodzajów

pod³o¿y budowlanych, z wyj¹tkiem

metalowych. Ju¿ w dzieñ, dwa po

malowaniu nie wyczuwa siê przykre-

go zapachu. Po up³ywie tego czasu,

w pomalowanych pomieszczeniach

mog¹ przebywaæ ludzie.

Farby wapienne stosuje siê jedy-

nie na pod³o¿a mineralne, z wy³¹cze-

niem gipsowych. Ich spoiwem jest

ciasto wapienne zarobione wod¹.

Produkty z tej grupy maj¹ w³aœciwo-

œci bakteriobójcze, charakteryzuje je

jednak ma³a trwa³oœæ oraz du¿a pyli-

stoœæ (po dotkniêciu œciany na d³oni

pozostaj¹ bia³e œlady wapna).

Farby klejowe sporz¹dza siê na

bazie klejów roœlinnych oraz zwie-

rzêcych rozpuszczonych w wodzie.

Mo¿na nimi malowaæ pod³o¿a mine-

ralne, Ÿle znosz¹ wilgoæ i nie mo¿na

ich myæ, sprzyjaj¹ rozwojowi pleœni

oraz grzybów. Dostêpne s¹ w postaci

suchych mieszanek przeznaczonych

do zarobienia wod¹.

Farbami silikonowymi mo¿emy

pomalowaæ dowolne pod³o¿a mine-

ralne, a tak¿e drewno i p³yty drewno-

pochodne. S¹ one bardzo trwa³e, od-

porne na dzia³anie wilgoci, nie blo-

kuj¹ procesu oddychania œcian.

Farby silikatowe zawieraj¹ spo-

iwo, którym jest wodne szk³o potaso-

we. Malowaæ mo¿na nimi metal,

szk³o i drewno oraz wszelkie pod³o¿a

mineralne, z wyj¹tkiem gipsowych

i malowanych farbami akrylowymi

oraz olejnymi. S¹ niezwykle odporne

na uszkodzenia mechaniczne i dzia-

³anie wilgoci. Pozwalaj¹ oddychaæ

œcianom, s¹ produktem niepalnym.

Doskonale sprawdz¹ siê w pomiesz-

czeniach szczególnie nara¿onych na

dzia³anie wilgoci.

Farby cementowe – stosuje siê je

do malowania posadzek i elementów

betonowych, oraz elementów ma³ej

architektury. Udzia³ pigmentów

w farbach cementowych nie powi-

nien byæ wiêkszy ni¿ 10%.

kauczukowe , winylowe , olejne ,

poliuretanowe , epoksydowe a tak¿e

akrylowe . Rozcieñczalnikiem jest

najczêœciej benzyna lakowa. Produk-

ty te bezpoœrednio po wymalowaniu

emituj¹ szkodliwe dla zdrowia, cha-

rakteryzuj¹ce siê nieprzyjemnym za-

pachem, substancje lotne. W œwie¿o

Przecierka wy-

konana na œcianie

malowanej s³o-

necznymi kolorami

dodatkowo o¿ywia

pokój

(fot. Decotec)

Szablony mo¿e-

my wykonaæ sami

lub kupiæ gotowy

wzór. Kolor dobie-

ramy kieruj¹c siê

w³asnym poczu-

ciem estetyki

(fot. Alcro Beckers)

œcianie ciekawy, oryginalny wzór. Wœród farb specjalnych

najwiêkszym zainteresowaniem klientów ciesz¹ siê farby

strukturalne. Po wymalowaniu taka farb¹ powierzchnia

œciany wygl¹da jak pokryta tapet¹ lub delikatnym tyn-

kiem dekoracyjnym. Farby strukturalne s¹ bardzo od-

porne na uszkodzenia mechaniczne, pozwalaj¹ ukryæ de-

fekty i nierównoœci œciany. Mo¿na stosowaæ je na pod³o-

¿a mineralne, gips, drewno oraz p³yty drewnopochodne.

Podobnymi w³aœciwoœciami charakteryzuj¹ siê farby na-

tryskowe, które na œciany nanosi siê za pomoc¹ specjal-

nego pistoletu. Tworz¹ tward¹, solidn¹ pow³okê odporn¹

na œcieranie i zmywanie. Mo¿na je nak³adaæ na wszystkie

stabilne pod³o¿a budowlane.

Malowanie trwa wówczas krótko, a efekt jest co naj-

mniej zadowalaj¹cy. Przypadkowe zestawienie ro¿nych

barw – je¿eli zdecydujemy siê na pokój w wersji wieloko-

lorowej – mo¿e byæ ryzykowne. Je¿eli jednak wierzymy

w swój zmys³ estetyczny, mo¿emy spróbowaæ poekspery-

mentowaæ z kolorami. Je¿eli na tej samej p³aszczyŸnie

œciany maj¹ spotkaæ siê dwa kolory, podczas malowania

powinniœmy pos³u¿yæ siê papierow¹ taœm¹ malarsk¹.

Przy jej pomocy estetycznie i równo wyznaczymy linie

dziel¹ce dwa ró¿ne kolory. Takiej samej taœmy u¿yjemy

w razie potrzeby na œcianie poni¿ej linii sufitu. Zastosu-

jemy j¹ równie¿ do zabezpieczenia stolarki okiennej

i drzwiowej przed zachlapaniem farb¹.

Laserunek – technika polegaj¹ca na nak³adaniu

dwóch transparentnych warstw farby. Farba wierzchnia

ma zwykle ten sam kolor co podk³adowa, ale inny od-

cieñ. Farbê zewnêtrzn¹ nak³ada siê pêdzlem malarskim,

szczotk¹ lub wa³kiem owiniêtym w foliê.

Przecierka – podobnie jak w przypadku laserunku,

kolejne warstwy farby przeœwituj¹ jedna spod drugiej

pomalowanym pomieszczeniu za-

pach taki ca³kowicie zanika dopiero

po kilku tygodniach. Farb tego ro-

dzaju u¿ywa siê g³ównie do malowa-

nia elewacji, elementów nara¿onych

na dzia³anie szkodliwych czynników

atmosferycznych oraz sporadycznie

œcian wewnêtrznych nara¿onych na

uszkodzenia mechaniczne.

Nale¿y trzymaæ siê zasady, ¿e warstwy wierzchnie s¹ co-

raz ciemniejsze. Powinno siê stosowaæ farby o kolorach

kontrastowych. Na warstwê podk³adow¹ nak³adamy

miejscowo warstwê wierzchni¹ i delikatnie przecieramy

szmatk¹ lub g¹bk¹. Po wyschniêciu czynnoœæ mo¿emy

powtórzyæ.

Stemple – za ich pomoc¹ wykonamy jednobarwne,

powtarzaj¹ce siê wzory, które w dowolny sposób odbija-

my na œcianie. Dostêpne w sprzeda¿y stemple wykonane

Farby specjalne

Z arówno wœród farb wodnych jak i

2003 11 Dom

budujemy

127

Farby rozpuszczalni-

kowe

Z aliczamy do nich farby chloro-

Techniki malarskie

N ajproœciej jest pomalowaæ œciany na jednolity kolor.

rozpuszczalnikowych dostêpne s¹

farby specjalne. Maj¹ one dodatki

wzmacniaj¹ce niektóre w³aœciwoœci

produktu lub pozwalaj¹ce uzyskaæ na

Raport 30

Tynk dekoracyjny, gipsowy czy malowanie?

Nie pasuj¹ce do

siebie na pierwszy

rzut oka barwy

mebli i œcian mog¹

w rzeczywistoœci

stworzyæ unikalna

harmoniê

(fot. Nobiles)

nia i uszkodzenia mechaniczne (np.

pokój dzieciêcy, przedpokój) lepiej

wybraæ farbê, która utworzy pow³okê

zarówno zmywaln¹, jak i tward¹ –

odporn¹ na zadrapania. Natomiast w

pomieszczeniach wilgotnych (kuch-

nia, ³azienka, pralnia) powinniœmy

stosowaæ farby wodoodporne.

Kuchnia i ³azienka – œciany

w tych pomieszczeniach brudz¹ siê

szybciej ni¿ w pokojach, ponadto

w kuchni problemem jest t³uszcz,

a w ³azience – wilgoæ. Dlatego farby

tam stosowane, musz¹ byæ odporne

na oddzia³ywanie wody i innych za-

nieczyszczeñ. Najmniej k³opotu

sprawiaj¹ sufity – malujemy je za-

zwyczaj bia³¹ farb¹ emulsyjn¹.

przeciwleg³ej œciany. Nastêpnie prze-

chodzimy do œcian, zaczynaj¹c od

naro¿y. Podczas malowania u¿ywa-

my któregoœ z narzêdzi polecanych

przez producenta farby. W ogromnej

wiêkszoœci przypadków bêd¹ to wa³-

ki moherowe lub sznurkowe – trady-

cyjnych pêdzli malarskich w po-

mieszczeniach mieszkalnych dziœ ju¿

siê praktycznie nie u¿ywa.

Farba, któr¹ po-

malujemy pokój

dziecka powinna

byæ nie tylko do-

brze dobrana kolo-

rystycznie, ale

przede wszystkim

trwa³a i bezpieczna

(fot. Nobiles)

Wybieraj¹c kolor farby, któr¹

chcemy pomalowaæ wybrane po-

mieszczenia powinniœmy kierowaæ

siê przede wszystkim w³asnymi

preferencjami oraz poczuciem este-

tyki. Naczelna zasada brzmi – wy-

bierzmy kolor, w otoczeniu które-

go czujemy komfort psychiczny.

W zale¿noœci od przeznaczenia po-

mieszczenia barwa powinna nas

mobilizowaæ i pobudzaæ, lub uspo-

kajaæ i odprê¿aæ. Jednak zanim

zdecydujemy siê na pomalowanie

pomieszczenia na taki, a nie inny

kolor, weŸmy pod uwagê kilka

istotnych regu³.

Pomieszczenie s³abo oœwietlone

– barwy s³oneczne rozjaœni¹ pokój,

ciemne i stonowane uczyni¹ go jesz-

cze ciemniejszym i smutnym.

Pomieszczenie zbyt niskie – pod-

wy¿szymy je optycznie maluj¹c su-

fit na kolor jaœniejszy od koloru

œcian. Mo¿emy równie¿ wymalo-

waæ pionowe pasy na œcianach.

Pomieszczenie zbyt wysokie –

obni¿ymy je maluj¹c sufit na kolor

ciemniejszy, ni¿ œciany. Podobny

efekt uzyskamy maluj¹c œciany do

wysokoœci oko³o 10 cm poni¿ej

krawêdzi sufitu. Poziome pasy lub

wzory na œcianach równie¿ obni¿¹

pomieszczenie.

Œciany s¹ zbyt blisko siebie – je-

¿eli jedn¹ z nich pomalujemy na

ciemniejszy kolor bêdzie sprawia³a

wra¿enie nieco oddalonej. W ten

sam sposób mo¿emy „zwiêkszyæ”

g³êbokoœæ wnêki w œcianie.

Pomieszczenie doskonale oœwie-

tlone – ¿ywe, s³oneczne barwy mo-

g¹ wydawaæ siê tu zbyt jaskrawe.

Wybierzmy delikatniejsze kolory.

Zbyt du¿a odleg³oœæ miêdzy

przeciwleg³ymi œcianami – œciany

przeciwleg³e malujemy na kolor

ciemniejszy ni¿ pozosta³e œciany,

co je optycznie przybli¿a.

Pokój zbyt ma³y – ciemna pod³o-

ga i ch³odne kolory œcian (np. b³ê-

kit) zmniejsz¹ nieco wra¿enie cia-

snoty w pokoju.

s¹ ze sztywnej g¹bki. Kilkanaœcie lat temu bardzo popu-

larne by³o stemplowanie œcian za pomoc¹ specjalnych

gumowych wa³ków z wyt³oczonymi wzorami – dziœ tech-

nika ta cieszy siê znikomym zainteresowaniem. Farba

stosowana do stemplowania powinna byæ dosyæ gêsta, nie

powinniœmy te¿ nak³adaæ jej na stempel zbyt obficie, aby

zapobiec powstawaniu zacieków.

Szablony – pozwalaj¹ uzyskaæ efekt niemal identycz-

ny jak stemple. Inna jest tylko metoda osi¹gniêcia po¿¹-

danego celu. W tym przypadku wzór uzyskujemy po-

przez przy³o¿enie szablonu do œciany i zamalowanie wy-

ciêtego w nim otworu farb¹ w dowolnym kolorze .

Równie¿ tu powinniœmy farbê dozowaæ w odpowiednich

iloœciach, co uchroni nas przed powstawaniem zacieków.

Natomiast przed podciekaniem farby pod szablon ustrze-

¿emy siê maluj¹c wzór technik¹ tepowania, to znaczy do-

ciskania g¹bki namoczonej w farbie do powierzchni sza-

blonu. Szablony wykonujemy sami lub kupujemy gotowe

w sklepie z artyku³ami malarskimi.

. Do malo-

wania najlepiej u¿yæ farb emulsyj-

nych. Ich doœæ gêsta konsystencja

powoduje, ¿e ³atwo rozprowadzaj¹

siê po pod³o¿u, ale nie blokuj¹ oddy-

chania œcian. Mo¿emy pokusiæ siê

tak¿e o wypróbowanie którejœ z farb

strukturalnych.

Pokój dziecka – w pierwszej fazie

¿ycia dziecka bardziej ni¿ na kolor

powinniœmy zwróciæ uwagê na bez-

pieczeñstwo stosowanej do dekoracji

farby. Pokój, w którym mieszka ma³e

dziecko najlepiej pomalowaæ zwyk³¹,

wodorozcieñczaln¹ farb¹ emulsyjn¹.

Nie zawiera ona rozpuszczalników

ani amoniaku, dlatego doskonale na-

daje siê do pomieszczeñ, w których

nie powinny wystêpowaæ czynniki

alergizuj¹ce . Maluj¹c œciany, trze-

ba pamiêtaæ, ¿eby farbê rozprowa-

dzaæ równomiernie na ca³ej ich po-

wierzchni. Zapobiegnie to powsta-

waniu miejsc o innym odcieniu i po-

³ysku. W miarê mo¿liwoœci powinni-

œmy malowaæ „mokre na mokre”,

czyli staraæ siê pomalowaæ ca³¹ œcia-

nê jednorazowo.

dynku powinny mieæ trzy podstawowe cechy: trwa³oœæ

i odpornoœæ na œcieranie, dobr¹ przyczepnoœæ do pod³o¿a

oraz bezpieczeñstwo dla ludzi i œrodowiska. Zdarza siê,

¿e jednoczesne spe³nienie tych wszystkich warunków

jest trudne, poniewa¿ farby bardzo twarde i odporne na

œcieranie s¹ najczêœciej nieobojêtne dla zdrowia. I od-

wrotnie – tak zwane farby ekologiczne, chocia¿ zdrowsze,

mog¹ mieæ gorsze w³aœciwoœci u¿ytkowe.

Nie oznacza to jednak, ¿e nie ma na rynku produktów,

które oprócz dobrej jakoœci, bêd¹ bezpieczne dla zdrowia

mieszkañców.

Pow³oki malarskie w kuchniach, korytarzach oraz po-

kojach dzieciêcych s¹ szczególnie nara¿one na poplamie-

nie i zabrudzenie. Dlatego kupuj¹c farbê do tych po-

mieszczeñ, najlepiej wybraæ odporn¹ na wodê i œcieranie,

¿ebyœmy mogli zmywaæ j¹ póŸniej œcierk¹ lub g¹bk¹. W

pomieszczeniach suchych, takich jak sypialnie i pokoje

dzienne, stosuje siê wszystkie rodzaje farb wodorozcieñ-

czalnych. W pomieszczeniach nara¿onych na zabrudze-

Jak malowaæ

M alowanie ka¿dego pomieszcza-

128

Dom 11 2003

Pokój dzienny – do tego pomiesz-

czenia fachowcy polecaj¹ ¿ywe bar-

wy, które w zestawieniu z ostrzejszy-

mi kolorami mebli stworz¹ nowocze-

sne i radosne wnêtrze

Rodzaj farby i jej przeznaczenie

F arby przeznaczone do malowania œcian wewn¹trz bu-

nia zaczynamy od sufitu, prze-

suwaj¹c siê od okna w kierunku

budujemy

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: