Rozdział 21.pdf

Rozdział 21

Prawdopodobnie istnieje kilka rzeczy gorychniż schodzenie do otworuktóry

jest centralnie pod prerażającąpiwnicąale w tej chwili, trudno mi byłomyledo

którejkolwiek z nich.

Byłamtylkokilkakrokówwdółpred pogrążeniem iw ciemnociach łabe

wiatło piwniczne niebyło wytarcającoilneaby preniknąd mrok. Byłamrównież

całkowicie przekonanaże tuneliterawżał, bo gdy zrobiłamkolejnykrokwdółoba

moje ramiona ocierałyi ciany

Metaliczny posmak strachu naglealałmiutagdy moje spocone dłonie uwały

i żelanychcebli

- Mercer? - awołałrcherpredemną– Wytkowporądku?

Oparłam coło o rce i próbowałam ukryd panik w moim głoie kiedy

odpowiadałam:

- Takwporądku. Czemu pytasz?

- Bo sapiesz.

OchTerakiedyotymwpomniałmójoddechbyłurywany iwychodiłmoich

płucdodybkotarałamigoupokoidkiedyapytał

- Jetciemnocy- mruknąłipreunąłipadłnamniebrudwicamknłam

oczy.

- Oba – wykrztuiłam– Widocznie teraz jetemklautroobickąToco, uh,

nowego Prawdopodobnie kutek ubocny uciekania płonącego budynku pre

podziemny tunel – wiłamkolejnychwiejnyoddech– Huradlauraówpychicnych

- Wracajnagór – powiediałrcherautomatycnieza co gokochałam

- Nie – powiediałam, muającwojenogibyłydalej – Jetemytu by

uratowadwiatCroNiemacaunaatakipaniki

chodiłamdalej, po jednym szczeblu naraiotatecniercherteżruyłNie

byłampewnajakdługolimyna dółCułamjakbymijałygodinyamojeercecały

czas podchodiłomidogardła, a sama ziemia zdawałaimnie prygniatad.

Wrecietunelacąłiroerad i mrok preniknłołabewiatło. Kiedy moje

nogi w koocuuderyłyogruntowąpodłogodwróciłamiinalałamwoblicu

drugiego, krótego tuneluMiał co najwyżejeciu tóp wyokociiokołocterech

erokoci Cymkolwiekbyłoródłowiatła, pochodiło cegonakoocuwikego

tunelu. Odwróciłamiiobacyłamtojącegoamnąrcheramiałnieunywyra

twarzy.

- Zmojegodowiadcenia wiem, że nic dobrego nie wieci– powiediał

- To nieprawda – odpowiediałam łapiącgoarkZaclimyidwkierunku

wiatła – Dużo dobrych recy wieci Pałecki luorecencyjne wietliki. Cudne

wiecącewciemnocikoulki

Parknąłmiechemalejegopalceacinłyimocniej na moichlimydalej

coimnegoimokregokapnło namojąyjWdrygnłamialełamdalejwiatło

tałoijaniejercherijakrcilimyaróg i chwilpóniej nikijkwypełniał

powietrze. Zajłomichwilanimdałam sobieprawżepochodiłodemnie

PrednamirociągałoiolbrymiepomiecenieoceglanychcianachBlak

który widielimypochodiłżarówkiwiącejnagołymprewodie podobnie jak na

góre, w piwnicy. talimywpomieceniu ramiwramiokołotuinemdieciAlbo

przynajmniej tymiktórynimibyli.

Patrzyli prediebieniewidącymwrokiemmającrcesztywne przy bokach, jak

mechanicnelalkicekałyabyjewłącydrchermruknąłcoamnąale go nie

dołyałam. Ogarnłamnie falamdłoci, jak podełamdoNicka, wpatrująciwjego

puste oczy. Obok niego tała Daiy jej ciemne włoy były potargane, usta lekko

rozchylonejakgdybybyławtrakciemówieniacego kiedyotałaamrożonaZanimi

obacyłam nniChatonUrokktóryrotacałybywyglądadtakpikniejak Elodie,

teraniknąłwyglądałybardziej blado niżzapamitałam. Wyglądały teżmłodieji wtedy

bólpreyłmojąklatkpieriową

Prypomniałamobieżarty z Nickiem w ogrodzie w Thorne, korzystanie z magii,

aby prebieradinawajem wgłupieubrania. I to, jakwykłpatrednaDaiypoóbw

jaki ona iwniegowtulałaakażdymraemgdyiedieliobokiebie.

- One tu tych ludzi magaynują – powiediałammójgłoodbiłiechem. – Jakby

byli rzeczami . Archer. Tojetłuchaj wiediałamżetocotunajdiemybdiełe.

WątpibyLaraCranoużywała aklciakrwi by strzec jej przepisu na czekoladowe

ciasteczka. Ale to?

-Taaa - powiediałcicho Archer. – Towykracapoałeiamieniaiwkomar

– Położył rknamoim karku. – Tojetgociuktóryaatakowałmniewmłynieprawda?

– kinąłnaNicka

- Tak. Muiałygojakołapad– DotknłamrkiNickaByłaimnaijakbywoku

- Jakmylicoimitało?

- NiewiemTomożebydaklcieprytrymującealbojakiinnyrodajtego typu

magii. – Odtychdieciakówpochodiłotakwielecarnejmagiiżewiediałamiż

wszystkie byłydemonamiKażdy z nich. Poamoimimocamiktóre alaływemnienie

miałampojciaileaktycniemagiinajdujei w tej strasznej, małejpiecare

Archer wypuciłpreciąglepowietre.

- Nigdyniemylałemżebdżałowałkogoktopróbowałmniewypatroyd

- ToniebyłonZnaczytobyłonalenieonCasnoff mieniłygowpotwora.

Ponieważ go wkreiłyone nie wiem, nałałygonaciebieZmieniłyichwszystkich w

potwory. – Machnłamrkąnapootałediecitojącewmałejceli. – Ale jeżeli Casnoff

majątakiwycaj, wycytuwylądujemy.

Pryciągającmniebliżejrchermruknął

- Nie dopucimydotego.

- Jak? – dopytywałami, a moje łowaodbijałyiwpomieceniu – pójrna

tocymmamydocynieniaCroNiemożemyużywadmagiiNiemożemyopucid

tego miejsca. – Wypuciłamwojąrkuciku - Nawet nie wiemycodiejeiw

pootałejcciwiataWytkocomożemyrobidtotogradwcooby-Doo w

piwnicy.

- Toniewytkocomożemyrobidophie– powiediałrcher

Ilekrodwypowiadał mojeimiwiediałamżejetmówipoważnie.

- Comanamyli?– conąłiokilkakroków

- łuchajchcebyCranoodełyitedieciaki byłyocalonelubprynajmniej

Cóż trelamżewyciągnądjetej ndy. Nie chcesz aby ktokolwiek po raz kolejny

wkreał demonyąteżinneoobyktóretego chcą

- PropowiedmiżeniemówimyoOku

Odwróciłwrokichował rcedokieszeni.

- JatylkomówiżetyiOkomacie tutaj wpólnycel.

NiebyłampewnacybyłamoołomionałacyobrydonaBył to raczej rodzaj

mieszany wszystkich tych trzech rzeczy.

- Okej, jest tu nadolemożejakiwyciek gazu?możeuderyłegłowąw tunel?

Botylkotojetnaprawdwymówkądlamówieniacegotakgłupiego

- OchmaracjMercer– powiediał. – Pomyłbywalcyd armiądemonówu

boku wykolonychżołnieryjetwrcniedorecne. MożemyiddoNauicaabydała

namjakiproeknaoddalenieproblemów

- Niebądołem - warknłam

- Wicniebądnaiwna– odparł. – To jest dla nas zbyt trudne, by sobie z tym

poradidophieTojetbytciżkie dla Prodigium, abywalcydto nawłanąrkle

jelibymyłącyliiły byłaby anaże

- Co ty obie myli Cro? Że poproimy Oko o pomoc a oni wycy

odpowiedą„Jasne nie ma problemu! kiedykoocymyunicetwiaddemonytona

pewno nie zabijemy reszty z was, mimo żetakajetnaamijażyciowa!”?

Patrącnamniercherpowiediał

- Jecekilkamieicytemumylałaże Brannick teżtakieąZabójcynie

Prodigium. Ale nie miałanicpreciwkobycipomogły.

Zamrugałamniepewnie.

- ToToco innego – wybełkotałam - To moja

- Twoja rodzina? – apytałcicho. – Bo Okojetmoją

- letyniejetejednymnichNiedokooca

- Jestem, Mercer – powiediał. – Ijeliwciążtegonieroumie - Odetchnąłi

potarłipokarkuwpatrująciwjakipunkt nad moim ramieniem - Nieważne –

podumowałwkoocu

Odwróciłiiruyłpowrotemwkierunku drabiny. Wpatrywałamiw jego

plecy jeszcze przez kilka sekundanimanimruyłam. Trudnobyłouwierydżejeszcze

chwiltemużartowalimyicałowalimy i mylenieotymprawiłożemiałamochot

wybuchnądpłacemCynawiąekniemożebydprotyicliwytrochdłużejniż

kilka godzin?

Udalimy i powrotem na gór po drabinie i tym raem byłam byt

niecliwaiłabycud iklautroobicnieNagóreoparłibypodadmirkale

ja go ignorowałamiamadwignłami z tunelu.

Zamknłam za nami klapibełowapreunlimynadniąpowrotempółk.

Prełamobokniego, kierującidochodówByłamjużnapierwymkiedypocułam

palce acikające iwokółmojegonadgartka

- Sophie, proNiechctobąwalcyd

Obróciłamiiotworyłamutażebypowiediedżeteżniechcz nim walcyd.

Ale zanim torobiłam, obacyłam kątemoka charakterytycnybłykanatpneco

pamitam to jak mojarkawyarpałaijegouciku

- Jeliniechceniąwalcydmożeniepowinieneugerowadwpółpracy

ludmiktórychcąjąabid– mójgłowarknął

Archer conął itakybkożeprawieiprewróciłiniebyłampewnaczy

kiedykolwiek niewidiałamgotakwkurzonegoleybkoiotrąnął.

- Elodiegdybymchciałtobą poromawiadrobiłbymtoweaniecycoMoże

poedłbym do odcinku Ghost Hunters . leterachcporomawiadophiewic

wynoi.

Elodieniemiałaamiarutegorobid

- Zawe byłe beznadziejnym chłopakiem – powiediała. –Gdy odedłe

dopiałamdotwojegokontawietożemnienielubilenie jestem tak lepa, jak

martwa, naprawdlubi ophieWrecywitoci, trudnomitopojądalemylżeją

kochasz.

Zamknij ię, zamknij ię, zamknij ię.

Pieprzy to, odparła Spędzaie ały za na wygłupah i dowipah. Kto mui

zej na ziemię.

- Do czego zmierzasz? – apytałrchermrużącnamnieocyNaniąNieważne.

Bożetotawałoiniercne.

- Cal teżjąkocha, wiesz. I z tego, co wiem, to niebyłcciąkultuabójców

potworów Chodzi mi o tożejelimaamiarmiedlojalnodwobietronybydmoże

nadedłcaaby ipokłoniłwpodikowaniu.

Niemożnapowiedied że Elodie nie wiejakrobiddramatyczne wyjcie. Nastpną

recąktórąpamitałambyło jak wpadłam w ramiona Archera, mojagłowaodpłynła.

rcherchwyciłmniewpaieinagleodepchnąłnadługodramienia

- Sophie? – pytałpatrącuważniewmoje oczy.

- Tak – powiediałam drżącymgłoem – Wróciłam.

Jego palce roluniłyii byłato teraz bardiejpiecotaniżucik.

- Nie może kontrolowad gdy i w ten poób pojawia? Ona może ci

nawiedadwkażdejchwili?

tarałamizamiadalewyłobardiejjakkael

- Znasz ElodieNieądżebyktokiedykolwiekjąkontrolował

Marcącbrwircherabrałrce iwepchnąłje do kieszeni.

- Cóżwietnie.

Archer Tocoonamówiła. Wiesz, żetonieprawda.

Wruyłramionamiwedłobok mnie na schody.

- Najgorszą, możliwą rzeczą, jakąmożnapowiedied jest to, jak Elodie jest super

silnaNiemartwioto. - Zatrymałiipojrałprerami – Musimy chyba

powiediedJenniecotunadoleodkrylimy.

Racja. Właniodkrylimycałąband demonów To możepomócnamrowiąad

agadkMinłokolejne kilka sekund.

- ChodMercer– powiediałrcherpodającmirk

Tymraemją wiłam.

TłumacenieZauroconaMareniami

Poprawki: eveline__

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: