Masy chemoutwardzalne-lab.doc

(57 KB) Pobierz
Gr

Gr.V Mab                                                                                                                                      14 stycznia 1999

 

 

Marek Nowicki

Wojtek Karpowicz

Tomasz Kowalski

Jerzy Korsak

 

Laboratorium  Technologii  Wytwarzania  i  Napraw

 

 

Temat: Masy chemoutwardzalne

 

I. Rodzaje mas chemoutwardzalnych:

·        Metale – metal molekularny w postaci dwuskładnikowej tiksotropowej pasty.

Przykłady zastosowania :

1.     Usuwanie przecieków w liniach centralnego ogrzewania

2.     Odbudowa wybitych gniazd łożyskowych

3.     Odbudowa zużytych czopów pod łożyska toczne

4.     Usuwanie przecieków w zbiornikach, pękniętych korpusach np. silników oraz nieszczelności wszelkich spawów

5.     Odbudowa ściętych gwintów i wybitych rowków wpustowych

6.     Uszczelnianie odlewów z żeliwa, staliwa i metali kolorowych

7.     Odbudowa skorodowanych dennic wymienników ciepła

8.     Odbudowa osadzeń elementów w metalu, betonie

·        Elasromery – dwuskładnikowe chemoutwardzalne materiały w postaci płynnej oraz pasty tiksotropowej

Przykłady zastosowań elastomerów

1.     Odbudowa gumowych taśmociągów w przenośnikach taśmowych

2.     Odbudowa gumowych walców oraz gumowych powierzchni zbiorników

3.     Odbudowa gumowych korpusów i wirników pomp

4.     Uzupełnianie wszelkich ubytków w gumie oraz wykonywanie elastycznych połączeń  niemożliwych do wykonania przy użyciu metali molekularnych.

·        Powłoki ochronne – środki doskonale zabezpieczające powierzchnie metalowe lub betonowe przed działaniem czynników powodujących korozję. Szczególnie polecane do pokrywania zbiorników oczyszczalni ścieków, konstrukcji stalowych ciągle zanurzonych w wodzie oraz do zabezpieczania powierzchni narażonych na działanie roztworów substancji powodujących korozję. Tworzą trwałą i elastyczną powłokę ochronną.

 

II Zalety i wady klejenia w stosunku do spawania.

              Klejenie metali w wielu wypadkach jest korzystniejsze niż inne metody łączenia np. spawanie.

Połączenie klejone odznacza się znaczną wytrzymałością  zmęczeniową i zdolnością tłumienia drgań

-                                 umożliwia uzyskiwanie równomiernego rozkładu naprężeń w złączu

-                                 nie wymaga zbyt silnego nagrzewania części łączonych

-                                 nie powoduje skurczu i naprężeń własnych oraz niekorzystnych zmian strukturalnych w metalu rodzimym

-                                 umożliwia łączenie bardzo cienkich części

-                                 znajduje zastosowanie w łączeniu metali z niemetalami (drewnem, gumą, szkłem, materiałami ceramicznymi, tworzywami sztucznymi itp.)

-                                 daje połączenie szczelne odporne na korozję, lekkie i o gładkiej powierzchni.

 

Wadą połączeń klejonych jest stosunkowo niska ich wytrzymałość, mała udarność, mała odporność na rozwarstwienie (oddzielenie) i na podwyższoną temperaturę.

 

III. Regeneracja wałków.

              Regenerację wałków można wykonać dwoma metodami:

              -z obróbką mechaniczną (toczenie, szlifowanie)

              -z odwzorowaniem- „na gotowo”.

 

1.     Regeneracja wałów z obróbką mechaniczną.

·        Zdejmujemy (toczenie ) warstwę materiału w miejscu zużycia i nacinamy powierzchnię linią śrubową tak, aby po obróbce mechanicznej grubość nałożonego materiału wynosiła minimum 1,5mm

·        Odtłuszczamy powierzchnię rozpuszczalnikiem

·        Przygotowujemy kompozycję dom nałożenia na odtłuszczoną powierzchnię

·        Nakładanie materiału regeneracyjnego przeprowadzamy w następującej kolejności:

-nakładamy pierwszą warstwę (by uzyskać dokładne połączenie należy mocno docisnąć kompozycję do podłoża)

-nakładamy kolejne warstwy materiału aż do uzyskania żądanego wymiaru (z minimalnym naddatkiem na obróbkę mechaniczną). Prędkość obrotowa wału podczas nakładania nie powinna przekraczać 30m obr/min

·        Obróbkę mechaniczną wykonujemy po utwardzeniu materiału.

 

2.Regeneracja wałów z odwzorowaniem ( na gotowo)

              Regenerację zniszczonych wałów przeprowadzamy przy pomocy wzorników, wykorzystując nieuszkodzone powierzchnie wału jako bazę wymiarową. Wzorniki , odtwarzające nominalna średnicę wału w miejscu regenerowanym, wykonujemy w kształcie półtulejek które pokrywamy materiałem w miejscu regenerowanym.

Następnie na oczyszczoną i odtłuszczoną powierzchnię nakładamy cienka warstwę wybranego materiału regeneracyjnego. Na tak przygotowana powierzchnię wału nakładamy materiał regeneracyjny w ilości zapewniającej wypełnienie regenerowanego elementu wału. Po nałożeniu materiału i ściśnięciu półtulejek należy doprowadzić do usunięcia nadmiaru materiału w celu uzyskania nominalnego wymiaru wału. Po utwardzeniu się materiału ok. 6-8 godz. Zdejmujemy półpanewki a niewielkie nadmiary wyciśniętego materiału usuwamy drobnym papierem ściernym.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin