WYSTARCZY ISKRA, BY ROZPALIĆ WIELKI OGIEŃ D fis G A7 1. Wystarczy iskra, by rozpalić wielki ogień; D fis G A7 od jego żaru już wokoło wszystko płonie. G A7 D fis e i tak z miłociš Bożš jest, A7 D h gdy raz dowiadczysz jej, G D h rozgłaszać chcesz każdemu jš, e A7 D każdemu dać jš chcesz. 2. Cudownie wiosnš jest, gdy kwitnš wszystkie drzewa; ptak nuci swojš pień, kwiat płatki rozpociera. I tak z miłociš Bożš jest, gdy raz dowiadczysz jej, chcesz piewać jej wiosennš treć, każdemu dać jš chcesz. 3. Chcę, przyjacielu mój, by w Bogu znalazł szczęcie; na Niego zawsze licz, nieważne, gdzie twe miejsce. Chcę krzyczeć to z wierzchołków gór, chcę, aby poznał wiat; miłoci Pan dzi do mnie wszedł, każdemu chcę Go dać!
rafulus