Patofizjologia wykład 9.doc

(95 KB) Pobierz
Patofizjologia

W – 9                                                                                     Patofizjologia                                                        6.12.2007

Patofizjologia gojenia ran

 

Rana Uszkodzenie tkanek powierzchownych lub głębokich powstałe w wyniku zadziałania czynnika mechanicznego, fizycznego, chemicznego, biologicznego

 

Gojenie ran jest fizjologiczną odpowiedzią organizmu – procesem mającym na celu zamknięcie rany penetrującej tkanki, odtworzenie bariery przeciw infekcyjnej i przywrócenie pierwotnej struktury tkanki

 

Fazy gojenia rany

I faza zapalenia (0 – 10dni)

II faza ziarninowania (2 – 30dni)

III faza tworzenia macierzy łącznotkankowej i przebudowy tkanek (3 – 100dni)

 

Naciekanie krwinek białych do miejsca zranienia

marginacja

diapedeza

(+) chemotaksja

ruch ukierunkowany

 

Zapalenie Jest niezbędną fazą prawidłowego gojenia rany mającą na celu eliminację patogenów i martwych tkanek, oraz odtworzenie naturalnych mechanizmów odpornościowych, indukowanie swoistej odpowiedzi immunologicznej oraz regeneracji i przebudowy tkanki

 

Mediatory zapalne
Zwiększające przepuszczalność naczyń

­                   Aminy wazoaktywne

­                   C3a     C5a

­                   bradykinina

­                   leukotrieny C4, D4, E4

­                   PAF

Rozkurcz naczyń

­                   PG

­                   EDRF

Gorączka (pirogen endogenny)

­                   IL – 1, IL – 6, TNF

­                   PGs

Ból

­                   PGs

­                   Bradykinina

Uszkodzenie tkanek

­                   neutrofile, granzymy

­                   ROS

­                   NO

Chemotaksja, aktywacja leukocytów

­                   C5a

­                   LT    B4

­                   produkty bakterii

­                   chemokiny (IL – 8)

 

Inicjacja procesu zapalnego w wyniku urazu tworzącego ranę

Czas O              Uraz

Sek.                            Uszkodzenie naczyń krwionośnych i tkanek

Sek.                            Wynaczynienie krwi, uwolnienie czynnika kontaktu, kolagenu podśródbłonkowego

Sek. – min                                          Aktywacja płytek, czynnika kontaktu

Sek. - min               Aktywacja krzepnięcia, układu dopełniacza, kininogeneza

 

Kurcz naczyń

Min              C5a C3b TxA2 IL – 6 (cząsteczki chemotaktyczne)

Min – godz.              naciek neutrofilów (do 24h) potem apoptoza

Relaksacja naczyń

Godziny               naciek monocytów/makrofagów > 24h

Wzrost przesiąkania białek do ogniska zapalnego, fibronektyna włóknik (czynniki chemotaktyczne dla fibroblastów oraz śródbłonkowe i leukocytarne czynniki wzrostowe)

 

Faza ziarninowania

(przewaga katabolizmu                            degradacja białek macierzy przez

białek macierzy)                                          metaloproteinazy (zelatynaza,

                                                                                    koleganaza) z fibroblastów i

                                                                                    makrofagów
 

­                   wzrost produktów degradacji fibronektyny, trombospondyny

­                   wzrost ekspresji ligandów dla glikoprotein na fibroblastach i ich migracji po sieci fibryny

­                   wzrost naciekania fibroblastów do rany i jej brzegów, napływanie keratinocytów z brzegu rany

­                   komórki nacieku (neutrofile, makrofagi, płytki krwi)

­                   wzrost wytwarzania cząsteczek wzrostu (PDGD, ECGF, FGF)

 

(przewaga syntezy                                          (TGFb, KGF) = proliferacja

białek macierzy)                                          fibroblastów, keratinocytów

 

­                   wytwarzanie białek macierzy (proteoglikany, kolagen IIItyp, elastyna, cząstki adhezyjne i ich ligandy)

 

Gojenie przez rychłozrost

Szwy, chirurg zbliża brzegi rany do miejsca zranienia. Mniej krwi, brak przestrzeni gdzie występuje ziarnina, szybsze gojenie, po 7 dniach ściąga się szwy, lepiej odnawia się skóra i tkanki podskórne)

Gojenie przez ziarninowanie

Blizna mniej odporna na kolejne urazy, gorzej odżywiony, cieńszy, nabłonek, blizna się wyróżnia

 

Czynniki wzrostowe nasilające procesy anaboliczne

­                   PDGF płytkowopochodny czynnik wzrostu

­                   FGF czynnik wzrostu fibroblastów

­                   TGFa transformujący czynnik wzrostu

­                   ILGF insulinopochodny czynnik wzrostu

 

Obkurczenie brzegów rany

Fibroblasty brzegów rany aktywowane cytokinami zapalnymi fibronektyną i czynnikami zapalnymi zwiększają ekspresję adhezji. W miejscach najsilniejszego kontaktu tych cząsteczek powierzchownych z macierzą

 

Angiogeneza

Niezbędny element przebudowy, regeneracji tkanek

Proces zachodzi pod wpływem czynników wzrostowych wydzielanych przez komórki śródbłonka, monocytów/makrofagów, płytki krwi (VEGF, TGFb, FGF, TNFa, PDEGF, ILGF) oraz niedotlenienia tkanek, takich czynników jak ADP, adenozyna, EDRF

Kilka etapów

­                   Gromadznie EC w miejscach (…)

­                   Tworzenie błony podstawnej z laminininy, fibronaktyny i kolagenu IV pod wpływem FGF, TGF, VEGF

­                   Tworzenie tub kapilarnych, wydłużenie i łączenie w sieć

­                   Migracja pericytów, miocytów i fibroblastów do nowych kapilar i tworzenie warstwy zewnętrznej

­                   Modelowanie kapilar i zahamowanie ich wzrostu w miarę przewagi wydzielania czynników hamujących rozwój cząsteczki INFa i wysokie stężenie TNFa i TGFb

­                   Uszkodzenie tkanek uwalnia i zwiększa wytwarzanie FGF

 

Czynniki wpływające na gojenie ran

Miejscowe:

­                   zakażenie

­                   rozmiary ran

­                   kontakt brzegów rany

­                   ukrwienie

­                   ruchomość

­                   ciała obce

 

Ogólnoustrojowe

­                   wiek

­                   odżywianie

­                   niedobory witamin

­                   stan immunologiczny

­                   choroby towarzyszące

 

Nieprawidłowe gojenie ran (utrudnia gojenie)

­                   cukrzyca (nieprawidłowa, osłabiona czynność fagocytarna neutrofilii i monocytów i generacja cytokin zapalnych)

­                   starszy wiek (zaburzenia inicjacji odpowiedzi zapalnej, swoistej odpowiedzi immunologicznej)

­                   niedobory żywieniowe (osłabienie odpowiedzi zapalnej, niedobory substratów do ziarninowania i przebudowy tkanek)

­                   biorcy przeszczepów (słaby odczyn zapalny ze zmniejszonym naciekiem neutrofilii i makfrofagów, mała generacja mediatorów zapalnych, czynników wzrostu

­                   ranni napromieniowani (j.w. + nasilony katabolizm z zaburzeniami wchłaniania, ciężka i długotrwała depresja układu odpornościowego)

 

Rana zakażona

Nasilony, przedłużony proces zapalny z dużymi naciekiem neutrofilii i makrofagów, zwiększone wytwarzanie proteaz i aktywnych form O2 eliminujących patogen i poszerzających strefę uszkodzenie, wzmożony katabolizm ( (IL – 1, TNFa) modulacja odporności przeciwzakaźnej zależnej od stanu immunologicznego i czasu nasilenia procesu zapalnego, przedłużona faza gojenia z wytworzeniem blizny słabszej mechanicznie lub przerośniętej.

 

Ciała obce w ranie – czynnik podtrzymujący proces zapalny i utrudniający eliminację towarzyszących patogenów, stałą aktywacja czynnika kontaktu i dopełniacza utrudnia obkurczenie rany

 

Mechanizm infekcji

­                   przerwanie ciągłości powłok

­                   niejałowe środowisko

­                   mikroflora błon śluzowych i skóry

o        streptococcus

o        cukrzyca/zranienie stopy

o        rany po ukąszeniach psa

 

Przewlekłe owrzodzenie goleni

­                   zaburzenia ukrwienia kończyny

­                   przewlekła infekcja

­                   podeszły wiek

­                   zaburzenia odporności

 

Rany miażdżone

­                   powierzchowne siły miażdżące

­                   mogą uszkodzić narządy wewnętrzne

­                   zmiażdżenie kości

­                   skóra może być nietknięta, wewnętrzne krwotoki à wstrząs

 

Odleżyna jako specyficzny rodzaj rany

Przewlekła kompresja tkanek – upośledzenie ukrwienia

Zanieczyszczenie rany wydalinami – maceracja naskórka – przewlekła infekcja

Zaburzenie regulacji naczynio – nerwowej, zaburzenia troficzne

 

 

Reakcje hypertroficzne

Nieadekwatnie duża synteza białek macierzy przy relatywnie małej liczbie fibroblastów

Głównie po ranach oparzeniowych i chemicznych u dzieci i rasy czarnej

 

Koloid rana hypertroficzna

Nadmierne odkładanie kolegenu typ III

Predyspozycja genetyczna (rasa czarna)

 

Gojenie bez blizny

Obserwowanie płodów i specyficzna aktywność fibroblastów i płytek płodowych przy niskim wytworzeniu czynników wzrostowych PDGF, TGFb, mniejszy odczyn zapalny

1

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin