RADZIECKIE OFENSYWY 1944-45
W 1943 Rosjanie odnieśli zwycięstwa w bitwie pod Stalingradem i w bitwie na łuku kurskim. Znacznie wzrósł wówczas autorytet ZSRR w Europie i na świecie. W takiej właśnie atmosferze odbyła się pierwsza konferencja Wielkiej Trójki – konferencja w Teheranie. ZSRR stawiał warunki, mając największe siły militarne w tej wojnie.
W 1944 wyparto Niemców z terenów, które ZSRR uważał za swoje rdzenne, następnie zaczęto wyzwalać tereny takie jak Polska, Rumunia, Węgry.
W lecie 1944 Rosjanie doszli do granicy z Finlandią ( * tej wyznaczonej 12.03.1940) i Finowie musieli przystać na warunki Rosji. Finlandia znajdowała się blisko Rosji, a była w obozie osi, czyli przeciw ZSRR; wcześniej długo była prowincją Rosji carskiej, a w czasie II wojny nie utraciła niepodległości, pozostając państwem suwerennym.
W czerwcu 1944 rozpoczęto operację „Bagration” (*od nazwiska jednego z generałów rosyjskich, który przyczynił się niegdyś do wypędzenia Napoleona z Rosji). Zaplanowano dwa kierunki uderzenia:
- na Litwę,
- w kierunku Białorusi.
Następnie Rosjanie mieli sforsować Bug i zacząć wyzwalać kolejne tereny.
Polacy walczyli w I Armii Ludowego Wojska Polskiego. Na czele 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki stał płk Berling.
Front wschodni sięgał prawie, że od Morza Bałtyckiego po Morze Czerwone. W lecie 1944 przebiegał przez Kłajpedę, Warszawę, Budapeszt. Zatrzymał się jednak na linii Wisła. 1sierpnia 1944 w Warszawie, wybuchło bowiem powstanie. Rozpoczęła je Armia Krajowa, co było nie na rękę Rosjanom. Stali oni z całą potęgą na Pradze, biernie przyglądając się, jak Niemcy równają Warszawę z ziemią.
Niemcy cały czas spychani byli na zachód. W związku z tym w Niemczech, wśród generałów, zaczęła dojrzewać myśl, by odsunąć Hitlera od władzy. Oczywiste było, że w tym celu należy przygotować zamach na jego życie. Na miejsce zamachu wybrano Kętrzyn – Wilczy Szaniec, a termin wyznaczono na 20 lipca 1944. Zamachu dokonać miał hrabia Stauffenberg, który mógł podejść blisko Hitlera, był bowiem zasłużonym żołnierzem, bez oka, lewej reki, którą stracił w trakcie walk, a Hitler bardzo cenił weteranów wojennych i pozwalał im na bezpośredni kontakt z nim. Zamach planowano dokonać podczas narady w bunkrze pod ziemią, gdzie zginęliby z pewnością wszyscy przebywający wówczas w środku. Jako, że przed wejściem na naradę oddawano broń, zamach miał być przeprowadzony przez użycie bomby z mechanizmem zegarowym .Ze względu na upalny dzień, naradę przeniesiono jednak do budynku, gdzie szanse Hitlera na przeżycie były znacznie większe. Tam Stauffenberg, zgodnie z planem, podłożył teczkę, w której znajdowały się dwie bomby( na wypadek gdyby jedna nie wypaliła) w pobliżu nóg Hitlera i pod jakimś pretekstem wyszedł w momencie, gdy miała nastąpić detonacja. Stauffenberg, sądząc, że Hitler nie żyje uruchomił kontakty w Berlinie, gdzie osoby zamieszane w zamach zaczęły przygotowywać się do przejęcia władzy. Ogromne zaskoczenie wywołały więc informacje, że Hitler żyje. Po zamachu, w którym nie doznał wielkich obrażeń, on sam uwierzył zresztą, że naprawdę jest nieśmiertelny. Ludzi, którzy chcieli zabić Hitlera szybko wyłapano. Oficerowie „dostali chwilę” na popełnienie samobójstwa, co spowodowało, że ich rodziny dostały odprawy i nie zginęli oni jako zdrajcy. Resztę osób zamieszanych w zamach sądziły Trybunały Ludowe, wydając okrutne wyroki – ludzi wieszano na strunach od fortepianu, na hakach rzeźniczych.
W nieciekawym położeniu znalazła się Grupa Armii Środek, na którą parli Rosjanie. Niemcy zdecydowali ściągnąć siły z Grupy Armii Południe, aby opóźnić marsz Rosjan w stronę Berlina. Rosjanie przeszli do Rumunii, gdzie obalili Antonescu i jego żelazną gwardię. Następnie zajęli Bułgarię, * która rozpoczęła już rozmowy z aliantami, przed którymi chciała skapitulować. Potem wkroczyli do Jugosławii, którą zresztą kontrolował Broz-Tito i na Węgry. Tam usunięty został Horthy – gdy nastąpiło wejście Armii Czerwonej na terytorium Węgier, Horthy próbował poddać Rosjanom wojsko węgierskie na froncie (alianci zachodni odmówili bowiem przyjęcia odrębnej węgierskiej kapitulacji, co próbował uzyskać admirał). Niemcy, którzy od dawna obserwowali te próby, aresztowali go i wywieźli w głąb Rzeszy. Rządy na Węgrzech formalnie objął przywódca strzałokrzyżowców - Ferenc Szálasi, w pełni podporządkowany Rzeszy.Rządy te, choć trwały parę miesięcy były bardzo okrutne.
Zimą 1943 Niemcy znaleźli się u progu klęski. Wzmacniała ich jedynie propaganda Goebbelsa, który twierdził, że:
- Niemcy są jedyną siłą, która może uratować Europę przed komunizmem,
- Niemcy mogą zostać ogłoszone twierdzą, ale nigdy nie zostaną zdobyte,
- Niemcy posiadają „cudowną broń” – zaawansowane rakiety, „Albatros”- samoloty odrzutowe.
Nikt jednak propagandą Goebbelsa się nie przejmował, a wojna trwała nadal.
W 1945 przeprowadzono operację wiślańsko – odrzańską. Rosjanie zajęli obszar między Wisłą a Odrą w zaledwie 21 dni. Walki toczono na wale pomorskim.
17 stycznia 1945 wyzwolono Warszawę, 18 stycznia Kraków, a 26 stycznia Wadowice.
Na ziemiach polskich, między Wisłą a Odrą zginęło 600 tysięcy rosyjskich żołnierzy.
Ze słynnych manewrów rosyjskich można wymienić – dynamiczne zajęcie Krakowa; Niemcy zaminowali Wawel, klasztor na Jasnej Górze, planowali zatopienie kopalń, a dzięki Rosjanom udało się to uratować przed zniszczeniem.
W 1945 Armia Czerwona przeszła do realizacji operacji wiedeńskiej, która umożliwiła jej zdobycie Austrii, zachodnich Węgier.
W kwietniu 1945 rozpoczęto operację berlińską. Rosjanie wystawili do niej 4 miliony żołnierzy. Udział w niej brali: 1 i 2 Front Białoruski, 1 Front Ukraiński, 1 Armia Wojska Polskiego. Pochłonęła ona 600 tysięcy czerwonoarmistów, ale Rosjanie zdobyli Berlin. Najdalej doszli oni do Łaby, w okolicach Torgau. 25 kwietnia 1945 Rosjanie spotkali się z Amerykanami i Anglikami, którzy szli od zachodu. Wyznaczono wówczas linię demarkacyjną – linie wpływów między terytoriami zdobytymi przez zachód a tymi zdobytymi przez Armię Czerwoną.
2 maja 1945 kapitulował Berlin.
30 kwietnia 1945 prawdopodobnie samobójstwo popełnił Hitler. Po jego śmierci na czele Niemiec stanął Donitz.
7 maja 1945 w Reims we Francji podpisano bezwarunkową kapitulację Niemiec.
8/9 maja 1945 Niemcy skapitulowały na wschodnim odcinku frontu.
8 maja 1945 uznawany jest za koniec wojny w Europie.
roofi54