POLSKA W EPOCE STALINOWSKIEJ.doc

(23 KB) Pobierz
POLSKA W EPOCE STALINOWSKIEJ

POLSKA W EPOCE STALINOWSKIEJ

 

W lutym 1947 po raz pierwszy zebrał się sejm.

Premierem wówczas był Cyrankiewicz, a prezydentem Bierut – oficjalnie bezpartyjny, związany z PPR.

19 lutego 1947 uchwalono Małą Konstytucję – ustawa zasadnicza regulująca zasady działania władzy i administracji na czas przejściowy. Na jej podstawie powołano Rade Państwa, na którą składało się 16 członków i 17. prezydent, potem przewodniczący Rady Państwa, zapożyczony z ZSRR.

22 lutego 1947 PPR uchwaliła poprawki w swobodach i prawach demokratycznych. Swobody obywatelskie nie mogły być nadużywane na szkodę państwa ludowego, czyli otwarto drogę, by prześladować opozycję.

 

Od 1948 Stalin zaczął naciskać na PPR, by doprowadzić do procesu zjednoczenia ruchu robotniczego, czyli zjednoczenia PPR ( za narzuceniem dyktatury proletariatu, za własnością państwową) i PPS ( za demokracją parlamentarną, za równowagą własności państwowej, spółdzielczej i prywatnej).

24 marca 1948 zapowiedziano zjednoczenie PPR i PPS.

Z PPR, sprzeciwiał się temu Gomułka, uważając, że nie można bezkrytycznie przyjmować wzorców radzieckich. Bierut i ludzie zgromadzeniu wokół niego doprowadzili do usunięcia Gomułki, oskarżając go o dopuszczenie się nachylenia nacjonalistyczno- prawicowego. Wypłynął on ponownie w 1956, związany był z polskim październikiem.

Do zjednoczenia partii doszło 14 grudnia 1948, powstała wówczas Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, istniejąca na polskiej scenie politycznej do 1989.

 

Rozpoczęto nagonkę na Mikołajczyka. Do PSL wprowadzono grupę rozłamową ( osoby niby lojalne, które po pewnym czasie zaczynały przekonywać do swoich poglądów). Mikołajczyk zagrożony aresztowaniem uciekł z Polski ( statkiem z Gdańska) do Londynu, następnie do USA. PSL zostało rozbite. W listopadzie 1949 zorganizowano kongres jednoczący ruch ludowy – powstało Zjednoczone Stronnictwo Ludowe (ZSL) .

 

Stronnictwo Pracy również zostało rozbite, a grupka jego działaczy przeszła do Stronnictwa Demokratycznego.

 

Na polskiej scenie politycznej istniały więc:

- PZPR – hegemon polityczny,

- ZSL,

- SD ( inteligencja).

Panował system monopartyjny.

ZSL i SD stanowiły pas transmisyjny -   łącznik grup społecznych z komunistami.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin