Williams Cathy - Zauroczeni soba.pdf - Williams Cathy(1) - chomciomania

Cathy Williams

Zauroczeni sobą

(A Powerful Attraction)

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Wydostawszy się nareszcie z lotniska, Gracie z

zaskoczeniem stwierdziła, że jest cieplej, niż się

spodziewała. Przed wyjazdem z Anglii przejrzała

wprawdzie gazetę, ale zaprzątało ją zbyt wiele spraw i nie

zapamiętała prognozy pogody.

Wylatując z Londynu w typowy angielski letni dzień,

chłodny i dżdżysty, nie spodziewała się, że w Nowym

Jorku czekają słońce i upał sięgający 30° C.

Zdjęła żakiet, podwinęła rękawy bluzki i wskoczyła do

pierwszej z brzegu taksówki. Podała kierowcy adres

hotelu i oparła się wygodnie o miękkie oparcie fotela.

Zamknęła oczy. Chciała w pełni wykorzystać ostatnie

zapewne chwile spokoju i samotności.

Przeczucie mówiło jej, że pożegnała się z wszelką

nadzieją na spokój i ciszę w momencie, gdy cztery dni

temu dostała list od Jenny. List niewiele się różnił od

innych listów siostry. Krótki, chaotyczny, sprawiał

wrażenie, jakby pisała go w pośpiechu, pod koniec

męczącego, pełnego wrażeń dnia.

Jenny miała kłopoty. Gracie czytała list pisany

dziecinnym charakterem pisma i czuła, że ziemia usuwa

się jej spod nóg. Zaledwie siedem miesięcy w Nowym

Jorku, a Jenny już wpakowała się w tarapaty.

Co więcej, oczekiwała, że Gracie wyda całe swoje

oszczędności i przyleci na drugi koniec świata, żeby ją

ratować.

Zresztą tak było zawsze. Jenny ładowała się w tarapaty,

których każdy rozsądny człowiek umiałby z łatwością

uniknąć i oczekiwała, że kochająca siostra skwapliwie

pośpieszy jej na ratunek.

Gracie obrzuciła ponurym wzrokiem pięciopiętrowy

hotel, przed którym zatrzymała się taksówka. Zapłaciła

kierowcy i weszła do holu.

Podeszła do recepcji, gdzie krępy recepcjonista w

średnim wieku dał jej klucz do pokoju, poinformował, że

nie ma portiera i poradził, żeby nie korzystać z windy.

Gracie nie spodziewała się luksusów. Ten hotel był

jednym z najtańszych na Manhattanie. Pokój był nieduży,

z przenośnym telewizorem, dwoma kiczowatymi

obrazkami i szafą tak małą, że ledwie zmieściły się w niej

ubrania, które ze sobą przywiozła.

W pokoju był telefon. Gracie postanowiła, że wykąpie

się, zanim zadzwoni do siostry. Potrzebowała czasu, żeby

pozbierać myśli. Takie jest życie, pomyślała z goryczą.

Kiedy tylko wydaje ci się, że pokonałaś jedną przeszkodę,

pojawia się dziesięć nowych.

Siedem miesięcy temu z ulgą pożegnała Jenny na

londyńskim lotnisku. Bardzo kochała siostrę, ale życie

było zdecydowanie prostsze, kiedy nie było jej w pobliżu.

Jenny znalazła sobie lukratywną posadę jako jedna z

czterech osobistych sekretarek samego Morgana Drake'a.

Gracie pożegnała zwariowaną siostrę z nadzieją, że pobyt

za granicą pomoże jej trochę wydorośleć.

– Koniec szaleństw – obiecała Jenny zachwycona, że

tak się jej poszczęściło. – Będę miała poważne obowiązki

i zamierzam być grzeczna. Następnym razem, kiedy się

spotkamy, w ogóle mnie nie poznasz!

– Mam nadzieję – odparła szczerze Gracie. – Przez

ciebie przedwcześnie posiwiałam.

Ich rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Gracie

miała wtedy osiemnaście lat, a Jenny była niesfornym,

trzynastoletnim dzieciakiem. Z czasem Jenny wyrosła z

niezgrabnej, chudej nastolatki na piękną, pełną wdzięku

blondynkę. Gracie natomiast pożegnała się ze swoją

młodością, znalazła pracę jako sekretarka jednego z

miejscowych prawników i zajęła się pilnowaniem

niesfornej siostry.

Dlaczego, pomyślała teraz z rozpaczą i rezygnacją,

dlaczego Jenny znów wszystko musiała zepsuć i

władować się w nowe tarapaty? Zdawałoby się, że praca u

kogoś takiego jak Morgan Drakę powinna nauczyć ją

trochę rozsądku. Gracie nie znała Morgana, ale czytała

gazety i znała świat biznesu na tyle dobrze, by zdawać

sobie sprawę, że nie jest to ktoś, kogo można lekceważyć.

Dlaczego ta jego legendarna bezwzględność nie

wystarczyła, by nauczyć siostrę odrobiny trzeźwego

myślenia?

W brzuchu burczało jej z głodu, ale nie zwracała na to

uwagi. Założyła jedyną letnią sukienkę, jaką ze sobą

przywiozła. Nie była szczególnie twarzowa, ale Gracie

była do niej bardzo przywiązana.

Chciała zadzwonić do Jenny, ale zmieniła zdanie i

postanowiła pójść prosto do szpitala. Znała dobrze talent

aktorski swojej siostry i nie miała zamiaru dać jej czasu na

przygotowanie wzbudzającego współczucie występu.

Kiedy Gracie weszła do pokoju, Jenny leżała w łóżku z

nogą obandażowaną i podwieszoną na wyciągu. Jej lewy

nadgarstek był owinięty elastycznym bandażem, opatrunki

było też widać pod różowym materiałem nocnej koszuli.

Jasne włosy rozsypały się wokół jej twarzy, i chociaż

wyglądała mizernie, z pewnością jednak nie cierpiała aż

tak strasznie, jak to sugerował list.

Kiedy ujrzała Gracie, otwarła usta ze zdumienia.

– Gracie! – wykrzyknęła radośnie. – Jesteś tu!

Spodziewałam się ciebie dopiero wieczorem!

Wyszłabym po ciebie na lotnisko, ale... – Pokazała na

swoją nogę i uśmiechnęła się smutno.

– Udało mi się dostać bilet na wcześniejszy samolot.

– Gracie podeszła do łóżka i pocałowała siostrę w

policzek. – Wyglądasz lepiej, niż się spodziewałam –

dodała sucho. – Pisałaś, że jesteś cała połamana i że nie

wiesz, czy uda ci się znów stanąć na nogi. Byłam o ciebie

niespokojna!

– Trzy połamane żebra, złamana noga i skręcony

nadgarstek. – Jenny wyliczyła swe obrażenia z leciutkim

tonem dumy w głosie.

– Jak to się stało?

– Wypadek samochodowy – odpowiedziała krótko.

– To już wiem – odrzekła cierpliwie Gracie. – Ale twój

Williams Cathy - Zauroczeni soba.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: