Postępy nauk rolniczych - artykuły.pdf

(1955 KB) Pobierz
Postepy
˛
nauk
rolniczych
Polska Akademia Nauk
Wydział Nauk
Rolniczych, Leśnych
i Weterynaryjnych
3/2008
Dwumiesięcznik
nr 334 rok 60
Rada Redakcyjna
A. Grzywacz (przewodnicz¹cy),
Z. Gertych, J. Haman, T. Krzymowski, J.J. Lipa
A. Rutkowski, F. Tomczak, M. Truszczyñski, J. Wilkin
Redakcja
A. Horuba³a (redaktor naczelny),
J. Buliñski, T. Brandyk, A. Gawroñska-Kulesza, W. Józwiak,
J. Zimny, T. ¯ebrowska,
R. Suska (sekretarz redakcji)
Adres Redakcji
00-901 Warszawa, Pa³ac Kultury i Nauki, pokój 2102
tel. 826-05-87, 656-60-17
e-mail: Wydzial5@pan.pl
Wydanie publikacji dofinansowane przez Mimisterstwo Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego.
Opracowanie redakcyjne, korekta i sk³ad — Danuta Borecka
PL ISSN 0032-5547
Nak³ad 200 egz. Ark. wyd. 8,5. Ark. druk. 7,25.
Sk³ad — DABOR 02-795 Warszawa ul. Kazury 22/27,
tel. 0 22 649-18-99, 600-37-29-29
Druk — Warszawska Drukarnia Naukowa PAN,
00-656 Warszawa ul. Œniadeckich 8, tel./faks 0 22 628 87 77
Postêpy Nauk Rolniczych
nr 3/2008: 3–16
Kontrowersje wokó³ transgenicznych
odmian roœlin uprawnych:
przezornoϾ czy technofobia?
Andrzej Anio³
Zak³ad Biochemii i Fizjologii Roœlin,
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roœlin,
Radzików, 05-870 B³onie
e-mail: a.aniol@ihar.edu.pl
S³owa kluczowe: bioró¿norodnoœæ, biotechnologia, hodowla roœlin, odmiany
transgeniczne, ocena ryzyka, transformacja
Wstêp
Mija w³aœnie 55 rocznica opublikowania przez Cricka i Watsona w „Nature” hipo-
tezy zak³adaj¹cej, ¿e budowa chemiczna i struktura przestrzenna zwi¹zku nazwanego
kwasem deoksyrybonukleinowym (w anglojêzycznym skrócie zwanym DNA), wy-
stêpuj¹cego w j¹drach komórkowych jest materialnym noœnikiem informacji gene-
tycznej, okreœlaj¹cej kszta³t i funkcjonowanie ¿ywych organizmów. By³o to odkrycie
o podobnie fundamentalnym znaczeniu jak og³oszenie przed ponad stu laty teorii
ewolucji w epokowym dziele Darwina o powstawaniu gatunków, jednak w przeci-
wieñstwie do ogromnego rozg³osu, jaki towarzyszy³ opublikowaniu ksi¹¿ki Darwina,
odkrycie struktury DNA przez Cricka i Watsona nie by³o takim wydarzeniem i do-
piero po pó³ wieku jego znaczenie dotar³o do powszechnej œwiadomoœci. Doœwiad-
czalne potwierdzenie tej hipotezy i wynikaj¹ce z tego dalsze prace zapocz¹tkowa³y
ogromne przyspieszenie w badaniach biologicznych; praktyczne zastosowania wyni-
ków tych badañ prowadz¹ do du¿ych zmian w wielu dziedzinach ¿ycia, szczególnie
w medycynie i szeroko pojmowanym rolnictwie wraz z leœnictwem i ochron¹ œrodo-
wiska. Innowacje te stanowi¹ podstawê nowej technologii – biotechnologii, która
w znacznym stopniu ju¿ wp³ywa i zapewne w jeszcze wiêkszym stopniu wp³ynie na
gospodarkê, ¿ycie spo³eczne, a tym samym i politykê w XXI w. Podobnie jak dotych-
czasowe zmiany i nowe technologie w przesz³oœci, równie¿ wyzwania zwi¹zane
z wkraczaniem biotechnologii spotykaj¹ siê z wielkim entuzjazmem z jednej strony
4
A. Anio³
i z obawami i wrogoœci¹, czêsto wyra¿anymi w gwa³townej formie z drugiej. Zmiany,
jakie dzisiaj towarzysz¹ biotechnologii mog¹ budziæ nawet wiêksze emocje ni¿ te
zwi¹zane z transformacjami w przesz³oœci, poniewa¿ dotycz¹ samej istoty naszego
¿ycia, wi¹¿¹ siê z ingerencj¹ w fundamentalny mechanizm kodowania i przekazywa-
nia informacji genetycznej i dotykaj¹ naszego sposobu ¿ycia, po¿ywienia oraz
obyczajów.
Rysuj¹ce siê przemiany spowodowane postêpami nauki paradoksalnie zbiegaj¹
siê z za³amaniem siê wiary i zaufania spo³ecznego do nauki i naukowców. Jest wiele
przyczyn tego za³amania siê pozytywistycznej wiary w postêp i braku zaufania do
nauki i jej przedstawicieli. Jedn¹ z nich jest rozpowszechnienie szeregu mitów
i uproszczeñ, w czym niepoœledni¹ rolê odegra³y poluj¹ce na sensacje media.
„Wzrost i upadek GMO” pod takim tytu³em kana³ 4 publicznej telewizji w Wiel-
kiej Brytanii nada³ w po³owie maja 2000 r. w godzinach najlepszej ogl¹dalnoœci
dyskusjê o organizmach zmodyfikowanych genetycznie (GMO) i ich wykorzystaniu
w gospodarce [2]. By³ to rzadki przypadek by telewizja poœwiêci³a tyle uwagi i cen-
nego czasu antenowego metodzie wytwarzania, g³ównie dotycz¹cego produkcji
roœlinnej. Jak to siê sta³o, ¿e metodyka hodowli nowych odmian roœlin sta³a siê na tyle
atrakcyjna, aby znaleŸæ siê w mediach jako temat wart prezentacji szerokiej opinii
publicznej? Bezpoœredni¹ przyczyn¹ zainteresowania mediów problematyk¹ GMO
jest intensywna i bardzo skuteczna w Europie kampania, ukierunkowana na negatyw-
ne przejawy wspó³czesnej cywilizacji. W tym kontekœcie GMO sta³y siê dobrym
pretekstem prowadzenia kampanii przez wiele ruchów sumarycznie okreœlanych jako
organizacje proekologiczne lub jako „zieloni”.
Jak wykazuj¹ wyniki sonda¿y opinii publicznej opór przeciw stosowaniu GMO
jest ró¿ny w zale¿noœci od rodzaju GMO i dziedziny, w jakiej jest stosowane; bardzo
niewielkie s¹ opory w stosowaniu GMO do produkcji leków czy w zabiegach ochrony
œrodowiska, czy nawet w tzw. zamkniêtym u¿yciu, czyli w zamkniêtych zbiornikach –
fermentorach, w których genetycznie modyfikowane bakterie wytwarzaj¹ enzymy
u¿ywane póŸniej do produkcji proszków do prania, piwa czy jogurtów, natomiast
najwiêkszy opór budzi stosowanie GMO w rolnictwie w formie transgenicznych
odmian roœlin uprawnych [23].
Przyczyny takiego stanu rzeczy s¹ wielorakie, podobnie jak argumenty przyta-
czane przeciw stosowaniu GMO s¹ równie¿ bardzo ró¿nej natury; od uzasadnionych
merytorycznie zastrze¿eñ, wynikaj¹cych ze stosowania zasady przezornoœci [11] do
skrajnie emocjonalnych, pozamerytorycznych uprzedzeñ wynikaj¹cych z obawy
przed czymœ nowym. Publicznej dyskusji nad GMO w mediach towarzyszy
ogromny „szum informacyjny”, wymieszanie argumentów racjonalnych z uprze-
dzeniami, co utrudnia lub wrêcz uniemo¿liwia osobom bezpoœrednio niezwi¹zanym
z zagadnieniem wyrobienie sobie pogl¹du i zajêcie w³asnego stanowiska w tej
sprawie. Z kolei, wypowiedzi osób obeznanych z merytorycznymi i technicznymi
aspektami
GMO
traktowane
z
nieufnoœci¹
ze
wzglêdu
na
podejrzenia
Kontrowersje wokó³ transgenicznych odmian …
5
o stronniczoœæ wynikaj¹c¹ z bezpoœredniego zaanga¿owania w badania i wytwa-
rzanie GMO.
Jak ju¿ wspomniano, wykorzystanie nowych technik rekombinowanego DNA
w hodowli odmian roœlin uprawnych i wprowadzenie do produkcji tych odmian budzi
najwiêksze kontrowersje i jest jednoczeœnie najdynamiczniej rozwijaj¹c¹ siê dziedzi-
n¹ biotechnologii rolniczej [3].
Transformacja – nowoczesny sposób ulepszania roœlin
z wykorzystaniem metod in¿ynierii genetycznej
Nowe odmiany roœlin uprawnych, uzyskane przy u¿yciu technik biologii moleku-
larnej nazwano odmianami transgenicznymi lub roœlinami GM (skrót pochodzi od
angielskiego terminu „genetically modified”). W stosowaniu tego akronimu tkwi
zarzewie nieporozumienia – modyfikacje genetyczne s¹ stosowane w hodowli roœlin
i zwierz¹t od dawna i istota sprawy nie tkwi w fakcie dokonywania modyfikacji, ale
w sposobie jej przeprowadzenia, tzn. dokonywania zmian bezpoœrednio w strukturze
noœnika informacji genetycznej (DNA) z pominiêciem mechanizmów rozmna¿ania.
Ka¿dy gatunek wykorzystywany przez cz³owieka uleg³ modyfikacjom genetycznym,
czêsto bardzo gruntownym, wystarczy spojrzeæ na ró¿ne rasy psów czy te¿ roœlinê
kukurydzy, która zosta³a zmodyfikowana w tak zasadniczy sposób, ¿e bez pomocy
cz³owieka nie jest w stanie utrzymaæ siê w œrodowisku, podobnie jak wiêkszoœæ roœlin
uprawnych [1]. To nie fakt modyfikacji genetycznej jest czymœ nowym, ale sposób jej
przeprowadzenia. Dot¹d organizmy u¿ytkowane przez cz³owieka by³y modyfikowa-
ne na drodze selekcji i rozmna¿ania pojawiaj¹cych siê losowo nowych form w potom-
stwie powsta³ym w wyniku krzy¿owania czy spontanicznie powstaj¹cych zmian,
czyli mutacji. Innymi s³owy, rola cz³owieka – hodowcy polega³a na tworzeniu wa-
runków sprzyjaj¹cych powstawaniu zmiennoœci i wyborze odpowiednich form, przy
czym sam proces powstawania tej zmiennoœci i mechanizmy przekazywania informa-
cji genetycznej pozostawa³y poza mo¿liwoœciami ingerencji lub by³y mo¿liwe tylko
w znikomym stopniu, np. izolowanie zarodków powsta³ych z oddalonych krzy¿ówek
i ich rozwój na sztucznych pod³o¿ach.
Odkrycie praw rz¹dz¹cych przekazywaniem informacji genetycznej przez Men-
dla (1865 r.) i upowszechnienie tej wiedzy na pocz¹tku XX w., stwierdzenie, ¿e mate-
rialnym noœnikiem tej informacji w ka¿dej ¿ywej komórce jest DNA (1944 r.), oraz
rozszyfrowanie kodu, za pomoc¹ którego informacja ta jest zapisana w DNA (1966 r.),
pozwoli³y na opracowanie metod manipulowania bezpoœrednio fragmentami DNA
(od 1980 r.) zawieraj¹cymi okreœlon¹ informacjê dziedziczn¹, czyli genami. Znacznie
upraszczaj¹c, mo¿na powiedzieæ, ¿e dziêki nowym metodom biologii molekularnej
sta³o siê mo¿liwe „in¿ynierskie” podejœcie do hodowli roœlin – mo¿na „konstruowaæ”
organizmy manipuluj¹c odpowiednimi fragmentami DNA z pominiêciem procesów
i mechanizmów rozmna¿ania, co pozwala na ominiêcie wytworzonych w trakcie
Zgłoś jeśli naruszono regulamin