Kaja Fac
Paulina Krzemińska
Gr. D7
M1
Temat: Badanie zderzeń centralnych
Cel: Celem doświadczenia było:
· określenie czy zderzenia zachodzą w układzie odosobnionym
· określenie, czy zderzenia należą do zderzeń sprężystych.
Technika realizacji pomiaru:
W naszym doświadczeniu wykorzystałyśmy statyw z dwiema linkami (do których przyczepiałyśmy różne kule) oraz lampę, która umożliwiła nam określenie o ile odchylały się kule po zderzeniu. W stanie spoczynku kulki stykały się, a linki były do siebie równoległe. Ćwiczenie polegało na kilkakrotnym odchylaniu jednej z kul i zderzaniu jej z drugą, a następnie obserwacji o ile obie kule się odchylą.
Przebieg doświadczenia:
Część I
W pierwszej części ćwiczenia naszym zadaniem było zmierzenie długości wahadła.
Wartość mierzonej wielkości
Niepewność mierzonej wielkości
Długość statywu (d) [cm]
30,50
0,10
Długość nici (s) [cm]
107,00
Odległość od miejsca zaczepu nici do powierzchni kuli (y) [cm]
1,810
0,005
Średnica kuli metalowej (f1) [cm]
4,085
Średnica kuli plastikowej (f2) [cm]
4,165
Aby tego dokonać skorzystałyśmy ze wzoru: l=H+y+r, gdzie H=s2-d22.
Podstawiając do wzorów obliczyłyśmy, iż długość wahadła z kulką metalową wynosi 106,41 [cm], natomiast z kulką plastikową 1,0645 [m].
Niepewność co do długości wahadła wyznaczyłyśmy ze wzoru:
∆H=121s2-12d2(2s)∆s2+121s2-12d2(-12d)∆d2
i otrzymałyśmy: DH = 0,101 [mm], natomiast Dl = 0,103 [mm]
Zakładając, iż na nasze układy kul nie działa żadna siła zewnętrzna, możemy posłużyć się zasadą zachowania energii mechanicznej i wyliczyć wartość pędu poszczególnych kul. Gdy kula uderzająca jest wychylona maksymalnie, to posiada jedynie energię potencjalną, która określona jest wzorem:
EP=mgh
natomiast gdy kula przechodzi przez położenie równowagi, to jej całkowita energia jest równa energii kinetycznej określonej wzorem:
EK=p22m
Zgodnie z zasadą zachowania energii mechanicznej:
mgh=p22m, stąd p=m2gh
h, czyli wysokość na jaką wznosi się maksymalnie kulka wyliczyłyśmy z funkcji trygonometrycznych i otrzymałyśmy:
h=l1-1-x2l2
Końcowy wzór z którego wyliczyłyśmy pęd kulek wygląda następująco:
p=m2gl1-1-x2l2
p=g∙ms2∙m=g∙ms
Część II
W drugiej części doświadczenia musiałyśmy określić średnią wartość pędu początkowego i końcowego oraz określić czy spełnione są zasady zachowania energii i pędu w czterech przypadkach:
1. Zderzenie dwóch kul metalowych
2. Zderzenie kuli metalowej z plastikową
3. Zderzenie kuli plastikowej z metalową
4. Zderzenie kul metalowych z warstwą klejącą
Ad. 1)
Wyniki pomiarów:
x1 [cm]
x2 [cm]
x3 [cm]
8,4
8,0
7,4
7,8
7,6
7,2
Średnia
Gdzie:
x1 – wychylenie początkowe kulki uderzającej,
x2 – wychylenie kulki uderzonej,
x3 – wychylenie kulki uderzającej,
Dx = 0,2 [cm].
Opracowanie wyników:
Wartość pędu obliczyłyśmy z wcześniej wyprowadzonego wzoru i otrzymałyśmy:
Wartość pędu kg∙ms
p1
0,025014
p2
0,023324
p3
0,022032
p1 – pęd początkowy,
...
pu_lina