5. główne style rodzicielskie
Diana Baumrid:
a) wymiary łączące się z zachowaniami dziecka:
- ciepło i opieka
- poziom oczekiwań
- jesnośc i stałośc reguł
- komunikacja między dzieckiem i rodzicem
b) style wychowania:
- pobłażliwy - wysoki poziom sprawowanej opieki, brak żądań dojrzałości, należytej kontroli i komunikacji.
- autorytarny - wysoki poziom kontroli i żądań dojrzałości, niedostateczna opieka i komunikacja,
- autorytatywny - wysoki poziom wszystkich czterech czynników
Maccoby i Martin:
- autokratyczny
- obojętny
- permisywny - stawia mało wymagań
- autorytatywny
6. rozwój języka i mowy
Teorie wrodzonych zdolności językowych:
- większośc czynników niezbędnych do nauczenia się języka została zawarta w naszym organizmie,
- Dan Slobin - każde dziecko rodzi się wyposażone w podstawowe zdolności językotwórcze, na które składają się podstawowe zasady operacyjne,
- dziecko jest zaprogramowane tak "aby się przysłuchiwac"( np. początkom i końcom ciągów dźwięków oraz sylabom akcentowanym)
Konstruktywistyczna teoria języka:
- Melissa Bowerman - istnieją związki między osiągnięciami rozwoju języka a rozwojem poznawczym dziecka (pojawienie się zabawy symbolicznej, gdy dziecko wymawia pierwsze słowo, wyjątek stanowią dzieci z zespołem Williamsa)
- Lois Bloom - dziecko nauczy się słów słyszanych od innych, gdy będą one miały związek z jego myślami i odczuciami
- w okresie, gdy zaczynają się pojawiac zdania dwuwyrazowe, dzieci zaczynają w zabawie łączyc kilka gestów w sekwencje.
7. egocentryzm u dziecka
dotyczy tendencji do spostrzegania świata wyłącznie z własnej perspektywy. Oznacza naturalną niezdolność dziecka do zrozumienia, że inni mogą spostrzegać rzeczy z innego punktu widzenia. Tę tendencję dostrzegamy w kolektywnych monologach, w ktorych dziecko A wyraża jakieś zdanie, po czym dziecko B wygłasza także jakieś zdanie na zupełnie inny temat. Egocentryzm to wg Piageta struktura poznawsza w fazie myślenia przedoperacyjnego.
8. konstruktywizm społeczny
przyjęte przez Wygotskiego i innych badaczy stanowisko, że uczenie się dziecka oparte jest raczej na aktywnym dążeniu do zrozumienia świata, niż na biernym przyswajaniu wiedzy, oraz, że najskuteczniejsze uczenie się ma miejsce we współpracy z innymi.
strefa najbliższego rozwoju.
h3ksa