Uklad rozrodczy.doc

(78 KB) Pobierz
HISTOLOGIA – EMBRIOLOGIA

HISTOLOGIA – EMBRIOLOGIA

 

Nauka o rozwoju organizmu począwszy od zapłodnienia komórki jajowej przez plemnik – czyli od powstania zygoty – do okresu w którym organizm uzyskuje możliwość samodzielnego bytowania i traci bezpośrednią łączność z organizmem matki.

 

Czas życia człowieka można podzielić na 2 okresy:

 

-          Prematalny (wewnątrzmaciczny, okres życia przed urodzeniem) – trwa od momentu poczęcia do momentu narodzin, średnio 9 miesięcy 138 – 142 tygodni.

-          Postmatalny  (po urodzinowy, pozamaciczny) trwa od momentu narodzin do momentu śmierci.

 

UKŁAD ROZRODCZY MĘSKI

 

Składa się z:

 

-          gruczołu wytwarzającego nasienie – jądra

-          z dróg odprowadzających nasienie (najądrze, nasieniowód, przewód wytryskowy)

-          z narządu kopulacyjnego – prącie

-          z gruczołów dodatkowych (pęcherzyki nasienne, gruczoł krokowy, gruczoły opuszkowo-cewkowe, gruczoły cewki moczowej)

 

JĄDRA:

Narząd parzysty, leży w mosznie, lewe niżej niż prawe. Jądra są otoczone zbitą torebką łącznotkankową, które wnikając do wnętrza tworzą śródjądrza, dzieląc je na płaciki.

 

Płaciki - mają kształt stożków zwróconych podstawą ku tylnej ścianie jądra. Jest ich około 300. W każdym płaciku znajduje się kilka kanalików nasiennych, z których można wyróżnić kanaliki kręte i kanaliki proste, które w śródjądrzu łączą się w sieć jądra.

 

Kanaliki kręte - to cewki o długości ok. 50 cm . Łączna ich długość w obu jądrach sięga    250m.

Wewnątrz kanaliki wysłane są nabłonkiem wielowarstwowym – nabłonkiem plemnikotwórczym, w którym można wyróżnić kom. podporowe i kom. płciowe. 

 

Komórki podporowe – ich zadaniem jest odciążanie komórek płciowych.

 

Komórki płciowe – leżą pomiędzy komórkami podporowymi, ułożone warstwami od najmniej zróżnicowanych, leżących przy ścianie kanalika, do leżących przy świetle – dojrzewających plemników.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

STADIA DOJRZEWANIA KOMÓREK PŁCIOWYCH (SPERMATOGENEZA)

 

·         Spermatogonie, niezróżnicowane komórki płciowe przylegające bezpośrednio do ściany kanalika. Są kuliste, mają duże jądro i zdolność do podziałów mitotycznych. Część z nich tworzy warstwę rozrodczą, pozostałe przesuwają się do światła kanalika wchodząc w fazę wzrastania – spermatocytami I rzędu.

·         Spermatocyty I rzędu, osiągają podwójną wielkość spermatogonii. Mają duże jądro bogate w chromatydy. W wyniku mejozy powstają z nich po 2 spermatocyty II rzędu (1 podział) .

·         Spermatocyty II rzędu, są mniejsze od komórek macierzystych, a ich jądra są ubogie w chromatynę. Mają już tylko połowę chromosomów macierzystych. Występują w dwóch postaciach różniących się rodzajem chromosomu płciowego. Szybko dzielą się na małe, owalne spermatydy (II podział mejotyczny).

·         Spermatydy nie dzielą się. Po przemianach jądra i cytoplazmy (znaczna redukcja) powstają z nich komórki płciowe męskie – plemniki (proces ten nazywa się spermogenezą)

·         Plemniki:

 

BUDOWA PLEMNIKA

(Są to komórki przystosowane do poruszania się. Zbudowane są z główki i szyjki oraz witki)

 

§         Główka plemnika – zawiera chromatyny

§         Szyjka plemnika – zawiera centrosomy

§         Wstawka – początkowa część witki, zawiera liczne mitochondria.

§         Witka – składa się z włókna osiowego ( 2 włókna centralne otoczone 9 włóknami podwójnymi) otoczonego cienką osłonką cytoplazmatyczną. Włókna dzięki zdolności do kurczenia się powodują falisty ruch witki plemnika.

 

PLEMNIKI NIEPRAWIDŁOWE

 

- W nasieniu zdrowych mężczyzn może występować do 201. nieprawidłowo ukształtowanych plemników. Należą do nich plemniki olbrzymie i karłowate, wielo-ogonowe i wielo-głowowe.

 

- Plemniki nieprawidłowe prawdopodobnie nie są zdolne do zapłodnienia.

Jeżeli postacie takie przeważają w nasieniu mężczyzna jest w zasadzie bezpłodny.

 

DROGA PLEMNIKÓW:

 

  1. Kanaliki kręte jądra
  2. Kanaliki proste jądra
  3. Sieć kanalików najądrza
  4. Przewód najądrza (miejsce dojrzewania i magazynowania plemników)
  5. Nasieniowód – łączy się z naczyniami krwionośnymi i nerwami tworząc powróżek nasienny.
  6. Bańka nasieniowodu – rozszerzenie tuż przed wniknięciem do nasieniowodu pęcherzyków nasiennych, których wydzielina mieszając się z plemnikami tworzy spermę.
  7. Przewód wytryskowy – ostatni odcinek nasieniowodu. Przechodzi przez gruczoł krokowy, którego wydzielina odprowadzana jest w pobliżu wzgórka nasiennego i uchodzi do światła cewki moczowej.
  8. Prącie – zbudowane z 3 ciał jamistych (2 grzbietowych i brzusznego otaczającego cewkę moczową) i zakończone w żołędziu.

 

RUCH PLEMNIKÓW

 

Dojrzałe plemniki przedostają się  do kanalików krętych, później do kanalików prostych jądra – do sieci jądra i do najądrza, w którym pozostają przez dłuższy czas dojrzewając. Zdolność ruchu osiągają dopiero w zetknięciu z osoczem spermy.

 

- Dalsza ich droga ma miejsce w czasie wytrysku nasienia.

- Zdolność poruszania się zachowują przez 2-3 tygodnie.

- Zdolność do zapłodnienia tracą po 2-3 dniach.

 

NASIENIE:

 

-   Jest lepką cieczą o mlecznym zabarwieniu. Składa się z plemników i płynu utworzonego przez wydzielinę wielu gruczołów i najądrzy, baniek nasieniowodu, pęcherzyków nasiennych, gruczołu krokowego i gruczołów opuszkowo – cewkowych.

-    W porcji spermy ( ok. 3,5 ml ) mieści się 200 do 300 milionów plemników.

- Jest niezbędnym środowiskiem chroniącym plemniki, zapewniającym im transport, możliwość przeżycia i poruszania się.

 

CZYNNOŚĆ WEWNĄTRZWYDZIELNICZA JĄDRA

 

Komórki śródmiąższowe jądra pod wpływem hormonu luteinizującego (LH)  przysadki mózgowej, produkują od okresu dojrzewania, męskie hormony płciowe – androgeny.

Są one odpowiedzialne za rozwój i utrzymanie drugorzędowych i trzeciorzędowych cech płciowych męskich, za prawidłowy przebieg spermatogenezy.

 

UKŁAD ROZRODCZY ŻEŃSKI:

 

Narządy płciowe żeńskie dzielą się na:

·         Wewnętrzne: pochwa, macica, jajowody, jajniki

·         Zewnętrzne: wzgórek łonowy, wargi sromowe większe i mniejsze, przedsionek pochwy i gruczoły przedsionkowe

·         Występujące dwa ...... w ściśle określonych warunkach: ciałko żółte (miesiączkowe lub ciążowe) oraz łożysko

 

JAJNIKI:

 

Narząd parzysty, owalny.

W jajniku wyróżnia się część korową i część rdzeniową.

 

Kora jajnika zawiera w łącznotkankowym zrębie kuliste pęcherzyki jajnikowe, w których znajdują się dojrzewające komórki jajowe. Pęcherzyki jajnikowe mogą osiągnąć wielkość wiśni. Najliczniejszą grupę stanowią pęcherzyki pierwotne leżące najbardziej powierzchniowo, głębiej leżą pęcherzyki wrastające i dojrzewające.

 

W korze jajnika występują ponadto ciałka żółte i ciałko białawe oraz komórki śródmiąższowe pełniące funkcje wewnątrzwydzielniczą (od okresu dojrzewania produkują żeńskie hormony – estrogeny)

 

Rdzeń jajnika – zbudowany jest z tkanki łącznej, która stanowi zrąb dla licznych naczyń krwionośnych. Naczynia te wnikając do warstwy korowej pełnią funkcje odżywcze i czynnościowe wynikające z funkcji wewnątrz wydzielniczej jajnika.

 

 

DOJRZEWANIE PĘCHERZYKÓW JAJNIKOWYCH:

 

Pęcherzyki pierwotne – występują w dużej liczbie u noworodka, powstają z pierwotnych komórek rozrodczych (owogonii) które po przyjściu dziecka na świat przestają się dzielić i przekształcają się w owocyty I rzędu.

 

W obu jajnikach dziecka jest ok. 200 tys. owocytów. Dojrzewa tylko około 500. Pozostałe stopniowo zanikają.

 

Komórki nabłonkowe otaczające owocyt rozrastają się tworząc nabłonek wielowarstwowy, a pęcherzyki pierwotne przekształcają się w pęcherzyki wzrastające.

 

PĘCHERZYKI WZRASTAJĄCE:

 

- Przesuwają się powoli w głąb kory.

W tym samym czasie wokół nich zaczyna się formować dobrze unaczyniona torebka łącznotkankowa pęcherzyka.

 

- Torebka początkowo jest jednowarstwowa.

 

- Liczba warstw wzrasta tworząc warstwę ziarnistą pęcherzyka, w której pojawiają się coraz liczniej jamki (jest spowodowane rozsuwaniem się komórek pod wpływem gromadzącej się między nimi cieczy).

 

PĘCHERZYK JAJNIKOWY DOJRZEWAJĄCY:

 

W owocycie pojawiają się drobne ziarenka żółtka. W tym samym czasie coraz liczniejsze jamki wypełnione płynem łączą się tworząc jamę pęcherzyka, która rozrasta się spychając komórkę jajową na obwód pęcherzyka.

Okres dojrzewania pęcherzyka jajnikowego wynosi ok. 14 dni.

W momencie owulacji pęcherzyk pęka, a komórka jajowa wydostaje się do jamy brzusznej.

 

 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
CYKL JAJNIKOWY

 

Po osiągnięciu dojrzałości płciowej proces dojrzewania pęcherzyków jajnikowych zachodzi cyklicznie i powtarza się co 28 dni.

Cyklem jajnikowym kieruje przysadka mózgowa, wydzielając hormony gonatropowe : lutenizujący (LH) i folikulotropowy (FSH).

Równolegle z cyklem janikowym i z cyklem uwalniania hormonów płciowych żeńskich toczą się przemiany w żeńskich drogach rodnych, przede wszystkim w błonie śluzowej macicy.

 

·         Pęcherzyk jajnikowy dojrzewa w ciągu 14 dni, a więc w pierwszej połowie cyklu.

·         W tym czasie przysadka mózgowa uwalnia hormon  polikulotropowy (FSH), który pobudza wzrost kilku pęcherzyków jajnikowych.

·         Komórki gruczołowe osłonki pęcherzyka powiększają się i zwiększają  wydzielanie estrogenów.

·         Estrogeny wywołują zmiany w drogach rodnych stymulując wzrost błony śluzowej macicy.

·         Z kilku pobudzonych pęcherzyków dojrzewa tylko jeden, rzadziej dwa lub więcej.

·         Stężenie estrogenów osiąga maksymalny poziom i przysadka mózgowa przestaje uwalniać FSH, co blokuje dojrzewanie następnego pęcherzyka.

·         Przysadka rozpoczyna uwalnianie drugiego hormonu gonatropowego – lutenizującego LA, pod wpływem którego zostaje zakończone dojrzewanie pęcherzyka.

·         Pęka ścianka pęcherzyka (owulacja) komórka jajowa wraz z cieczą pęcherzykową wypływa do jamy brzusznej, skąd jest wychwytywana przez strzępki jajowodu.

 

DOJRZEWANIE KOMÓRKI JAJOWEJ:

 

·         Już przed owulacją komórka jajowa (owocyt I rzędu) dzieli się.

·         Jest to podział redukcyjny i nierównomierny.

·         W jego wyniku powstaje owocyt II rzędu i pierwsze ciałko kierunkowe będące komórką poronną.

·         Każda z komórek otrzymuje połowę materiału genetycznego i po jednym chromosomie płci – X.

·         Owocyty II rzędu występują tylko w jednej postaci.

·         Owocyt II rzędu prawie natychmiast rozpoczyna drugi podział, który zatrzymuje się jednak na stadium metofazy.

·         W tym czasie komórka jajowa otoczona osłonkami dostaje się do jajowodu, gdzie może ulec zapłodnieniu.

·         Po wniknięciu plemnika komórka jajowa dokonuje swego drugiego nierównomiernego podziału na dojrzałą komórkę jajową (owotydy) i drugie ciałko kierunkowe.

·         Później może nastąpić kariogamia, czyli zespolenie jądra komórki jajowej z jądrem główki plemnika. Powstaje zygota.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CIAŁKO ŻÓŁTE:

 

·         Po wydaleniu komórki jajowej pęcherzyk jajnikowy przekształca się w ciałko czerwone.

·         Ścianki ciałka czerwonego zapadają się i grubieją i przekształca się ono w ciałko żółte (od żółtego barwnika jaki gromadzi się w dużych komórkach luteinowych tworzących jego ściany).

·         Ciałko żółte (pod wpływem przysadkowego LH) zaczyna produkować i uwalniać hormon – progakron - który przygotowuje błonę śluzową macicy do przyjęcia zapłodnionej komórki jajowej.

·         Jeżeli komórka jajowa nie zostanie zapłodniona to ciałko żółte staje się ciałkiem miesięcznym i mniej więcej po 10 dniach czynności wydzielniczej zaczyna zanikać. Przekształca się w ciało białawe.

 

Stężenie progesteronu zaczyna maleć. Ściemnieniu ulega błona śluzowa macicy. Niski poziom estrogenów i progesteronu sprawia że pod naporem krwi drobne tętniczki w błonie śluzowej pękają i krew wylewając się obrywa błonę śluzową.

 

Faza złuszczania obejmuje 3-4 dni od 1 do 4 dnia cyklu.

 

·         Jeżeli komórka jajowa zostanie zapłodniona powstaje ciałko żółte ciążowe. Pełni ono funkcje wydzielnicze przez dłuższy okres czasu. Rośnie stopniowo od 4 miesiąca ciąży i osiąga średnicę ok. 5 cm .

 

Od 6 miesiąca trwania ciąży zaczyna się jego powolne zanikanie.

 

Pod koniec ciąży w komórkach luteinowych ciałka ciążowego pojawiają się ziarnistości zawierające hormon – relalisynę – hamujący skurcze błony mięśniowej macicy w czasie trwania ciąży.

 

ŁOŻYSKO:

 

- Łożysko po porodzie wygląda jak krążek o średnicy 15 – 20 cm,  grubości 2 – 2,5 cm i masie ok. 0,5 kg .

 

- Łożysko ludzkie składa się z dwóch zasadniczych części: części łożyskowej płodowej i części łożyskowej matczynej.

 

- Kontakt tych dwóch części jest bardzo ścisły, jednak stanowią one odrębne pod względem organizacji i funkcji narządy.

 

CZĘŚĆ PŁODOWA ŁOŻYSKA:

 

- Składa się z powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej.

 

- Do części wewnętrznej dochodzi od zarodka pępowina. Zarówno pępowina jak i część wewnętrzna pokryte są błoną płodową – owodnią.

 

- Część zewnętrzna nazywana jest płytą kosmówki i jest zwrócona w kierunku ściany macicy. Na powierzchni posiada liczne kosmki, którymi zrasta się ze ścianą macicy. Kosmki są silnie ukrwione.

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin