* ALFABET WYCHOWAWCY - TERAPEUTY *
Akceptuj swoje dziecko Bądź dla niego oparciem Chwal go za każdy wysiłek Daj mu poczucie miłości i bezpieczeństwa Eliminuj powoli i rozsądnie niepożądane zachowania Formułuj precyzyjnie wymagania Gospodaruj efektywnie jego czasem Hamuj jego agresję poprzez rozładowanie niekorzystnych emocji Interesuj się jego osobą Jesteś jego przewodnikiem po świecie chaosu Kieruj wszechstronnie jego rozwojem Licz się z jego odmienny zachowaniem Łagodź stresy i cierpienie Miej cierpliwość Nie pozwól sobie na zwątpienie Okazuj mu zaufanie Pokaż, że jesteś jego przyjacielem Rozwijaj w nim jego "umiejętności" Słuchaj uważnie "bicia jego serca" Troszcz się o niego Ukazuj mu jego miejsce w nieznanym świecie Wierz w efekt pracy z dzieckiem Y...(niewiadoma - bądź na nią przygotowany) Zachęcaj go do dalszej pracy
01) Adamski F. , Człowiek – wychowanie – kultura, WAM, Kraków 1993. 02) Błaszczyk T. , Jak wspomagać rozwój dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu głębokim, ODN, Kalisz 2001. 03) Bogdanowicz M., Kisiel B., Przasnyska M., Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka, PWN, Warszawa 1992. 04) Borkowska M., (red.), ABC rehabilitacji dzieci, PWN, Warszawa 1989. 05) Brzezińska A., Czub T., Lutomski G., Smykowski B.,(red.), Dziecko w zabawie i świecie języka, Zysk i S-ka, Poznań 1995. 06) Buchler Ch., Dziecięctwo i młodość Warszawa 1993. 07) Carr J., Pomoc dziecku upośledzonemu, Warszawa 1984. 08) Cieślikowski J., Wielka zabawa, Ossolineum, Wrocław 1985. 09) Clark, Clark, Upośledzenie umysłowe – pedagogika, PWN, Warszawa 1993. 10) Doman G., Jak postępować z dzieckiem z uszkodzeniem mózgu, WSiP, Poznań 1996. 11) Doroszewska J. , Pedagogika Specjalna, Ossolineum, Wrocław 1989. 12) Dunin- Wąsowicz M., O dobrej zabawie, NK, Warszawa 1972. 13) Dykcik W., (red.), Pedagogika specjalna wobec zagrożeń i wyzwań XXI wieku, WSPS, Poznań 1999. 14) Dykcik W., (red.), Pedagogika specjalna, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2001. 15) Dykcik W., (red.), Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej, Wyd. Nauk. UAM, Poznań 2001. 16) Dyner W.J. , Zabawy tematyczne dzieci w domu i w przedszkolu, Ossolineum, Wrocław 1983. 17) Elkonin D. B., Psychologia zabawy, WSiP, Warszawa 1984. 18) Frohlich A. ,Stymulacja od podstaw, Jak stymulować rozwój osób głęboko, wielorako niepełnosprawnych, WSiP, Warszawa 1998. 19) Gałkowski T., Dzieci specjalnej troski. Psychologiczne podstawy rehabilitacji dzieci opóźnionych w rozwoju, Wiedza Powszechna, Warszawa 1979. 20) Hulek A., (red.), Pedagogika rewalidacyjna, PWN, Warszawa 1977. 21) Hulek A.,(red.) , Rewalidacja dzieci i młodzieży niepełnospraw- nej w rodzinie, PWN, Warszawa 1984. 22) Hulek A., (red.), Edukacja osób niepełnosprawnych, Upowszechnienie Nauki-Oświata, Warszawa 1993. 23) Kielar – Turska M., Muchacka B.,(red.), Stymulująca i terapeutyczna funkcja zabawy,PWN, Kraków 1999. 24) Kielar-Turska M., Jak pomagać dziecku w poznawaniu świata, WSiP, Warszawa 1992. 25) Kielin J., (red.) Rozwój daje radość – terapia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim, GWP, Gdańsk 2000. 26) Kirejczyk K., (red.), Upośledzenie umysłowe – pedagogika, PWN, Warszawa 1981. 27) Kolenda T., Rola zabawy w terapii dzieci upośledzonych, Szkoła Specjalna, Warszawa 2001/2. 28) Kościelak R., Psychologiczne podstawy rewalidacji upośledzonych umysłowo, PWN, Warszawa 1989. 29) Kościelska M., Oblicza upośledzenia, PWN, Warszawa 1998. 30) Kowalik S., Upośledzenie umysłowe. Teoria i rehabilitacji, PWN, Warszawa-Poznań 1989. 31) Kowalik S., Upośledzenie umysłowe, PWN, Warszawa 1989. 32) Kwiatkowska M., Dzieci głęboko niezrozumiane, Oficyna Literatów i Dziennikarzy „Pod wiatr”, Warszawa 1997. 33) Lipkowski O., Pedagogika specjalna, PWN, Warszawa 1980. 34) Lovaas O.I., Nauczanie dzieci niepełnosprawnych umysłowo, WSiP, Warszawa 1993. 35) Marek-Ruka M., (red.), Dziecko niepełnosprawne, problemy jego kształcenia i wychowania, IKNiBO, Warszawa 1981. 36) Mrugalska K., Upośledzenie umysłowe, PZWL, Warszawa 1986. 37) Mystkowska H., Zabawa w życiu i rozwoju dziecka, Sport i Turystyka, Warszawa 1993. 38) Obuchowska I., (red.), Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, WSiP, Warszawa 1999. 39) Obuchowska I., Kochać i rozumieć, Media Rodzina, Poznań 1996. 40) Okoń W., Zabawa a rzeczywistość, WSiP, Warszawa1987. 41) Okoń W., O zabawach dzieci, PZWS, Warszawa 1950. 42) Olechnowicz H., (red.) ,U źródeł rozwoju dziecka, Nasza Księgarnia, Warszawa 1980. 43) Olechnowicz H., Metody aktywizowania głębiej upośledzonych umysłowo, Nasza Księgarnia, Warszawa 1983. 44) Orkisz M., Piszczak M., Smyczek A., Szwiec J.,(red.), Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym – Przewodnik dla nauczycieli, CMPP-P, Warszawa 2000. 45) Pease A., Język ciała, PWN, Kraków 1995. 46) Pileccy W. , J.,(red.), Stymulacja psychoruchowego rozwoju dziecio obnizonej sprawności umysłowej, WSP, Kraków 1996. 47) Pilecki J., (red.), Usprawnianie wychowanie i nauczanie osób z głębszym upośledzeniem umysłowym, AP, Kraków 2002. 48) Piszczek M. (red.) , Edukacja dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim CMPP-P MEN, Warszawa 1996. 49) Piszczek M. ,Terapia zabawą, terapia przez sztukę, CMPP - MEN, Warszawa 1997. 50) Przetacznik-Gierowska M., Makiełło-Jarża G., Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dzicięcego, WSiP, Warszawa 1992. 51) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 1997 (Dz. U. Nr 14, poz. 76) w sprawie zasad organizowania zajęć dla dzieci i młodzieży upośledzonej umysłowo w stopniu głębokim. 52) Sękowska Z., (red.), Pedagogika specjalna, PWN, Warszawa 1985. 53) Sherborne W., Ruch rozwijający dla dzieci, PWN, Warszawa 1997. 54) Silberg J., Gry i zabawy z maluchami, Media Rodzina, Poznań 1995. 55) Słysz S., Gry i zabawy, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, ...
opowiastka