Folklor dziecięcy:
· zabawy dziecięce
· przedmioty wykonywane przez dzieci
· twory dorosłych przeznaczone dla dzieci – kołysanki, zabawki, zabawy, „klaskanki”, głaskanie
· filmy i literatura dla dzieci
Franciszek Czech wyróżnił 10 grup folkloru dziecięcego (m.in. rymowanki, odgłosy zwierząt).
Afanasjew – folklorysta.
Cechy folkloru:
· pamięciowość
· okazjonalność
· istnienie wykonywalności
· otwartość
· synkretyzm
Częstą formą jest forma pytań i odpowiedzi. Piosenki wzmocnione są melodią oraz układami ruchowymi.
Twory folkloru dziecięcego:
· rymowanki – krótkie zdania narracyjne lub opisujące
o towarzyszą ruchowym zabawom
o skakanki, wykrzykanki, śpiewanki
o spełniają się w czynności
· wyliczanki, wyzywanki, zgadywanki
· zabawy rysunkowe
Realizacja folkloru dziecięcego w literaturze:
· teorie J.J. Rousseau
· romantycy i pozytywiści (w różnych wersjach)
· „zabytki literatury angielskiej”
· Cudowny róg chłopca
· pisarze ochronkowi – Lenartowicz, Piosenki ochronkowe (przy czym później ustalono, że nie Lenartowicz jest ich autorem) – dumki, przyśpiewki, rymowanki, piosenki wiejskie
· Maria Konopnicka
o Jak się dzieci w Bronowie bawiły
o Ślizgawka, Pojedziemy w cudny kraj
§ melika wierszy naśladuje rytmikę lasu
· pieśni żołnierskie, rzemieślnicze
· utwory o zwyczajach, obrzędach, zabawach
· Kownacka, Cztery mile za piec (przeznaczone dla sceny), Dzieci z Leszczynowej Górki, Plastusiowy Pamiętnik, Rogaś z Doliny Roztoki
· Ewa Szelburg-Zarębina, Kurczątka, Wesołe historie
· Tadeusz Kubiak, Kto z nas mieszka w tych miasteczkach
· Anna Kamieńska
o Jaworowi ludzie
§ kontaminacja (np. Miasto)
o Dębowa kołysanka
Antybebok