Materiał edukacyjny rozdawany bezpłatnie w ramach szkolenia.
Bezpieczna wędrówka ABC …
Liczebność grup na jednego prowadzącego Zespołowi dziecięcemu lub młodzieżowemu, bez względu na liczbę uczestników, powinny zawsze towarzyszyć co najmniej 2 osoby dorosłe. Liczebność grup na jednego prowadzącego · wycieczka piesza nizinna (na terenie nizinnym i wyżynnym – generalnie poniżej 600 m n.p.m.) – do 15 osób na 1 opiekuna, · wycieczka piesza górska (powyżej 600 m n.p.m.) – do 10 osób na 1 opiekuna, · wycieczka piesza wysokogórska (powyżej 1000 m n.p.m.) do 10 osób na 1 opiekuna.Obowiązki opiekuna i zasady, których musi przestrzegać:· opiekun wycieczki zobowiązany jest sprawdzić stan liczebny grupy przed wyruszeniem z każdego miejsca pobytu, w czasie realizacji programu (zwiedzania), przejazdu oraz po przybyciu do punktu docelowego, · opiekun nie powinien pozostawiać nigdy uczestników wycieczki bez nadzoru, · podczas noclegów opiekun powinien tak zaplanować zakwaterowanie, aby być jak najbliżej uczestników, · w wycieczkach krajoznawczo-turystycznych nie mogą brać udziału osoby, w stosunku do których istnieją przeciwwskazania lekarskie, · z osobami sygnalizującymi chorobę należy jak najszybciej udać się do lekarza, · nauka pływania powinna odbywać się w miejscach specjalnie do tego przeznaczonych i przystosowanych, w grupie liczącej nie więcej niż 15 osób na jednego opiekuna, · podczas nauki pływania uczestnicy powinni pozostawać pod stałym nadzorem i obserwacją ratownika, · opiekun zobowiązany jest do ubezpieczenia grupy przed wyjazdem, · każdy wyjazd harcerski powinien być zatwierdzony w komendzie hufca (należy w tym celu wypełnić „Kartę biwaku”), · opiekun zobowiązany jest do zebrania zgody rodziców na uczestnictwo w wycieczce osób, które nie ukończyły 16 roku życia.Niezbędne formalności:– Opracowanie trasy na miarę możliwości uczestników, programu, zaplanowanie kosztów. – Rezerwacja noclegów w schroniskach, szkołach itp. lub potwierdzenie, czy interesujące nas pola biwakowe nadal istnieją. – Sporządzenie listy z danymi uczestników rajdu. – Ubezpieczenie grupy rajdowej. – Zatwierdzenie rajdu w hufcu – wypełnienie karty biwaku. – Zgłoszenie przejazdu grupowego (PKP) lub negocjacja zniżek (PKS), zakup biletów. – Zebranie oświadczeń rodziców o zgodzie na udział dziecka w rajdzie. – Zbieranie faktur do późniejszego rozliczenia rajdu. Bezpieczne wędrowanie:– Piesi idący pojedynczo lub rzędem po poboczu lub po jezdni są zobowiązani iść lewą stroną drogi. – Kolumna pieszych (dwójki, czwórki) może się poruszać tylko prawą stroną jezdni. – Jeśli przemarsz odbywa się w warunkach niedostatecznej widoczności, pierwszy i ostatni z idących z lewej strony w kolumnie są zobowiązani nieść latarki: pierwszy – ze światłem białym, skierowanym do przodu; ostatni – ze światłem czerwonym, skierowanym do tyłu. – Podczas wycieczek grupowych dowodzi zawsze jedna osoba, której nie wolno wyprzedzać, koniec grupy zamyka wyznaczona osoba, za którą nikt już nie pozostaje. – Sprawdzaj liczebność grupy po każdym postoju, zwiedzaniu, przed wyruszeniem w dalszą drogę itp. – Tempo wędrówki nadaje najsłabszy z uczestników. – Nigdy nie wyruszamy na trasę bez mapy, znajomości przebiegu trasy oraz wiedzy o awaryjnych schronieniach na wypadek burzy, deszczu. Warto mieć też kompas. – Zostaw w schronisku lub na polu namiotowym informacje: dokąd i jakim szlakiem się wybieracie, jaka jest liczebność grupy i kiedy orientacyjnie macie zamiar wrócić (lub dokąd dojść)
– poinformuj też o zmianie trasy lub opóźnieniu powrotu. Jeśli nie wrócicie na czas, właściciele obiektu mogą powiadomić służby ratunkowe o zaginięciu grupy. – Gdy zanosi się na burze, zrezygnuj z wędrówki otwartą przestrzenią (pola, łąki) czy grzbietem górskim, przed burzą nigdy nie chowaj się pod samotnymi drzewami. – W upalne dni, zabierzcie więcej napojów – wyrównywanie poziomu płynów w organizmie jest niezwykle ważne podczas wysiłku fizycznego (nie liczcie na strumienie po drodze, gdyż często istnieją one tylko na mapie). – Sprawdzaj, czy wszyscy noszą nakrycie głowy w słoneczny dzień, to może uchronić uczestników przed udarem cieplnym. – Każdy uczestnik wyprawy powinien mieć w plecaku dodatkowy sweter oraz okrycie przeciwdeszczowe, gdyż pogoda jest zmienna, szczególnie w górach. – Opiekunie – sprawdź, czy twoi podopieczni zjadają posiłki oraz przygotowany prowiant – niedożywienie może być powodem osłabienia, a nawet omdleń na trasie. Nie żałujmy też czekolady na drogę. – Wyruszając na trasę koniecznie zabierzcie ze sobą apteczkę (uzupełnioną przed wyjazdem o potrzebne leki i środki opatrunkowe). Nie wolno bagatelizować drobnych otarć, odcisków czy stłuczeń, żeby nie przekształciły się w poważne obrażenia uniemożliwiające dalszą wędrówkę. – Pytanie o drogę, konsultowanie trasy w informacji turystycznej czy w schroniskach, rozmowy z kompetentnymi osobami to najlepszy sposób, aby uniknąć niebezpiecznych niespodzianek na trasie i wybrać optymalny jej wariant. – Nie zbliżajcie się do leśnych zwierząt – mogą być nosicielami różnych chorób. – Myśl racjonalnie i obserwuj grupę – czasem trzeba zrezygnować z osiągnięcia obranego celu (np. zdobycia szczytu), jeśli okaże się on ponad możliwości uczestników. – Wysypiajcie się – przynajmniej 8 godz. dziennie, żeby mieć energię na kolejny dzień wędrówki. – Mając pod opieką grupę, nie rób nigdy niczego nieprzemyślanego. Od ciebie zależy życie, zdrowie i dobry humor uczestników wyprawy. W każdej sytuacji kieruj się zdrowym rozsądkiem i nie bój się prosić o pomoc!
Lipiec, sierpień to czas kiedy zazwyczaj razem z drużyną wyjeżdżamy na obóz. Warto wtedy uświadomić sobie że zastępowi podczas pobytu na naszych „harcerskich wakacjach” są najbliżej zastępu i to oni w razie zagrożenia powinniśmy być na tyle kompetentni aby umieć zaradzić problemom. A to lista „wytycznych” które powinny pomóc każdemu zainteresowanemu który na początek września chce się pokazać żywy i zdrowy na pierwszej zbiórce :)
1. Pierwsza pomoc – pierwsza i niezbędna Druhu zastępowy/druhno zastępowa! Przed wyjazdem na obóz warto abyś przypomniała sobie podstawowe informacje z zakresu samarytanki i sprawdziła stan apteczki zastępu, o ile taka istnieje. Chyba nie muszę dodawać że w przypadku braku owej apteczki należy ją niezwłocznie zorganizować. Ważne abyście posiadali przy sobie plastry z opatrunkiem, wodę utlenioną, parę bandaży, rękawiczki lateksowe oraz środki przeciwbólowe (np. Apap). Z zasadami udzielania pierwszej pomocy zapoznaj również swój zastęp na tzw. „wszelki wypadek” 2. Z zastępem na drodze Podczas wszelkiego rodzaju rajdów i harców trzeba pamiętać o bezpieczeństwie na drodze całego zastępu. A więc: • Po drogach poruszamy się w szeregu lub, w przypadku większej ilości osób, w dwu szeregu• Nie pozwalamy aby nasz zastęp lub ktokolwiek inny siadał na wiejskich (a tym bardziej miejskich) drogach.• Co pewien czas zarządzamy postoje – nie możemy dopuścić do przemęczenia naszych harcerzy/harcerek• Przed wyjściem z obozu sprawdzamy czy harcerze/ki nie zabrały zbyt wielu nie potrzebnych rzeczy które później mogą się okazać powodem opóźnienia marszu. Jako zastępowi powinniśmy też zadbać o wyposażenie zastępu takie jak: suchy prowiant, apteczka (patrz punkt 1.) i ew. pomoce typu mapa 3. Dyscyplina Najważniejsza na obozie jest dyscyplina. Dba o nią nie tylko komendant całego obozu czy drużynowy ale również Ty – zastępowy. Bez niej nie możesz liczyć na bezpieczeństwo zastępu. Staraj się „wyrobić” sobie autorytet u jego członków i dbaj aby harcerze/ki podczas dni obozowych zachowali dobry humor :)
Obóz jest to podsumowanie całorocznej pracy zastępu, a więc i Twojej. Zwróć szczególną uwagę na bezpieczeństwo swojego zastępu i nie dopuść do sytuacji w której musiałbyś/łabyś wstydzić się przed rodzicami lub drużynowym/wą. Pokaż że nie tylko umiesz przygotować i poprowadzić zbiórki ale jesteś również osobą kompetentną i wartą zaufania.
zuch_harcerz