Rozwoj techniki ADT zapoczštkowany został przez inżynierów nagrywajšcych między innymi Beatelsow w latach 60-tych. Aby odcišżyć Johna Lennona od koniecznoci piewania wszystkiego dwa razy celem poniejszego dublowania cieżek postanowiono zastosować powyższš technikę (ATD - z ang. Artifactal Double Tracking). vacuumsound_adt.jpg Oryginalny sygnał przepuszczany był przez dwie maszyny (machine tape) odpowiedzialne za rejestrację cieżki. Dzięki temu, iż zachowana była fizycznie odległoć od głowicy odczytujšcej oraz zapisujšcej uzyskano oponionš wersję zapisu. Długoć oponienia uzależniona była od szybkoci przesuwu tamy (im wolniejszy przesuw tym więcej czasu potrzeba było nim sygnał przemierzył z głowicy zapisujšcej do odczytujšcej). Dzięki temu ozyskano co na kształt efektu chorus. Wtyczka ADT przetwarza sygnał monofoniczny tworzšc na wyjciu sygnał stereo. Wtyczka pozwala na kontrolę czasu oponienia w zakresie 10-50 ms. Strona projektu: http://www.vacuumsound.de
snoof