Cuda się zdarzają - Rozdział 1-6.pdf - Cuda się zdarzają - kasusi

PSEUDONIM – Nikita24

www.chomikuj.pl/Nikita24

2010

ROZDZIAŁ 1

EDWARD

Wieczność. Myślałem, że znam to pojęcie doskonale. W końcu

jestem przecież wampirem. Żyłem już tyle lat. Myliłem się jednak.

Moje życie, moja marna egzystencja zmieniła się w piekło, gdy ją

zostawiłem. Bella. Miłość mojego życia. Gdy od niej odchodziłem

czułem się tak, jakby moje serce, które przecież nie bije, które nie

miało prawa czuć, pękało na tysiące małych kawałeczków,

niezdatnych by je kiedykolwiek zebrać i złożyć w jedną całość.

Czułem jeden wielki ból. Dusiłem się, jakby ktoś zabrał mi powietrze

niezbędne do przetrwania. Ale chciałem przecież dobrze. Ona

musiała być bezpieczna. Żyć normalnie wśród ludzi. Mieć dzieci i

wnuki. Miała być szczęśliwa, gdy ja odejdę. Przy mnie to było nie

możliwe. Ja byłem dla niej ciągłym zagrożeniem. Myślałem, że robie

dobrze. Miała zapomnieć o moim istnieniu.

Wyjechaliśmy wszyscy. Moja rodzina osiedliła się w innym

miejscu, a ja wyjechałem do Afryki by być daleko, by mnie nie

korciło do niej wrócić. Bym mógł przetrwać, choć tak bardzo bolało.

Myślałem, że tego nie wytrzymam. Karmiłem się moimi

wspomnieniami o niej. Jej cudownym zapachu. Nieśmiałym

uśmiechu i tych czekoladowych oczach, w których można było

zatonąć, gdy się w nie spojrzało. W końcu chyba zacząłem mieć

omamy, bo widziałem ją wszędzie gdzie się tylko ruszyłem. Mówiła

do mnie – „Wróć” . Nie mogłem od tego uciec. Gdy myślałem, że

dłużej nie wytrzymam i za chwilę pobiegnę do niej, padnę na kolana

i będę błagał o wybaczenie, aby tylko pozwoliła mi być przy sobie,

stała się tragedia. Zadzwoniła do mnie Alice. To było trzy lata po

mojej ucieczce od niej. Od mojej ukochanej. Od mojej Belli. Alice

kazała mi wracać do domu. Mieliśmy jechać do Forks na pogrzeb.

Jej pogrzeb. Zaginęła i została uznana za zmarłą. Nie mogłem i nie

pozwoliłem im tam jechać. Ból jaki mnie ogarnął był ogromny.

Chciałem umrzeć. Jechać do Voltrry i ubłagać Aro by mnie zabili,

bym mógł do niej dołączyć. Jednak Alice nie pozwoliła mi.

Przekonała mnie, że Bella by tego nie chciała. Wolałaby bym istniał,

bym znalazł sobie kogoś i żył szczęśliwie. To i tak było nie możliwe.

Ale zostałem bo ona by tak chciała.

Dziś mija sto lat od dnia śmierci Belli, a ja dalej o niej nie

zapomniałem. Nie potrafię. Była ona jedyną moją miłością. Nie

umiem być szczęśliwym tak jak by tego pragnęła. Przez te sto lat

wegetowałem. Zamykałem się w swoim pokoju i myślałem o niej.

Gdy zamknę oczy widzę ją. Moją Bellę. Ale nie mogę sobie

przypomnieć jej uśmiechu. Widzę ją tak jak ją zostawiałem. Jej

twarz przepełnioną bólem, zrozumieniem, a potem rezygnacją. Nie

mogę uwierzyć, że byłem tak głupi by ją zostawić. I zadaję sobie

ciągle pytanie: Czemu jej nie przemieniłem? Przecież chciała tego.

Chciała być ze mną. A ja zostawiłem ją ze wspomnieniem jak

mówię, że jej nie kocham, że nie jest dla mnie odpowiednia. Same

kłamstwa !!!!!!! Każda cząstka mojego ciała jej pragnęła. Kochałem

ją ponad własne życie i kocham nadal. Tak bardzo chciałbym

cofnąć się do tamtego dnia. Zmienić to wszystko. Zostałbym z nią.

Lecz nie mogę i została mi tylko pusta egzystencja i ból. Ogromny

ból.

- Edward – Co oni znowu ode mnie chcą. Nie pozwalają mi cierpieć

w samotności.

- Tak. Co chcesz Carlisle?

- Już czas się przenieść. Ale najpierw wszyscy udamy się na

polowanie. – Znowu. Kolejna przeprowadzka. Co za różnica gdzie

się udamy. Już nic nie będzie takie same. Nic nie przywróci mi

mojej Belli.

- Dobrze. Chodźmy.

Pobiegliśmy wszyscy do lasu. Rozdzieliliśmy się jak zwykle. Każdy

ma swoje upodobania co do zwierzyny. Ja jak zawsze sam.

Wyczułem stado pum. Pobiegłem w tamtą stronę i dopadłem moją

ofiarę. Wypiłem całą krew. Już miałem biec za następną, gdy

naprzeciw mnie, nie wiadomo skąd wyrósł wampir . Laurent!!! Co on

tu kurwa robi? Czemu go nie usłyszałem? Co jest do chuja grane?

Tysiące pytań przebiegło przez moją głowę. Szybko krzyknąłem

pozostałych by do mnie dołączyli. Czego on kurwa może chcieć?

- Laurent – warknąłem. Gdy go zobaczyłem od razu przypomniał mi

się ten okropny dzień gdy James chciał zabić Bellę. Wtedy udało mi

się ją uratować. Wszystko na marne. I tak nie żyje. Gdybym wtedy

nie wyssał tego cholernego jadu Bella przemieniłaby się i była dziś

ze mną.

- Witaj Edwardzie. – Laurent szeroko się uśmiechnął. Co mu do

chuja tak wesoło?

- Witaj Laurent. – odezwał się Carlisle. Tak pochłonęły mnie moje

myśli, że nawet nie zauważyłem jak moja rodzina znalazła się przy

mnie. Czemu Alice nie przewidziała, że go spotkamy? Nikt z nas do

diabła go nie wyczuł. O co tu kurwa chodzi?

- Carlisle, Esme, Alice,Rosali, Emmett, Jasper miło was widzieć.

- odparł tamten dalej się głupio uśmiechając. „Wybacz Edward.

Nie widziałm go.” Przeczytałem w myślach Alice.

- Co ja widzę ? – nagle odezwał się Carlisle – Od kiedy to

przeszedłeś na zwierzęcą dietę? – Co??? Nie zauważyłem.

Rzeczywiście ma takie same oczy jak my. Musiał już od dłuższego

czasu nie spożywać ludzkiej krwi.

- Jakieś trzydzieści lat temu. I muszę przyznać, że miałeś rację

Carlise. Naprawdę można się powstrzymać. – zaśmiał się –

Zwierzęca krwią można tak samo zaspokoić pragnienie.

- Cieszę się, że to słyszę. Ale jestem bardzo ciekaw co cię do

tego skłoniło? Gdy widzieliśmy się ostatnio, nie chciałeś o tym

słyszeć. – spytał Carlise. Szczerze mówiąc też mnie to zaciekawiło.

- Zgadza się, ale ostatnio to chyba modne. Bardzo dużo

wampirów zmienia swą dietę. Nie wieżę, że o tym nie słyszeliście.

– Nikt z nas nic takiego nie słyszał. To dobrze, że tak jest. Ale co

jest do cholery grane?

- Nie, nic nie słyszeliśmy. Co was do tego skłoniło?

- Kobieta. Wspaniała wampirzyca. Nawet Aro się jej lęka. – No

tak kobieta. Wcale się nie zdziwiłem. Gdybym miał swoją Bellę też

bym się poświęcał. Dałbym się kurwa poćwiartować, gdyby tylko to

miało ją utrzymać przy życiu. Ale to musi być jakiś nowy wampir

skoro nawet Aro się jej lęka.

- Ciekawe, bardzo ciekawe. Gdzie ją można spotkać? Muszę jej

pogratulować i dowiedzieć się jakie ma sposoby na zmianę diety. –

Cuda się zdarzają - Rozdział 1-6.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: