CWICZENIA WSPOMAGAJACE PRAWIDLOWY ROZWOJ MOWY.docx

(21 KB) Pobierz
ĆWICZENIA WSPOMAGAJĄCE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ĆWICZENIA WSPOMAGAJĄCE                                           PRAWIDŁOWY ROZWÓJ MOWY

     DO WYKORZYSTANIA W PRACY GRUPOWEJ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                               ĆWICZENIA MOBILIZUJĄCE APARAT ODDECHOWY

 

 

1.      ,,Wąchanie kwiatów. Dzieci siedzą lub stoją obok kwiatów (mogą one być wykonane z kolorowej bibułki i wówczas wąchanie odbywa się na niby), powoli wciągają powietrze nosami i równie powoli, aby jak najdłużej zapamiętać ich zapach, robią wydech. ćwiczenie należy powtórzyć kilkakrotnie.

2.      ,,Wesołe wiatraczki. Dzieci ustawione w kole trzymają w rękach wiatraczki. Na określony sygnał , np. klaśnięcie, dzieci przybliżają do ust  wiatraczki i mocno dmuchają, po czym wyciągają przed siebie ręce z kręcącymi się wiatraczkami. Wygrywa to dziecko, którego wiatraczek kręci się najdłużej.

3.      ,,Mecz ping-pongowy. 4-osobowe drużyny, siedzące przy stolikach, mają za zadanie dmuchanie piłeczki, ale w ten sposób, by nie spadła ze stolika. Nie wolno przytrzymywać piłeczki rękoma. Wygrywa ta drużyna, której piłeczka najdłużej pozostanie na stoliku.

4.      ,,Huśtanie ulubionej zabawki. Na brzuszek leżącego płasko na podłodze dziecka należy położyć książkę, a na niej ulubioną zabawkę: kotka, pajacyka, misia, itp. W czasie wdechu zabawka unosi się do góry, przy wydechu opada. Zarówno wdech, jak i wydech muszą być powolne i równomierne z chwilowym zatrzymaniem powietrza, aby np. kotek nie spadł z huśtawki.

5.      Ćwiczenia z unoszeniem rąk. Wdech unoszenie rąk bokiem do góry, wydech powolne opuszczanie rąk.

6.      Słoneczko. Dzieci stoją wyprostowane, unoszą jak najwyżej ramiona i wykonują głęboki wdech. Następnie zginają kolana, pochylają się luźno do przodu, głośno wydmuchują powietrze z płuc. Ćwiczeniu może towarzyszyć taki np. tekst:

Słońce wschodzi coraz wyżej (wdech),

A zachodzi coraz niżej (wydech).

 

7.      ,,Harmonijka. Dzieci stoją w małym rozkroku z rękoma na biodrach. Wykonują skłon w bok, głęboko wciągają powietrze do płuc, drugą stronę tułowia rozciągając jak harmonijkę. Następnie wyprostowują się, wyciskając powietrze z harmonijki. Potem wykonują skłon w drugą stronę, znowu rozciągają harmonijkę i wyprostowując się, wydychają powietrze.

8.      ,,Harmonijka w pozycji siedzącej. Dzieci siedzą ze skrzyżowanymi nogami, kładą ręce na karku, wykonują skłon w bok, drugą stronę tułowia rozciągając jak harmonijkę i wykonując głęboki wdech. Następnie wyprostowują się i wydmuchują powietrze.

9.      ,,Orkiestra. Nauczyciel śpiewa lub wypowiada słowa piosenki, pozostałe dzieci powtarzają. Wdech należy stosować po 3 4 wyrazach.

    Skróty oznaczają:

N nauczyciel,

Dz dzieci,

R razem.             

 

N:  Jestem muzykantem konszabelantem.

Dz: I my muzykanci konszabelanci.

N:   Ja umiem grać.

Dz: I my umiemy grać.

N:   Na bębnie.

Dz: Na bębnie  Bum bum bum bum (wdech), bum bum bum bum (wdech), bum bum bum bum (wdech), bum bum bum bum (wdech), bum bum bum bum (wdech), bum bum bum bum (wdech), bum bum bum bum (wdech), bum bum bum bum bęc.

Naśladowaniu głosu bębna towarzyszy naśladowanie uderzania w bęben; śpiewaniu pozostałych zwrotek i naśladowaniu głosu różnych instrumentów także towarzyszy naśladowanie gry na nich.

              Prowadzący zabawę może włączyć do niej inne instrumenty. Za każdym razem należy powtarzać cztery pierwsze wersety, po czym śpiewać:

N:   Na trąbce.

Dz: Na trąbce.

R:   Tratatata (wdech), tratatata (wdech),

tratatata (wdech), tratatata (wdech),

tratatata (wdech), tratatata (wdech),

tratatata bęc.

N:   Na pianinie.

Dz: Na pianinie.

R:   A pianino ino ino (wdech), a pianino ino ino (wdech),

a pianino ino ino (wdech), a pianino bęc.

N:   Na flecie.

Dz: Na flecie.

R:   Tirli tirli (wdech), tirli tirli (wdech),

tirli tirli (wdech), tirli tirli (wdech),

tirli tirli (wdech), tirli tirli (wdech),

tirli tirli bęc.

N:   Na puzonie.

Dz: Na puzonie.

R:   Puza taka (wdech),puza taka wdech,

puza taka (wdech), puza taka (wdech),

puza taka (wdech), puza taka (wdech),

puza taka bęc.

N:   Na kobzie.

Dz: Na kobzie.

R:   Rany Julek (wdech), rany Julek (wdech),

rany Julek (wdech), rany Julek (wdech),

rany Julek (wdech), rany Julek (wdech),

rany Julek bęc.

Zakończeniem zabawy jest połączenie gry wszystkich instrumentów, tzn. dzieci, podzielone na małe grupki (tyle grupek dzieci, ile instrumentów naśladuje się w zabawie), śpiewają i prezentują grę poszczególnych instrumentów.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ĆWICZENIA FONACYJNE

 

 

1. Wiosna i misie. Dzieci-misie siedzą skulone na podłodze i mocno śpią. Dziecko wiosna podchodzi do każdego i...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin