Agnosiewicz Mariusz - Humor w Biblii.pdf

(106 KB) Pobierz
Humor w Biblii
Humor w Biblii
Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz
Chwała Pana
[obrazek Moj¿esz] Moj¿esz, który do¶wiadczał bliskiej obecno¶ci Boga,
zapragn±ł ujrzeæ realnie Pañsk± chwałê (czym by ona nie była, tyle siê w koñcu od
Jehowy nasłuchał o jego chwale, ¿e zapragn±ł, jako człowiek prosty,ogarn±æ j±
swymi zmysłami). "Spraw, abym ujrzał Twoj± chwałê" - powiedział Bogu.
Zakłopotał siê Pan Bóg, który chciał ukazaæ mu sw± chwałê, w taki jednak sposób,
aby ¯yd nie dojrzał jego frontonu, który mógł siê okazaæ dla niego wielce
niebezpiecznym: "Nie bêdziesz mógł ogl±daæ mojego oblicza, gdy¿ ¿aden człowiek
nie mo¿e ogl±daæ mojego oblicza i pozostaæ przy ¿yciu". Jednak¿e Pan Bóg jest
wielce zmy¶ln± istot±, wiêc wykoncypował jak zaspokoiæ ciekawo¶æ Moj¿esza: "Oto
miejsce obok Mnie, stañ przy skale. Gdy przechodziæ bêdzie moja chwała [chwała
Pana piechot± chadza - przyp.] , postawiê ciê w rozpadlinie skały i poło¿ê rêkê
moj± na tobie, a¿ przejdê. A gdy cofnê rêkê, ujrzysz Miê z tyłu, lecz oblicza
mojego tobie nie uka¿ê". [cyt.: BT, Wj 33,18-23] Spacer Jahwego
Wiele lat wcze¶niej (co¶ koło 80 rozdziałów) ten¿e sam Bóg "przechadzał siê po
ogrodzie przy wieczornym wietrzyku". Gdy usłyszeli go Adam i Ewa, umknêli w
krzaki, coby Pan bóg nie dojrzał ich w negli¿u, który ludzko¶æ po raz pierwszy
dostrzegła [cyt.: Rdz 3, 8] Jezus-medyk
Byæ mo¿e naj¶mieszniejszymi fragmentami NT s± te w których Jezus z
prawdziwym znawstwem poucza nas o istocie chorób. Jego pojmowanie
dolegliwo¶ci cielesnych nie przekraczało natomiast prymitywnych pojêæ epoki i
¶rodowiska w którym siê obracał - traktował je jako złe duchy, za¶ uzdrawianie
chorób polegało na przeganianiu owych czartów (jak nas przekonuj± ewangeli¶ci
Jezus czêsto podczas takich uzdrawiañ rozmawiał z owymi nieczystymi duchami).
Okre¶lenie "chory" stosuje Zbawiciel zamiennie z okre¶leniem "opêtany" lub
"diabelstwo maj±cy", na co przykładów w ewangeliach jest wiele. Je¶li delikwent
jest w wyj±tkowo nieciekawym stanie wyrokuje u niego wielk± liczbê czartów
trapi±cych go. Oto niektóre ciekawsze wyj±tki: epilepsja i lunatyzm to u Jezusa
"duch niemy" (Mk 9,13), paralityk, to "ruszony powietrzem" (Mt 8,5), niemowa to
"czart niemowy" (Łk 11,14), artretyzm to "duch niemocy" (Łk 13,10). I jeszcze
przytoczmy jedn± z ciekawszych scen w których Jezus wystêpuje jako lekarz:
mamy oto chłopca dotkniêtego epilepsj±, Jezus jest jednak przekonany, ¿e siedzi w
nim jakowy¶ czart, przemówił wiêc tymi słowy do tego ducha-epilepsji: "Głuchy i
niemy duchu, ja tobie rozkazujê, wynid¼ z niego a nie wchod¼ wiêcej weñ. A
zawoławszy i barzo go stargawszy, wyszedł z niego". Zadziwili siê wszyscy,
wł±cznie z uczniami, którzy wcze¶niej próbowali poradziæ sobie z tym duchem,
jednak bez skutku. Wyja¶nił wiêc im Jezus: "Ten rodzaj ¿adnym sposobem wyni¶æ
nie mo¿e, jedno za modlitw± i postem " (zob. Mk 9, 13n). Jezus zezło¶cił siê na
drzewo
"A drugiego dnia (Jezus) łakn±ł; i ujrzawszy z daleka figowe drzewo, maj±ce
li¶cie, przyszedł, je¶liby snad¼ co na nim znalazł; a gdy do niego przyszedł, nic nie
znalazł, tylko li¶cie, bo nie był czas figom. A odpowiadaj±c Jezus rzekł mu:
Niechaj¿e wiêcej na wieki nikt z ciebie owocu nie je..., a Piotr (nastêpnego ranka)
rzekł mu: Mistrzu, oto figowe drzewo, które¶ przekl±ł, uschło". ¦miertelnie nudne
kazanie
Najbardziej nu¿±ce oraz prawdopodobnie najdłu¿sze kazanie w dziejach
chrze¶cijañstwa wygłosił ¶w. Paweł w Troadzie. W czasie kiedy prawił o tak
wa¿nych rzeczach jak zbawienie i ¿ycie wieczne - "Pewien młodzieniec imieniem
Eutych siedział na oknie pogr±¿ony w głêbokim ¶nie. Kiedy Paweł przedłu¿ał
przemówienie, zmorzony snem spadł z trzeciego piêtra na dół. Podniesiono go
martwego" (Dz Ap 20, 7-9). Mo¿na oczywi¶cie w tym widzieæ pewien dopust bo¿y,
gdy¿ dziêki temu dane było Pawłowi urozmaiciæ swój monolog sztuk± rezurekcji -
o¿ywił zmarłego "ku niemałej rado¶ci [zebranych]". Opis procedury oczyszczenia
"Ofiarnik we¼mie krwi ofiarnej i poło¿y j± na koñcu prawego ucha tego, co siê
oczyszcza, na wielkim palcu prawej rêki i na wielkim palcu prawej nogi. Nastêpnie
ofiarnik naleje sobie oliwy na dłoñ swej rêki prawej; poczem oliw±, która bêdzie w
jego rêce lewej, ofiarnik uczyni pokropienie palcem swej rêki prawej siedem razy
przed Wiekuistym" [cyt.: Kpł 14, 25]. Mo¿na mieæ zasadne w±tpliwo¶ci czy
podobne "kwiatki" znajdziemy w Awe¶cie Zaratustry.
Mana w Biblii
1. Mana modlitwy
"A ja, gdy chorowali, wór przywdziewałem, umartwiałem siê postem i moja
modlitwa wracała do mojego łona"[cyt.: BT, Ps 35(34), 13]
2. Mana uzdrawiania
"Gdy Jezus tam szedł, tłumy napierały na Niego. A pewna kobieta od dwunastu
lat cierpiała na upływ krwi; całe swe mienie wydała na lekarzy, a ¿aden nie mógł
jej uleczyæ. Podeszła z tyłu i dotknêła siê frêdzli Jego płaszcza, a natychmiast ustał
jej upływ krwi. Lecz Jezus zapytał: »Kto siê Mnie dotkn±ł?«. Gdy wszyscy siê
wypierali, Piotr powiedział: »Mistrzu, to tłumy zewsz±d Ciê otaczaj± i ¶ciskaj±«.
Lecz Jezus rzekł: »Kto¶ Mnie dotkn±ł, bo poznałem, ¿e moc wyszła ode Mnie«" (Łk
8, 42-46; podobnie¿ Mk 5, 25-32)
3. Mana pokoju apostolskiego
Jezus do uczniów: "Gdy przyjdziecie do jakiego¶ miasta albo wsi, wywiedzcie
siê, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie siê, dopóki nie wyjdziecie.
Wchodz±c do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Je¶li dom na to zasługuje, nie
zst±pi na niego pokój wasz; je¶li za¶ nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do
was!" [cyt.: BT, Mt 10, 11-13]. Pod spodem obja¶nienie tłumacza: "Pokój
apostolski jest czym¶ bardzo konkretnym: je¶li nie zostanie przyjêty wróci do
apostoła" Najgorszy zawód w Biblii
Najbardziej prze¶ladowany w Nowym Testamencie zawodem jest profesja
celnika. Ciê¿ko mi sobie wyobraziæ dzisiaj celnika który mógłby byæ
chrze¶cijaninem. Je¶li chce Biblia uczyniæ jakie¶ pejoratywne odniesienie
najczê¶ciej czyni to do celnika wła¶nie, którzy stoj± tu na równi z poganami. Np.
"Gdy twój brat zgrzeszy, id¼ i upomnij go w cztery oczy. (...) Je¶li nie usłucha,
donie¶ Ko¶ciołowi! A je¶li nawet Ko¶cioła nie usłucha, niech ci bêdzie jak poganin i
celnik" (BT, Mt 18, 15-17) Niech Szkoty bêd± przeklête !
"Kobieta nie bêdzie nosiła ubioru mê¿czyzny ani mê¿czyzna ubioru kobiety;
gdy¿ ka¿dy, kto tak postêpuje, obrzydły jest dla Pana, Boga swego" (BT Pwt 22,
5). Pytanie: czy kobieta w spodniach te¿ podpada pod grzech? Prowokacja
polityczna
"Niechaj lewica nie wie co czyni prawica" (Mt 6, 3). Prawica zawsze miła Panu.
Dlaczego ¶wi±tobliwi posłowie prawicowi nie powoływali siê na ten fragment ich
dzieła przewodniego w sprawie inwigilacji przez UOP? Stary Testament rozwiewa
nasze w±tpliwo¶ci co do pogl±dów politycznych Jahwe: "Prawica pana odnosi
zwyciêstwo" - powiada Psalm 118 (23) Złote dupy
Kiedy Filistyni powa¿yli siê ukra¶æ arkê Pana, ten zesłał na nich hemoroidy i
plagê szczurów. Chc±c nie chc±c musieli oni odesłaæ zdobyt± arkê, "zaprzê¿on± w
dwie krowy karmi±ce swe cielêta oraz ofiarowali Bogu piêæ złotych szczurów i piêæ
złotych odbytnic" [obrazek] Najbardziej perwersyjny opis chuci
"Nad córk± zuchwał± wzmocnij czuwanie,
aby czuj±c ulgê, nie wyzyskała sposobno¶ci.
Strze¿ siê oka bezwstydnego
i nie dziw siê, je¶li ciê przywiedzie do upadku.
Jak spragniony podró¿ny otwiera usta
i pije ka¿d± wodê, która jest blisko,
tak ona siada naprzeciw ka¿dego pala
i na strzały otwiera kołczan."
M±dro¶æ Jezusa, syna Syracha (26, 10n; BT)
Co rzekł Jozuemu "Hetman Wojska Pañskiego"
"A gdy Jozue był na polu miasta Jerycha, podniósł oczy i uj¼rzał mê¿a stoj±cego
przeciwko jemu, dzier¿±cego dobyty miecz, i szedł do niego, i rzekł: Nasze¶, czyli
nieprzyjacielski? A on odpowiedział: Nie, alem jest Hetman wojska Pañskiego i
teraz-em przyszedł. Upadł Jozue twarz± na ziemiê i pokłoniwszy siê rzekł: Co Pan
mój mówi do sługi swego ? A on: Zzuj, pry, obuwie twoje z nóg twoich, bo
miejsce, na którym stoisz, ¶wiête jest. I uczynił Jozue, jako mu było rozkazano."
(Joz 5,13-16, Wujek) Biblia ¦l±zoka
fragment Przypowie¶ci o dobrym Gorolu (Samarytaninie):
"A¿ wreszcie przyjy¿d¿oł Gorol
Stan±ł swym wolkswagyn polo
I Augusta pobitego
Wsadził do auta swego (...)
Morał z tego taki płynie! ¯e ¦l±zoki i Gorole
Mog± byæ czasami ¶wiynci
Ale mog± ty¿ byæ ¶winie
Po co wiêc uogólnienia
Po co zatem te podziały
Skoro to w codziennym ¿yciu
Bywa z nich po¿ytek mały"
fragment o Zwiastowaniu Maryi bozia.htm#zwiastowanie Zabawne
sformułowania z listów Pawła
"Dla słabych stałem siê słabym, aby słabych pozyskaæ; dla wszystkich stałem
siê wszystkim, ¿eby tak czy owak niektórych zbawiæ". (1 Kor. 9:22; BW)
"Powtarzam raz jeszcze: Niech nikt mnie nie uwa¿a za głupiego; je¿eli za¶
jestem taki, to przyjmijcie mnie jako głupiego, abym i ja mógł siê nieco chlubiæ.
To, co mówiê, mówiê nie po my¶li Pana, lecz jakby w przystêpie głupoty, która
bywa podło¿em przechwałek. Skoro wielu siê przechwala według ciała i ja bêdê siê
przechwalał." (2 Kor. 11:16-18, BW)
"Muszê siê chlubiæ, choæ nie ma z tego ¿adnego po¿ytku; tote¿ przejdê do
widzeñ i objawieñ Pañskich. Znałem człowieka w Chrystusie, który przed
czternastu laty - czy to w ciele było, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie
- został uniesiony w zachwyceniu a¿ do trzeciego nieba. I wiem, ¿e ten człowiek -
czy to w ciele było, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie - Został uniesiony w
zachwyceniu do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie
godzi siê powtarzaæ." (2 Kor. 12:1-4, BW)
"Patrzcie, jak wielkimi literami własnorêcznie do was napisałem."(Gal. 6:11,
BW)
Contents Copyright (c) 2000-2006 by Mariusz Agnosiewicz
Programming Copyright (c) 2001-2006 Michał Przech
Design & Graphics Copyright (c) 2002 Ailinon
Autorem tej witryny jest Michał Przech, zwany ni¿ej Autorem.
Wła¶cicielem witryny s± Mariusz Agnosiewicz oraz Autor.
¯adana czê¶æ niniejszych opracowañ nie mo¿e byæ wykorzystywana w celach
komercyjnych, bez uprzedniej pisemnej zgody Wła¶ciciela, który zastrzega sobie
niniejszym wszelkie prawa, przewidzaiane w przepisach szczególnych, oraz zgodnie
z prawem cywilnym i handlowym, w szczególno¶ci z tytułu praw autorskich,
wynalazczych, znaków towarowych do tej witryny i jakiejkolwiek ich czê¶ci.
Wszystkie strony tego serwisu, wliczaj±c w to strukturê podkatalogów, skrypty
JavaScript oraz inne programy komputerowe, zostały wytworzone i s±
administrowane przez Autora. Stanowi± one wył±czn± własno¶æ Wła¶ciciela.
Wła¶ciciel zastrzega sobie prawo do okresowych modyfikacji zawarto¶ci tej witryny
oraz niniejszych Praw Autorskich bez uprzedniego powiadomienia. Je¿eli nie
akceptujesz tej polityki mo¿esz nie odwiedzaæ tej witryny i nie korzystaæ z jej
zasobów.
Informacje zawarte na tej witrynie przeznaczone s± do u¿ytku prywatnego osób
odwiedzaj±cych te strony. Mo¿na je pobieraæ, drukowaæ i przegl±daæ jedynie w
celach informacyjnych, to znaczy bez czerpania z tego tytułu korzy¶ci finansowych
lub pobierania wynagrodzenia w dowolej formie. Modyfikacja zawarto¶ci stron oraz
skryptów jest zabroniona. Niniejszym udziela sie zgody na swobodne kopiowanie
dokumentów serwisu Racjonalista.pl tak w formie elektronicznej, jak i drukowanej,
w celach innych niz handlowe, z zachowaniem tej informacji.
Plik PDF, który czytasz, mo¿e byæ rozpowszechniany jedynie w formie oryginalnej,
w jakiej wystêpuje na witrynie.
Plik ten nie mo¿e byæ traktowany jako oficjalna lub oryginalna wersja tekstu, jaki
zawiera.
Tre¶æ tego zapisu stosuje siê do wersji zarówno polsko jak i angielskojêzycznych
serwisu pod domenami Racjonalista.pl, TheRationalist.org, TheRationalist.eu.org,
Neutrum.Racjonalista.pl oraz Neutrum.eu.org.
Wszelkie pytania proszê kierowaæ do info@racjonalista.pl
Zgłoś jeśli naruszono regulamin