Akwarium Holenderskie.doc

        Akwarium holenderskie

              Autor: Elżbieta Szydłowska

Przeciętnemu akwaryście w naszym kraju pojęcie "akwarium holenderskie" kojarzy się zwykle ze zbiornikiem bardzo obficie zarośniętym roślinnością, by nie powiedzieć przeładowanym roślinami. Mniemanie to jest błędne, gdyż rośliny w tego typu akwariach sadzone są według ściśle określonych zasad podporządkowanych generalnemu celowi, którym jest uzyskanie wyważonej i efektownej kompozycji dekoracyjnej. Trzeba bowiem pamiętać, że akwarium holenderskie nie jest zbiornikiem hodowlanym, a głównie dekoracyjnym, stąd wielka dbałość o estetyczne skomponowanie zróżnicowanych pod względem kształtu i barwy roślin oraz odpowiednie dobranie ryb. Nie bez znaczenia jest też obudowa zbiornika, jego oświetlenie, urządzenia techniczne oraz wkomponowanie we wnętrze, w którym jest ustawiony.

Urządzanie akwarium holenderskiego nie powinno odbywać się w pośpiechu, gdyż rezultat naszej pracy może okazać się negatywny. Zalecanym jest przed przystąpieniem do pracy wykonanie szkicu rozplanowania wnętrza zbiornika.

Podstawową i stosunkowo trudną sprawą jest odpowiednie ukształtowanie podłoża. Nie powinno być ono płaskie, lecz winno spiętrzać się tarasowato w kierunku tylnej ściany akwarium. Do budowy tarasów zastosować można łupki, granity, lignity lub korzenie. Prawidłowo zbudowane tarasy muszą stwarzać wrażenie głębi i różnicy poziomów, co wymaga wyczucia przestrzeni oraz pewnego wyrobienia artystycznego.

Tylną ścianę akwarium należy "zabudować tak", by nie było widać przez nią, tego co znajduje się za zbiornikiem oraz by i ona poprzez złudzenie optyczne przydawała mu głębi. Do tego celu najlepiej nadaje się odpowiednio spreparowana i podkolorowana płyta styropianowa(*).

Na estetykę zbiornika w sposób najistotniejszy wpływają rośliny, przy których sadzeniu należy mieć na uwadze cztery podstawowe zasady, a to:

nie sadzimy obok siebie roślin o podobnym kroju liści;
nie sadzimy obok siebie roślin o podobnej barwie;
nie sadzimy obok siebie roślin podobnej wielkości;
unikamy symetrii w kompozycji układu roślin.

Niżej przedstawiamy propozycję układu roślin w akwarium holenderskim wg Jacoba Vente z Rhoon (Holandia). W zbiorniku , o wymiarach dna 50X120 cm, proponuje on posadzić 22 gatunki roślin. Dodatkowym elementem dekoracyjnym może być korzeń. Zagospodarowanie akwarium rozpoczynać należy od części tylnej, gdzie powinny być posadzone rośliny najwyższe, natomiast ich wysokość w części przedniej winna być najmniejsza.

Hygrophila corymbosa (1) - nadwódka szerokolistna, roślina bujnie rosnąca o jasnozielonych, wąsko lancetowatych, naprzeciwległych liściach podwodnych. Początkowo znana była jako Higrophila guyanensis - później nazwano ją Nomaphila stricta. Pochodzi z tropikalnej części Azji. Przy dobrym oświetleniu rośnie szybko. Rozmnaża się ją z sadzonem pędowych.

Ludwigia repens (2) - ludwigia płynąca, dawniej znana jako L. Natans lub L. Mullertii, roślina dobrze znana ogółowi akwarystów. Pochodzi z południowych obszarów Ameryki Północnej. Liście jej są szeroko lancetowate lub łopatkowe z wierzchu zielone, błyszczące, spodem brunatno-czerwone.

Bacopa caroliniana (3) - bakopa bezogonowa, syn. B. Amplexicaulis. Pochodzi z Ameryki Środkowej. Jej siedzące liście są małe, owalne, barwy soczysto-zielonej. Jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych roślin akwariowych.

Limnophila aquatica (4) - limnofila wodna. Roślina ta ma jasnozielone, duże, pierzaste liście, osadzone okółkowo. Została ona dopiero niedawno sprowadzona z Indii i od razu zyskała ogromne uznanie w oczach akwarystów. Wzięcie jej jest tak duże, że podobna do niej nadwódka bezszypułkowa - L. Sessiflora została prawie zupełnie zapomniana. L. Aquatica jest, jak się wydaje, rośliną wybitnie światłolubną. Przy niedostatecznej ilości światła liście jej się degenerują, tak że w krótkim czasie trudno ją odróżnić od L. Sessiflora.

Ammania senegalensis (5) - amania senegalska, została sprowadzona do Europy z tropikalnej Afryki pod koniec lat pięćdziesiątych. Jej siedzące, podłużne - owalne liście, o długości 2-4 cm i szerokości 0,8 - 1,5 cm, są koloru intensywnie brązowo-czerwonego (kolor koniaku). Jest to gatunek o dużych wymaganiach świetlnych. Przy zbyt małej ilości światła liście stają się matowe, czerwono-zielone.

Rotala rotundifolia (6) - to roślina bardzo łatwa w uprawie, o owalnych lub lancetowatych liściach, osadzonych naprzeciwlegle na długich łodygach. Są one barwy zielonej. Przy dużej ilości światła wierzchołki roślin ubarwiają się na kolor żółto-pomarańczowy.

Cryptocoryne becketti (7) - zwartka Becketta, pochodzi z Cejlonu. Roślina ta znana była dotąd pod różnymi nazwami: C. nevilli, C. willisii, C. undulata. Jej długie lancetowate liście, o lekko pofalowanych brzegach, są z góry brązowe lub oliwkowozielone, od dołu brązowo-czerwone. Dorasta 25 cm wysokości. Roślina ta potrzebuje dużej ilości światła.

Nymphae lotus (8) - lotos tygrysi, odmiana zielona. Jest to roślina bardzo efektowna, o dużych kolistych liściach, barwy jasnozielonej, pokrytych czerwonymi cętkami. Uprawa jej jest dość kłopotliwa z uwagi na szybki i bujny rozrost. Wymaga dużej ilości światła.

Diolipis diandra (9) - bebłek dwupręcikowy znany dotąd jako Peplis diandra, pochodzi z Ameryki Północnej. Ma wąskie, prawie igiełkowate liście, barwy ciemnozielonej, osadzone gęsto parami. Roślina ta kształtem przypomina choinkę. Rośnie dobrze nawet przy niezbyt dużej ilości światła, ale jego niedobór szybko odbija się na wyglądzie rośliny.

Vallisneria asiatica (10) forma tortifolia - nurzaniec śrubowy znany też pod nazwą V. Spiralis. Roślina rozdzielnopłciowa o smukłej sylwetce, doskonale nadająca się na coś w rodzaju "kulis" w akwarium dekoracyjnym.

Cryptocoryne petchii (11) - zwartka pochodząca z Cejlonu. Liście jej są lancetowate, brązowe o liliowanym odcieniu. Roślina niezbyt wymagająca rozmnaża się przez odłogi wyrastające z kłączy.

Micranthemum micranthemoides (12) - pochodzi z Ameryki Północnej. Jest to roślina niska, o jasnozielonych, okrągławych liściach, wolno rosnąca stąd szczególnie nadaje się do przednich części zbiorników.

Nymphaea lotus (13) - lotos tygrysi odmiana czerwona to roślina pochodzenia afrykańskiego. Liście duże, tarczowate, osadzone na dość długich ogonkach, ubarwione metalicznie czerwono z brązowymi plamkami.

Crytpocoryne sarawakensis (14) - roślina o liściach barwy brązowej.

Lobelia cardinalis (15) - pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Liście jej są jasnozielone. W akwarium rośnie bardzo powoli. Rozmnożenie jej nie jest kłopotliwe. Ucina się szczyt rośliny i sadzi w podłoże. Po pewnym czasie wokół wyrastają młode roślinki, które po oddzieleniu od rośliny matecznej należy posadzić oddzielnie. Tą metodą można wyhodować całą grupę roślin nadających się do uformowania pasa. W przedniej części zbiornika sadzimy rośliny niskie, a ku tyłowi coraz wyższe.

Echinodorus quadricoststus (16) - żabienica czterożebrowa, pochodzi z dorzecza Amazonki. Liście jej są soczysto-zielone, wąsko-lancetowate, prawie bezogonkowe. Rozmnaża się za pomocą rozłogów korzeniowych.

Hottonia inflata (17) - ojczyzną tej okrężnicy jest południowa część USA. Roślina ta ma duże wymagania świetlne.

Alternanthera reinecki (18) - pochodzi z tropikalnej części Ameryki południowej. Jej liście są oliwkowo-czerwone, spodem ciemniejsze.

Alternanthera sessilis (19) - roślina pochodząca z tropikalnej części Ameryki południowej, o pięknie czerwonych liściach. Wymaga dużych ilości światła. Jedna z najpiękniejszych roślin akwariowych.

Cryptocoryne wendtii (20) - zwartka pochodząca z Wietnamu. Jej lancetowate liście mają czerwono-brązowe zabarwienie.

Heteranthera zosterifolia (21) - pochodzi z Brazylii i Boliwii. Liście podwodne są równowąskie, a pływające owalne, jasnozielone.

Vesicularia dubyana (22) - mech jawajski, pochodzi z południowo-wschodniej Azji. Roślina o ciemnozielonym ubarwieniu.

Akwarium zagospodarowane w zaproponowany sposób na początku oczywiście nie prezentuje się "idealnie". W trakcie wzrostu roślin koniecznie okazać się mogą korekty w ich rozplanowaniu. Dopiero więc po pewnym czasie efekt naszej pracy zaprezentuje się w pełnej krasie.

Oświetlenie HQI

Autor: Lac (tekst i zdjęcia)

Oświetlenie takiego zbiornika (54 cm słupa wody) wymaga zastosowanie lamp typu HQL (rtęciowych) lub HQI (metal-halogen), gdyż świetlówki przy tej wysokości już nie wystarczają, a poza tym byłyby droższe w eksploatacji od tych lamp. Pierwotnie planowałem zastosować oświetlenie rtęciowe (przede wszystkim bo udało mi się zdobyć do nich osprzęt za darmo), jednak byłby to półśrodek i właściwie i tak w dalekosiężnych planach było HQI. Później jednak pojawił się na grupie pl.rec.akwarium wątek o możliwości samodzielnego skonstruowania takich lamp. Okazało się, że koszty takiej operacji nie są już tak astronomiczne jak oryginalnych, akwarystycznych odpowiedników (od 500 z 1x150 W wzwyż). Istnieje również możliwość zastosowania obudów przemysłowych. U mnie jednak wzięła górę pasja

majsterkowicza i fakt, że nie zmieściłbym pomiędzy sufitem, a akwarium takich obudów (mieszkam na poddaszu). Koszt jednego punktu świetlnego to ok. 220 zł.

Dokładny opis co potrzeba i jak połączyć znajdziesz w Triamondowy Akwarium i na tej podstawie wykonałem moją lampę. Jedyna różnica to firmy, które wyprodukowały poszczególne części, ale to zależy od "uwarunkowań lokalnych" czyli skąd hurtownia bierze towar i co jest aktualnie do zdobycia (i tak np. ja mam żarniki Sylvani, ale są to prawdopodobnie te same, które występują jako Osram). Ja podam tylko kilka uwag praktycznych.



Jak widać na tym zdjęciu jeden punk świetlny składa się z przemysłowej oprawy na halogen 500W, startera i statecznika. Ja mam u siebie 3 punkty po 150 W (do takiego akwa teoretycznie starczą 2, ale przy 3 światło się ładniej rozkłada, a poza tym zdaniem praktyków lepiej jednak trochę więcej). Są one zamocowane na 2 kątownikach stalowych i przymocowane na łańcuszkach i zaokrąglonych haczykach do sufitu (u mnie ze względu na spad dodatkowo zastosowałem 2 śruby rzymskie do regulacji w płaszczyźnie poziomej).

Całość wygląda dość ładnie, ale i tak przyszłościowo całość (podstawa i od górnej krawędzi akwa do sufitu) będzie obudowana cienką sklejką (u góry pokrytą od środka folią aluminiową jako odbłyśnik). Dodatkowym plusem takiej konstrukcji jest to, że można bez problemu zainstalować dodatkowe oświetlenie na noc (u mnie 15W niebieska żarówka), dzięki któremu ryby ograniczamy stres ryb w nocy (np. w razie zapalenia światła w pokoju).



Jedyny problem z jakim dotąd się spotkałem przy tej "samoróbce", tokwestia odizolowania styków od obudowy (pisał o tym Jacek Dras na grupie). Problem wynika z tego, że żarnik HQI jest o ok. 1 cm dłuższy od zwykłego halogenu. Dlatego też obróciłem (po wcześniejszym"zdemolowaniu" kostki) styk o 180*. Dzięki temu żarnik jest płycej osadzony w lampie, więc "ma" więcej miejsca. Dodatkowo musiałem powiększyć otwory w odbłyśniku (co i tak musiałbym zrobić, bo HQI jest "grubszy"). W tej sytuacji problem ten nie wystąpił. Trzeba jednakpamiętać, że mamy do czynienia z napięciem dochodzącym do 5000 V!