O Akcie Konsekracji świata Bożemu Sercu
Dnia 11 czerwca 1899 roku papież Leon XIII dokonał poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Tenże papież 25 maja 1899 roku, na dwa tygodnie przed wspomnianym Aktem Konsekracji świata Bożemu Sercu, wydał Encyklikę Annum Sacrum. Głównym celem encykliki było wyjaśnienie natury, skutków i znaczenia aktu poświęcenia całej rodziny ludzkiej Sercu Zbawiciela. Papież ogłaszając rok 1900 "Rokiem Świętym" chciał dokonać czegoś szczególnie znaczącego na rozpoczęcie dwudziestego wieku: Polecamy, aby w dniach 9,10 i 11 czerwca w głównych kościołach każdego miasta, miasteczka i wioski były odprawione modlitwy wraz z dołączeniem zatwierdzonej przez nas litanii do Serca Jezusa. W trzecim dniu zostanie odmówiony przez nas, razem z Czcigodnymi Braćmi, Akt Konsekracji, którego tekst zamieszczamy w tej Encyklice. Mówiąc o encyklice i Konsekracji Leon XIII podkreślał: Jest to najważniejszy akt mojego pontyfikatu. W jednym z rozdziałów tej encykliki napisał: Poświęcając Mu się bowiem, nie tylko uznajemy i przyjmujemy chętnie Jego panowanie, lecz wykazujemy również, że gdyby dar, który Mu dajemy, należał do nas, z największą ochotą ofiarowalibyśmy go Jemu. Aktem tym wyrażamy jednocześnie prośbę, by nie wzbraniał się przyjąć od nas rzeczy, która w istocie jest Jego własnością. Po stu latach od tej pamiętnej dziejowej chwili ofiarowania Świata Bożemu Sercu, prawdę o Jezusowej miłości, zogniskowanej w otwartym Sercu Zbawiciela, przypomniał Piotr naszych czasów i uczynił to w podobnym kontekście dziejowego przełomu - w czasie, kiedy wchodzimy w nowy wiek i trzecie tysiąclecie. Stało się to w Elblągu 6 VI 1999 roku, podczas trwania siódmej apostolskiej pielgrzymki do ojczystego kraju, w czasie Nabożeństwa czerwcowego w obecności 300 tysięcy wiernych. Papież mocnym głosem mówił o kochającym nas Sercu Bożym. Znów popłynęło przesłanie, że wszyscy powinniśmy mieć świadomość, iż to Serce jest jedynym źródłem zdolnym rozgrzać serca ludzi do miłość Boga i bliźniego. Duchowość miłującego nas Serca Bożego została przypomniana ponownie, i to w czasie, kiedy wielu ludziom zagraża pokusa urządzania świata i swojego życia bez Boga albo wbrew Bogu. Wszystko, co Bóg chciał nam powiedzieć o sobie, o swej miłości, to wszystko złożył w jakiś sposób w swym Sercu (w Sercu Swego Syna) i przez to Serce wyraził. Stoimy wobec niezgłębionej tajemnicy. Poprzez Serce Jezusa odczytujemy cały odwieczny plan zbawienia świata. A jest to plan miłości. (...) Drodzy Bracia i Siostry, kontemplujmy Serce Jezusa, które jest źródłem życia, gdyż przez nie dokonało się zwycięstwo nad śmiercią. Ono także jest źródłem świętości, gdyż w nim zostaje przezwyciężony grzech, który jest przeciwnikiem (świętości, przeciwnikiem duchowego rozwoju człowieka). Z Serca Pana Jezusa bierze początek świętość każdego z nas. Uczmy się od tego Serca miłości Boga i zrozumienia tejemnicy grzechu (...). Wynagradzajmy Sercu Bożemu za grzechy popełnione przez nas i przez naszych bliźnich. Wynagradzajmy za odrzucanie dobroci i miłości Boga. Przybliżajmy się każdego dnia do tego źródła, z którego płyną zdroje wody żywej. Ks. Stanisław Groń.
antonif