Nadkrzepliwość  występuje  w  przewlekłych  zespołach  wewnątrznaczyniowego krzepnięcia. Po prostu tli się proces składający się na tworzenie skrzeplin w świetle naczyń. Występuje też w ostrych stanach.

Przewlekłe zespoły wewnątrznaczyniowego krzepnięcia prowadzą do:

- zmiany struktury i czynności składników ściany naczynia, głównie komórek śródbłonka, ale także innych warstw,

- zmiany  struktury  i  czynności  składników  krwi,  zarówno  elementów morfotycznych (płytki krwi, leukocyty i inne),

-           zmiany przepływu krwi.

Te zmiany są powodowane przez:

- miażdżycę,

- wielometaboliczne choroby:

• hipercholesterolemia,

• hiperlipoproteinemia,

• dyslipoproteinemia,

• hiperglikemia,

• hiperhomocysteinemia,

- nieprawidłowa czynność hormonów:

• insuliny - brak bądź nadmierna pzynność,

• T3,T4 - niewystarczająca czynność,

• katecholaminy - nadmiar,   • , '

• estrogeny - niewystarczająca czynność (okres przekwitania i później),

- choroby nerek:

• zespoły mocznicowe,

- czynniki toksyczne:

• składniki  dymu tytoniowego (głównie CO - głęboko uszkadzają śródbłonek),

• RFT - są patogenne gdy przekroczą barierę antyoksydantów,

powtarzające się (przewlekłe) zapalenia - uszkadzają nietrombogenność komórek śródbłonka, choroby   nowotworowe   -   charakteryzują  się   przewlekłymi  zespołami wykrzepiania wewnątrznaczyniowego,

    -choroby serca i naczyń krwionośnych:

• zaburzenia rytmu np. migotanie przedsionków - tworzenie skrzeplin przede wszystkim w sercu,

• kardiomiopatie rozstrzeniowe (zaburzają przepływ krwi),

• protezy zastawek i dużych naczyń (są trombogenne),

• żylakowatość dużych naczyń, ,

• nadciśnienie tętnicze krwi!!!-.- szalenie ważne ogniwo patogenetyczne,

• miażdżyca - jako choroba naczyń.'

Patogeneza przewlekłej nadkrzepliwości

Nadkrzepliwość wyraża przewagę procesów prowadzących do tworzenia skrzeplin (o różnych rozmiarach) nad procesami ich eliminacji. To zaburzenie hemostazy wynika z ekspresji trombogenności komórek śródblonka:

- niewystarczająca czynność i gęstość trombomoduliny,

- działalność inhibitora TFPI - skierowanego przeciwko aktywacji krzepnięcia w toku zewnątrzpochodnym,

- niewystarczającej działalności białek C i S,

- niewystarczającego wydzielania tkankowego aktywatora plazminogenu t-PA (jego aktywność jest przewyższana przez PAI-1 - inhibitor skierowany przeciw t-PA),

t-PA pochodzi głównie z kom. śródbłonka, PAI-1 pochodzi m.in. ze śródblonka.

- niewystarczające wydzielanie PGl2, NO i EDHF - obniżają napięcie miocytów gładkich w naczyniach oporowych, co wpływa na charakter przepływu krwi (PGIz i NO utrzymują także w ryzach leukocyty),

- niefizjologiczna ekspresja TF (czynnika tkankowego),

- ekspresja adhezji (adhezyny),

- ułatwione uwalnianie czynnika von Willebranda (vW). Te zmiany w śródbłonku występują we wszystkich chorobach.

Zakłócenie hemostazy wyraża również stale trwające pobudzenie płytek krwi. Jest ono następstwem generowania trombiiny, która pobudzając płytki prowadzi do uwalniania z ich ziarnistości:

serotonina (5-HT),       pobudzają płytki krwi,

ADP

PF4- czwarty czynnik płytkowy, ' - 

cytokiny,

TXAz - najsilniejszy agonista płytek pochodzący z przemian kwasu '           arachidonowego (AA) - pobudza napływające płytki,

PAI -1 - z płytek pochodzi 75% tego inhibitora znajdującego się we krwi, inne serpiny (inhibitory proteaz serynowych).