Naucz się grać w brydża.doc

Naucz się grać w brydża!

Szkoła Brydżowa Pavlicka

rydż od dawna jest najlepszą grą w karty, i może stać się dla Ciebie wielkim wyzwaniem i rozrywką na resztę życia. Ta lekcja dedykowana jest dla zaczynających naukę, którzy nie znają się jeszcze na niczym, albo wiedzą bardzo niewiele o brydżu. Jeżeli tak można opisać Ciebie to czytaj dalej.

Od czego zacząć? Brydż jest bardziej skomplikowany niż inne gry karciane i to często zniechęca do rozpoczęcia nauki. Nie przejmuj się! Po tej lekcji zrozumiesz jak się w to gra i będziesz na dobrej drodze, żeby zostać graczem. Masz czas! Nie ma pośpiechu. I miej pod ręką talię kart.

Niektóre podstawowe elementy

Gra w brydża składa się z dwóch podstawowych rzeczy: Licytacji i Rozgrywki. Najpierw powinieneś nauczyć się rozgrywać, bo pozwoli to lepiej zrozumieć, co oznacza licytacja. Rozpoczynanie nauki od licytacji jest błędem i może być przeszkodą dla początkujących graczy.

Brydż jest grą zespołową, w której biorą udział czterej gracze. Każdy gracz siedzi naprzeciw swojego partnera przy stoliku brydżowym (w naszej erze komputerowej ta sytuacja może być symulowana komputerowo).

W brydża gramy wykorzystując standardową talię 52 kart do gry. Jeden z graczy rozdaje wszystkie karty zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara, po 13 dla każdego gracza, rozpoczynając od gracza siedzącego po swojej lewej stronie.

Jeden ze sposobów wyznaczenia kto jest czyim partnerem w grze polega na wylosowaniu kart. Dwie najwyższe grają ze sobą przeciwko dwom najniższym, i najwyższa rozdaje. W przypadku równości kart (np. dwóch asów) decyduje hierarchia kolorów. Możemy też ustalić partnerów przed grą i po prostu wylosować, kto pierwszy rozdaje.

W brydżu mamy cztery kolory (umowne, bo w rzeczywistości oznaczane są czerwonym albo czarnym kolorem), które mają takie starszeństwo (od najstarszego): piki, kiery, kara, trefle. Starszeństwo jest ważne tylko dla Licytacji. W Rozgrywce wszystkie kolory są sobie równe, chyba że jeden został wybrany atutem (kolorem atutowym), i wtedy bije wszystkie pozostałe. Kolory czasem są pokazywane w postaci ich symboli lub skrótów: P, C, K, T.

Karty w każdym kolorze mają rangę od asa (najwyższy) do dwójki (najniższa). Dokładna kolejność zapisana przy użyciu typowych skrótów ma postać: A, K, D, W, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2. As jest zawsze najstarszy, w odróżnieniu od niektórych gier jak poker czy remik, w których może być najniższy.

Branie lew

Celem w grze w brydża jest branie lew dla własnej pary. Lewa składa się z czterech kart, po jednej kolejno od każdego z graczy siedzących dookoła stołu. Czyli w każdym rozdaniu razem jest 13 lew do wzięcia. Pierwsza karta zagrana w każdej lewie zwana jest wistem.

Jeżeli nadeszła Twoja kolej żeby zawistować, możesz zagrać dowolną kartę jaką masz w swojej ręce.

Jednak po wiście następni trzej gracze są zobowiązani do:

Trzeba dodawać do koloru (grać kartę tego samego koloru co wist) jeżeli to możliwe.

Na przykład po wiście w pika, kiedy w Twojej ręce są piki, musisz zagrać jednego z nich (dowolnego). Jeżeli nie masz pików, to nie ma żadnych przymusów co do zagrania karty.

Jeżeli nie masz do koloru, to możesz zagrać dowolną kartę jaką chcesz.

Oprócz obowiązku dodawania do koloru, granie kart jest w brydżu dowolne. W niektórych grach, jak w wojnie, musisz próbować wziąć każdą lewę; ale nie w brydżu. Sam wybierasz kolejność zagrań według swojego uzania, co jest jednym z powodów wyższości brydża.

Po zagraniu czterech kart, lewa jest kompletna. Zasada stwierdzania kto bierze lewę jest podana poniżej, razem z kilkoma przykładami.

Jeżeli lewa nie zawiera karty z koloru atutowego, bierze ją najstarsza karta z koloru, w który zawistowano.

1.

Wist był w pika i król jest najwyższą zagraną kartą, czyli bierze on lewę.

2.

Wist był w karo i ósemka jest najwyższym zagranym karem, czyli bierze lewę (jeżeli kiery nie są atutem).

Jeżeli w lewie są atuty, bierze ją najwyższy zagrany atut.

3.

Jeżeli kiery są atutami, dwójka kier bierze lewę bo jest najstarszym (jedynym) atutem w lewie.

4.

Jeżeli kiery są atutem, dziewiątka kier bierze lewę, bo jest najwyższym zagranym atutem.

Po każdej lewie jeden gracz z pary, do której należy biorąca karta powinien zebrać karty i ułożyć tak, aby łatwo można było policzyć wzięte lewy. Gra toczy się dalej w ten sam sposób dla wszystkich 13 lew.

Rozgrywający i dziadek (stół)

Licytacja wyznacza kto będzie rozgrywającym, który kolor zostanie kolorem atutowym (jeżeli taki będzie), i ile lew ma wziąć rozgrywający. (Na razie proszę mi uwierzyć na słowo. W późniejszych lekcjach nauczycie się licytować sami)

Początkujący gracze często mylą pojęcia rozgrywający i rozdający. Rozdający to ten co rozdawał wszystkim karty. Każdy gracz może zostać rozgrywającym.

Gracz po lewej stronie rozgrywającego wistuje pierwszy, a zagrana karta jest zwana pierwszym wistem. Karty partnera rozgrywającego są po wiście wykładane na stół odkryte, widoczne dla wszystkich. Są one nazywane dziadkiem (stołem), a ich posiadacz nie bierze już udziału w tej rozgrywce. Rozgrywający dysponuje zagrywaniem kart dziadka i swojej ręki, w momencie, kiedy przychodzi kolej zagrania.

Po pierwszym wiście gracz, którego karta wzięła lewę, jest wistującym w lewie następnej.

Koncepcja wyłożenia jednej z rąk do wglądu dla wszystkich jest wartościowym znakiem firmowym brydża. Daje to pole indywidualnym umiejętnościom, których nigdy nie można by wykorzystać przy wszystkich rękach zakrytych, ale wciąż w pozostałych dwóch nieznanych rękach jest dość niewiadomych, aby gra stała się walką o wynik.

Dziadka trzeba starannie wyłożyć, rozdzielając kolory. Karty w każdym kolorze kładzie się jedna na drugą z zachowaniem starszeństwa, tak aby wartość każdej karty była widoczna. Jeżeli wybrano kolor atu, kładzie się go z prawej strony dziadka (patrząc od strony rozgrywającego - po lewej).

Zagrajmy w brydża!

Rozłóż talię kart zgodnie z poniższym diagramem, i rozegraj karta po karcie jak zostało pokazane. Jesteś S i rozgrywasz. Gramy bez atu i masz wziąć 9 lew.

5. Bez atu

W zagrał pika, bo najlepiej przy wiście do gry bez atu zagrać w swój długi kolor, a Ty wziąłeś królem. Dalej zagrałeś małego trefla z ręki i waleta z dziadka, którego E wziął asem. E mądrze zagrał następnego pika, którego wziąłeś asem.

Teraz wistujesz w trefla i bierzesz damą w dziadku, dalej grając króla trefl bierzesz kolejną lewę. W nie ma już trefli i zrzuca karo. Zauważ, że siódemka trefl nie jest dobra (E wciąż ma dziewiątkę trefl).

Więc teraz wistujesz w kiera do damy w ręce i kontynuujesz królem i asem kier. Ponieważ wszyscy dodali do trzech lew kierowych, grasz ostatniego kiera, bo jest biorący! Zauważ, że malutka dwójeczka bierze lewę, bo nikt nie ma już kierów.

I w końcu wistujesz w karo i bierzesz asem w dziadku. Zamiast grać do końca ostatnie trzy lewy, ponieważ zostały Ci tylko blotki do oddania, ogłaszasz dla zaoszczędzenia czasu, że oddajesz resztę przeciwnikom.

A teraz zabawmy się trochę z kolorem atutowym. W następnym rozdaniu kiery będą atutami, a Twoim celem wzięcie dziesięciu lew. W trakcie gry zauważ potęgę koloru atutowego przy braniu lew, polegającą na przebijaniu wysokich kart granych przez przeciwników.

6. Kiery