Pytania z fizjoterapii w chorobach wewnętrznych.doc

Pytania z fizjoterapii w chorobach wewnętrznych

1.       Postępowanie fizjoterapeutyczne u osób po zawale niepowikłanym.

Zawał serca – martwica pewnego obszaru m sercowego, spowodowana nagłym, zupełnym odcięciem dopływu krwi, czyli niedokrwieniem. Najczęstszą przyczyną zawału serca jest zamknięcie jednej lub kilku tętnic wieńcowych przez zakrzep powstały na powierzchni blaszki miażdżycowej.

Główne objawy zawału serca:

·         Ból podobny do wyst w dusznicy bolesnej, jednak nasilenie jego jest b duże

·         Wahania ciśnienia krwi (zwłaszcza jego spadek) oraz tętna

·         Chory jest niespokojny, ma uczucie lęku przed śmiercią

·         Chory często zmienia pozycje

·         Często objawom tym towarzyszą nudności, wymioty

·         Ból trwa długo (ponad 30min)

·         Ból nie ustępuje po podaniu nitrogliceryny

Niekiedy zawał serca może wyst bez bólu.

Reh po zawale serca dzieli się na 3 okresy:

I etap rehabilitacji szpitalnej

Model A1 i A2

II etap rehabilitacji wczesnej w warunkach stacjonarnych i ambulatoryjnych

Przed rozpoczęciem tego okresu wyk się próbę wysiłkową

Następnie ćw 2 – 4 tyg według schematu

Po jego zakończeniu powtórnie robi się próbę wysiłkową i zaczyna III etap reh

III etap reh ambulatoryjna późna (nie jest ograniczona czasowo)

2.       Postępowanie fizjoterapeutyczne u osób po zawale powikłanym

Powikłania mające wpływ na efekty reh (zawał powikłany):

·         Rozszerzenie strefy martwicy i/ lub niedokrwienie

·         Niewydolność lewokomorowa

·         Wstrząs

·         Złożone formy zaburzeń rytmu i przewodzenia

·         Poważne choroby współistniejące (jeśli wyst w ciągu 3 – 5 dni od daty ostrego incydentu)

3.       Postępowanie fizjoterapeutyczne przed operacją kardiochirurgiczną

Reh przed zabiegiem kardiochirurgicznym (kilka do kilkunastu dni) polega na przygotowaniu chorego do zabiegu, zminimalizowaniu następstw i uchronieniu chorego przed powikłaniami.

W okresie przed operacyjnym należy uzyskać pełną współpracę z chorym, wytłumaczyć mu sens ćw fizycznych, które wykonywał będzie przed i po zabiegu operacyjnym oraz nauczyć go tych ćw.

·         Ćw oddechowe – poprawią wentylację płuc. Oddychanie przez chorego wszystkimi torami oddechowymi chroni go przed ewentualnymi powikłaniami płucnymi.

·         Efektywny kaszel na szczycie wydechu lub za pomocą oddechu przerywanego – usuwa zalegającą wydzielinę z drzewa oskrzelowego, pozwalając na utrzymanie drożności oskrzeli

·         Uczy się pacjenta symetrycznego wykonywania ćw kończynami górnymi

·         Ćw za pomocą butelki

·         Ćw dystalnych odc kończyn

·         Wyuczenie innych ćw

·         Nauka stabilizacji rany pooperacyjnej (zbliża się brzegi rany do siebie obejmując się lub przyciska do klatki piersiowej poduszkę)

·         Mostek zrasta się po 3 miesiącach

4.       Postępowanie fizjoterapeutyczne po operacjach kardiochirurgicznych

Reh po zabiegu:

1 doba:

·         Ćw oddechowe (tor przeponowy, górno – i dolnożebrowy, wybiórczo lewa i prawa str klatki piersiowej)

·         Oklepywanie

·         Kaszel (ze stabilizacją rany)

·         Butelka

·         Siad bierny (za pomocą łóżka Egertona)

·         Ćw drobnych stawów

2 – 3 doba

·         j.w.

·         siad z opuszczonymi nogami (stabilizacja rany, sam, z pomocą, bokiem, z drabinką)

·         pionizacja

4 – 5 doba

·         j.w.

·         ćw obręczy barkowej do 90st.

·         pacjent chodzi po korytarzu

6 – 7 doba

·         Ćw z laską

·         Schody – ½ piętra, potem całe

Stosuje się ćw takie same jak po zawale serca + oklepywanie już w pierwszej dobie.

W łokciach mogą być ruchy niesymetryczne, ale w st ramiennych muszą być symetryczne i do 6 doby tylko do 90st. W 6 – dobie może być już więcej niż 90st.

Po bay – passach

Etap szpitalny, sanatoryjny i ambulatoryjny jak po zawale serca, tylko w ambularoryjnym jest model usprawniania A i B.

5.       Postępowanie fizjoterapeutyczne u osób z miednicowym typem zamknięcia tętniczego

- trening marszowy-należy wyznaczyć dystans chromania przestankowego- dystans od rozpoczęcia marszu do momentu wystąpienia bólu. Pacjent chodzi 2/3 dystansu chromania. Dystans ten należy Mierzyc co 2 tyg. Do 60 rż z prędkością 12o kroków na min, powyżej 50 rż z prędkością 60 kroków. Przejście 2/3 dystansu chromania i przerwa 2 minuty. Marsz taki trwa 20 min, zwiększa się do 45 minut. Trening marszowy stosujemy 2-3 razy dziennie.

- chodzenie po schodach

- jazda na rowerze albo cykloergometrze- jeśli pacjent nie ma rowerka naśladuje ruchy jazdy

- pływanie

- ćwiczenia przy krześle- wdech wspięcie na palcach, wydech przysiad. Tak do momentu wystąpienia bólu, 2 min przerwy. Ćwiczy 2-3 razy dziennie

- przy jednostronnym wystąpieniu zamknięcia tętnic wypady nogi w przód i bok. Przy obustronnym wypady obu nóg na przemian.