Ulepszanie cieplne stali.doc

(34 KB) Pobierz
Sprawozdanie z ćwiczenia

                                      Sprawozdanie z ćwiczenia            

 

Ulepszaniem  cieplnym nazywamy obróbkę cieplną polegającą na zahartowaniu 

i średnim lub wysokim odpuszczaniu stali. Prowadzi ono do uzyskania optymalną kombinację własności wytrzymałościowych i plastycznych.                                 Twardość i wytrzymałoś spadają ale ciągliwość (A, Z, KC) rośnie. udarność jest wysoka, a stosunek Re/Rm osiąga maksymalną wartość. Problemem może być kruchość odpuszczania II  rodzaju (odwracalna; jest spowodowana segregacją fosforu                                      

i innych domieszek do granic ziarn.), która może wystąpić w przypadku powolnego

chłodzenia stali stopowych po odpuszczaniu.

Hartowaniem nazywamy operację prowadzącą do powstania struktury martenzytycznej lub bainitycznej. Polega na nagrzaniu stali podeutektoidalnej

30-50 0C powyżej AC3 i następnym ochłodzeniu z prędkością większą od krytycznej

przy czym przy hartowaniu martenzytycznym chłodzi się poniżej temp. MS ,a przy

bainitycznym wytrzymuje izotermicznie powyżej temp. MS aż do zajścia przemiany

pośredniej. Stale nadeutektoidalne hartuje się od temp. przekraczającej o 30-50 0C AC1.

 

Rodzaje hartowania.

  -hartowanie zwykłe

  -hartowanie przerywane

  -hartowanie stopniowe

  -hartowanie izotermiczne

  -hartowanie powierzchniowe

 

Odpuszczanie polega na nagrzaniu uprzednio zahartowanej stali do temperatury

niższej od A  i wytrzymaniu w tej temp. przez czas konieczny do zajścia przemiany.

Główną i najistotniejszą przemianą jaka zachodzi w zahartowanej stali jest rozkład

martenzytu na mieszaninę faz złożoną z ferrytu i węglików.

 

Rodzaje odpuszczania

  -odpuszczanie niskie (100-250 0C)

    -odpuszczanie średnie (250-450 0C)

  -odpuszczanie wysokie(450-600 0C)

 

Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia było przeprowadzenie obróbki cieplnej stali, polegającej na hartowaniu i odpuszczaniu oraz zbadanie, jaki wpływ obróbka cieplna wywiera na  strukturę i własności mechaniczne stali.

 

Przebieg ćwiczenia

Z pręta (Stal węglowa 45 w stanie wyżarzonym) f 12 mm  wykonano próbki do

obserwacji struktury i pomiaru twardości (krążki) oraz próbki (nietypowe) do pomiaru udarności.

 

Określić należało:

a)       strukturę, twardość i udarność stali w stanie wyjściowym (nieobrobionej cieplnie)

próbki oznaczone numerem 1

b)       strukturę, twardość i udarność po zahartowaniu

próbki oznaczone numerem 2

c)       twardość i udarność stali po hartowaniu i odpuszczaniu

próbki oznaczone numerami 3,4

d)       strukturę, twardość i udarność stali po odpuszczaniu wysokim

próbki oznaczone numerem 5

 

Kolejność wykonywanych czynności.

a)       Próbek oznaczonych nr.1 nie należało obrabiać cieplnie. Krążek służył do wykonania szlifu metalograficznego. Po wyszlifowaniu, wypolerowaniu

i wytrawieniu nitalem należy obserwować i narysować strukturę stali. Następnie

należało zmierzyć jej twardość metodą Rockwella stosując penetrator stożkowy

i obciążenie 100 kG (skala HRD). Próbkę do pomiaru udarności należało odłożyć.

b)       Próbki oznaczone nr.2-5 należało umieścić w piecu o temp. 850 0 C i wygrzewać w ciągu 20 minut, następnie zahartować w wodzie.

c)       Zbadać i narysować strukturę oraz zmierzyć twardość HRD próbki nr.2 Próbkę

nr.2 do pomiaru udarności należało odłożyć.

d)       Pozostałe próbki należało odpuszczać. Próbki nr.3 (parę próbek) w temp. 200 0 C,

próbki nr 4 w temp. 350 0 C, próbki nr 5 w temp. 550 0 C. Czas odpuszczania wszystkich próbek wynosił 1 godzinę. Po ostudzeniu na powietrzu zmierzyć twardość HRD próbek nr 3,4,5 (wcześniej przeszlifować zgrubnie ich powierzchnie czołowe). Wykonać szlif metalograficzny próbki odpuszczonej w

temp. 550 0 C, należało obserwować i narysować schematycznie strukturę.

e)       Wykonać pomiary udarności próbek 1-5 łamiąc je na młocie Charpy’ego

(Przed złamaniem zmierzyć średnicę w miejscu karbu).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wyniki doświadczenia.

Średnica próbki (w miejscu karbu) D=10,5 mm

Pole powierzchni próbki S0= (p*D 2)/4=0.87 cm 2

 

Próbka 1

   

Twardość = 28 HRD

                   

Udarność

                   K-praca potrzebna do złamania próbki.

                   K=5.2kGm*10m/s2=52 J

                   KC =K/S0=59.8 J/cm 2

Struktura :ferrytyczno-prlityczna  

    



 

 

 

 

 

Próbka 2

 

Twardość = 56 HRD

                  

Udarność

                    K=2.4kGm*10m/s2=24 J

                    KC= 27.6 J/cm 2

Struktura                                 

 



 

 

 

 

 

 

Próbka 3

 

Twardość = 57 HRD

                   

Udarność

                    K=1.8kGm*10m/s2=18J  

                    KC=20.7 J/cm 2

  

 

Próbka 4

 

Twardość = 46 HRD

                   

Udarność

                    K=3.9kGm*10m/s2=39J

                    KC=44.8 J/cm 2

Próbka 5

 

Twardość = 37.4 HRD

                   

Udarność

                    K=11.6kGm*10m/s2=116J          

                    KC=133.4 J/cm 2



Struktura

 

 

 

 

 

 

 

 

Wniosek:

 

Hartowanie (w tym przypadku zwykłe) powoduje wzrost twardości oraz spadek własności plastycznych-udarności względem stanu wyżarzonego.

    Odpuszczanie niskie nie powoduje większych zmian twardości i udarności

    względem stanu zahartowanego.(Twardość próbek porównywalna, mały spadek

    udarności próbki odpuszczanej).

    Opuszczanie średnie daje lepszą kombinację własności wytrzymałościowych

    i plastycznych niż w przypadku próbek w stanie wyżarzonym, zahartowanym

    i nisko odpuszczonym (twardość próbki maleje natomiast udarność rośnie).

    Opuszczanie wysokie powoduje dalszy spadek twardości i gwałtowny wzrost

    udarności.

    Obróbka cieplna polegająca na zahartowaniu i średnim lub wysokim odpuszczaniu

    stali prowadzi do optymalnej kombinacji własności wytrzymałościowych

    i plastycznych

               

Zgłoś jeśli naruszono regulamin