skrypt aparat administracyjny.doc

(59 KB) Pobierz

Aparat administracyjny

Wykonywanie administracji publicznej wymaga istnienia rozbudowanego aparatu administracyjnego.

( zwanego kręgosłupem państwa) Na aparat ten składają się przede wszystkim organy administracji

rządowej, organy samorządowe, zakłady użyteczności publicznej oraz podmioty wykonujące funkcje

administracji publicznej w ograniczonym zakresie, na podstawie specjalnych upoważnień. W tej grupie

możemy znaleźć niektóre przedsiębiorstwa państwowe, organizacje społeczne czy innego typu

korporacje, np. spółki prawa handlowego lub innego typu podmioty prawa (np. fundacje), w zakresie,

w jakim przepisy przyznają im prawo wykonywania funkcji administracji publicznej. Przez aparat

administracyjny należy rozumieć wszystkie jednostki wykonujące funkcje administracji

publicznej, niezależnie od tego, czy są one państwowe, samorządowe, czy też nie.

Przyczyny funkcjonalne -do wykonywania administracji w różnych dziedzinach wymagane są

specjalne kwalifikacje. Przykładowo: administrowanie sprawami zdrowia wymaga odpowiedniej wiedzy

medycznej, sprawami obronności kraju zaś -wiedzy wojskowej. Na tym przykładzie widać, że w

sprawach administracji zdrowia będą stosowane inne metody administrowania niż w sprawach

obronności kraju. Z tych względów muszą istnieć odrębne organy do spraw zdrowia i do spraw

obronności kraju. To samo odnosi się do innych dziedzin.

Przyczyny terytorialne -różne zadania mogą być wykonywane dla różnego obszaru. Decyzje o

pozwoleniu na budowę domów jednorodzinnych, powinny zapadać na szczeblu lokalnym, tam gdzie

organy administracji budownictwa mogą na miejscu bezpośrednio obejrzeć miejsce przyszłej budowy i

nadzorować jej przebieg. Natomiast decyzje o budowie autostrady czy nowej linii kolejowej muszą

zapadać na znacznie wyższym szczeblu i być podejmowane przez organ, który zakresem swojej

kompetencji obejmuje cały obszar, na którym linia kolejowa ma przebiegać.

Przyczyny organizacyjne -w zależności od zadań organu administrującego różny musi być stopień

jego powiązania organizacyjnego z innymi organami. Przykładowo: organ, który zajmuje się sprawami

gospodarki komunalnej, powinien być w znacznym stopniu uzależniony od lokalnych społeczności,

aby w swej działalności realizować życzenia mieszkańców. Natomiast organ zajmujący się kontrolą

powinien być w znacznym stopniu niezależny od innych organów lokalnych, jeżeli jego kontrola ma

być efektywna. Przy tym pewne dziedziny wymagają jednolitego, silnego kierownictwa w skali całego

kraju (np. sprawy obronności kraju), inne zaś mogą być w bardzo dużym stopniu, jeżeli nie całkowicie,

pozostawione uznaniu władz lokalnych (np. wspomniane sprawy gospodarki komunalnej).

Przyczyny finansowe -każde państwo dąży do minimalizacji kosztów utrzymania aparatu

administracyjnego. Dlatego też stosuje się posunięcia koncentrujące kompetencje w jednostkach

aparatu administracyjnego, a czasami powierza się wykonanie kompetencji podmiotom

niepaństwowym, np. spółkom prawa handlowego, stowarzyszeniom.

Te i inne przyczyny powodują, że aparat administracyjny stanowi bardzo skomplikowaną strukturę

organów i innych podmiotów, której stopień złożoności jest nieporównywalny ze strukturą np. sądów.

Na tle struktury aparatu administracyjnego wyłania się wiele problemów teoretycznych i praktycznych,.

Jednostki wchodzące w skład aparatu administracyjnego określa się często mianem podmiotów

działalności administracyjnej czy podmiotów administracji..

Zakres ustrojowego prawa administracyjnego

Jak już wynika z samego określenia ustrojowego prawa administracyjnego zajmuje się ono

problematyką struktur aparatu administracyjnego. Badając struktury aparatu administracyjnego

dotkniemy kwestii związanych z ustaleniem, na jakich zasadach opiera się struktura aparatu

administracyjnego, jakie jednostki organizacyjne zostały powołane do wykonywania funkcji

administracyjnych, jak wygląda ich funkcjonowanie oraz ich wzajemna zależność, jaki jest skład

osobowy aparatu administracyjnego oraz w jaki sposób odbywa się kontrola prawidłowości działania

tego aparatu.

Zasady budowy aparatu administracyjnego

a) zasada demokratyzmu

Zasada ta oznacza tworzenie struktur aparatu administracyjnego z udziałem czynnika obywatelskiego.

Przejawia się to w tworzeniu organów samorządowych, zlecaniu funkcji państwowych organizacjom

społecznym, korzystanie z form demokracji bezpośredniej (referendum, konsultacje społeczne) itp.

Wadą stosowania tej zasady jest często brak sprawności i fachowości w działaniu. Stąd też częste

odstępstwa od zasady demokratyzmu na rzecz zawodowego charakteru organów.

b) zasada centralizacji- jest to sposób zorganizowania aparatu administracyjnego

państwa, w którym organ niższego rzędu jest hierarchicznie podporządkowany organowi wyższego

rzędu. Tak, więc hierarchiczne podporządkowanie oznacza brak samodzielności organów niższego

stopnia i wykazuje cechy centralistycznego systemu organizacji administracyjnej.

c) zasada koncentracji -przy zjawisku skupienia kompetencji w rękach nielicznej

grupy organów, mówi się o koncentracji.

Struktura aparatu administracyjnego

Aparat administracyjny tworzą jednostki wykonujące administrację publiczną, tzw. organy

administracji (organy administrujące, organy administracji publicznej).Organ administracji to taki

podmiot, któremu ustawa przyznała kompetencje z zakresu prawa administracyjnego, niezależnie od

tego, czy stanowi on część struktury państwa czy też innego podmiotu. Definicję ustawową organów

administracji publicznej zawiera m.in. KPA. Jeszcze inną definicję proponuje art. 20 ust. 2 NSAU. Są

to jednak definicje stworzone wyłącznie na potrzeby ustaw. Do organów administracji publicznej

zalicza się obecnie organy administracji rządowej, organy administracji samorządowej oraz inne

podmioty, które wykonują zadania administracyjnoprawne na podstawie szczególnych upoważnień.

Podział strukturalny organów administracji publicznej

organy administracji rządowej

Do administracji rządowej należy zaliczyć te organy, które zajmują się bezpośrednim

wykonywaniem funkcji administracyjnej państwa, czyli wykonywaniem prawa (a nie jego tworzeniem

czy wymiarem sprawiedliwości) na szczeblu naczelnym, centralnym lub terenowym i kierowane są

przez Radę Ministrów (zob. Art. 146 ust. 3 KRP). Podstawowy jest podział organów administracji

rządowej na organy centralne i organy terenowe.

organy centralne

Organy centralne to te organy ze struktury administracji rządowej, które właściwe są dla

całego kraju. Należą do nich organy naczelne oraz urzędy centralne.

Naczelnym organem administracji rządowej jest Rada Ministrów oraz te organy, których

właściwość rozszerza się na obszar całego państwa, a które wchodzą jednocześnie w skład Rady

Ministrów.

Centralnymi urzędami administracji rządowej są z kolei te, których właściwość miejscowa

obejmuje terytorium całego kraju, ale które nie wchodzą w skład Rady Ministrów. W tej grupie możemy

dokonać podziału na organy podległe Prezesowi Rady Ministrów oraz podległe poszczególnym

ministrom .

organy terenowe

Właściwość organów terenowych ogranicza się jedynie do wydzielonego fragmentu kraju.

Podstawowym organem jest tutaj wojewoda. Szczegółowe jego uprawnienia wynikają z ustawy o

administracji rządowej w województwie (zob. zwłaszcza art. 15). Zgodnie z art. 24 AdmRządWojU do

kompetencji wojewody należą wszystkie sprawy z zakresu administracji rządowej w województwie, o

ile nie są zastrzeżone dla innych organów. Mamy więc do czynienia z domniemaniem kompetencji

wojewody.

Poza wojewodą zadania rządowej administracji terenowej wykonują także inne organy,

wymienione na poniższym schemacie.

Kilka słów należy się także rozróżnieniu administracji zespolonej i niezespolonej. Wojewoda jest

zwierzchnikiem zespolonej administracji rządowej. Z art. 4 AdmWojRządU wynika zasada zespolenia

służb, inspekcji i straży pod zwierzchnictwem wojewody. Wojewódzką administrację zespoloną tworzą:

dyrektorzy wydziałów urzędu wojewódzkiego oraz kierownicy służb, inspekcji i straży, o ile są

podporządkowane wojewodzie. Zespolenie to może mieć charakter:

- organizacyjny- Zespolenie organizacyjne

Na szczeblu wojewódzkim do kategorii służb, inspekcji i straży zespolonych z urzędem wojewody w

sposób niżej opisany zostało, na mocy ustaw ich dotyczących włączonych, dwanaście organów i ich

aparatów pomocniczych, a są to: Inspekcja Handlowa, Służba Ochrony Zabytków, Inspekcja Skupu i

Przetwórstwa Artykułów Rolnych, Inspekcja Sanitarna, Policja, Inspekcja Ochrony Środowiska,

Państwowa Straż Pożarna, Inspekcja Farmaceutyczna, Inspekcja Nasienna, Inspekcja Weterynaryjna.

Ponadto taki status posiada administracja oświatowa działająca na podstawie ustawy o systemie

oświaty.

Zgodnie z art. 4 zespolenie służb, inspekcji i straży w administracji rządowej w województwie

następuje pod zwierzchnictwem wojewody i, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w jednym urzędzie..

Wyrazem wyraźnego powiązania organizacji tego aparatu z urzędem wojewódzkim jest nowy kształt

statutu urzędu wojewódzkiego (art. 29). Już w ust. 1 stwierdza się, że tenże statut, mimo

pozostawienia dotychczasowej nazwy, określa organizację całej zespolonej administracji rządowej

w województwie. Powiązanie regulaminu urzędu wojewódzkiego z regulaminami komend,

inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych oznacza uzyskanie przez wojewodę, w formie

władczej, zasadniczego wpływu na ukształtowanie tych jednostek organizacyjnych. W tym zakresie

uzyskał on bardzo istotne, dotąd mu nie przysługujące, kompetencje. Po pierwsze – to wojewoda

ustala statut urzędu wojewódzkiego i nadaje go zespolonej administracji rządowej. Do

obligatoryjnych jego elementów należy m.in. określenie:

· nazw stanowisk kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich,

· nazw komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych stanowiących aparat

pomocniczy kierowników

· zakresów działania powyższych komend i inspektoratów.

Po drugie – do wojewody należy prawo decydowania o utworzeniu delegatur tak urzędu

wojewódzkiego, jak i wspomnianych komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych. Po

trzecie – wojewoda zatwierdza regulaminy komend i inspektoratów ustalone przez ich

kierunkowych, będące częścią całego regulaminu urzędu wojewódzkiego.

- finansowy- Zespolenie finansowe

Z organizacyjnym aspektem zespolenia związane jest zespolenie finansowe, co oznacza

włączenie budżetu danej służby, inspekcji czy straży do budżetu wojewody i obsługę

budżetu tej służby przez jego służby finansowe. Jest ono jednak możliwe również wtedy,

gdy brak jest zespolenia organizacyjnego, co właśnie ma miejsce w odniesieniu do

wskazanych wyżej służb i inspekcji. - osobowy,

- kompetencyjny- Zespolenie kompetencyjne

Sedno tej konstrukcji polega na uznaniu, że organem zespolonej administracji rządowej w

województwie jest wojewoda, którego zadania i kompetencje określone w ustawach

wykonywane są albo osobiście przez niego lub osobę, którą upoważnił pisemnie do

załatwiania spraw w jego imieniu, albo przez wojewódzkich komendantów,

inspektorów lub inne osoby ustawowo określone, działających w jego imieniu, ale z

upoważnienia ustawowego. Regułą jest działanie wojewódzkiego inspektora

(komendanta) z ustawowego umocowania w imieniu wojewody, chyba że przepis

szczególny nakazuje działać temu inspektorowi (komendantowi) we własnym imieniu albo

określona kompetencja wyraźnie przypisana jest samemu wojewodzie.

Poza strukturą rządowej administracji zespolonej w województwie pozostaje administracja

niezespolona. Należą do niej organy administracji wojskowej, skarbowej, górniczej, mierniczej,

probierczej, leśnej, wodnej, celnej, morskiej, statystycznej, straży granicznej oraz Agencji Rynku

Rolnego. Ustanowienie organów administracji niezespolonej może być uzasadnione tylko

ogólnopaństwowym charakterem wykonywanych zadań lub terytorialnym zasiegiem przekraczającym

obszar województwa, co wynika wyraźnie z postanowień art.5 AdmWojRządU.

Słowo wyjaśnienia należy się natomiast jeszcze odnośnie samorządu terytorialnego. Organy

samorządu terytorialnego mogą bowiem otrzymać na mocy ustawy bądź w drodze porozumienia do

wykonania zadania należące w zasadzie do administracji rządowej. Wówczas organy samorządu

działają jako organy administracji rządowej i skutki ich działań odnoszą się do administracji rządowej.

Wykonywanie zadań zleconych (w drodze ustawy) lub powierzonych (w drodze porozumienia)

przewidują przepisy ustaw samorządowych np. art. 8 ust. 1 i 2 SamGmin, art. 4 ust. 4 i art. 5 SamPow.

organy samorządowe

Samorząd jest administracją sprawowaną przez odrębne od państwa osoby prawne. W

przypadku samorządu można mówić o samorządzie terytorialnym i specjalnym. Samorząd specjalny

jest pojęciem ogólnym dla korporacji stanowiących przymusowe zrzeszenie osób i zajmujących się

wykonywaniem administracji na rzecz państwa.

Organami samorządowymi są organy należące do struktur samorządu terytorialnego oraz

organy tzw. samorządu specjalnego, do którego zaliczymy organy samorządu zawodowego (np.

samorządu lekarskiego, adwokackiego) i organy samorządu gospodarczego.

Samorząd terytorialny tworzą natomiast organy samorządu gminnego, powiatowego oraz

wojewódzkiego.

PODZIAŁY WG. INNYCH KATEGORII

podział wg. kryterium składu

Jeśli brać pod uwagę skład organów administracji, to można je podzielić na jednoosobowe i

kolegialne.

podział wg. kryterium imperium

W tym wypadku podstawą podziału jest imperium, a więc zakres kompetencji. Według tego

kryterium wyróżniamy organy decydujące, pomocnicze oraz doradcze.

Organami decydującymi są takie, którym przepisy prawa przyznają prawo władczego

rozstrzygania spraw w drodze decyzji wiążących inne podmioty. Pozostałe mają jedynie prawo

badania spraw i wyrażania opinii.

podział wg. kryterium podporządkowania

Podział według tego kryterium wymaga ustalenia, czy dany organ znajduje się na najwyższym

szczeblu w strukturze administracji, czy podlega innym - znajdującym się wyżej w hierarchii - organom

administracyjnym. Na podstawie tego kryterium wyróżniamy organy zdecentralizowane i

scentralizowane. Dla organów zdecentralizowanych charakterystyczne jest to, że organy niższego

stopnia nie są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego stopnia. Hierarchiczne

podporządkowanie oznacza taką zależność organu niższego od organu wyższego, w którym organ

wyższy ma prawo kierowania pracą organu niższego za pomocą poleceń oraz decyduje o obsadzie

personalnej organu niższego.

podział wg. kryterium sposobu obsadzania

Ze względu na sposób obsadzania wśród organów administracji wyodrębnia się organy obsadzane w

drodze wyborów - tzw. organy wybieralne - oraz organy obsadzane w drodze nominacji.

.

Zespolenie i inne przejawy zwierzchnictwa w administracji powiatowej

Zakres zespolenia

Zespolenie na szczeblu powiatowym ma, jak to powiedziano inny charakter. W znaczeniu technicznym

dotyczy tylko administracji samorządowej, która jest zespolona w jednym urzędzie – starostwie

powiatowym pod służbowym zwierzchnictwem starosty (art. 35 ustawy o samorządzie

powiatowym). Natomiast zespolenie obejmujące służby, inspekcje i straże powiatowe jest wyrazem

zwierzchnictwa starosty nad nimi i obejmuje kompetencje określone w ustawie o samorządzie

powiatowym i ustawach działowych. Zgodnie z przyjęta ustawą kompetencyjną dotyczy ono pięciu

służb, inspekcji i straży, a są to: komendy powiatowe Policji i Państwowej Straży Pożarnej z ich

komendantami, powiatowe inspektoraty: weterynarii, nadzoru budowlanego kierowane przez

powiatowych inspektorów oraz powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne kierowane przez

powiatowych inspektorów sanitarnych.

Zespolenie osobowe

Podobnie jak w zespoleniu wojewódzkim, konstytutywnym jego elementem jest zespolenie osobowe,

czyli uzyskanie przez starostę stanowczego wpływu na obsadę stanowisk powiatowych

komendantów i inspektorów. W myśl art. 35 ust. 3 pkt. 1 ustawy o samorządzie powiatowym

starosta ich powołuje i odwołuje w uzgodnieniu z wojewodą, działającym w roli zwierzchnika

wojewódzkich służb, inspekcji i straży. Istnieją jednak pewne modyfikacje tej reguły – na rzecz Policji i

Państwowej Straży Pożarnej.

Zespolenie kompetencyjne

W zespoleniu powiatowym nie występuje aspekt kompetencyjny w rozumieniu przyjętym w

odniesieniu do administracji wojewódzkiej. Kierownicy tych pięciu służb działają zawsze w imieniu

własnym i nie istnieją prawne możliwości (np. w drodze porozumienia) przyjęcia ich kompetencji

przez starostę.

Inne przejawy zwierzchnictwa

Zwierzchnictwo starosty nad służbami powiatowymi przejawia się jednak w wielu dalszych

kompetencjach zawartych w ustawie o samorządzie powiatowym oraz w ustawach działowych. W tej

pierwszej w odniesieniu do wszystkich pięciu służb przewiduje się w art. 35 ust. 3 następujące

czynności:

· zatwierdzanie programów działania tych służb,

· uzgadnianie wspólnych działań na obszarze powiatu,

· kierowanie w sytuacjach szczególnych wspólnymi działaniami jednostek

organizacyjnych tych służb,

· zlecanie w uzasadnionych przypadkach przeprowadzenia kontroli.

Specyficzne kompetencje, ale już o niewładczym charakterze, przysługują natomiast organowi

uchwałodawczemu powiatu. W szczególności radzie powiatu służy prawo do określania w formie

uchwały kierunków działania powiatowego organu odpowiedniej służby czy prawo do żądania

informacji o stanie bezpieczeństwa powiatu.

Porozumienia

Jest to najszerzej stosowana w praktyce forma współdziałania, i to nie tylko jednostek samorządowych

tego samego szczebla, ale także powiatów z gminami i gmin z powiatami grodzkimi (art. 74-75

SamGminU, art. 5 ust. 2 i art. 73-74 SamPowU), województw samorządowych z powiatami i gminami

(art. 8 ust. 2 SamWojU), a także wojewodów z wszystkimi rodzajami jednostek samorządu

terytorialnego oraz z kierownikami państwowych jednostek organizacyjnych z terenu województwa

(art. 33-34 AdmRządWojU). Przepisy szczególne przewidują również zawieranie porozumień w celu

określania zasad wykonywania przez jednostki samorządu terytorialnego zadań publicznych i

uczestniczenia w kosztach ich wykonywania, a także przekazywania zadań publicznych jednostkom

sektora niepublicznego, czego dobitnym przykładem jest art. 47 ust. 2 PomSpołU. W ten sposób

włączane są do bezpośredniej realizacji zadań publicznych także organizacje społeczeństwa

obywatelskiego.

Porozumienia międzygminne mają służyć powierzeniu jednej z gmin wykonywania zadań

publicznych, należących do zawierających je stron. Gmina, wykonująca zadania określone takim

porozumieniem, przejmuje praw...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin