Warszawianka 1831 tekst.pdf

WARSZAWIANKA

Oto dzi Ļ dzie ı krwi i chwały,

Oby dniem wskrzeszenia był.

W gwiazd ħ Polski orzeł biały

Patrz Ģ c lot swój w niebo wzbił;

I nadziej Ģ podniecany

Woła na nas z górnych stron:

Powsta ı , Polsko, skrusz kajdany,

Dzi Ļ twój tryumf albo zgon.

Hej, kto Polak, na bagnety!

ņ yj swobodo, Polsko Ň yj!

Takim hasłem cnej podniety,

Tr Ģ bo nasza, wrogom grzmij./bis

Na ko ı ! Woła kozak m Ļ ciwy,

Kara ę bunty polskich rot!

Bez Bałkanów s Ģ ich niwy

Wszystko jeden zgniecie grot!

Stój, za Bałkan pier Ļ ta stanie,

Car wasz marzy płonny łup,

Z wrogów naszych nie zostanie

Na tej ziemi chyba trup!

Hej, kto Polak...

Droga Polsko! Dzieci twoje

Dzi Ļ szcz ħĻ liwszych doszły chwil

Od tych sławnych, gdy ich boje

Wie ı czył Kremlin, Tybr i Nil,

Lat dwadzie Ļ cia nasze m ħŇ e

Los po obcych grodach siał,

Dzi Ļ , o matko, kto pol ħŇ e,

Na twem łonie b ħ dzie spał.

Hej, kto Polak...

Wsta ı Ko Ļ ciuszko! Ugod Ņ w serca.

Co lito Ļ ci Ģ mami ę Ļ mi Ģ ,

Znał Ň e lito Ļę ów morderca,

Który Prag ħ zalał krwi Ģ .

Niechaj krew t ħ krwi Ģ dzi Ļ spłaci,

Niech ni Ģ zrosi grunt zły go Ļę ,

Laur m ħ cze ı ski naszej braci

Bujniej b ħ dzie po niej ro Ļę .

Hej, kto Polak...