10. Przysięga (tekst).pdf

PRZYSI Ħ GA

słowa: M. Konopnicka

Na krakowskim rynku tam ludu gromada,

Tadeusz Ko Ļ ciuszko dzi Ļ przysi ħ g ħ składa.

Wyszedł pan Ko Ļ ciuszko w krakowskiej sukmanie,

Odkrył jasne czoło na to powitanie.

Na krakowskim rynku wszystkie dzwony bij Ģ ,

Cisn Ģ si ħ mieszczany z wyci Ģ gni ħ t Ģ szyj Ģ .

Zagrzmiały okrzyki jak tysi ħ czne działa…

Swego bohatera Polska wita cała.

Odkrył jasne czoło, kl ħ kn Ģ ł na kolana:

- ĺ lubuj ħ Ci Ň ycie, Ojczyzno kochana!

ĺ lubuj ħ Ci Ň ycie, Ļ lubuj ħ Ci dusz ħ ,

Za Bo ŇĢ pomoc Ģ wolno Ļę wróci ę musz ħ !

Nie stoj ħ tu w srebrze, nie stoj ħ tu w złocie,

Lecz w pogardzie Ļ mierci, w staropolskiej cnocie!

A mówił te słowa w tak ogromnej ciszy,

Zdało si ħ , Ň e Pan Bóg t ħ przysi ħ g ħ słyszy!

Zapłakał, zaszlochał naród dookoła…

Wstał Ko Ļ ciuszko, wstrz Ģ sn Ģ ł krakusk ħ u czoła.

Zabłysła mu w r ħ ku szabla po Ļ wi ħ cona,

- Niech Ň yje - zawołał - Litwa i Korona!

I wzniósł j Ģ obur Ģ cz w to jasne zaranie:

- Ogłaszam przed niebem Narodu powstanie!

A głosy buchn ħ ły wskro Ļ rynku i grodu:

- Niech Ň yje Ko Ļ ciuszko, Naczelnik Narodu!

Ej, była Ň to chwila i Ļ wi ħ ta, i Bo Ň a…

Cała Polska drgn ħ ła od morza – do morza!