WIRUSOWE CHOROBY WYSYPKOWE
Wysypka na skórze exanthema - na błonach śluzowych enanthema ODRA - MORBILLI
Ostra choroba wirusowa dzieci i młodzieży, przebiega z gorączka i wysypką.
Etiologia – RNA wirus, sklasyfikowany jako Morbillvirus z rodziny Paramyxoviridae.
Wirus szerzy się drogą kropelkową, źródłem zakażenia chory człowiek.
95% przypadków dotyczy dzieci do 15 roku życia, choć na odrę jest wrażliwy każdy człowiek niezależnie od wieku. Okres zaraźliwości praktycznie od 5 dnia przed wystąpieniem wysypki, a kończy w 5 dniu od jej wystąpienia.
Obraz kliniczny
Okres wylęgania 9 – 11 dni bezobjawowy
Okres zwiastunów – nieżyt spojówek, łzawienie światłowstręt, nieżyt błon śluzowych nosa, suchy kaszel. Na błonie śluzowej policzków, na łukach podniebiennych, tylnej ścianie gardła pojawia się wysypka – enanthema. Na 2 – 3 dni przed wystąpieniem wysypki pojawiają się tzw. Plamki Fiłatowa - Koplika - patognomoniczne dla rozpoznania odry – białe plamki na czerwonym tle na bocznych ścianach błony śluzowej jamy ustnej na wysokości zębów trzonowych i przedtrzonowych – czasem bardzo obfite – utrzymują się 1 – 3 dni.
Okres wysypkowy – wysypka pojawia się 14 dni po zakażeniu, zwykle za uszami i twarzy koło ust, na brodzie - potem przesuwa się na tułów i kończyny. Wysypka początkowo grudkowa, ciemnoróżowa, potem ceglasta, rozlewa się łącząc się z innymi plamami i pokrywa całą skórę, pozostawiając tylko gdzieniegdzie pasma białej skóry. W 3 – 4 dniu ustępowanie w tej samej kolejności, w jakiej się pojawiła pozostawiając brudno brązowe podbarwienia.
Okres zdrowienia – po ustąpieniu wysypki samopoczucie dziecka poprawia się.
Powikłania
Układ oddechowy – zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli,
Ośrodkowy układ nerwowy – encephalomyelitis, podostre stwardniające zapalenie mózgu
Przewód pokarmowy – zapalenie żołądkowo – jelitowe, zapalenie wątroby
Leczenie
Nie ma swoistego leczenia – leczenie objawowe, światłowstręt – przyciemnienie, leki przeciwgorączkowe i uśmierzające kaszel. W powikłaniach płucnych antybiotyki.
Zapobieganie Chorzy nie podlegają hospitalizacji. Dzieci ze styczności, które nie chorowały na odrę i nie były szczepione mogą być zaszczepione w ciągu pierwszych 72 godzin od momentu kontaktu, co chroni je przed zachorowaniem i zapobiega szerzeniu się epidemii.
Zgodnie z programem szczepień ochronnych przeciw odrze szczepi się dwukrotnie: pierwsza dawka w 13-14 miesiącu życia, druga dawka w 7 roku życia. Szczepionka zawiera żywy atenuowany wirus.
Zamiast monowalentnej szczepionki przeciw odrze można stosować szczepionkę skojarzoną przeciw odrze, śwince i różyczce – MMR.
Plan eradykacji odry na świecie - eradykacja odry w Europie do 2007 roku.
RÓŻYCZKA - RUBELLA
Jest wywoływana przez wirus różyczki, należący do togawirusów.
Przenosi się bezpośrednio z człowieka na człowieka, jak i z matki na płód przez łożysko.
Pacjent jest zakaźny od 7 dnia przed pojawieniem się wysypki do 14 dnia po jej ustąpieniu.
Niemowlęta z zespołem różyczki wrodzonej mogą wydalać wirusa nawet do roku.
Przebieg kliniczny
Okres inkubacji około 18 dni.
Umiarkowana gorączka do 38.3°C, szybko pojawiająca się żywo różowa wysypka grudkowo-plamista- najpierw pojawia się na policzkach ( najbardziej obfita), a następnie na tułowiu i na kończynach. Wysypka najszybciej znika na twarzy, a najdłużej utrzymuje się na kończynach.
Występuje umiarkowane złe samopoczucie i objawy nieżytu nosa. Występuje znaczne powiększenie węzłów chłonnych szyjnych, zausznychi podpotylicznych.
Zakażenie jest często bezobjawowe – u ponad 20% osób, które miały kontakt z chorym, stwierdza się podwyższony poziom przeciwciał, bez wystąpienia wysypki.
Zespół różyczki wrodzonej
Jest skutkiem wewnątrzmacicznego zakażenia płodu, w przebiegu pierwotnej infekcji ( również bezobjawowej) u nieodpornionej ciężarnej. Może to prowadzić do wystąpienia mnogich wrodzonych wad rozwoju u płodu i przyczynia się do częstszych poronień, martwych urodzeń oraz wczesnych zgonów niemowląt.
Przemijające zapalenie stawów
Skaza małopłytkowa
Zapalenie mózgu – rzadko.
Rozpoznanie
Obraz kliniczny, leukopenia z limfocytozą.
Pewne rozpoznanie – izolacja wirusa z krwi lub z wymazów z jamy nosowo-gardłowej.
Materiał genetyczny wirusa można wykryć za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy PCR.
Zapobieganie
W roku 1969 zatwierdzono bardzo skuteczna, żywą szczepionkę.
W Polsce od 1987 roku obowiązkowo szczepi się 13 – letnie dziewczynki.
Zaleca się stosowanie poliwalentnej szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce zamiast obowiązkowego podstawowego szczepienia przeciw odrze preparatem monowalentnym.
Nie ma leczenia przyczynowego
OSPA WIETRZNA VARICELLA
Wywoływana przez wirus ospy wietrznej – półpaśca, należący do rodziny Herpesviridae.
Choroba przenosi się z człowieka na człowieka i jest bardzo zakaźna w okresie od pojawienia pierwszej zmiany, aż do czasu, gdy ostatni pęcherzyk pęknie i pokryje się strupem – 5-6 dni
Rozpoczyna się nagle pojawieniem się rumieniowych plamek o średnicy 2-3 mm, zwykle początkowo na tułowiu lub owłosionej skórze głowy, a następnie rozprzestrzenia się na twarz i na kończyny. U prawie 50% chorych dzieci pęcherzyki lub owrzodzenia pojawiają się również w jamie ustnej lub gardle.
W ciągu kilku godzin w środkowej części plamek powstają przeźroczyste pęcherzyki, które następnie mętnieją i pękają, stając się pępkowato zagłębionymi sączącymi zmianami, które szybko przysychają tworząc strup. Strupy mogą się utrzymywać nawet przez kilka tygodni.
U chorych obserwuje się jednocześnie różne stadia rozwojowe wykwitów ospy wietrznej – od pojawienia się do wytworzenia strupów ( w ospie prawdziwej wszystkie zmiany pojawiają się jednocześnie).
Gorączka może się pojawić od początku, ale szczyt osiąga w czasie największego nasilenia wysypki - 3-4 dzień choroby.
Objawowe – leki przeciwgorączkowe i przeciwświądowe.
Podawanie acyklowiru jest kontrowersyjne, – ale może być u osób z zaburzeniami odporności- dzieci z białaczką i innymi chorobami rozrostowymi na lekach cytostatycznych, na przewlekłej kortykoterapii, po radioterapii.
Stosuje się szczepionkę zawierającą atenuowane wirusy Varicella zoster – szczep OKA.
PÓŁPASIEC HERPESZOSTER
Jest wywoływany przez wirus ospy wietrznej – półpaśca i stanowi reaktywacje zakażenia, które przez lata pozostawało utajone w komórkach nerwowych – od czasu, gdy pacjent chorował na ospę wietrzną. Półpasiec u dzieci nie jest rzadką chorobą, jednak znacznie częściej występuje u dorosłych i jest u nich bardziej bolesny.
Objawy kliniczne
Wysypkę tworzą twarde napięte zmiany pęcherzowe, grupujące się wzdłuż przebiegu nerwu czuciowego. Nietypowe jest zajęcie więcej niż jednego nerwu. Wyjątek stanowią chorzy
z zaburzeniami odporności, u których może być zaatakowanych kilka dermatomów. Wykwity utrzymują się 10 –28 dni. Po odpadnięciu strupów mogą pozostać niewielkie powierzchowne blizny. U dzieci ból jest niewielki lub go nie ma - u dorosłych natomiast ból może być bardzo silny.
Acyklowir podawany i.v. może być skutecznym lekiem – szczególnie u osób z upośledzoną odpornością.
Zachorowania na półpasiec są znacznie rzadsze u dzieci, które otrzymały żywą atenuowaną szczepionkę przeciw ospie wietrznej.
W przypadku zajęcia gałęzi ocznej nerwu czaszkowego V może się rozwinąć zapalenie rogówki i naczyniówki.
HERPANGINA
Wywołują zwykle wirusy Coxsackie A i B oraz ECHO.Wirusy przenoszą się z człowieka na człowieka przez kontakt bezpośredni, albo za pośrednictwem wody, głównie latem i jesienią.
Okras inkubacji - 2-4 dniOBJAWY KLINICZNE
Początkowo gorączka, ból głowy, czasami pojawiają się nudności i wymioty. Drugiego dnia pojawiają się pęcherzyki na podniebieniu miękkim, zwykle w pobliżu migdałków. Rzadko zajęta jest błona śluzowa na przedniej części jamy ustnej lub dziąseł, co pozwala odróżnić od zakażenia wirusem opryszczki zwykłej. Herpangina różni się też krótszym trwaniem zmian
2 – 4 dni, a nie 7 – 10 dni jak w opryszczce.
Leczenie - objawowe.
Powikłania - rzadko.
ZAKAŻENIA WIRUSEM OPRYSZCZKI ZWYKŁEJ HERPES SIMPLEX
Wirus opryszczki zwykłej Herpes hominis - HSV - 1, HSV – 2 jest szeroko rozpowszechniony w populacji ludzkiej.
Zakażenie zarówno pierwotne jak i wtórne – może wyzwalać bogatą symptomatologię kliniczną – ze strony skóry, błon śluzowych, OUN, rzadziej narządów wewnętrznych.
Charakterystyczną cechą wirusa opryszczki i całej rodziny jest zdolność do pozostawania w komórkach gospodarza – po zakażeniu pierwotnym – w formie utajonej, niereplikującej.
W określonych stanach, zwłaszcza w przypadkach osłabienia odporności, może dochodzić do reaktywacji latentnego wirusa i wtórnych objawów klinicznych.
Źródło zakażenia
Człowiek z czynnym procesem zakaźnym lub bezobjawowy nosiciel. Do pierwotnego zakażenia dochodzi przed 5 rokiem życia. Większość dorosłych po 30 roku życia ma w surowicy przeciwciała anty HSV – 1. Po ustąpieniu ostrego okresu i jawnego zakażenia HSV wirus przechodzi w stan latencji. Nasłonecznienie, - promienie nadfioletowe, miesiączka, stres, oziębienie ciała, zmniejszenie odporności, uraz skóry lub błon śluzowych – sprzyjają uaktywnieniu zakażenia.
Okres inkubacji od 1 do 26 dni, średnio 7 dni. Bogata symptomatologia
OPRYSZCZKOWE ZAPALENIE JAMY USTNEJ I DZIĄSEŁ - GINGIVOSTOMATITIS
Najczęstsza postać kliniczna pierwotnego zakażenia wirusem HSV-1.W około 50% przypadków do zakażenia dochodzi w wyniku kontaktu ze starszym dzieckiem lub dorosłym mającym objawową opryszczkę nawrotową.
Choroba zaczyna się gorączką i bólem głowy. Po 24 godzinach pojawiają się obrzęki zaczerwienienie dziąseł. Następnie pojawiają się liczne, drobne pęcherzyki z przekrwioną obwódką na dziąsłach, języku, podniebieniu, łukach podniebiennych, błonie śluzowej policzków, na tylnej ścianie gardła. Z czasem pęcherzyki pękają, tworząc bolesne nadżerki lub owrzodzenia pokryte białawym nalotem. Obecne są powiększone węzły chłonne. Zmiany nadżerkowe goją się po tygodniu bez śladu. Infekcje nawrotowe ujawniają się w postaci opryszczki wargowej.
Inne postacie:
Wyprysk opryszczkowy eczema herpeticum – ciężka, ale rzadsza postać pierwotnego zakażenia HSV u niemowląt i u dzieci. Na obszarach atopowego zapalenia skóry występują rozległe wykwity pęcherzowe.
Opryszczka genitalna – na skórze i błonach śluzowych zewnętrznych narządów płciowych oraz ich okolic - obecne bolesne wykwity – pęcherzyki, owrzodzenia, krosty.
Opryszczkowe zapalenie mózgu
Wieloukładowe i wielonarządowe infekcje HSV z objawami lub bez objawów skórnych.
Opryszczka zwykła herpes simplex, herpes recurens – jest najczęstsza i nawrotową postacią zakażenia.
Objawowo – leki przeciwgorączkowe, acyklowir w postaci dożylnej w cięższych postaciach
Nie opracowano dotychczas skutecznej szczepionki.
RUMIEŃ WIELOPOSTACIOWY - ERYTHEMA MULTIFORMAE MINOR
Przyczyny - różne czynniki zakaźne m.in. niektóre wirusy, leki szczególnie sulfonamidy o przedłużonym działaniu.
Wysypka – nagle pojawiają się okrągłe lub owalne wykwity rumieniowe – duże wzniesione zmiany o średnicy kilkunastu milimetrów – stopniowo powiększające się. Wykwity o różnym kształcie i wielkości – stąd nazwa rumień wielopostaciowy – wykwity mogą się zlewać tworząc pola o średnicy kilku centymetrów. Wykwity są trwałe – utrzymują się przez kilkanaście dni.
Nie ma skutecznego leczenia w etiologii wirusowej. Jeżeli przyczyną jest Mycoplasma pneumoniae - jeden z częstych czynników zakaźnych rumienia wielopostaciowego – to odpowiedni antybiotyk. Jeżeli przyczyna lekowa np. sulfonamidy - odstawienie
ZESPÓŁ STEVEN – JOHNSONA ERYTHEMA MULTIFORME MAJOR
To ciężka postać rumienia wielopostaciowego.
Początek - gorączka, bóle głowy, złe samopoczucie.
Wczesne wykwity przypominają rumień wielopostaciowy, ale szybko powstają zmiany pęcherzowe na kończynach, tułowiu i twarzy a następnie rozległe i bolesne zmiany na błonach śluzowych jamy ustnej, spojówek, okolicy odbytu i narządów płciowych – powstają duże powierzchnie uszkodzonej sączącej, odsłoniętej skóry.
Powikłania – odwodnienie, wtórne zakażenia bakteryjne.
Leczenie – zasady jak w rumieniu wielopostaciowym. Walka z odwodnieniem i ochrona odsłoniętej skóry.
CHOROBY PRZENOSZONE DROGĄ PŁCIOWĄ
Badanie chorego
Wywiad - skargi najczęstsze świąd i bolesne oddawanie moczu, osoby z bardziej zaawansowaną chorobą bolesne owrzodzenia, wysięk, ból w podbrzuszu i wysypka.
Trzeba pamiętać za każdym pacjentem stoi przynajmniej jedna osoba
Istnieje duże prawdopodobieństwo zakażenia kilkoma chorobami wenerycznymi
Badanie fizykalne
Wydzielina z cewki moczowej, pochwy lub z odbytnicy. Wysypka jakakolwiek w obrębie narządów płciowych, w ich pobliżu lub gdziekolwiek na skórze. Owrzodzenia w obrębie narządów płciowych lub innych częściach ciała, które mogą być objęte praktykami seksualnymi.
Wydzielina z towarzyszącym świądem lub dyzurią
Upławy
Wydzielina z cewki moczowej
Uszkodzenie skóry
Owrzodzenia – w kile, wrzodzie wenerycznym, ziarniniaku pachwinowum, ziarniniaku wenerycznym i opryszczce.
Odczyny ziarniniakowate – w ziarniniaku pachwinowym w okolicy krocza i pachwin
Wysypka – w uogólnionej rzeżączce, kile drugorzędowej, w kandydozie.
Brodawki – są objawem kłykcin kończystych lub mięczaka zakaźnego
Diagnostyka laboratoryjna
Opiera się zwykle na wykazaniu obecności czynnika etiologicznego materiale lub wykryciu odpowiedzi immunologicznej na ten czynnik w teście serologicznym.
Rzeżączka – cefalosporyny drugiej i trzeciej generacji, doksycykliną działającą także na Chlamydia i inne drobnoustroje.
Kiła - duże dawki penicyliny benzylowej
Zakażenie wirusem opryszczki – acyklowirem
Choroby przenoszone drogą płciową wywoływaną przez pasożyty – pełzak czerwonki lub lambliami – metrinidazolem
Kandydozę - nystatyną lub ketokonazolem.
Zapobieganie przenoszeniu przez kontakt bezpośredni. Wszyscy partnerzy seksualni chorego powinni zostać powiadomieni i poddani leczeniu. Zapobieganie przenoszeniu przez łożysko – tylko nie dopuszczając do zakażenia matki. Zapobieganie przenoszeniu okołoporodowemu najlepiej wykonać cięcie cesarskie.
Zapalenie przydatków macicznych zakażenie gonokokami lub chlamydiami.
Zapalenie spojówek noworodków – najczęściej gonokokowe,
Późna kiła – atakuje OUN, serce i duże naczynia, kości i chrząstki
Kiła wrodzona:
Wczesne objawy – poronienia, urodzenie martwego płodu lub różnorodne objawy rozsianej kiły u noworodka
Późne objawy – zęby Hutchinsona, śródmiąższowe zapalenie rogówki i głuchota.
Opryszczka noworodków.
www.google.pl