Ćw4.docx

Abu utworzyć sieć bezprzewodową potrzebowaliśmy bezprzewodowych punktów dostępowych (Access Point) oraz przełącznika, który łączy punkty dostępowe z komputerem (serwerem).

Do dyspozycji mieliśmy następujące urządzenia:

Access Pointy - Access Point D-Link DWL-3500AP x 2sztuki

Przełącznik - Switch Linksys SRW208P-EU

2.1.2. Schemat połączeń kablowych.

Na początek postanowiliśmy umieścić punkty dostępowe w dwóch przeciwnych końcach sali, aby uzyskać jak największy zasięg. Następnie przystąpiliśmy do fizycznego połączenia sieci. Schemat naszej sieci wygląda następująco:

Rysunek 1 Schemat połączenia kablowego

2.1.3. Konfiguracja access point.

W celu konfiguracji punktu dostępowego połączyliśmy się z nim za pomocą gniazda Ethernet. Następnie w przeglądarce internetowej wprowadziliśmy adres: 10.90.90.91, będący domyślnym adresem routera. Po zatwierdzeniu ukazał się nam interfejs konfiguracji Access Pointa.

Rysunek 2 Panel główny interfejsu konfiguracji Access Point

W panelu tym w sekcji 1 możemy odczytać adres IP oraz MAC urządzenia, a także wersję jego oprogramowania.

W sekcji 2 mamy możliwość zmiany hasła dostępu do urządzenia. Jest to hasło zabezpieczające Access Point przed wprowadzaniem zmian w ustawieniach przez osoby niepożądane.

Pod numerem 3 znajduje się przycisk zatwierdzający wprowadzone zmiany.

W zakładce VAP skonfigurowaliśmy takie parametry jak adres IP urządzenia oraz nazwę sieci bezprzewodowej (SSID). Ustawiliśmy również rozgłaszanie (Broadcast) nazwy sieci. Na końcu mięliśmy możliwość ustawienia zabezpieczeń.

Rysunek 3 Konfiguracja sieci bezprzewodowej

2.1.4. Konfiguracja komputera (serwera).

Na komputerze lokalnym wprowadziliśmy następujące ustawienia karty sieciowej:

Adres IP: 10.90.90.92

Maska: 255.0.0.0

Brama: 10.90.90.91

Dzięki czemu była możliwa komunikacja komputerów połączonych bezprzewodowo z serwerem. Poniższy obrazek przedstawia wprowadzanie danych.

Rysunek 4 Konfiguracja komputera lokalnego

2.2. Testowanie.

Po zestawieniu sieci mogliśmy przystąpić do jej testowania. W tym celu użyliśmy mapy piętra otrzymanej od prowadzącego oraz programu Ekahau HeatMapper, który służy do tworzenia map zasięgu sieci.

Mapa piętra prezentuje się następująco (czerwonymi punktami zaznaczono lokalizacje Access Point).

Rysunek 5 Mapa piętra z lokalizacją punktów dostępowych

W celu przeprowadzenia testów połączyliśmy się za pomocą laptopa z naszą siecią i chodząc po piętrze dokonywaliśmy pomiarów w różnych punktach. Na mapach zielona linia określa trasę naszej wędrówki, natomiast punkty na linii to miejsca pomiarów. Poniżej przedstawiamy wyniki pomiarów dla poszczególnych punktów dostępowych.

Rysunek 6 Mapa zasięgu dla DL VAP w1 g (przy drzwiach)

Rysunek 7 Mapa zasiegu dla DL VAP w2 g (w lewym górnym rogu)

Na podstawie map można zaobserwować, że teren, dla którego montowaliśmy sieć jest w pełni pokryty jej zasięgiem w mniejszym lub większym stopniu, zatem cel został osiągnięty.

3. Wnioski.

Podczas dzisiejszego laboratorium nauczyliśmy się projektować i konfigurować bezprzewodowe sieci za pomocą punktów dostępowych.

Dowiedzieliśmy się również jak korzystać z bardzo przydatnego przy projektowaniu sieci bezprzewodowych narzędzia, którym jest Ekahau HeatMapper. Oczywiście istnieją również inne programy realizujące te same zadania. Na podstawie map zasięgu można sprawdzić rzeczywiste pokrycie terenu.

Po przyjrzeniu się obu mapom można zauważyć, że Access Point umieszczony przy drzwiach znacznie lepiej pokrywa teren, niż ten znajdujący się przy oknie. Wynika to z tego, że drzwi do Sali były otwarte podczas dokonywania pomiarów. Zauważyć to można na rysunku 7, gdzie żółte pole zasięgu wychodzi na zewnątrz sali, ale nie rozchodzi się na boki po korytarzu.

Podczas wykonywania ćwiczenia napotkaliśmy na następujące problemy:

Brak możliwości połączenia z jednym z punktów dostępowych. Okazało się, że poprzedni użytkownicy nie przywrócili ustawień fabrycznych urządzenia. Pomocny był reset.

Problemy przy lokalizacji naszych Access Point’ów w programie Ekahau. Wynika to z faktu, że korzystaliśmy z darmowej wersji oprogramowania, która nie udostępniał funkcji wyłączenia z pomiarów innych urządzeń bezprzewodowych. Z tego też powodu mapy są mało czytelne (znajduje się na nich mnóstwo urządzeń).