Ocena Krajobrazu metodą porównań bezpośrednich(1).doc

UNIWERSYTET WARMIŃSKO – MAZURSKI W OLSZTYNIE                                                         Olsztyn, 27.04.2009 r.

WYDZIAŁ GEODEZJI I GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ

KIERUNEK: GEODEZJA I SZACOWANIE NIERUCHOMOŚCI

Sprawozdanie 3

Ocena krajobrazu metodą Bajerowskiego

Łukasz Chmielewski   Rok II gr. 2

Ocena Krajobrazu metodą porównań bezpośrednich

Opis metody:

              Metoda porównań bezpośrednich to modyfikacja, zaproponowana przez Bajerowskiego, metody krzywej wrażeń Wejcherta.

              Używając tej metody poruszamy się po trasach wyznaczonych przez granice stref naturalnych lub boków kwadratów. Następnie robimy przerwę w marszu, co 3 – 5 min. lub 200 – 500m. Każda przerwa to nowe stanowisko, z którego dokonujemy porównania parami poszczególnych walorów w punktach oceny estetycznej krajobrazu – porównania dokonujemy w opracowanym w formie macierzowej diagramie. Jest to wygodna forma gdyż konieczne jest wypełnianie jedynie górnej jego części, ponad przekątną. Diagram przygotowywany jest dla każdego ciągu czasoprzestrzennego i jest wykorzystywany do oceny oddzielnie dla strony lewej i prawej ocenianego krajobrazu. Liczby (X₁, X₂, …, Xn ) oznaczają odległości od początku trasy.

Przykład diagramu:

← - 2 punkty = - 1 punkt ↑ - 0 punktów	X₁	X₂	X₃	X₄	∑
X₁		↑	↑	↑	SKALA: 0 – 6  (dla 4 stanowisk) 0
X₂			↑	↑	2
X₃				↑	4
X₄					6

Dokonujący oceny zaznacza jedynie wcześniejsze punkty oglądu, w których jego zdaniem krajobraz był mniej, bardziej lub tak samo wartościowy, jak w aktualnym punkcie obserwacji. Jest to porównywanie parami obiektów każdy z każdym. Stwarza to możliwość eliminacji trudności w określeniu wartości krajobrazu w dowolnie przyjętej skali.

Stosując tą metodę należy sprawdzić, czy dokonywane przez uczestników badania, wybory są spójne. Do sprawdzenia tego można posłużyć się trzema elementami X₁, X₂ i X₃.

Jeżeli oceniający woli X₂ niż X₁ i X₃ niż X₂ to spójność wyboru jest zachowana, jeżeli jednocześnie woli X₃ niż X₁.

Natomiast, gdy wystąpi sytuacja taka, że oceniający woli X₁ niż X₃ to ostatni wybór jest niespójny z poprzednio dokonanymi wyborami.

Niespójną triadę stanowi kombinacja X₁ → X₂ → X₃ → X₁

Niespójny wybór może być spowodowany tym, że obserwator nie ma odpowiedniej zdolności rozróżniania między obiektami dokonując wyborów przypadkowych.

Opis terenu

Przedmiot badań:

Okolice Pięknej Góry oraz jeziora Skanda w Olsztynie.

Oceniany teren jest położony w województwie warmińsko - mazurskim w południowo – wschodniej części Olsztyna między dzielnicą Pieczewo, a Osiedlem Mazurskim.

              Jest to teren głównie leśny z kilkoma łąkami, nieliczną zabudową oraz małym jeziorem Skanda. Cechą wyróżniającą ten teren jest najwyższa budowla w Polsce, jaką jest maszt RTCN o wysokości 365m. Inną cechą charakterystyczną dla tego obszaru jest spore urozmaicenie powierzchni terenu w postaci pagórków, lasów, bagien i jeziora.

Ustalenie skali:

a)      Wskazanie jednoznaczne punktu, w którym krajobraz jest bardziej wartościowy to przypisanie mu 2 punktów ( ← ).

b)      W przypadku, zdaniem oceniającego, krajobrazów równoważnych przypisujemy 1 punkt ( = ).

c)      Dla krajobrazu mniej wartościowego przyznajemy 0 punktów ( ↑ ).

Dokonując naszej oceny do dyspozycji mamy 10 stanowisk,  dlatego nasza skala ocen będzie od 0 do 18 punktów.

SKALA:  0 – 18

Kategorie atrakcyjności:

< 0 – 4 > - krajobraz nieatrakcyjny;

( 4 – 8 > - krajobraz mało atrakcyjny;

( 8 – 12 > - krajobraz średnio atrakcyjny;

( 12 – 16 > - krajobraz atrakcyjny;

( 16 – 18 > - krajobraz bardzo atrakcyjny.

Diagramy:

Kierunek – TAM – dzień I, strona lewa.