Andzejki świetlicowe.doc

TEMAT: Świetlicowe Andrzejki.

Data:30.11.2007 r.

Miejsce: Świetlica szkolna

Czas zajęć: 3 godziny

CELE:

ü      Zapoznanie dzieci z tradycjami oraz wróżbami związanymi z kultem Św. Andrzeja.

ü      Integracja grupy świetlicowej.

ü      Kształtowanie umiejętności pracy w grupie oraz utożsamiania się z grupą świetlicową..

Środki dydaktyczne:

Ø      Kolorowe karty

Ø      Wosk

Ø      Klucz

Ø      garnek

Ø      But

Ø      miska z wodą

Przebieg zajęć:

1.      Powitanie dzieci na Świetlicowych Andrzejkach.

2.      Wzajemne zapoznawanie się z historią i tradycja obchodzenia Andrzejek.

Magicznym dniem, w którym wszystkie wróżby sprawdzają się, jest między innymi Wigilia św. Andrzeja, zwana potocznie „Andrzejkami” (obchodzona w wieczór lub noc

z 29 na 30 listopada).

Wróżby te były znane jako „Jędrzejki” lub „Jędrzejówki” we wszystkich rejonach Polski, a także w innych państwach Europy, przede wszystkim Środkowej i Zachodniej. Tak jak Polki, odprawiały je pragnące wyjść za mąż dziewczęta z terenu obecnych Niemiec i Szwajcarii niemieckiej, Słowacji i Czech, w Rosji, na Ukrainie i Białorusi oraz Rumunii. Znane były również w krajach śródziemnomorskich, zwłaszcza na greckich wyspach Sporadach. Pomimo tak szerokiego zasięgu występowania, pochodzenie wróżb andrzejkowych nie jest dokładnie wyjaśnione. Wiadomo jednak, że w Europie na dobre przyjęły się w XII wieku. Do Polski przywędrowały w XVI wieku. Istnieje hipoteza, że zwyczaj ten ma związek z przedchrześcijańskimi, jesienno- zimowymi obchodami ku czci zmarłych. Wierzono, że w tym okresie dusze zmarłych mogły nawiązać łatwiej kontakt z żywymi ludźmi. Sądzono, że duchy błąkające się po Ziemi w długie jesienne i zimowe wieczory, dzięki swej nadprzyrodzonej mocy i wiedzy mogły przed śmiertelnikami uchylić rąbka tajemnicy związanej z ich przyszłością. Według niektórych uczonych kolebką tych wróżb jest starożytna Grecja (wskazuje na to pochodzenie imienia Andrzej od greckiego Andress i słów „aner” oraz „andros” - co oznacza mąż, mężczyzna).

3.      Wróżba „Lanie na wodę roztopionego wosku”.

Najbardziej rozpowszechnioną wróżbą było lanie na wodę roztopionego wosku przez ucho od klucza a następnie odczytywanie kształtów zastygniętego wosku, najlepiej z cienia rzucanego na oświetloną ścianę.
I tak : anioł oznaczał szczęście, gwiazda - powodzenie, kwiat - smutek, orzeł - osiągnięcie zamierzonych celów, a serce - wielką miłość.

4.Wróżba „ Karteczki z życzeniami”.

Karteczki z życzeniami. Do dużego naczynia ze szkła wrzuć kilka kartek z zapisanymi na nich życzeniami. Potem powoli wlej do naczynia zimną wodę. Te karteczki, które wypłyną na wierzch, wskażą marzenia, które się spełnią w najbliższym czasie. Te, które opadną na dno, niestety szybko nie zostaną zrealizowane.

5.Wróżba „Odczytywanie przyszłości Buty za progiem”.

Buty. Do wróżenia można posłużyć się również butami. Ale uwaga, ta wróżba dotyczy tylko niezamężnych panien.
Ustawiamy buty, zdjęte z lewej nogi, gęsiego naprzeciwko progu drzwi. Przekładamy ostatni but na przód rzędu tak długo, aż któryś przekroczy próg. Właścicielka buta, który to zrobił, może oczekiwać na szybkie zamążpójście.

6.Zorganizowanie poczęstunku dla dzieci po zakończonych wróżbach.

7. Pożegnanie gości i porządkowanie sali świetlicy