Inscenizacja piosenek Bimba jedzie i Poznańskie Koziołki
słowa: Wanda Chotomska
muzyka: Mariusz Matuszewski
Na poznańskim starym rynku
Słowa:F.Kroszewski
muzyka: JaninaMrodziejewska
wykorzystano także wiersz Wł.Ścisłowskiego Ratusz
teksty dopisane - Aleksandra Karczmarek
OSOBY
Dzieci - pasażerowie
Dwa koziołki
Motorniczy tramwaju
Zegar
REKWIZYTY
Czapka, koszula i krawat dla motorniczego
Młynek do kawy jako korba motorniczego
Podest do „zbudowania” Ratusza
Czapeczki z rogami dla Koziołków
Chusta na głowę dla „panienki z chustką”
Nagrany na taśmie dźwięk dzwonka tramwajowego
KOSTIUMY
Dzieci ubrane jak zwykli przechodnie na ulicy. Bardzo różnorodnie i kolorowo.
Dzieci wbiegają na scenę i w parach bawią się w znaną wyliczankę
Dzieci
Aniołek, fiołek, róża, bez,
w naszym przedszkolu fajnie jest.
Zatrzymują się w bezruchu, rozlega się sygnał dzwonka tramwajowego
Dziecko
Wiara gazówa , bimba jedzie!
Dzieci ustawiają się w szeregu, po przekątnej sceny, tworząc tramwaj. Na przedzie Tramwajarz. Prawie wszyscy tworzą bimbę, tylko kilkoro zostaje na przystanku, dzieci kołyszą się śpiewając piosenkę "Bimba jedzie"
gdzieś tam jeżdżą tramwaje
u nas trakcja jest inna,
u nas takie zwyczaje, że na tramwaj się bimba.
A jak wsiądziesz do bimby,
choćby tylko na chwilę
to pamiętaj że uśmiech jest potrzebny jak bilet.
1,2,3,4- łejery!
Teraz ruszają z miejsca i podczas śpiewania wytupują rytm:
Ref.
Jedzie bimba , bimba nasza
pasażerów się zaprasza,
niech tu wsiada ten kto chce,
i poznajmy , i poznajmy, i poznajmy wszyscy się.
Po refrenie do tramwaju wsiada reszta pasażerów, przy słowach "poznajmy się" dzieci machają ręką do publiczności, na znak powitania.
Tutaj każdy spogląda
na człowieka jak człowiek ,
a piosenka do ucha
śpiewająco podpowie.
Ustąp miejsca panience, co ma serce złamane. W tym momencie wolno wsiada do tramwaju "panienka z chustką”
I staruszce, co robi swój życiowy remanent przy tych słowach koziołki pomagają staruszce czekającej na przystanku wsiąść do tramwaju.
1,2,3,4,- łejery! wykrzykują wszyscy
Dziecko woła głośno
wiara gazówa, Stary Rynek już blisko!!
Piosenka (fragment) pt. „Na poznańskim Starym Rynku”
Na poznańskim Starym Rynku
Stoi ratusz stary
Na ratuszu wielka wieża
Na wieży zegary.
Kilkoro dzieci tworzy z tyłu sceny w figurę przypominającą ratusz. Pod "ratuszem", stoi czworo dzieci, które go podziwiają. Mówią fragmenty wiersza„Ratusz”
Dziecko 1
Stoimy przed Ratuszem,
Już się w słońcu mieni-
Dziecko 2
Obejrzyjmy klejnot
W oprawie kamienic
Dziecko 3
Zazdroszczą nam wszyscy
Takiego Ratusza ,
Wszystkie dzieci stojące przed Ratuszem:
Ile już pokoleń
Widok jego wzruszał.
Po dźwiękach zegara wybijającego godzinę dwunastą, najpierw dziecko nr 3, a po nim dzieci ustawione w figurę "ratusza", naśladują ruchem zegar BIM – BAM jednocześnie rytmicznie przytupując nogami.
Dziecko 4
Pod Ratuszem pół miasta
Schodzi się w mig!
Wszystkie dzieci występujące w przedstawieniu
Każdy głowę zadziera, idą z podniesioną głową
Widowisko ma teraz
Pod tytułem
"tryk-tryk" koziołki stojące na drabince trykają się kilka razy
Zegar kłania się i wypowiada tekst
to koziołki na wieży,
pragną znowu się zmierzyć
koziołki znowu trykają się stojąc do końca piosenki na drabince, dzieci rozproszone po sali śpiewają piosenkę „Poznańskie koziołki”
Jest na naszym Rynku
Zegar z koziołkami,
A te koziołeczki
Bodą się rogami.
Spoglądają z góry
Koziołki rogate – co się porobiło
Z ludźmi i ze światem
Ten się z tamtym kłóci - dzieci szarpią się ze sobą w parach aż do refrenu
Ten się z tamtym leje
Nie wiedzą koziołki
Co się z ludźmi dzieje?
Oj tak, tak! Oj tak, tak! - wygrażają palcami
Ref. W głowy się pukają
Kozły ratuszowe
My to samo zróbmy
Puknijmy się w głowę
Jak się pukniesz w głowę
W głowie się rozjaśni wspólne uściski w grupach: chłopcy, dziewczyny
Kochajcie się ludzie, dosyć mamy waśni! oraz Koziołki i zegar
Skoczyły na Rynek dzieci tańczą w trzech kołach
Koziołki z ratusza ,
Razem z koziołkami
Tłum do tańca rusza
Oj tak, tak! Oj tak, tak!
Tłum do tańca rusza.
Kłaniaj się koziołkom kłaniają się i tupią piętą
Tupnij obcasami,
Zaśpiewaj i zatańcz
Razem z koziołkami.
Ref..... Dzieci nucą melodię cicho (murmurando) , a "koziołki i zegar" wypowiadają tekst głośno
W głowy się pukają
W głowie się rozjaśni
Kochajcie się ludzie, dosyć mamy waśni
na zakończenie wszyscy (w 3 grupach) łączą się w uścisku, pięścią zatrzymaną w górze pokazują swój sprzeciw wobec kłótni czy bójek - po chwili słychać dzwonek tramwaju.
Dziecko 1 woła
wiara, gazówa, bimba jedzie, do przedszkola na pyry z gzikiem!
Wszyscy ustawiają się w szeregu, jak na początku po przekątnej, motorniczy na przedzie kręci korbką młynka i ruszają wytupując rytm:
Piosenka „Bimba jedzie”
Tu koziołki do bimby
już się pchają pospołu,
Tu kontrola biletów motorniczy „sprawdza bilety" dotykając
Ćwierknie nagle kanarek wyciągniętych dłoni dzieci kołyszących się
A jak wsiądziesz do bimby w bimbie na boki
Choćby tylko na chwilę
to pamiętaj , że uśmiech
jest potrzebny jak bilet
Ref. Jedzie bimba...
i żegnamy, i żegnamy, i żegnamy wszyscy się!
dzieci machają rekami na pożegnanie. Gdy piosenka się kończy zatrzymują się w bezruchu z ręką w górze.
Ukłony
KONIEC
psotka14