W 3 20.03.2008 Intensywna terapia.doc

(45 KB) Pobierz
FK w DNR w neurologii i neurochirurgii

FK w DNR w neurologii i neurochirurgii

W 3                                                                                                                                                          20.03.2009

Intensywna terapia

 

Ogniskowe uszkodzenia mózgu:

1.       udar

2.       guz

3.       uraz

4.       ch. Alergiczno – zapalna

5.       ch. Toksyczne

 

Symptomatologia

Faza ostra – w kilka, kilkanaście tygodni rozwija się pełen obraz zaburzeń i dochodzi do nasilenia objawów ogniskowych.

Okres poprawy – (6-12 mies) obserwuje się stopniową regresję  zmian porażennych. Dochodzi do częściowej lub pełnej kompensacji zaburzeń ruchowych.

Faza przewlekła – (rok i więcej od momentu zachorowania) utrwalone objawy zejściowe – nieskomplikowane ubytki zejściowe

Okres przewlekły – stan pacjenta może ulegać zmianie. Przy prawidłowym postępowaniu możliwe jest dalsze doskonalenie sprawności poprzez adaptację do sytuacji. W przypadki zaniedbania terapeutycznego obserwuje się pogorszenie funkcji (rzekome pogorszenie niedowładów)

 

Dwojaki mechanizm pogorszenia

1.       Mechanizm błędengo koła – uspastycznienie niedowładu ® ból ogranicza ruchomość ® bezruch nasila przykurcze, powstają zmiany troficzne wzmagające ból

2.       przedłużająca się wiotkość ® nieznaczne zaznaczenie uspastycznienia

 

Guzy mózgu – każda tkanka patologiczna (pasożyty, ropień itp.) której obecność powoduje ciasnotę wnętrza przewidzianego dla struktur i płynów w prawidłowych warunkach tę przestrzeń wypełniających.

 

Glejak wielopostaciowy – guz rozwijający się według struktury mózgu. Zdecydowana większośc tych nowotworów charakteryzuje się szybkim wzrostem i jest złośliwa.

Objawy :

1.       silne bóle głowy z towarzyszącymi wymiotami

2.       napady padaczkowe

3.       zmiany zachowania pacjenta

4.       osłabienie siły w kończynach

5.       zab mowy

 

Guzy przerzutowe mózgu – przerzuty raka znajdującego się w innych narządach które czasem nawet po kilku latach od pierwszego stwierdzenia nowotworu i jego usunięciu chirurgicznym pojawiają się w mózgu oraz innych organach.

 

Oponiak – wykle łagodny, rośnie powoli i osiąga bardzo duże rozmiary

Objawy:

1.       napady padaczkowe

2.       silne osłabienie kończyn

3.       powolne narastanie bólów głowy

4.       umiejscowione na podstawie czaszki powodują zab widzenia

 

Leczenie i usprawnianie

Leczenie operacyjne i radiologiczne

 

Okres pionizacji – wprowadzenie ćw czynnych i wysiłkowych oraz pełnego obciążania  i uruchamiania uzależniony od ogólnego stany pacjenta

 

 

 

Niekorzystny rokowniczo wyrazem klinicznym rozległego uszkodzenia są zazwyczaj objawy:

1.       nasilone objawy ubytkowe (głębokie niedowłady z zab czucia zwłaszcza głębokiego) utrzymujące się po 8-10 tyg

2.       trwałe zmiany patologiczne w zapisie EEG

3.       przewlekle występujące objawy zab występujących ze str różnych struktór mózgowych ( zab równowagi, zborności, psychiczne, afazja globalna)

 

Urazy mózgu

Urazowe zmiany mózgu u dzieci

1.       obrzęk (ogniskowy, rozlany)

2.       stłuczenie

3.       krwiak

4.       krwotok podpajęczynówkowy

5.       odma mózgowa

6.       cialo obce

7.       pourazowy niedokrwienny zawał

8.       ostre lub późne wodogłowie

9.       zmiany zanikowe

 

I Wczesna rehabilitacja (6-7 r. ż ). Realizacja zadań wymaga jak najwcześniejszego wykrycia objawów chorobowych i rozwijania sprawności psychofizycznej oraz podst mechanizmów adaptacyjnych

-          wielo zmysłowa stymulacja

-          stymulacja prioprioceptywna

-          pionizacja

-          uczenie czynności lokomocyjnych i manipulacyjnych

 

II okres rehabilitacji  (7-14 r. ż) 

-          dalsze usprawnianie psychoruchowe, wykształcenie nowych mech adaptacyjnych.

-          Rozwijanie f zastępczych w odniesieniu do utraconych f motorycznych

-          Nauczanie czynności życia codziennego

 

III okres rehabilitacji (14-21 r. ż) jest kontynuacją doskonalenia spr ruchowej prowadzonej w II okresie. W zależności od stopnia i rozległości niedowładów działalność rehabilitacyjna skupa się na zakładach i szkołach specjalnych.

 

Uszkodzenia półkul mózgu objawiają się niedowładami połowiczymi z zab psychiki i wyższych czynnosci nerwowych

 

????W uszkodzeniach ................. czaszkowych, zaburzeniach móżdżkowych lub w uszkodzeniach pnia mózgu obserwuje się niedowład 4-kończynowy.

 

Faza ostra – (od kilku do kilkunastu tyg)

-          Profilaktyka odleżyn

-          Profilaktyka zniekształceń kostno-stawowych (urazy pnia)

-          Ćw bierne wykonywane wolno bez użycia max siły

-          Przystosowanie do pracy siedzącej i bierna pionizacja w łóżku ortopedycznym (kilkakrotnie w ciągu dnia)

 

Urazy półkul

-          Ćw czynne o charakterze odciążającym (c wspomagane i w odciążeniu)

-          Należy uwzględnić wzmożoną męczliwość chorych obserwowaną w ciągu pierwszych tyg zdrowienia( 4-6 tyg) której mogą towarzyszyć objawy wegetatywne.

 

Niw planujemy pełnego obciążania wysiłkiem nawet u osób młodych przed upływem 4-6 tyg) od początku zachorowania

 

 

Zespół uszkodzenia pnia – przez pień (śródmózgowie, most, rdzeń przedłużony) przechodzą wszystkie drogi odprowadzające i doprowadzające

 

Zespół odmóżdźeniowy – czynnościowe odcięcie pnia mózgu od płaszcza

 

Fazy uszkodzenia pnia

1.       zespól śródmózgowy

2.       śmierć mózgowa

 

Początek uszkodzenia

-          lekkie odrętwienie

-          przedłużenie reakcji

-          sennośc

-          zab widzenia, wegwtatywne, wegetatywne (wyprost KG i KD)

 

Zespół śródmózgowy

-          utrata przytomności

-          przykurcz prostownikówodgięcie głowy ku tyłowi

-          ­ napiecia mm

-          wzmozone odruchy

-          odruchy patologiczne

 

Uszkodzenie głębokie (Zespół opuszkowy)

-          głęboka utrata przytomności

-          brak samoistnej lub odruchowej .........przy wiotkich mm

-          odruchy nerwowe zanikają

-          odruchy patologiczne nie do powstrzymania

-          zachowanie oddechu

 

Rehabilitacja:

-          ćw bierne – ostroznie prowadzenie ćw po kilku tyg (kiedy dostrzegamy stabilny zrost kostny) - problemy stanowią utrwalone zrosty kostno-stawowe z powodu okołostawowego kostnienia mm

-          ćw równoważne

-          ćw oddechowe w przypadkach głębokich zab świadomości i uszkodzenia pnia (uciski klatki piersiowej i brzucha, uciski klatki z odwiedzeniem KG

 

Wynik rehabilitacji

1.       czynnik decydujący o kompensacji powstałych zab

2.       czynnik modyfikujący adaptację pacjentów do nieodwracalnego inwalidztwa

 

 

3

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin