Prawa_pacjenta_2011.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/37

Opracowano na pod-

stawie: Dz. U. z 2009

r. Nr 52, poz. 417,

Nr 76, poz. 641, z

2010 r. Nr 96, poz.

620, z 2011 r. Nr 112,

poz. 654, Nr 113, poz.

657 i 660.

USTAWA

z dnia 6 listopada 2008 r.

o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa określa:

1) prawa pacjenta;

2) zasady udostępniania dokumentacji medycznej;

3) obowiązki podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych związane z

prawami pacjenta;

4) tryb powoływania, odwoływania i kompetencje Rzecznika Praw Pacjenta;

5) postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjen-

tów ;

<6) zasady i tryb ustalania odszkodowania i zadośćuczynienia w przypad-

ku zdarzeń medycznych.>

Dodany pkt 6 w art.

1 wchodzi w życie z

dn. 1.01.2012 r. (Dz.

U. z 2011 r. Nr 113,

poz. 660).

Art. 2.

Przestrzeganie praw pacjenta określonych w ustawie jest obowiązkiem organów

władzy publicznej właściwych w zakresie ochrony zdrowia, Narodowego Funduszu

Zdrowia, podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, osób wykonujących

zawód medyczny oraz innych osób uczestniczących w udzielaniu świadczeń zdro-

wotnych.

Art. 3.

1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

2011-07-20

©Kancelaria Sejmu

s. 2/37

1) opiekun faktyczny – osobę sprawującą, bez obowiązku ustawowego, stałą

opiekę nad pacjentem, który ze względu na wiek, stan zdrowia albo stan

psychiczny opieki takiej wymaga;

2) osoba bliska – małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia

w linii prostej, przedstawiciela ustawowego, osobę pozostającą we wspól-

nym pożyciu lub osobę wskazaną przez pacjenta;

3) osoba wykonująca zawód medyczny – osobę wykonującą zawód medyczny,

o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o dzia-

łalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654);

4) pacjent – osobę zwracającą się o udzielenie świadczeń zdrowotnych lub ko-

rzystającą ze świadczeń zdrowotnych udzielanych przez podmiot udzielają-

cy świadczeń zdrowotnych lub osobę wykonującą zawód medyczny;

5) podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych – podmiot wykonujący dzia-

łalność leczniczą, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15

kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;

6) świadczenie zdrowotne – świadczenie zdrowotne, o którym mowa w art. 2

ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;

7) (uchylony).

2. Ilekroć w ustawie jest mowa o lekarzu, rozumie się przez to także lekarza denty-

stę oraz felczera w zakresie wynikającym z przepisów o zawodzie felczera.

Art. 4.

1. W razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowa-

nemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną

krzywdę na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego.

2. W razie zawinionego naruszenia prawa pacjenta do umierania w spokoju i god-

ności sąd może, na żądanie małżonka, krewnych lub powinowatych do drugiego

stopnia w linii prostej lub przedstawiciela ustawowego, zasądzić odpowiednią

sumę pieniężną na wskazany przez nich cel społeczny na podstawie art. 448 Ko-

deksu cywilnego.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zawinionego naruszenia prawa pacjenta do:

1) przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie podmiotu leczniczego

wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe

świadczenia zdrowotne;

2) informacji o rodzaju i zakresie świadczeń zdrowotnych udzielanych przez

podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych;

3) dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia.

Art. 5.

Kierownik podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych lub upoważniony przez

niego lekarz może ograniczyć korzystanie z praw pacjenta w przypadku wystąpienia

zagrożenia epidemicznego lub ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów,

2011-07-20

©Kancelaria Sejmu

s. 3/37

a w przypadku praw, o których mowa w art. 33 ust. 1, także ze względu na możliwo-

ści organizacyjne podmiotu.

Rozdział 2

Prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych

Art. 6.

1. Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom

aktualnej wiedzy medycznej.

2. Pacjent ma prawo, w sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowied-

nich świadczeń zdrowotnych, do przejrzystej, obiektywnej, opartej na kryteriach

medycznych, procedury ustalającej kolejność dostępu do tych świadczeń.

3. Pacjent ma prawo żądać, aby udzielający mu świadczeń zdrowotnych:

1) lekarz zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie;

2) pielęgniarka (położna) zasięgnęła opinii innej pielęgniarki (położnej).

4. Lekarz może odmówić zwołania konsylium lekarskiego lub zasięgnięcia opinii

innego lekarza, jeżeli uzna, że żądanie, o którym mowa w ust. 3, jest bezzasad-

ne.

5. Żądanie, o którym mowa w ust. 3, oraz odmowę, o której mowa w ust. 4, odno-

towuje się w dokumentacji medycznej.

6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się do pielęgniarki (położnej) w zakresie zasięgania

opinii innej pielęgniarki (położnej).

Art. 7.

1. Pacjent ma prawo do natychmiastowego udzielenia świadczeń zdrowotnych ze

względu na zagrożenie zdrowia lub życia.

2. W przypadku porodu pacjentka ma prawo do uzyskania świadczeń zdrowotnych

związanych z porodem.

Art. 8.

Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością

przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w warunkach odpowiadających

określonym w odrębnych przepisach wymaganiom fachowym i sanitarnym. Przy

udzielaniu świadczeń zdrowotnych osoby wykonujące zawód medyczny kierują się

zasadami etyki zawodowej określonymi przez właściwe samorządy zawodów me-

dycznych.

2011-07-20

©Kancelaria Sejmu

s. 4/37

Rozdział 3

Prawo pacjenta do informacji

Art. 9.

1. Pacjent ma prawo do informacji o swoim stanie zdrowia.

2. Pacjent, w tym małoletni, który ukończył 16 lat, lub jego ustawowy przedstawi-

ciel mają prawo do uzyskania od lekarza przystępnej informacji o stanie zdrowia

pacjenta, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycz-

nych i leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania al-

bo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu.

3. Pacjent lub jego ustawowy przedstawiciel mają prawo do wyrażenia zgody na

udzielenie informacji wymienionych w ust. 2 innym osobom.

4. Pacjent ma prawo żądać, aby lekarz nie udzielił mu informacji, o której mowa w

ust. 2.

5. Po uzyskaniu informacji, o których mowa w ust. 2, pacjent ma prawo przedsta-

wić lekarzowi swoje zdanie w tym zakresie.

6. W przypadku określonym w art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o za-

wodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857), pacjent

ma prawo żądać, aby lekarz udzielił mu informacji, o której mowa w ust. 2, w

pełnym zakresie.

7. Pacjent małoletni, który nie ukończył 16 lat, ma prawo do uzyskania od lekarza

informacji, o których mowa w ust. 2, w zakresie i formie potrzebnej do prawi-

dłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego.

8. Pacjent, w tym małoletni, który ukończył 16 lat, lub jego ustawowy przedstawi-

ciel mają prawo do uzyskania od pielęgniarki, położnej przystępnej informacji o

jego pielęgnacji i zabiegach pielęgniarskich.

Art. 10.

W przypadku, o którym mowa w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o za-

wodach lekarza i lekarza dentysty, pacjent, jego przedstawiciel ustawowy lub opie-

kun faktyczny mają prawo do dostatecznie wczesnej informacji o zamiarze odstąpie-

nia przez lekarza od leczenia pacjenta i wskazania przez tego lekarza możliwości

uzyskania świadczenia zdrowotnego u innego lekarza lub podmiotu udzielającego

świadczeń zdrowotnych.

Art. 11.

1. Pacjent ma prawo do informacji o prawach pacjenta określonych w niniejszej

ustawie oraz w przepisach odrębnych, uwzględniającej ograniczenia tych praw

określone w tych przepisach. Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udo-

stępnia tę informację w formie pisemnej, poprzez umieszczenie jej w swoim lo-

kalu, w miejscu ogólnodostępnym.

2011-07-20

s. 5/37

2. Przepisu ust. 1 zdanie drugie nie stosuje się do wykonywanych wyłącznie w

miejscu wezwania indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjali-

stycznych praktyk lekarskich, indywidualnych praktyk pielęgniarek, położnych i

indywidualnych specjalistycznych praktyk pielęgniarek, położnych.

3. W przypadku pacjenta niemogącego się poruszać informację, o której mowa w

ust. 1, udostępnia się w sposób umożliwiający zapoznanie się z nią w pomiesz-

czeniu, w którym pacjent przebywa.

Art. 12.

Pacjent ma prawo do informacji o rodzaju i zakresie świadczeń zdrowotnych udzie-

lanych przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, w tym o profilaktycznych

programach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, realizowanych

przez ten podmiot. Przepisy art. 11 ust. 1 zdanie drugie i ust. 3 stosuje się odpowied-

nio.

Rozdział 4

Prawo pacjenta do tajemnicy informacji z nim związanych

Art. 13.

Pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące zawód me-

dyczny, w tym udzielające mu świadczeń zdrowotnych, informacji z nim związa-

nych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu medycznego.

Art. 14.

1. W celu realizacji prawa, o którym mowa w art. 13, osoby wykonujące zawód

medyczny są obowiązane zachować w tajemnicy informacje związane z pacjen-

tem, w szczególności ze stanem zdrowia pacjenta.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy:

1) tak stanowią przepisy odrębnych ustaw;

2) zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub

zdrowia pacjenta lub innych osób;

3) pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie ta-

jemnicy;

2011-07-20

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: