Poprawna pisownia wraz z uzasadnieniem.
1. (tym) czynnościom [-ą- || -om-] - piszemy końcówkę om na końcu rzeczowników użytych w celowniku liczby mnogiej;
2. (zapobiec) trudnościom [-ą- || -om] - piszemy końcówkę om na końcu rzeczowników użytych w celowniku liczby mnogiej;
3. (innym) placówkom [-ą- || -om-] - piszemy końcówkę om na końcu rzeczowników użytych w celowniku liczby mnogiej;
4. (pomaga) osobom [-ą- || -om-] - piszemy końcówkę om na końcu rzeczowników użytych w celowniku liczby mnogiej;
5. (tym) zmysłom [ -ą- || -om-] - piszemy końcówkę om na końcu rzeczowników użytych w celowniku liczby mnogiej;
6. to (dziecko) [-e- || -o-] - zapisujemy przy pomocy zaimka rzeczowego, gdyż ma taką samą końcówkę jak rzeczownik tego samego rodzaju. Co więcej, wyraz dziecko ma formę narzędnika nijakiego;
7. pojedynczy [-ń- || -n-] – w odmianie pisanej języka polskiego poprawna jest jedynie forma pojedynczy. W ustnej odmianie języka dopuszczalna jest również druga forma pojedyńczy;
8. objęcie [-i- || -j-] - jest to wyjątek, gdyż: poza połączeniami cj, sj, zj piszę się j po początkowych cząstkach: nad-, ob-, pod-, przed-, w;.
9. (w wieku) poniemowlęcym [razem czy osobno?] - przymiotniki, w których człony można by połączyć za pomocą spójnika i, przymiotniki złożone z więcej niż dwu członów oraz przymiotników złożonych oznaczających strony świata pośrednie między kierunkami umieszczamy łącznik. Natomiast wszystkie inne przymiotniki złożone piszę się bez łącznika;
10. (przedmiotem) nielubianym [razem czy osobno?] - partykułę nie z imiesłowami przymiotnikowymi czynnymi i biernymi piszemy zawsze łącznie, bez względu na znaczenie;
11. (powolne) tempo [-ę- || -em-] - połączenia om, on, em, en piszemy w wyrazach zapożyczonych przed spółgłoskami zwartymi i zwarto- szczelinowymi p, b, t, d, c, ć, dź, k, g;
12. wskutek, naskutek [razem czy osobno?] - łącznie pisze się niektóre wyrażenia przyimkowe, mianowicie te, które łączna pisownia jest ustalona dłuższą tradycją.
13. przypadków [-t- || -d-] -
14. zdarza się [-ż- || -rz-] - jest to wyraz z rz niewymiennym.
15. opóźnienie [-u- || -ó-] - obecność tej litery świadczy o tym, że w okresie staropolskim oznaczało o długie;
16. (zręczności) niemałej [razem czy osobno?] - nie z przymiotnikami w stopniu równym pisze się razem;
17. (w szkole) ponadgimnazjalnej [razem czy osobno?] – łącznie piszemy przyimki złożone z samych przyimków;
18. (osoba) niesłysząca [razem czy osobno?]- partykułę nie z imiesłowami przymiotnikowymi piszemy razem;
19. tą metodę, tą dojrzałość [-ą- || -ę-] - jest to forma poprawna, gdyż jest formą narzędnika rodzaju żeńskiego;
20. przekonuje, przekonywa, przekonywuje- poprawna forma to przekonywa oraz przekonuje;
21. metajęzykowy, metapoznawczy [razem czy osobno?] - przymiotniki, w których człony można by połączyć za pomocą spójnika i, przymiotniki złożone z więcej niż dwu członów oraz przymiotników złożonych oznaczających strony świata pośrednie między kierunkami umieszczamy łącznik. Natomiast wszystkie inne przymiotniki złożone piszę się bez łącznika;
22. w szkole podstawowej [z wielskiej litery, czy małej?] - piszemy z małych liter ponieważ nie jest to oficjalna nazwa szkoły, urzędu, organizacji;
23. (dzieci) powinni [czy inaczej?] – jest to błędna pisownia, gdyż właściwa brzmi: powinny. Co więcej, wyraz dzieci jest wyrazem niemęskoosobowym, więc drugi człon musi być w tej samej formie;
24. (skala) czterostopniowa [razem czy osobno?] – przymiotniki, w których człony można by połączyć za pomocą spójnika i, przymiotniki złożone z więcej niż dwu członów oraz przymiotników złożonych oznaczających strony świata pośrednie między kierunkami umieszczamy łącznik. Natomiast wszystkie inne przymiotniki złożone piszę się bez łącznika;
25. poradni [jedno czy dwa „i”?] – zakończenie -i piszemy w wyrazach zakończonych na: -nia, -unia, -arnia, -alnia, -elnia, -ownia, np. pralni, babuni.
Bibliografia:
ula.f