Wiosenne zabawy - 3,4 latki.doc

 Scenariusz zajęcia otwartego dla nauczycieli przeprowadzony w grupie 3-4 latków z zakresu wychowania umysłowego z elementami metody wychowania językowego dzieci (glottodydaktyka) oraz elementami metody Dennisona.


Temat: „Wiosenne zabawy”- propozycje zabaw utrwalających orientację w schemacie ciała oraz ułatwiających poznawanie liter.

CELE OGÓLNE:
· Utrwalenie prawidłowej wymowy głosek
· Ćwiczenie sprawności narządów artykulacyjnych
· Doskonalenie techniki syntezy i analizy fonemowej wyrazów
· Poznawanie liter
· Wiązanie głoski z literą – identyfikowanie liter
· Rozwijanie pamięci słuchowej i wzrokowej
· Doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej
· Rozwijanie umiejętności orientacji w schemacie własnego ciała

CELE OPERACYJNE – dziecko:

· Prawidłowo wymawia głoski
· Dokonuje syntezy i analizy fonemowej wyrazów
· Rozpoznaje i wymienia słyszane dźwięki i głosy
· Wie, która to lewa ręka, a która prawa
· Zna samogłoski: o,a,u,e,i,y – identyfikuje je z literami




METODA: elementy glottodydaktyki, elementy kinezjologii edukacyjnej, pedagogika zabawy.



POMOCE: płyta z piosenkami i podkładem muzycznym: „Pingwinek”, „Żabka”, „Jedzie pociąg”, lusterko oraz serduszko samoprzylepne dla każdego dziecka, klocki LOGO, plansze z literami, maskotka grupy: chomik Pacuś, kartki papieru, kolorowe motyle z kartonu i folii samoprzylepnej, „leniwa ósemka” (wzór na kartce bloku A3), kolorowe sznurki, sznurowadła, maski z kartonu dla „bociana” i „żab”, litery samoprzylepne dla „żab”, woda do picia, kubeczek dla każdego dziecka, słoneczka z minką (umocowane na patyku) do ewaluacji.



PRZEBIEG ZAJĘCIA

1. „Iskierka przyjaźni”
Wszyscy stoją w kręgu. Zabawę rozpoczyna prowadząca, podając imię dziecka stojącego z lewej strony i ściskając jego dłoń tyle razy, ile jest sylab w jego imieniu. Dzieci kontynuują zabawę przesyłając „iskierkę przyjaźni” kolejnym dzieciom, pamiętając o podziale imienia kolegi na sylaby i odpowiednim uściśnięciu dłoni.

2. „Gimnastyka buzi i języka”
Zabawa ortofoniczna – cmokanie, przesyłanie całusków, oblizywanie warg, liczenie ząbków czubkiem języka, wybrzmiewanie znanych dzieciom samogłosek z lusterek.


3. Pląs: do melodii „Pingwinek” (zabawa ruchowo-naśladowcza)
O jak przyjemnie i jak wesoło
Dziś z wami bawić
Się, się, się.
Raz noga lewa, raz noga prawa
I kucnij i klaśnij, i obruć się.

4. „Powiedz, w co trafiłeś”
Zabawa ćwicząca orientację w schemacie własnego ciała – serce jako punkt odniesienia stronności. Umiejętność identyfikowania liter. Dzieci mają przyklejone serduszka. Zgniatanie kartki papieru lewą dłonią, przekładanie do prawej (robienie piłeczki). Rzucanie piłeczką do tablic z literami. Identyfikowanie trafionej litery – „powiedz, w jaką literę trafiłeś”

5. „Pacuś - Psotek”
Zabawa kształcąca słuch fonemowy (rozróżnianie słuchowe fonemów opozycyjnych). Pacynka wymawia zdania z błędami. Dzieci poprawiają Pacusia mówiąc wyrazy prawidłowo.

Na stole leży plok. p-b
Tu jest safa. sz-s
Lubię słuchać ladia. r-l
Mieszkam w małym tomku. t-d

6. „Bocian i żaby” - zabawa ruchowo-literowa.
Nauczycielka rozdaje dzieciom maski (i przydziela role): bociana oraz żab, które dodatkowo mają przyklejone samogłoski (a, o, e, i). „Bocian” siedzi w gnieździe, a „żaby” skaczą na łące (podkład muzyczny).
Na przerwę w muzyce „bocian” wyrusza szukać „żab”, a „żaby” szukają schronienia – wyznaczone miejsce w sali. Gdy „żaba” zostanie złapana, „bocian” stara się zidentyfikować, jaką ma przyklejoną literę i wymyślić imię dla „żaby” zaczynające się tą właśnie literą. Pozostałe dzieci –mogą mu pomóc w razie potrzeby i dokonują analizy słuchowej wymyślonych wyrazów.
Po analizie i wyodrębnieniu poszczególnych fonemów dzieci wybierają klocek LOGO z odpowiadającą głosce literą.

7. Ćwiczenie odprężające i uspakajające - metoda Denisona.
- picie wody,
- „punkty na myślenie” (lewą rękę trzymamy na pępku, prawą wykonujemy głęboki masaż punktów tuż pod obojczykiem, po lewej i prawej stronie mostka),
- pozycja Cook'a (ćwiczenie wykonujemy siedząc, zakładamy lewą nogę na prawą, tak aby oprzeć kostkę na kolanie. Następnie prawa ręką obejmujemy lewą nogę w kostce, potem lewa ręka obejmujemy lewą nogę pod palcami, siedzimy w takiej pozycji przez minutę głęboko oddychając, oczy mamy zamknięte, a język przyłożony do podniebienia. Następnie siadamy zwyczajnie, składamy dłonie tak by dotykały się czubkami palców i głęboko oddychamy przez następną minutę.
- „leniwa ósemka” :
a. zabawa ruchowa do piosenki: „Jedzie pociąg” po śladzie ułożonej na dywanie z kolorowych sznurków „leniwej ósemki” (litery leżące w pobliżu kolorowych sznurków – to stacje; dzieci rozpoznają i nazywają mijane stacje, np.: Właśnie mijamy stację „A”, Pociąg zatrzymuje się na stacji „O”, Kto wysiada na stacji „E”?;
b. wodzenie wzrokiem za kolorowym motylem prowadzonym przez nauczycielkę w ślad za „leniwą ósemką”.
c. wodzenie palcem po wzorze „leniwej ósemki”.

8. Ewaluacja.
Nauczycielka dziękuje dzieciom za wspólną, wspaniałą zabawę i prosi, aby określiły w jakim są nastroju, jak się bawiły – dzieci wybierają odpowiednie słoneczka z minką.