PYTANIA NA EGZAMIN Z PIELĘGNIARSTWA PEDIATRYCZNEGO studia stacjonarne
1) Wymień i uzasadnij najważniejsze zadania w opiece nad dzieckiem zdrowym i chorym.
Dziecko zdrowe – dziecko zgodnie z etapami rozwoju realizuje swoje potrzeby, reaguje na bodźce płynące ze środowiska, rozwija się zgodnie z ustalonymi normami
Zadania pielęgniarki w opiece nad dzieckiem zdrowym:
- Zapewnienie warunków prawidłowego rozwoju, potęgowanie zdrowia i osiągania optymalnego poziomu samodzielnego, aktywnego i twórczego życia
- Uwzględniając wiek dziecka, pielęgniarka realizuje wybrane zadana z zakresu funkcji opiekuńczej, wychowawczej, promowania zdrowia, profilaktyxcznej
Dziecko chore – u którego występują reakcje organizmu na działanie czynnika chorobotwórczego, wyrażające się zaburzeniami współdziałania narządów i tkanek, prowadząc do zmian czynnościowych i organicznych ustroju
Zadania pielęgniarki
- Przygotowanie dziecka i rodziców do współpracy w procesie pielęgnowania w czasie choroby, w okresie rekonwalescencji , rehabilitacji
- W opiece nad dzieckiem pielęgniarka realizuje również zadania z zakresu funkcji terapeutycznej, rehabilitacyjnej, opiekuńczej, profilaktycznej, promującej zdrowie (testy przesiewowe, zdrowe odżywianie )
- W czasie pobytu w szpitalu :
o Współpraca z rodzicami dziecka (wykorzystanie ich aktywności w procesie pielęgnowania)
o Przygotowanie do pielęgnowania w warunkach opieki domowych, do kontynuowania terapii i rehabilitacji dziecka
o Przygotowanie dziecka do współpracy i współdziałania w procesie pielęgnowania, do samopielęgnowania, motywowania do realizowania stylu życia potęgującego zdrowie
2) Przedstaw reakcje rodziców na fakt hospitalizacji dziecka.
- Zdenerwowanie
- Oszołomienie
- Strach
- Niemożliwość logicznego myślenia
- Wyzwolenie emocji często poniżej poziomu kultury
3) Na czym polega specyfika prowadzenia procesu pielęgnowania w oddziale pediatrycznym?
Proces pielęgnowania to uporządkowany systematyczny proces rozpoznawania problemów indywidualnych dziecka i jego opiekunów, ustalenie planów i ich rozwiązywanie, wykonanie ustalonego planu, oceny tego do jakiego stopnia były one efektywne.
Realizacja PP na oddz. Dziecięcym wynika ze specyfiki wieku rozwojowego. Pielęgniarka swoje działania uzależnia od wieku, poziomu rozwoju psycho-fizycznego o emocjonalnego oraz zdolności adaptacjno-komunikacyjnych dziecka i jednostki chorobowej.
PP zachowuje wszystkie etapy realizacji, a przez to zachowane są jego cechy.
Duży nacisk musi położyć pielęgniarka na strefę emocjonalną oraz uwzględnić edukację zdrowotną dzieci jak i rodziców.
Dziecko nie zawsze powie o swoich dolegliwościach, a rodzice mogą z różnych powodów zatajać informacje, dlatego pielęgniarka powinna przywiązywać dużą uwagę do obserwacji i pomiarów.
4) W jaki sposób pielęgniarka realizuje funkcję promocji zdrowia w oddziale pediatrycznym?
- Współpraca z rodzicami, grupami wsparcia działającymi na rzecz dziecka z instytucjami działającymi na rzecz zdrowia dziecka
- Propagowanie zachowania prozdrowotnego wśród dzieci i ich rodziców
- Doradza w sprawach korzystnych warunków rozwoju dziecka, stylu życia sprzyjającego rozwojowi dziecka
- Pomaga dziecku i jego rodzicom we wprowadzaniu korzystnych zmian w ich życiu dla uzyskania jak najlepszego zdrowia fizycznego i psychicznego w wieku dojrzewania
5) Omów reakcje rodziców na fakt rozpoznania choroby nowotworowej u ich dzieci.
- Szok, wstrząs, odrętwienie, poczucie nierealności. Towarzyszy temu depresja i objawy somatyczne
- Kryzys emocjonalny – depresja z bezradności
- Pozorne przystosowanie się – nie są w stanie myśleć o przyszłości ani jej budować
- Konstruktywne przystosowanie się do sytuacji – rodzice mobilizują się do działania i walki o dziecko
6) Uzasadnij przydatność wiedzy na temat czynników wpływających na rozwój dziecka dla pełnienia roli edukacyjnej przez pielęgniarkę pediatryczną.
Rodzice dzieci są uświadomieni przez pielęgniarkę jak chronić swoje dziecko przed: urazami, alergiami, kiedy dzieci szczepić, jak je pielęgnować, jakie są problemy psychiczne w danym okresie rozwojowym.
7) Jakich zasad powinna przestrzegać pielęgniarka pediatryczna w celu zminimalizowania stresu u hospitalizowanego dziecka.
- Podtrzymać przyjazne stosunki z dzieckiem, pozyskanie jego zaufania
- Obserwacja stanu emocjonalnego, pomoc w wyzbyciu lęków, obaw
- Umożliwienie jak najczęstszy kontakt z rodzicami
- Otoczyć szczególną opieką i ochroną dzieci, których nikt nie odwiedza
- Nie czynić niepochlebnych uwag o rodzicach
- Dobierać dzieci do sali względem wieku i stanu zdrowia
- Przygotować psychicznie do zabiegów i badań
- Ograniczać mnożenie zakazów i ograniczenia swobody
- Szczerze i przystępnie przekazywać informacje
- Trzeba pamiętać o zapewnieniu bezpieczeństwa, zainteresowania, życzliwości, szacunku, uznania
- Pielęgniarka obserwuje dziecko pod kątem objawów złej adaptacji: zaburzenia łaknienia i snu, wydalania
8) Jakie znasz przyczyny i objawy zespołu maltretowanego dziecka?
Zespół chorobowy powstały na skutek krzywdzenia fizycznego, emocjonalnego, seksualnego, instytucjonalnego i zaniedbania. Krzywdzenie dzieci to każde zamierzone działanie dorosłych, które wpływa ujemnie na rozwój psychiczny lub fizyczny dziecka. To także bezczynność jednostki, instytucji lub społeczeństwa i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, który deprywuje równe prawa i swobody i/lub zakłóca optymalny rozwój.
Przyczyny: brak rozwoju społecznego, ubóstwo społeczeństwa, nierówność społeczna, ignorancja wladz państwowych, rasizm,
- SKUTKI PRZEMOCY WOBEC DZIECI SĄ BARDZO POWAŻNE. MOGĄ PROWADZIĆ DO: ·ZACHOWAŃ AGRESYWNYCH - osoby, które w dzieciństwie były ofiarami przemocy, gdy dorosną, często przejawiają zachowania agresywne, antyspołeczne, niszczące w stosunku do otoczenia i samych siebie.
- KRZYWD EMOCJONALNYCH (czasem trwają one całe życie)
- ofiara przemocy ma negatywny obraz własnej osoby, często traci zdolność kochania innych ludzi i ufania im - USZKODZEŃ CIAŁA - deformacji, utykania, ograniczonej sprawności ruchowej.
W skrajnych przypadkach NAWET DO ŚMIERCI DZIECKA - co roku notuje się kilka przypadków zabójstw dzieci przez rodziców lub opiekunów.
- PRZEMOCY WOBEC DZIECI MOŻNA ZAPOBIEGAĆ, POMAGAĆ OFIAROM, OSŁABIAĆ SKUTKI, A WRESZCIE LECZYĆ SPRAWCÓW
Ale żeby tak się stało więcej ludzi musi rozumieć to zjawisko i zacząć troszczyć się o dzieci źle traktowane przez swoich rodziców i opiekunów! Dlaczego spotykane jest zjawisko, że rodzice stosują przemoc wobec swoich dzieci? Bardzo często jest to reakcja na dawne lub aktualne problemy i stresy, z którymi nie potrafią sobie poradzić: - NIEDOJRZAŁOŚĆ ORAZ SYTUACJE KRYZYSOWE Bardzo młodzi, niepewni w nowej roli rodzice nie potrafią zrozumieć zachowań i potrzeb swego dziecka. Sami jeszcze potrzebują opieki, pomocy i nie są w stanie w dojrzały sposób zająć się nimi. Do tego dochodzą jeszcze problemy finansowe, utrata pracy, wejście w kolizję z prawem. Wtedy może dochodzić do sytuacji, gdzie rodzic "odgrywa" swoje napięcie na dziecku.
- BRAKU UMIEJĘTNOŚCI I WIEDZY W WYCHOWYWANIU DZIECI Często rodzice nie wiedzą, jak wychowywać dziecko, np. nie wynieśli modelu "szczęśliwej rodziny", na którym mogliby się wzorować, ponadto nie rozumieją etapów rozwojowych przez jakie przechodzi każde dziecko.
- NIEZASPOKOJONE POTRZEBY EMOCJONALNE RODZICA Rodzice, którzy nie mają oparcia wśród bliskich, swoich rodziców, są samotni lub sami się izolują, szukają często głównego oparcia we własnych dzieciach, oczekują, że to właśnie one będą zapewniały im dobre samopoczucie, potrzebę miłości. Z oczywistych powodów dzieci nie są w stanie spełnić tych oczekiwań, co wywołuje frustrację i złość rodziców.
- PRZYKRE DOŚWIADCZENIA Z DZIECIŃSTWA Rodzice, którzy stosują przemoc wobec własnych dzieci, sami często w dzieciństwie byli źle traktowani przez dorosłych, mają trudności w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi, zaniżone poczucie własnej wartości, nie potrafią kontrolować swoich reakcji emocjonalnych.
- ALKOHOLIZM, NARKOMANIA
Uzależnienia i związane z nimi problemy powodują często, że ojciec czy matka (a czasem oboje) nie są w stanie właściwie zajmować się dziećmi. Będąc pod wpływem alkoholu rodzic bywa nieobliczalny i robi rzeczy, których potem - gdy wytrzeźwieje - żałuje i wstydzi się. UWAGA! Najczęściej sprawcami przemocy wobec dzieci są rodzice, ale czasem także są to inne osoby zajmujące się dziećmi - opiekunowie, znajomi rodziców, krewni, wychowawcy. Każdy rodzic może - w pewnych okolicznościach - stać się sprawcą przemocy. Większość sprawców to ludzie "normalni", a tylko niewielu to osoby psychicznie niezrównoważone czy chore. Dzieci będące ofiarami przemocy często nie biorą udziału w życiu społecznym, stronią od kontaktów z ludźmi. Często czynią tak z lęku, że rodzinny sekret mógłby wyjść na jaw i nie wierzą, że ktoś mógłby im pomóc.
Objawy emocjonalne: zaburzenia mowy wynikające z napięcia nerwowego, moczenie i zanieczyszczanie się bez powodów medycznych, lęk, stałe poczucie winy, rozdrażnienie, zamknięcie się w sobie, ugrzecznione zachowanie lub agresywne, próby samobójcze lub ich demonstrowanie, narkomania, alkoholizm.
Objawy fizyczne: podaje dziwne wyjaśnienia o pochodzenie skaleczeń, strach przed skontaktowaniem się nauczyciela z rodzicami, ubranie zakrywające całe ciało, nie chce uczestniczyć w lekcjach w-f, niechętnie wraca do domu, unika kontaktu wzrokowego, bez przyczyny zasłania twarz, oparzenia rękawiczkowe lub skarpetkowe, przypalone papierosem, urazy
- FORMY KRZYWDZENIA
Krzywdzenie fizyczne: urazy zadawane z dużą siłą, obrażenia w postaci ran, wylewów podskórnych, ślady po oparzeniach, najbardziej narażona twarz. Dziecko może być popychane, policzkowane, potrząsanie dzieckiem w 1, 2 roku życia.
Krzywdzenie emocjonalne: jest trudne do udowodnienia, stale szykanowanie dziecka, groźby, krytyka, niezadowolenie, ignorowanie, upokarzanie, zmuszanie do wysiłku, brak kontaktu fizycznego dziecka z rodzicami.
Krzywdzenie seksualne: nadużywanie przewagi fizycznej i emocjonalnej wobec dziecka obejmuje – kazirodztwo, gwałt, uwiedzenie, wykorzystywanie do celów pornograficznych.
Prześladowanie przez rówieśników: popychanie, bicie, kopanie, niszczenie rzeczy ofiary, maltretowanie słowne, przezywanie. Dziecko odizolowane od innych, ignorowane.
Krzywdzenie instytucjonalne: nieprzestrzeganie ustawowego prawa dziecka jako pacjenta do opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez rodziców i do odwiedzin jest jednym z przejawów.
Zaniedbywanie: chroniczne niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych, emocjonalnych dziecka przez opiekuna.
9) Zróżnicuj i omów postępowanie w śpiącze hipo- i hiperglikcmicznej u dziecka.
Hipoglikemiczna śpiączka – nagły początek, osłabienie, silne uczucie głodu, drżenie, częste bóle brzucha, zimne poty, drgawki, utrata przytomności. Postępowanie: podanie doustne cukru, lub dobrze osłodzonej herbaty, dożylnie glukozy.
Hiperglikemiczna śpiączka – apatia, narastająca senność, brak łaknienia, nudności, wymioty, objawy odwodnienia, suchość błon śluzowych i języka, skóra sucha i szorstka, przyspieszony oddech (Kusmaula z acetonem), bladość, spadek RR. Postępowanie: wyrównanie niedoboru insuliny przez podanie jej i.v. , s.c., uzupełnienie strat wodno-elektrolitowych (chlorek sodu).
10) Wyjaśnij na czym polega rola pielęgniarki w medycznych działaniach prewencyjnych wieku rozwojowego?
- Szczepienia
- Bilanse
- Badania przesiewowe
- Edukacja i promocja zdrowia
11) Przygotowując dziecko z cukrzycą do wyjścia do domu. Jakich informacji mu udzielisz?
- Zasada dietoterapii – godziny posiłków, obliczanie wymienników węglowodanowych, produkty wskazane, zabronione, układanie jadłospisu
- Objawy postępowania i zapobieganie hiper- i hipoglikemi
- Insulino terapia – dawka insuliny, czas podawania, sposób podawania, obsługa pena, przechowywanie insuliny, miejsce iniekcji
- Przekazanie zasad pomiaru glikemii glukometrem
- Dobór wysiłku fizycznego
- Zasada higieny osobistej, pielęgnacja stóp
- Prowadzenie zeszytu samokontroli
12) Uzasadnij znaczenie komfortu fizycznego i psychicznego w pielęgnowaniu dzieci z chorobami układu oddechowego.
Komfort psychiczny i fizyczny dziecka jest bardzo ważny gdyż zapewniając dziecku:
· Odpowiedni mikroklimat
· Dopływ świeżego powietrza
· Czystą pościel
· Dostęp do chusteczek higienicznych
· Witaminy
· Wsparcie psychiczne i pomoc w niektórych czynnościach ze strony rodziny
Pomagamy mu w szybszym dojściu do zdrowia, podnosimy go na duchu, jesteśmy z nim, dbamy o niego.
13) Pielęgnowanie dziecka z niedokrwistością z niedoboru żelaza.
Niedokrwistość z niedoboru żelaza
Postępowanie
· Podawanie preparatów żelaza; przy podawaniu żelaza w postaci syropu najlepiej podawać go przez słomkę, a później przepłukać jamę ustną, aby nie doszło do przebarwień szkliwa,
· Żelazo podawać razem z wit. C i kwasem foliowym,
· Stosować odpowiednią dietę, bogatą w żelazo,
· Przy podawaniu żelaza mogą wystąpić zaparcia,
· Należy poinformować o zmianie barwy stolca,
· Ograniczyć wysiłek fizyczny dziecka,
· Izolować od potencjalnych źródeł zakażenia.
Niedokrwistość z niedoboru kwasu foliowego – niedokrwistość megloblastyczna.
Większość zachorowań dotyczy niemowląt w drugim półroczu życia, ma charakter przemijający, dobrze poddaje się leczeniu, nie daje nawrotów.
· Podawanie kwasu foliowego zawsze z wit. C lub z witaminami z grupy B,
· Zastosowanie odpowiedniej diety,
· Izolować od potencjalnych źródeł zakażenia
14) Na czym polega edukacja rodziców i dziecka z alergią?
Dieta eliminacyjna. Po określeniu czynnika uczulającego konieczne jest stosowanie diety eliminacyjnej. Eliminuje się z niej nie tylko konkretny produkt spożywczy, ale również wszystkie, które mogą zawierać go w swoim składzie. I tak w przypadku uczulenia na białko mleka krowiego konieczna jest eliminacja mleka i jego przetworów, czekolady, lodów, niektórych rodzajów ciast, pieczywa i słodyczy, masła oraz wszystkich produktów z jego dodatkiem. Każda dieta eliminacyjna, zwłaszcza wykluczająca wiele artykułów spożywczych, może grozić wystąpieniem niedoborów pokarmowych. Należy więc zawsze stosować ją pod opieką lekarza i doświadczonego dietetyka. Dotyczy to zwłaszcza przypadków alergii na wiele produktów spożywczych. Najczęściej uczula białko: mleka krowiego, jaja kurzego, ryb, mięsa, soi oraz białka niektórych warzyw i owoców (głównie fasola, groszek, pomidory, cytrusy i banany). Nie ma standardowej diety eliminacyjnej. Powinna być dobrana indywidualnie do każdego przypadku tak, aby nie tylko nie uczulała, ale również dostarczała organizmowi wszystkich niezbędnych składników pokarmowych.
15) Podaj wpływ choroby na funkcjonowanie dziecka w sferze biopsychospolecznej.
Hospitalizacja oznacza dla dziecka całkowita lub częściowe oddzielenie od matki i bliskich. Reakcja na pobyt jest uzależniona od wieku i rozwoju psychospołecznego:
...
potajemna