Możliwości kształtowania toczeniem metalowych materiałów kompozytowych o zwiekszonej zawartości wzmocnienia.pdf

(660 KB) Pobierz
Paweł KAROLCZAK, Maciej KOWALSKI
Politechnika Wrocławska
Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji
E-mail: pawel.karolczak@pwr.wroc.pl
MOśLIWOŚCI KSZTAŁTOWANIA TOCZENIEM METALOWYCH
MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH O ZWIĘKSZONEJ
ZAWARTOŚCI WZMOCNIENIA
Streszczenie. W pracy przedstawiono, na przykładzie toczenia, zagadnienia dotyczące
obróbki ubytkowej aluminiowych materiałów kompozytowych wzmacnianych
ceramicznie. Materiałem badanym był kompozyt o objętościowej zawartości
wzmocnienia 20% oraz porównawczo sama osnowa i kompozyt o zawartości
wzmocnienia 10%. W artykule zaprezentowano wpływ parametrów skrawania
oraz rodzaju narzędzi skrawających na chropowatość powierzchni po toczeniu
badanego materiału. Oceniono wpływ objętościowej zawartości wzmocnienia na efekty
technologiczne po toczeniu badanych kompozytów.
THE POSSIBILITY OF TURNING METAL MATRIX COMPOSITES
WITH INCREASED CONTENT OF REINFORCEMENT
Summary It were described in this work, on example of turning, questions relating
cutting aluminum matrix composites reinforced with ceramic. Tested material was
composite about volumetric content reinforcement 20% as well as comparatively matrix
and composite about volumetric content reinforcement 10%. The influence of cutting
parameters and kind of tools on surface roughness after turning of studied material was
presented in this article. The influence of volumetric content of reinforcement on
technological effects after turning of tested composites was also estimated.
MoŜliwości kształtowania toczeniem ...
151
1.WSTĘP
Rozwój techniki uwarunkowany jest, w duŜej mierze, zaawansowaniem inŜynierii
materiałowej. Ponadto, wiele dziedzin przemysłu wywiera nacisk na inŜynierię materiałową,
domagając się coraz to nowszych materiałów konstrukcyjnych. Jedną z najintensywniej
rozwijanych grup wśród nich, są kompozyty. Kompozyt składa się z dwóch lub więcej
materiałów. Ma on właściwości, które nie mogłyby zostać otrzymane oddzielnie w kaŜdym
z materiałów, z których jest on zbudowany. Łączy więc w sobie odmienne właściwości
osnowy i wzmocnienia. Dzięki temu charakteryzuje się zazwyczaj dobrymi właściwościami
wytrzymałościowymi, przy jednoczesnym niewielkim cięŜarze właściwym. Innymi
właściwościami kompozytów mogą być: duŜa twardość i sztywność, odporność na ścieranie,
korozję. Stosowane są one głównie w przemysłach: lotniczym, kosmicznym,
samochodowym, w medycynie oraz w produkcji sprzętu sportowego i rekreacyjnego [1,5,6].
Pierwszymi kompozytami zastosowanymi w warunkach przemysłowych były te na bazie
stopów aluminium. Są one wciąŜ chętnie wykorzystywane w przemyśle. Prowadzone są takŜe
badania nad ich nowymi coraz lepszymi rodzajami.
2.SKRAWALNOŚĆ ALUMINIOWYCH MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH
Opracowanie technologii wytwarzania materiału kompozytowego jest dopiero pierwszym
etapem jego wdroŜenia w warunkach przemysłowych. Kolejnym jest opracowanie technologii
kształtowania z niego elementów o określonych kształtach i wymiarach. [4]. W Instytucie
Technologii Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej w ostatnich latach
przeprowadzono próby skrawalności aluminiowych materiałów kompozytowych
o objętościowej zawartości wzmocnienia wynoszącej 10%. Z wykonanych badań wynika,
Ŝe kompozyty te charakteryzują się lepszą skrawalnością, opisywaną przez jakość
powierzchni po obróbce i postacią wióra, w porównaniu z materiałem będącym osnową.
Dotyczy to szczególnie zakresu małych prędkości skrawania [2]. Jest to efektem róŜnicy
w plastyczności obydwu materiałów, co z kolei wpływa na intensywność tworzenia
się narostu oraz w efekcie na chropowatość powierzchni. Nie zauwaŜono wpływu prędkości
skrawania na chropowatość powierzchni. Wpływ posuwu natomiast był zgodny z teorią.
RóŜnice, w otrzymanych efektach technologicznych, po toczeniu róŜnymi materiałami
narzędziowymi były natomiast nieznaczne [3]. Wytwarzanie elementów maszyn obróbkami
wykończeniowymi jest utrudnione. Związane jest to ze złą obrabialnością tymi sposobami
obróbki samych stopów aluminium. Obrabialność ta ulega pogorszeniu, jeśli znajdują
się w osnowie
kompozytu
włókna
saffilowe.
Związane
jest
to
z
wykruszaniem
819567129.021.png
152
P. Karolczak, M. Kowalski
się ich z obrabianej powierzchni. PoniewaŜ wymiary włókien są większe niŜ ziaren ściernych
stosowanych w narzędziach ściernych - następuje rysowanie powierzchni [4]. DuŜa losowość,
w obróbce ściernej kompozytów aluminiowych wzmacnianych ceramicznie, powoduje
konieczność skoncentrowania się na opracowaniu technologii kształtowania tych materiałów
obróbką skrawaniem.
3.CEL ORAZ METODYKA BADAŃ
Celem przeprowadzonych badań było określenie moŜliwości skrawania aluminiowych
materiałów kompozytowych o zwiększonej zawartości wzmocnienia oraz określenie wpływu
objętościowej zawartości wzmocnienia na uzyskiwane chropowatości powierzchni
po obróbce ubytkowej tych materiałów. Podstawowym materiałem badanym był kompozyt
na osnowie odlewniczego stopu aluminium AlSi9Mg wzmocniony włóknem ceramicznym
typu saffil. W skład wzmacniających włókien wchodziły tlenek glinu Al 2 O 3 (96-97%) oraz
tlenek krzemu SiO 2 (3-4%). Objętościowa zawartość wzmocnienia wynosiła 20%.
W badaniach porównawczych wykorzystano równieŜ kompozyt o tym samym składzie,
lecz o zawartości wzmocnienia 10% oraz stop aluminium będący osnową. Dodatek
wzmocnienia zmieniał właściwości materiału w porównaniu z osnową. Przeprowadzone
pomiary twardości badanych materiałów metodą Brinella przedstawiono w tabeli 1.
Tabela 1
Wyniki pomiarów twardości badanych materiałów
Badany materiał
Średnia twardość Brinella
Stop aluminium (osnowa)
75 HB
Kompozyt o zawartości
wzmocnienia 10%
91 HB
Kompozyt o zawartości
wzmocnienia 20%
107 HB
Badane materiały obrabiano toczeniem na tokarce numerycznej TUR 560MN.
Zastosowano nóŜ tokarski STGCR 2020K-16 oraz płytki skrawające: z węglika
TCGX16T304 – Al H10, węglika powlekanego warstwą diamentu: TCGX16T304 – Al 1810,
z polikrystalicznym diamentem: TCMW 16T3 04F – CD10 firmy Sandvik Coromant.
Wybrano tego typu narzędzia, poniewaŜ są one zalecane do obróbki stopów aluminium.
Zastosowano parametry skrawania, zarówno charakterystyczne dla obróbki zgrubnej jak
i wykończeniowej tj. v c = 150; 450 i 900 m/min; f = 0,08; 0,13; 0,27 mm/obr. Głębokość
skrawania wynosiła a p = 0,5 mm. Pomiary chropowatości przeprowadzono
profilografometrem FORM TALYSURF 120L firmy TAYLOR HOBSON. Wykonano
819567129.022.png 819567129.023.png 819567129.024.png 819567129.001.png 819567129.002.png 819567129.003.png 819567129.004.png 819567129.005.png 819567129.006.png 819567129.007.png 819567129.008.png 819567129.009.png 819567129.010.png 819567129.011.png 819567129.012.png 819567129.013.png 819567129.014.png
MoŜliwości kształtowania toczeniem ...
153
je w trzech miejscach, rozmieszczonych co 120 , na obwodzie toczonej powierzchni. Długość
odcinka pomiarowego wynosiła 30 mm. Do analiz chropowatości powierzchni przyjęto trzy
parametry: Ra , Rt i Rz(JIS) .
4.WYNIKI BADAŃ
W artykule przedstawiono wybrane, najciekawsze wyniki badań. Na rysunku 1 pokazano
wpływ dwóch parametrów skrawania (prędkości skrawania i posuwu) na chropowatość
powierzchni po toczeniu kompozytu o zawartości wzmocnienia 20% płytką z węglika
spiekanego. Analizując otrzymane wykresy moŜna zauwaŜyć, Ŝe wpływ prędkości skrawania
jest niewielki (rys. 1a), co potwierdza wyniki uzyskane we wcześniejszych badaniach
dotyczących skrawania kompozytów o mniejszej zawartości wzmocnienia [3].
Przy zastosowaniu mniejszych wartości posuwu zauwaŜono nieznacznie większe wartości
parametru Ra dla najmniejszej wartości prędkości skrawania ( v c = 150m/min). MoŜe to być
spowodowane wpływem tworzącego się narostu. MoŜna załoŜyć, Ŝe przy prędkościach
skrawania v c <150 m/min chropowatość będzie znacznie większa, co wynika
z intensywniejszego tworzenia się narostu i bocznego płynięcia materiału. Zaobserwowany
wpływ wartości posuwu na chropowatość powierzchni po toczeniu badanego materiału
jest zgodny z teorią tzn. wraz ze wzrostem posuwu rośnie równieŜ chropowatość otrzymanej
powierzchni (rys. 1b).
a)
b)
Rys.1. Wpływ parametrów skrawania na chropowatość powierzchni po toczeniu kompozytu
o zawartości wzmocnienia 20% płytką węglikową; a) wpływ prędkości skrawania, b) wpływ
posuwu
Fig.1. The influence of cutting parameters on surface roughness after turning with cemented carbide
insert composite with 20% content of reinforcement ; a) the influence of cutting speed, b) the
influence of feed rate
Na rysunku 2 przedstawiono wpływ parametrów skrawania na chropowatość powierzchni
po toczeniu kompozytu o zawartości wzmocnienia 20% płytką węglikową z powłoką
diamentową. Wpływ posuwu jest zgodny z relacjami teoretycznymi, natomiast wpływ
819567129.015.png 819567129.016.png 819567129.017.png
154
P. Karolczak, M. Kowalski
prędkości skrawania jest niezauwaŜalny. Niewielkie zwiększenie wartości parametru Ra ,
przy największej zastosowanej prędkości skrawania v c =900 m/min, mogło być spowodowane
zmniejszeniem stabilności pracy obrabiarki przy duŜych obrotach wrzeciona i powstawaniem
drgań. Brak zmian w chropowatości powierzchni, przy mniejszych prędkościach skrawania,
jest niewątpliwie pozytywnym wpływem powłoki diamentowej na ostrzu na mechanizm
oddzielania materiału obrabianego. Zastosowanie powłoki na płytce skrawającej ogranicza
powstawanie
narostu
wpływając
korzystnie
na
jakość
powierzchni
otrzymywanej
po skrawaniu.
a)
b)
Rys.2. Wpływ parametrów skrawania na chropowatość powierzchni po toczeniu kompozytu
o zawartości wzmocnienia 20% płytką powlekaną diamentem; a) wpływ prędkości
skrawania, b) wpływ posuwu
Fig. 2. The influence of cutting parameters on surface roughness after turning with diamond coated
insert composite with 20% content of reinforcement; a) the influence of cutting speed,
b) the influence of feed rate
Bardzo ciekawe wyniki otrzymano porównując jakość powierzchni po toczeniu
kompozytu o objętościowej zawartości wzmocnienia 20% róŜnymi narzędziami skrawającymi
(rys. 3). Analizując wyniki badań moŜna zauwaŜyć, Ŝe zastosowanie powłoki diamentowej na
podłoŜu węglikowym (ostrze 1810) powoduje poprawienie chropowatości powierzchni
w porównaniu z ostrzem bez powłoki (ostrze H10), praktycznie w całym zakresie przyjętych
parametrów skrawania. Szczególnie wyraźne róŜnice zaobserwowano przy duŜych
prędkościach, co moŜe być spowodowane przeciwzuŜyciowym działaniem powłoki. Warto
zauwaŜyć, Ŝe wyniki te są zdecydowanie odmienne od tych uzyskanych podczas toczenia
kompozytu o zawartości wzmocnienia 10% [3]. Wydaje się, Ŝe jest to efektem zwiększenia
twardości materiału obrabianego. Ponadto kompozyt o dwudziestoprocentowej zawartości
włókien saffilowych działa duŜo bardziej ściernie na ostrze niŜ materiały o ich mniejszej
zawartości. Dlatego teŜ moŜna stwierdzić, Ŝe podczas toczenia kompozytów o zwiększonej
zawartości wzmocnienia nie mają zastosowania zalecenia dotyczące obróbki materiałów
aluminiowych tzw. ostrą geometrią narzędzi. DuŜo większy wpływ ma, w tym przypadku,
ścierne działanie włókien wzmacniających kompozyt niŜ plastyczność materiału powodująca
boczne płynięcie i tworzenie się narostu. Dlatego do obróbki kompozytu o zawartości
819567129.018.png 819567129.019.png 819567129.020.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin