teoria kultury wykłady.odt

(28 KB) Pobierz

11.10.11

 

T: Informacjonalizm- dominująca cecha współczesnego świat. Opisuje stan współczesnej kultury. Jest wręcz nową epoka kulturową

 

przełom neolityczny- 50-30 tys. lat p.n.e. człowiek tak wyewoluował, że zaczął komunikować się za pomocą języka, co spowodowało, że „uzyskał” pamięć

Teraz ma być podobnie. W przyszłości nastąpią ogromne przeobrażenia kulturowe.

 

U podstaw informacjonalizmu leży informacja. Odgrywa ona dużą rolę ze względu na aspekt społeczny i gospodarczy

 

XVIII/XIXw- następuje urbanizacja, zmniejsza się rola pracy fizycznej

W czasach współczesnych następuje kolejna przemiana- zmniejsza się rola przemysłu cięzkiego. Rodzi się nowe zjawisko- wzrost sektora usługowego

 

Konsekwencje informacjonalizmu:

-informacja jest wszechogarniająca i zaczyna mieć charakter czegoś zawartego w mediach

-powstają nowe zawody związane z informacją

-następuje zmiana hierarchii w prestiżu niektórych zawodów

-rodzi się nowa, rządząca warstwa społeczna- netokracja- arystokracja sieciowa, nowa elita władzy- osoby zajmujace się tworzeniem całego oprogramowania, administracją portali, osoby zwiazane z internetowym biznesem, biegłe w uzywaniu narzędzi internetowych (graficy, twórcy gier), twórcy dużych portali (np. facebook). Władza tych ludzi polega na tym, że mogą odciąć nas od internetu.

 

Konsumtariat- ludzie, którzy zajmuja się konsumpcją szeroko rozumianą. Chłoną wszystko co dostarczają media, używają współczesnych gadżetów. Mamy tu do czynienia z konsumpcją zindywidualizowaną (mamy możliwość wyboru spośród niezliczonej ilości rozrywek, produktów itp.)

 

personalizacja- wiele programów umożliwia tworzenie własnego profilu i dostosowanie urządzenia pod siebie. Nie jest się zdanym na to co podsunął producent

 

hakerzy- elita intelektualna, posiadają niesłychaną biegłość informatyczną. Można powiedzieć, że są nową warstwą rządzącą

 

netokraci- ich cechą jest ekskluzywność, uwielbiają ekskluzywne formy informacji, miejsca, rozrywek. Stąd wynika ich elitarność

 

Informacjonalizm:

-początek nowej epoki

-produkcja, przetwarzanie, rozpowszechnianie informacji to podstawa

-narodził się w wyniku różnych technologii

-nowe grupy społeczne jakie wygenerował: netokraci, koncumtariat

 

80'/70'- rozpowszechnienie komputerów osobistych

1991- początek internetu do zastosowania cywilnego

 

Trudno podać początek informacjonalizmu. Można przyjąć, że to koniec XXw. Miejsce narodzin to USA. Internet uruchomiony w Genewie i Szwajcarii

Na początku XXw o wyglądzie informacjonalizmu stanowi Web 2.0. Ma charakterystyczną kulturę:

  1. kultura 2.0- w I fazie internet miał charakter jednostronny bo przypominał stare media. Przekaz od medium do widza.

II faza- po 2000r- najważniejsza cecha- interaktywność (nie tylko jesteśmy zdani na to co dla nas jest serwowane, ale możemy sami tworzyć treści). Nie ma podziału na twórców informacji i odbiorców.

  1. Cyberkultura- wraz z pojawieniem się internetu każdy może być artystą

 

 

 

08.11.11

 

T: Kultura popularna a kultura masowa

 

kiedyś istniała elita, która tworzyła dzieła (literatura, malarstwo, rzeźba, muzyka) również skierowane do elity. Pozostałe grupy społeczne tworzyły coś co nazywano kulturą ludową, drobnomieszczańską. Elita pogardzała nią. Taki stan rzeczy przetrwał do końca XVIIIw.

Pod koniec XVIIIw- epoka oświecenia, początki społeczeństwa kapitalistycznego, demokracji

 

upowrzechnienie się kapitalizmu-> zjawisko industrializacji i urbanizacji. W ślad za nim postępowała walka z analfabetyzmem, bo industrializacja wymagała ludzi, którzy potrafiliby obsługiwać maszyny

W efekcie tych procesów powstały nowe grupy społeczne- wzrost robotników i klasy mieszczańskiej

W XIXw kiedy te zjawiska przybrały na sile, zaczęła się zmieniać kultura. Powstała kultura masowa

 

Elementy kultury masowej:

-nastawiona na masowego, jednolitego odbiorcę

-rozwijała się prasa codzienna

-pojawiają się masowe centra rozrywki (puby, kawiarnie)

-koniec XIXw-> kino

-parki w których organizuje się występy

-XIXw-> operetka (repertuar dostosowany do przeciętnej widowni)

-XXw-> musicale

-I poł. XXw-> radiofonia

-rozrasta się druk czytelniczy

-upowrzechnia się powieść skierowana do czytelnika masowego, poradniki, przewodniki

 

Rozwój kultury masowej trwa do połowy XXw.

Pojawia się nowy rodzaj kultury- kultura popularna.

 

II poł. XXw-> szereg zdarzeń o charakterze społecznym:

Zjawiska:

-wzrost znaczenia mediów; zdominowały życie przeciętnego człowieka, pojawia się telewizja (lata 50' XXw)

-lata 60' XXw- pierwsze sputniki- dzięki nim sygnały telewizyjne mogą docierać wszędzie na ziemi; powoli media stają się głównym źródłem informacji o świecie

-bunt przeciwko muzyce klasycznej (Europa), muzyce jazzowej (USA)

-wyzwolenie obyczajowe, seksualne

-narodziła się forma kultury alternatywnej do panującego modelu. Stworzona przez ówczesnych studentów, młodych ludzi

-nowe rodzaje muzyki, literatury, typy filmów

-Dzięki mediom można było rozpowszechniać wartości kulturalne na całym świecie.

-Nowe treści czerpały z kultury wysokiej i masowej.

-Pojawiło się zjawisko miksowania w sztuce. Przestało być ważne czy coś należy do kultury elitarnej czy masowej. Ważne było czy coś jest popularne. Od tego zaczęto mówić o kulturze popularnej

 

kultura masowa- nowe treści tworzone dla nowych grup społecznych, często krytykowane przez osoby z kultury wysokiej. Treści kulturalne nie były zróżnicowane; społeczeństwo biernym odbiorcą

kultura popularna- nie jest skierowana do konkretnego odbiorcy, ale do wszystkich. Od lat 60' XXw umacnia się przemysł rozrywkowy. Generowana przez wielkie stacje medialne, biznes, obecnie internet

 

macdonaldyzacja- obecna kultura: dominujące treści rozprzestrzeniają się z Ameryki na resztę świata; odbiorca ma wpływ na treść, często współuczestniczy w ich tworzeniu; zaciera się podział na dawców i odbiorców

 

 

06.12.11

 

T: Język a kultura.

 

Teza Sapira- Whorfa:

-zajmowali się plemieniem Hopi i Azande

-porównywali ich życie, języki, zwyczaje ze współczesnym społeczeństwem anglosaskim

-stwierdzili, że poszczególne języki wyznaczają nasz sposób widzenia świata

-badali też życie i język eskimosów

 

strukturalizm

strukturaliści posługują się pojęciem znaku. Znak nie odnosi się do rzeczywistości pozajęzykowej. Znaczenie znaku jest relacją wewnątrzjęzykową

 

twórca strukturalizmu: de Saussure

-dokonał rozróżnienia języka na 2 części:

  1. langue- pewne reguły (skończony zbiór  reguł), które umożliwiają każdą wypowiedź zdaniową (struktura głęboka)
  2. parole- konkretna wypowiedź, która jest realizacją struktury langue (struktura powierzchniowa)

 

W jaki sposób tworzy się znaczenie?

Strukturalisci budują schematy aby pokazać znaczenie



Słynni strukturaliści Streimas i Hjemslev stworzyli w tym celu magiczny kwadrat:

 

Zdaniem strukturalistów, struktura tekstów kulturowych naśladuje strukturę języka

Propp- zajmował się bajkami;    Levi-Strauss- badał mity

Poststrukturalizm

Podważenie pewnych stwierdzeń strukturalizmu. Zachowuje stwierdzenie, że żyjemy pośród znaków

przedstawiciel: Deleuze

Nie sposób ustalić jednego znaczenia słów. Twierdził, że nie istnieje żaden fundament języka.

Znaczenie wyrazu w pewnym momencie uprzywilejowuje pewne znaczenie „czarnego” i „białego”,  spycha na bok inne znaczenie

Hierarchię znaczeń można odwracać.

 

 

20.12.11

 

T :Media, nadzór, władza i społeczeństwo panoptyczne

 

nadzór- kontrola nad społeczeństwem, Nierozerwalnie wiąże się z władzą

Nowoczesne formy nadzoru związane są z kapitalizmem. Badania na ten temat zaczął Fecau (władza kojarzy się z wiedzą)

kapitalizm to system oparty na biurokracji, która wprowadza ład. Oparty na racjonalnych przesłankach

 

W Europie władza kojarzona z obserwowaniem, wzrokiem

 

Panoptikon- wymyślony w XVIIIw; rodzaj więzienia; pomieszczenie z centralnym punktem ze strażnikami, którzy mogą wszystko kontrolować, ale sami są niewidoczni

 

władza wzroku

 

Przykłady kontroli za pomocą władzy wzroku:

-nowożytny szpital

-zakład psychiatryczny

-szkoła

 

praktyki kontrolujące=praktyki dyscyplinujące; szczególną rolą zaczęły odgrywać od XVIIIw do poł. XXw.

Początkowy nadzór polegał na bezposredniej obserwacji.

Teraz pojawiły się nowe media, więc i nowe formy kontroli (kamery, satelity, poprzez pośrednictwo internetu, elektroniczne bransoletki dla więźniów)

 

Społeczeństwo zaczyna przypominać wielki panoptikon (np. surfując po internecie nie zdajemy sobie sprawy że jesteśmy obserwowani)

Zgłoś jeśli naruszono regulamin