Smith Deborah - Serce smoka.pdf

(952 KB) Pobierz

Kobieta z ambicjami

DEBORAH SMITH

Serce smoka

Przełożyła Ewa Prądzyńska

Tytuł oryginału Heart of the Dragon

150924283.063.png

150924283.074.png

150924283.085.png

150924283.096.png

150924283.001.png

150924283.012.png

150924283.015.png

150924283.016.png

150924283.017.png

150924283.018.png

150924283.019.png

150924283.020.png

150924283.021.png

150924283.022.png

150924283.023.png

150924283.024.png

150924283.025.png

150924283.026.png

150924283.027.png

150924283.028.png

150924283.029.png

150924283.030.png

150924283.031.png

150924283.032.png

150924283.033.png

150924283.034.png

150924283.035.png

150924283.036.png

150924283.037.png

150924283.038.png

150924283.039.png

150924283.040.png

150924283.041.png

150924283.042.png

150924283.043.png

150924283.044.png

150924283.045.png

150924283.046.png

150924283.047.png

150924283.048.png

150924283.049.png

150924283.050.png

150924283.051.png

150924283.052.png

150924283.053.png

150924283.054.png

150924283.055.png

150924283.056.png

150924283.057.png

150924283.058.png

150924283.059.png

150924283.060.png

150924283.061.png

150924283.062.png

150924283.064.png

150924283.065.png

150924283.066.png

150924283.067.png

150924283.068.png

150924283.069.png

150924283.070.png

150924283.071.png

150924283.072.png

150924283.073.png

150924283.075.png

150924283.076.png

150924283.077.png

150924283.078.png

150924283.079.png

150924283.080.png

150924283.081.png

150924283.082.png

150924283.083.png

150924283.084.png

150924283.086.png

150924283.087.png

150924283.088.png

150924283.089.png

150924283.090.png

150924283.091.png

150924283.092.png

150924283.093.png

150924283.094.png

150924283.095.png

150924283.097.png

150924283.098.png

150924283.099.png

150924283.100.png

150924283.101.png

150924283.102.png

150924283.103.png

150924283.104.png

150924283.105.png

150924283.106.png

150924283.002.png

150924283.003.png

150924283.004.png

150924283.005.png

150924283.006.png

150924283.007.png

150924283.008.png

150924283.009.png

150924283.010.png

150924283.011.png

150924283.013.png

150924283.014.png

SERCE SMOKA

Szofer wskazał otwarte drzwi samochodu.

- Proszę wsiąść, panna Vatan jest tutaj.

Rebeka podeszła spiesznie, szczęśliwa, że

nareszcie jest bliska celu; zaczęła nawet po-

dejrzewać smoka-Santellego o całkiem mięk-

kie serce, skoro doprowadził do tego spotka-

nia. W tym samym momencie szofer wepchnął

ją na tylne siedzenie; znalazła się pomiędzy

dwoma mężczyznami, którzy brutalnie chwyci-

li ją pod ramiona. Czyjaś ręka zacisnęła się na

jej ustach. Rebeka zdołała jeszcze dostrzec

błysk długiego czarnego ostrza, które po chwi-

li poczuła na gardle. Szofer spokojnie zamknął

drzwi i przyciemnione szyby odcięły ją od re-

szty świata. Pomyślała, że jeżeli dalej będzie

powstrzymywała krzyk, za chwilę pękną jej

płuca.

- Potrzebna nam pani współpraca - po-

wiedział miłym głosem jeden z mężczyzn -

i dlatego nic się pani nie stanie.

Kiedy samochód ruszał, poprzez zaskocze-

nie i strach Rebeki przedarła się czarna myśl:

„Nigdy nie ufaj smokom ".

I

Kashadlin Santelli stał przy oknie z nieruchomą twarzą,

ale w środku drżał z niecierpliwości. Oczekiwał właśnie

przybycia pewnej kobiety, którą miał zobaczyć po raz pier-

wszy w życiu. Jego opanowanie było wynikiem długich lat

pracy nad wytworzeniem w sobie pewnego dystansu do ota-

czającego świata. Jednak w owej chwili mimo wszystko da-

wała o sobie znać ciekawość. Przysunął się bliżej do wiel-

kiego okna w hebanowej ramie i z wysokości pierwszego

piętra spojrzał w dół.

Gdy dotknął jasnej jedwabnej zasłony, przyszła mu do

głowy szalona myśl, że tkanina ma w sobie gładkość kobie-

cej skóry, a jednocześnie stalowy chłód nerwów Rebeki

Brown, i to połączenie zaciekawiło go. Ta dziewczyna musi

mieć nieprawdopodobny tupet, jeżeli znalazła się tu,

w Bangkoku, z zamiarem, o jaki ją podejrzewał. Rodzina

Nalinatów miewała najdziwniejsze pomysły, ale żeby poje-

chać aż do Ameryki w celu wynajęcia szpiega?

Tak, Rebeka Brown stanowiła zagadkę. Z przekąsem

ostrzegł ją w duchu, że nie ma co liczyć na jego słabe nerwy,

był bowiem specjalnie szkolony do wykrywania wszelkiego

szpiegostwa oraz do ochrony przed nim innych. Jeżeli Rebe-

ka Brown rzeczywiście została zatrudniona po to, żeby na-

robić komuś kłopotów, on zamierzał rozgryźć ją natychmiast

i wydobyć zniej wszelkie informacje. Już w dzieciństwie zdą-

żył się bowiem przekonać, że niewinność to tylko pozory.

Odrzucając mroczne wspomnienia, z dumą rozejrzał się

po biurze, które wynajął specjalnie na owo popołudnie. Wy-

brał budynek o tradycyjnym wnętrzu, ze złotymi smokami

spoglądającymi groźnie z rzeźbionej tekowej boazerii i ster-

tą bogato haftowanych poduszek z najlepszego tajlandzkie-

go jedwabiu, ułożonych na długiej czerwonej sofie. Rogi

mahoniowego biurka ozdabiały majestatyczne tygrysie gło-

wy, na wierzchu zaś leżał blok pergaminu, cienkie złote pió-

ro oraz - dla ozdoby - ciężka bryła szlifowanego jadeitu

wielkości cegły o niewiadomym przeznaczeniu. Wszystkie

te dziwne przedmioty miały wzbudzić w Rebece Brown pe-

wien niepokój, uświadomić jej, jak bardzo różna od jej włas-

nej jest owa kultura, która rządzi się ciągle dawnymi prawami.

Poza tym, skoro już stanęła mu na drodze, powinna się

dowiedzieć, że on także nie jest podobny do mężczyzn, któ-

rych znała dotychczas. Jeżeli rzeczywiście była uwikłana

w całą tę sprawę, to najwyższy czas, żeby zaczęła się go oba-

wiać.

Ulicą w dole płynęły tłumy małych złotoskórych postaci,

a ubiory typowo azjatyckie mieszały się z modą zachodnią.

Biznesmeni w garniturach i krawatach mijali mnichów bud-

dyjskich odzianych w długie szaty o barwie szafranu. Samo-

chody i autobusy z trudem torowały sobie drogę pośród ro-

werów i trójkołowych ryksz motorowych z umieszczonymi

w tylnej części otwartymi siedzeniami dla pasażerów. Sprze-

dawcy w różnokolorowych koszulach i słomkowych kape-

luszach o szerokich rondach siedzieli w kucki wśród swoich

towarów, rozłożonych bezpośrednio na chodnikach przed

nowoczesnymi butikami pełnymi zachodnich wyrobów.

Kash wiedział bardzo dobrze, że na ulicach Bangkoku hand-

luje się dosłownie wszystkim, od gorących potraw po naj-

czystsze diamenty, od przedmiotów zwykłych, sprzedawa-

nych legalnie po egzotyczne i najbardziej zakazane.

On sam odbiegał bardzo swoim wyglądem od ludzi w do-

le. Dla nich miał barbarzyńskie wręcz rozmiary - o wiele za

wysoki wzrost i zbyt szerokie ramiona - natomiast z rysów

jego twarzy prawie nie można było odgadnąć azjatyckiego

pochodzenia. Wiedział jednak, że na zawsze pozostanie

w nim coś z twardego chłopaka, wychowanego na tutej-

szych ulicach.

Spoza zasłony dostrzegł nagle białego sedana zatrzy-

mującego się przed domem i serce zaczęło mu bić mocniej

na myśl o zbliżającym się spotkaniu. Pewnie będzie musiał

wysłuchać tej samej niedorzecznej historyjki, którą znało

już niemal całe miasto. Gdy kierowca otwierał tylne drzwi,

Kash cofnął się w głąb pokoju, chciał bowiem zobaczyć ko-

bietę dopiero w biurze, przed sobą.

Jedwabna zasłona zaszeleściła łagodnie.

Rebeka Brown wsunęła rękę pod włosy i ostrożnie wyre-

gulowała aparat słuchowy w prawym uchu. Jej tajlandzki

przewodnik, chudy, wiecznie nieszczęśliwy mężczyzna,

który prawie się nie odzywał przez całą drogę z hotelu, właś-

nie usiłował coś do niej powiedzieć, lecz znajdowali się

w tłumie sprzedawców, którzy gestykulując zachęcali ją do

kupna zupełnie niepotrzebnego towaru. Przypomniała sobie

zajście, do jakiego doszło poprzedniego dnia przed hotelem,

kiedy to jakiś słoń oddalił się od właściciela i zatarasował

drogę wszystkim pojazdom z wyjątkiem ryksz.

Teraz już wiedziała, co czuł wtedy słoń.

Skłoniła przepraszająco głowę w stronę jednego ze sprze-

dawców i złożyła ręce pod brodą w pełnym szacunku ge-

ście, który Tajowie nazywają wai. W zakłopotanie wprawiła

ją myśl, że ów gest może oznaczać zarówno pozdrowienie,

jak też prośbę o wybaczenie. Mężczyźni w końcu ustąpili jej

z drogi, ale ich uprzejme uśmiechy były wyraźnie wymu-

szone.

- Przepraszam, co pan mówił? - zapytała przewodnika,

pochylając się ku niemu i dotykając rękawa jego białej ko-

szuli.

Brwi Taja podjechały do góry. Rebeka szybko cofnęła rę-

kę i skarciła się w duchu. Zawsze zapominała, że tutaj kobie-

cie nie wolno publicznie dotknąć żadnego mężczyzny, na-

wet jeżeli jest to przyjaciel lub mąż, lub też groźnie wyglą-

dający pracownik Kompanii Jedwabniczej Vatanów, mający

zaprowadzić ją na długo oczekiwane spotkanie z Mayurą

Vatan.

- Wejdzie pani na górę sama. - Tym razem jej towarzysz

mówił głośniej. - Zostawiam tu panią.

- Ale przecież...

- Pokój numer dwadzieścia dwa, pierwsze piętro. - Wy-

konał w jej stronę niedbałe wai i wrócił do samochodu.

Rebeka z ledwością powstrzymała się, by znów nie

chwycić przewodnika za rękaw.

- Czy panna Vatan mnie oczekuje? I co to za budynek?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Smith Deborah - Legendy.doc (720 KB)
Smith Deborah - Serce smoka.pdf (952 KB)
Smith Deborah - Słodka zemsta.rtf (1167 KB)
Smith Deborah (Leigh Jackie) - Tajemnice duszy.pdf (637 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin