Podręcznik Huny -Otha Wingo.pdf

(1044 KB) Pobierz
OTHA WINGO
OTHA WINGO
PODRĘCZNIK HUNY
PSYCHOLOGIA I PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE NAUKI HUNY
Tytuł oryginału:
Das Huna-Arbeitsbuch
Psychologie und praktische Anwendung des Huna-Wissens
P RZEKŁAD : M ARIUS C ECULA
DOM WYDAWNICZO-KSIĘGARSKI „KOS" S.C. KATOWICE 1997
Spis treści:
PRZEDMOWA
Prof. dr E. Otha Wingo jest profesorem mitologii i języków antycznych uniwersytetu,
nauczycielem Huny i kierownikiem Huna-Research, Inc., w Missouri, w USA. Organizacja ta jest
światowym centrum Huny. Max Freedom Long, genialny badacz nauki Huny oraz autor
najważniejszych książek na ten temat, osobiście wyznaczył Othę Wingo na swego następcę. Po jego
śmierci w 1971 roku, Otha po mistrzowsku i z niezwykłą precyzją przeobraził i rozbudował swoje
dziedzictwo.
Nieprzypadkowo właśnie jemu Max Freedom Long powierzył funkcję swego następcy. Otha
odpowiada wszystkim wymaganiom do wypełniania tego trudnego i odpowiedzialnego zadania (nie
chodzi tu tylko o jego profesorskie kwalifikacje). Przede wszystkim jako człowiek posiada on
prawdziwe i niewątpliwe umiejętności i talenty adepta i eksperta Huny, nie tylko te fachowe i
intelektualne, lecz, co jest o wiele ważniejsze, ludzkie! Jako nauczyciel Huny, ze swoją
wszechstronną wiedzą, stoi on samotnie na czele Huna-Research, Inc., w czym niezawodnie
wspiera go jego niezawodny umysł. Każdy, kto czyta tę książkę, posiada gwarancję doświadczania
nauki Huny z autentycznego źródła!
Dzięki lekturze tej książki dowiesz się, co (lub kto) to jest kahuna. Pomimo że Otha w
swojej skromności energicznie będzie protestował przeciwko temu, porównałbym go z kahuną,
gdyż posiada on te znakomite i doskonałe właściwości praktykanta Huny, które niewątpliwie
rozwijają się po osiągnięciu własnego Wyższego Ja. Do tego należy nieomylne i niezawodne
wyczucie prawdy, oparte nie na rozumowej bazie, lecz na uczuciu; samokontrola dzięki świadomej,
intensywnej współpracy z własnym niższym Ja; umiejętność uzdrawiającego wpływania na ludzi, z
którymi obcuje, a w szczególności świadome celu używanie modlitwy Huny dla siebie i innych. U
Othy wyraźnie rozwinięte są te i inne pozytywne właściwości, lecz on nigdy nie mówi o tym,
podobnie jak prawdziwy kahuną nigdy nie powiedziałby, że nim jest.
Otha napisał niniejszą książkę w moim domu i na moim komputerze w wolnych dniach w
czasie naszego wspólnego ośmiotygodniowego wykładowego tournee. Bardzo cieszę się z tego;
jego wydajność jest znakomita. Niech błogosławione będzie jego dzieło i pozwoli wszystkim
czytelnikom na przyswojenie sobie nauki Huny!
Henry Krotoshin
WPROWADZENIE
Zdradzę Warn pewną tajemnicę, jeżeli postaracie się ją wszędzie rozgłosić - w ten oto sposób Max
Freedom Long wyraził swój wspaniały zamysł, aby jego koledzy badacze oraz każdy, kto chciałby
słuchać, mógł poznać wszystko, co on sam wiedział.
W roku 1917 Long udał się na Hawaje, jednak nie w celu badania egzotycznych przekazów
czy dziwnych praktyk, lecz jako nauczyciel szkolny. Uczył w małej szkole znajdującej się przy
odległej plantacji w pobliżu wulkanu. Pewnego wieczoru usłyszał, jak jego kolega rozmawiał z
przyjaciółmi i opowiadał pradawne historie o członkach Rodziny i praktykach kahunów. Bardzo go
to zaciekawiło. Gdy po trzech latach miał zamiar opuścić Hawaje i powrócić do Kalifornii, bardzo
chciał wiedzieć, czy w którejś z tych zadziwiających historii było coś prawdziwego, czy tylko
przesądy i czysta fantazja.
W Honolulu odwiedził Bishop Museum, gdzie przechowywane są, poparte dokumentami,
informacje o kulturze i tradycji Hawajów. Long spotkał tam dr Williama Tuftsa Brighama -
światowej sławy pedagoga i adwokata, byłego kustosza muzeum - i zadał mu nurtujące go pytania.
Dr Brigham najpierw wypytał go o dotychczasowe studia i zapatrywania odnośnie różnych
ważnych zakresów badawczych. A ponieważ odpowiedzi Longa spodobały mu się, opowiedział w
zaufaniu o swoich zainteresowaniach praktykami kahunów, które prywatnie zajmowały go już od
ponad czterdziestu lat. Dr Brigham nie odkrył tajemnych metod kahunów, jednakże dał Maxowi
Freedomowi Longowi klucz do ich odszyfrowania. „Niech pan zawsze rozgląda się za trzema
rzeczami" - powiedział. - „Jeżeli będzie pan szukał tam, gdzie dochodzi do, wydawałoby się,
cudownych sztuczek, takich jak uzdrowienie, znajdzie pan świadomość, która ukierunkowuje
określoną siłę i sprawuje kontrolę nad substancją. Jeśli odkryje pan tylko jedną z tych rzeczy, wtedy
z pewnością doprowadzi ona pana do pozostałych".
Maxa Freedoma Longa do tego stopnia zaciekawiły pradawne historie o cudownych
praktykach kahunów, że pozostał jeszcze czternaście lat na Hawajach. W ciągu następnych
pięćdziesięciu dwóch lat poświęcił się badaniu tradycyjnej wiedzy, która już prawie została za-
pomniana. Nie chodziło mu jednak o wskrzeszenie na użytek współczesnych ludzi pradawnych
religijnych obyczajów ani o zachowanie kultury Hawajów, to zrobiło już Bishop Museum. Long
chciał odkryć tajemnicę praktyk kahunów, które często działały „cuda", by każdy mógł je stosować
do uzdrawiania i osiągania wybranych celów. Historię tych poszukiwań Max F. Long opowiedział
w swoich książkach.
Nie istniała żadna nazwa określająca praktyki i metody pradawnych kahunów. A ponieważ
Long podczas swoich badań stwierdził, iż ciągle natyka się na nieprzeniknioną ścianę milczenia,
system, który odkrył, nazwał Huną, co w języku hawajskim oznacza „tajemnica". Terminem Huna
określa się historie lub tajemnice rodzinne (poufne tradycje i podania 'ohana, tzn. Wielkiej
Rodziny). Long był przekonany, że właściwie nie istnieje już potrzeba zachowania otoczki tajemni-
cy, ponieważ odnalezione przez niego nauki były uniwersalnymi zasadami, z którymi każdy mógł
Zgłoś jeśli naruszono regulamin