Czernica.pdf

(1007 KB) Pobierz
Czernica
Czernica
(Aythya fuligula)
III. Odƌywianie
Pokarm pobierajħ z dna. Sħ doskonale przystosowane do nurkowania. Z
powodzeniem nurkujħ do gÿĶbokoŰci dziesiĶciu metrw. W skÿad ich menu gÿowie
wchodzħ Űlimaki, skorupiaki, a takƌe larwy owadw bytujħce w mule dennym.
Ulubionym przysmakiem czernicy jest racicznica.
IV. Rozmnaƌanie i rozwj
Ptaki te zakÿadajħ gniazda najchĶtniej na wysepkach nawodnych, z dala od
drapieƌnikw lħdowych. Wyprowadzajħ tylko jeden lĶg w ciħgu sezonu, przy czym
wychowaniem potomstwa (zazwyczaj miĶdzy 5 a 7 pisklħt) zajmuje siĶ wyÿħcznie
matka. Czernice doŰĚ szybko usamodzielniajħ siĶ i w wieku okoÿo dwch miesiĶcy
potrafiħ juƌ samodzielnie lataĚ. Doƌywajħ nawet 17 lat.
V. Zachowanie
I. WystĶpowanie i siedlisko
Teoria mwiħca o nieopiekuśczym ojcu, ktry opuszcza swħ partnerkĶ zaraz
po zÿoƌeniu jaj, nie ma tu wielkich podstaw. Samce odchodzħ, gdyƌ nie sħ potrzebne
przy wychowaniu pisklħt, byÿyby za to konkurencjħ jeŰli chodzi o zasoby ƌerowe. Ich
obecnoŰĚ w pobliƌu pisklħt, kiedy to jeszcze majħ upierzenie godowe, mogÿaby
przyciħgaĚ drapieƌniki w istotny sposb naraƌajħc bezpiecześstwo lĶgu.
Czernica wystĶpuje na rozlegÿym obszarze od Kamczatki aƌ po wybrzeƌa
Islandii. Dolnym zasiĶgiem wystĶpowania tego ptaka jest Űrodkowa Europa. W naszym
kraju wystĶpuje pospolicie, wybierajħc za siedlisko duƌe jeziora oraz czyste stawy. W
czasie swoich wĶdrwek nie gardzi zalewami oraz ujŰciami rzek, w ktrych moƌna jħ
spotkaĚ w bardzo licznych stadach.
II. Charakterystyka oglna
VI. Ekologia gatunku
Czernice nie sħ gatunkiem nazbyt zagroƌonym zmianħ warunkw
Űrodowiskowych. Ich populacja jest jednak stale poddana presji ptakw drapieƌnych
(nie mamy na to duƌego wpÿywu) oraz przez wydry i co najgorsze, norkĶ amerykaśskħ,
ktra sieje spustoszenie w lĶgach nie tylko czernicy ale rwnieƌ innych ptakw
blaszkodziobych.
Naleƌħca do grħƌyc (nurkujħcych) czernica jest ptakiem charakterystycznym, a
jej nazwa ÿaciśska pochodzi od sÿowa sadza, wziĶÿo siĶ to od ubarwienia samca,
ktrego barwa jest szaro-czarna z biaÿħ stronħ brzusznħ. Samica rdzawo-brħzowa z
odcinajħcym siĶ wyraƊnie na tle gÿowy duƌym jasno-pomaraśczowym okiem. Samiec
barwy swe zmienia lekko w czasie godw, kiedy to jego pira przybierajħ barwĶ
gÿĶbokiej czerni oraz czystej bieli na piersi. Ubarwienie czernic nie jest przypadkowe.
Jako ptak bytujħcy na otwartych wodach jest mniej widoczny od spodu (zagraƌaĚ jej
mogħ duƌe okazy szczupaka oraz sumy) zlewajħc siĶ z jasnym niebem oraz mniej
widoczny z powietrza (ochrona przed drapieƌnikami latajħcymi) zlewajħc siĶ z ciemnħ
toniħ wodnħ. Waga czernic waha siĶ w przedziale szeŰciuset do oŰmiuset gram, a
dÿugoŰĚ ciaÿa dochodzi czterdziestu piĶciu centymetrw. Zarwno samiec jak i samica
posiadajħ czub na gÿowie, przy czym u samca jest on bardziej okazaÿy.
VII. Sÿowniczek
Ciħg Ï przelot ptakw okreŰlonymi i powtarzalnymi trasami.
Lusterko Ï pobÿyskujħce plamki na skrzydÿach kaczek.
Sady Ï zbieranie siĶ ptakw na jednym akwenie.
Tabun Ï wiĶksza liczba kaczek.
Wiosÿa Ï o nogach ptakw posiadajħcych bÿonĶ pÿawnħ miĶdzy palcami.
Zierniki Ï oczy.
Zapady- wieczorne zlatywanie ptakw na odpoczynek.
Pierzenie siĶ Ï zmiana upierzenia u ptakw.
85149613.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin